Uit een nieuwe studie, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine (NEJM), blijkt niet alleen dat de effectiviteit van het Pfizer Covid-vaccin binnen vijf maanden negatief wordt (wat betekent dat de gevaccineerden een grotere kans hebben om besmet te raken dan de niet-gevaccineerden), maar ook dat het vaccin elke bescherming tenietdoet die iemand heeft door natuurlijke immuniteit.

De studie is een grote observationele studie die kijkt naar 887.193 kinderen van 5 tot 11 jaar in North Carolina, van wie 273.157 (30,8%) ten minste één dosis Pfizer-vaccin hebben gekregen tussen 1 november 2021 en 3 juni 2022. De studie omvat 193.346 SARS-CoV-2-infecties die tussen 11 maart 2020 en 3 juni 2022 zijn gemeld, bericht The Daily Sceptic.

De onderzoekers gebruikten een vorm van statistische modellering met aanpassingen voor verstorende factoren (zoals onderliggende aandoeningen) om schattingen te berekenen van de effectiviteit van het vaccin in de loop van de tijd en tegen de verschillende Covid-varianten.

De bevindingen worden in de onderstaande grafieken weergegeven. In grafiek A valt op dat de groene en blauwe lijnen, die betrekking hebben op kinderen die respectievelijk in november en december zijn gevaccineerd, binnen vijf maanden na de eerste injectie met een scherpe gradiënt door nul naar negatief gebied gaan. Het is onduidelijk waarom de groene lijn niet is doorgetrokken tot na april, aangezien de onderzoekers vermoedelijk over de gegevens beschikten, maar uit wat er te zien is, lijkt het er sterk op dat de doeltreffendheid van het vaccin verder zal dalen tot diep in het negatieve gebied.

In grafiek B zien we dat zowel de rode als de blauwe lijn – die staan voor kinderen die gevaccineerd zijn en respectievelijk eerder wel en niet eerder besmet zijn geweest – binnen vijf maanden na vaccinatie opnieuw met een steile helling door nul gaan. Het feit dat de gevaccineerden die natuurlijke immuniteit hebben van eerdere infectie ook een negatieve effectiviteit zien, is een verrassing, aangezien men niet zou verwachten dat degenen met natuurlijke immuniteit vatbaarder zouden zijn voor infectie dan degenen zonder die immuniteit.

Grafieken C en D suggereren dat het vaccin de oorzaak is van deze verontrustende uitholling van de natuurlijke immuniteit. Grafiek D toont de effectiviteit van de natuurlijke immuniteit tegen eerdere infecties bij de gevaccineerden. Merk op dat de blauwe lijn, die de bescherming tegen de Delta-variant onder de gevaccineerden en de eerder geïnfecteerden weergeeft, binnen zeven maanden met een steile helling naar nul loopt. Kijk nu naar de blauwe lijn in grafiek C, die de bescherming weergeeft tegen Delta bij de eerder geïnfecteerden en de niet-gevaccineerden. Ook deze neemt af, maar veel langzamer, en na acht maanden is hij nog steeds zeer positief met meer dan 50%. Hetzelfde kan worden gezegd van de natuurlijke immuniteit tegen vroegere varianten (groene lijn), die langzaam afneemt en na 16 maanden nog steeds positief is. Waarom blijft de natuurlijke immuniteit beschermend voor de niet-gevaccineerden, terwijl bij de gevaccineerden hun “bescherming” negatief wordt, zelfs als zij natuurlijke immuniteit hebben?

Dit is zeer verontrustend omdat het niet alleen suggereert dat de vaccins na een paar maanden een negatieve “bescherming” geven, maar ook dat zij de bescherming vernietigen die door de natuurlijke immuniteit had moeten worden geboden. De niet-gevaccineerden behouden hun bescherming tegen eerdere infecties, maar de gevaccineerden hebben uiteindelijk een negatieve werking, zelfs als zij eerder zijn geïnfecteerd. Dit betekent dat de vaccins de natuurlijke immuniteit van een persoon lijken te vernietigen en hem of haar kwetsbaarder maken voor infectie dan hij of zij voordien was.

De nieuwe bevindingen voegen toe aan de groeiende bezorgdheid onder wetenschappers over het effect van de Covid-vaccins op het immuunsysteem. Uit een recente studie bij muizen is gebleken dat mRNA-vaccins zoals die van Pfizer de reactie van het immuunsysteem op andere ziekteverwekkers afremmen. In die studie (die nog niet aan peer-review is onderworpen) bleek de boosdoener de lipide nano-deeltjes (LNPs) te zijn die het mRNA in het vaccin dragen: “We ontdekten dat voorafgaande blootstelling aan mRNA-LNPs of LNP alleen leidde tot langdurige remming van de adaptieve immuunrespons.”

In een andere pre-print studie werd vastgesteld dat het Pfizer vaccin “complexe functionele herprogrammering van aangeboren immuunreacties induceert”, waaronder “remming van aangeboren immuunreacties”.

Vreemd genoeg vestigen de auteurs van de nieuwe studie niet de aandacht op hun alarmerende bevindingen. In plaats daarvan concluderen zij dat het vaccin “aanzienlijke immuniteit bleek te verlenen tegen Omicron-infectie” – ook al duurde de hoge bescherming slechts enkele weken en was deze binnen enkele maanden negatief. Zij concluderen ook dat “de snelle afname van de bescherming tegen Omicron-infectie die door vaccinatie en eerdere infectie werd verleend, ondersteuning biedt voor boostervaccinatie” – alsof mensen echt meer van deze injecties nodig hebben.

Maar de bevindingen van de studie spreken voor zich, en ze zijn zeer verontrustend. Het wordt steeds duidelijker dat het een vergissing was om de mRNA-vaccintechnologie overhaast op de markt te brengen, en dat de vaccins uit gebruik moeten worden genomen en opnieuw in de onderzoeksfase moeten worden geplaatst totdat het volledige scala van hun effecten en hun veiligheidsprofiel veel beter worden begrepen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/10/26/22013/