Dit is het verhaal van twee pelgrims die de weg volgen die er echt toe doet in de jonge 21e ^eeuw ; een afkomstig uit NATOstan en een andere uit BRICS.

Laten we beginnen met Le Petit Roi, Emmanuel Macron. Stel je voor dat hij met een plastic grijns op zijn gezicht naast Xi Jinping in Guangzhou slentert. Ze volgen de – lange en zachte – klank van het klassieke “High Mountain and Flowing Water” en gaan de Baiyun Hall binnen  om te luisteren naar het spel van de 1000 jaar oude Guqin (een prachtig instrument). Ze proeven de geur van 1000 jaar oude thee – en mijmeren over de opkomst en ondergang van grootmachten in het nieuwe millennium, schrijft Pepe Escobar.

En wat vertelt Xi tegen Le Petit Roi? Hij legt uit dat wanneer je deze eeuwige muziek hoort gespeeld door dit eeuwige instrument, je verwacht in het gezelschap te zijn van een boezemvriend; je bent net zo synchroon als de hoge berg en het stromende water. Dat is de diepere betekenis van het eeuwenoude verhaal van muzikanten Yu Boya en Zhong Ziqi, 25 eeuwen geleden in het koninkrijk Chu: boezemvriendschap. Alleen boezemvrienden kunnen de muziek verstaan.

En daarmee, zoals Chinese geleerden uitlegden, bracht Xi het concept van Zhiyin ter sprake. Nadat Zhong Ziqi stierf, brak Yu Boya zijn Guqin: hij dacht dat niemand anders zijn muziek kon begrijpen. Hun verhaal heeft de term “Zhiyin” ingeprent: iemand die muziek begrijpt, met de toegevoegde betekenis van goede vrienden die elkaar volledig kunnen begrijpen.

Alle weddenschappen zijn uitgeschakeld of een narcistische marionet als Macron ooit voldoende gecultiveerd zou zijn om Xi’s subtiele, verfijnde boodschap te begrijpen: degenen die het begrijpen, zijn echte zielsverwanten. Bovendien werd Macron niet door zijn meesters naar Peking en Guangzhou gestuurd om aan zielsverwantschap te doen, maar om te proberen Xi richting de NAVO over Rusland / Oekraïne te buigen.

Zijn lichaamstaal is een duidelijke aanwijzing – compleet met het kruisen van zijn armen als teken van verveling. Misschien was hij eerst ongevoelig voor het idee dat echte vriendschap wederzijds begrip en waardering vereist.

Maar toen gebeurde er iets bijzonders. Xi’s boodschap heeft misschien een belangrijke plek geraakt in de gekwelde innerlijke diepten van de narcistische Petit Roi. Wat als, in internationale betrekkingen, wederzijds begrip en waardering de sleutel is voor landen om een gemeenschappelijke basis te vinden en samen te werken aan gemeenschappelijke doelen?

Wat een revolutionair idee; niet bepaald de door de Hegemoon opgelegde “op regels gebaseerde internationale orde”.

Ben jij een echte Soeverein?

Door Le Petit Roi in China uit te nodigen en persoonlijk niet minder dan 6 uur met zijn gast door te brengen, voerde Xi de duizendjarige diplomatie op haar best uit. Hij herinnerde zijn gast aan de turbulente geschiedenis tussen Frankrijk en de Angelsaksische mogendheden; en hij sprak over soevereiniteit.

Het belangrijkste subtiele subplot: “Europa” kan maar beter goed nadenken over onderdanigheid aan de Hegemoon en de enorme economische onrust zo veel mogelijk beperken wanneer de dag van de confrontatie met de VS aanbreekt. Impliciet is de prioriteit van Peking om de groeiende pogingen van de VS om China te omsingelen te doorbreken.

Dus Xi behandelde Frankrijk als een potentiële echte Soeverein, zelfs onder de EU; of enigszins afgesplitst van het EU-dogma.

Natuurlijk lag er nog een andere belangrijke boodschap besloten in deze Confuciaanse uitnodiging tot epistemologische groei. Voor degenen die niet bereid zijn vriendelijk tegen China te zijn vanwege complexe geopolitieke lagen, zal het nooit te laat zijn voor Peking om de minder “vriendelijke” kant van de Chinese staat te laten zien – als de situatie zich voordoet.

Vertaling: als het Westen voor Total Machiavelli gaat, zal China Total Sun Tzu toepassen. Zelfs als Peking liever zou gaan voor internationale betrekkingen onder de paraplu van Schoonheid, Goedheid en Waarheid in plaats van “je bent met ons of tegen ons”, oorlog van terreur en sancties.

Had Petit Roi een “weg naar Damascus” moment? Het oordeel is open. Hij joeg de Hegemoon letterlijk de stuipen op het lijf met zijn uitbarsting dat Europa weerstand moet bieden aan de druk om “Amerika’s volgelingen” te worden. Dat komt ongeveer overeen met de 51 punten die Peking en Parijs zijn overeengekomen, met de nadruk op “legitieme veiligheidszorgen van alle partijen”.

De Amerikanen schrokken nog meer toen Macron beweerde dat Europa een onafhankelijke “derde supermacht” zou moeten worden. Le Petit Roi zette zelfs enkele kleine stapjes vooruit ten gunste van de-dollarisatie (zeker onder toezicht van zijn financiële meesters) en niet ten gunste van Forever Wars.

https://dissident.one/2023/04/14/baerbock-bereikt-stratosferische-niveaus-van-imbeciliteit-in-china/

Dus moesten de Amerikanen in paniek de Duitse 5 ^e

Dat kwam bovenop het meest opvallende subplot van het hele verhaal: hoe de Europese Commissie dominatrix Ursula von der Leyen door Peking werd behandeld als minder dan onbelangrijk. Een Chinese geleerde omschreef haar vernietigend als “slechts de spreekbuis van een hondenorganisatie zonder tanden. Zelfs haar geblaf klinkt als het gejammer van een terminaal zieke hond die op het punt staat te worden geëuthanaseerd.”

De “terminaal zieke hond” moest door paspoortcontrole en douane (“Iets aan te geven”?) Geen diplomatieke status. Geen officiële uitnodiging. Geen soevereiniteit. En nee, je kunt niet naast Macron de speciale hogesnelheidstrein nemen om naar Guangzhou te gaan. Dus hier is nog een bericht – dit is nogal grafisch: knoei niet met de 3000 jaar oude ethos van het Middenrijk.

Lula en “Zhiyin”

Chinese topwetenschappers waren absoluut gefascineerd door Xi die diplomatieke strategieën toepaste die 25 eeuwen geleden zo nuttig waren geweest, nu nagespeeld op het wereldtoneel van de weg naar multipolariteit.

Sommigen roepen op tot een nieuwe “Strategieën voor de Strijdende Staten”, herschreven voor de 21ste ^eeuw. De enorme ronde tafel opgezet volgens het Chinese protocol met de “jungle” in het midden en Macron en von der Leyen gepositioneerd alsof ze voor een sollicitatiegesprek waren, was een monsterhit op Weibo en We Chat. Dat leidde tot eindeloze discussies over hoe China nu eindelijk in staat is om “een wig tussen de barbaren te drijven”.

Vergeleken met al deze heisa, leest het verhaal van de Braziliaanse president Lula die naar Shanghai en Peking komt, als een grafische illustratie van Zhiyin.

Lula ging vanaf het begin voor de halsslagader, tijdens de inhuldiging van voormalig president Dilma Rousseff als nieuwe president van de NDB, de BRICS-bank.

In eenvoudige, directe taal die iedereen van de Sahara tot Siberië kan begrijpen, zei Lula: ‘Elke avond vraag ik me af waarom elk land voor handel gebonden moet zijn aan de dollar? Waarom kunnen we niet in onze eigen valuta handelen? En waarom hebben we niet het commitment om te innoveren?”

Directe implicatie is dat de zich uitbreidende BRICS+ zijn eigen munt moet ontwerpen en bevorderen (het lange, complexe proces is al begonnen), naast het toestaan van handel in nationale valuta.

Lula’s krachtige boodschap was gericht aan het hele Globale Zuiden. Een Braziliaans voorbeeld is de ICBC in China die een verrekenkantoor oprichtte in Brazilië dat rechtstreekse yuan-real uitwisseling mogelijk maakt.

Het is geen wonder dat het CIA-officiële vod, de Washington Post, schuimbekkend, onmiddellijk het Deep State-vonnis uitvaardigde: Lula gehoorzaamt het dictaat van de “op regels gebaseerde internationale orde” niet.

Dat betekent dat de Deep State achter Lula en zijn regering aan zal komen – helemaal opnieuw, en er alles aan zal doen om het te destabiliseren. Want wat Lula zei, is precies wat Saddam Hoessein en kolonel Gadaffi in het verleden zeiden – en probeerden uit te voeren.

Dus Lula heeft alle hulp nodig die hij kan krijgen. Enter, nogmaals, “Zhiyin”.

Dit is hoe Xi Lula officieel verwelkomde in Peking. Zeer weinig mensen in de wereld, niet-Chinezen, begrijpen dat wanneer iemand van Xi’s statuur je recht voor je neus vertelt dat je “een oude vriend van China” bent, dit het is.

Alle deuren staan open. Ze vertrouwen je, omarmen je, beschermen je, luisteren naar je, helpen je in tijden van nood en zullen altijd hun best doen om de vriendschap dicht bij hun hart te houden.

En zo eindigt voorlopig ons verhaal van “boezemvrienden” op weg naar Peking. De BRICS vriend heeft zeker alles begrepen. Voor de NAVOstan Petit Roi die ervan droomt een echte soevereine leider te worden, staat het moment van de waarheid voor de deur.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/04/10/macron-wil-dat-europa-zijn-afhankelijkheid-van-de-vs-vermindert-en-een-autonome-derde-supermacht-wordt/