Het besluit van de Russische president om vanaf 24 februari 2022 militaire actie te ondernemen in het buurland Oekraïne heeft velen geschokt, mijzelf inbegrepen, schrijft F. William Engdahl. De vraag op dit moment, bijna twee weken na de militaire actie door Russische en andere strijdkrachten in Oekraïne, is wat Rusland heeft gedreven tot wat de Westerse media afschilderen als een unilaterale ongerechtvaardigde aanvalsoorlog. Een publiek dreigement van de Oekraïense president en komiek Volodymyr Zelenskyy op 19 februari, tijdens ontmoetingen met topambtenaren van de NAVO en anderen op de jaarlijkse Veiligheidsconferentie in München, vormt een grotendeels genegeerde aanwijzing voor de acties van Moskou. Recente berichten over talrijke biowapenlaboratoria van het Amerikaanse Pentagon in Oekraïne maken de dreiging op de achtergrond nog groter. Dacht Moskou dat Rusland zich geconfronteerd zag met een letterlijke do-or-die realiteit?

Wat essentiële geschiedenis

Het huidige conflict in Oekraïne vindt zijn oorsprong in de jaren negentig en de door de VS gesteunde ineenstorting van de Sovjet-Unie. Tijdens de besprekingen op hoog niveau in het kader van het Twee Plus Vier Verdrag over de hereniging van Duitsland in 1990, tussen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken James Baker III en de toenmalige Sovjetleider Michail Gorbatsjov, samen met Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de West-Duitse regering, deed Baker de mondelinge belofte dat de NAVO geen centimeter naar het Oosten zou opschuiven om voormalige Sovjetgebieden te bedreigen, in ruil voor de toestemming van de USSR voor de Duitse hereniging binnen de NAVO.

Jarenlang heeft Washington gelogen over de ruil, terwijl zij de een na de andere voormalige Warschaupact-landen, waaronder Polen, de Tsjechische Republiek, Roemenië, Hongarije, de Baltische Staten, bij de NAVO brachten en dichter bij een aanvalsafstand van Rusland. Onlangs haalde Poetin het Baker-akkoord van 1990 aan om de Russische eis te rechtvaardigen dat de NAVO en Washington bindende wettelijke garanties zouden geven dat Oekraïne nooit tot het NAVO-bondgenootschap zou worden toegelaten. Washington heeft tot nu toe categorisch geweigerd dit te doen.

Poetins toespraak in München in 2007

Op de jaarlijkse Veiligheidsconferentie van 2007 in München, toen de regering Bush-Cheney plannen aankondigde om Amerikaanse raketafweersystemen te installeren in Polen, Roemenië en Tsjechië om “zich te beschermen tegen schurkenstaten zoals Noord-Korea of Iran”, leverde de Russische Poetin een vernietigende kritiek op de leugens van de VS en de schending van hun beloften van 1990 over de NAVO. Tegen die tijd waren 10 voormalige communistische oostelijke staten toegelaten tot de NAVO, ondanks de beloften van de VS uit 1990. Bovendien waren zowel Oekraïne als Georgië kandidaat om toe te treden tot de NAVO na door de VS geleide kleurrevoluties in beide landen in 2003-4. Poetin voerde terecht aan dat de VS-raketten op Rusland waren gericht, niet op Noord-Korea of Iran.

In zijn toespraak in München in 2007 zei Poetin tegen zijn westerse toehoorders: “Het blijkt dat de NAVO haar frontlinietroepen aan onze grenzen heeft geplaatst, en wij blijven ons strikt houden aan de verdragsverplichtingen en reageren in het geheel niet op deze acties. Ik denk dat het duidelijk is dat de uitbreiding van de NAVO niets te maken heeft met de modernisering van het bondgenootschap zelf, of met het waarborgen van de veiligheid in Europa. Integendeel, zij vormt een ernstige provocatie die het niveau van wederzijds vertrouwen doet dalen. En wij hebben het recht te vragen: tegen wie is deze uitbreiding bedoeld? En wat is er gebeurd met de toezeggingen die onze westerse partners na de ontbinding van het Warschaupact hebben gedaan? Waar zijn die verklaringen vandaag? Niemand herinnert ze zich nog.” Poetin voegde eraan toe: “Maar ik zal dit publiek eraan herinneren wat er is gezegd. Ik zou de toespraak willen citeren van de secretaris-generaal van de NAVO, de heer Woerner, in Brussel op 17 mei 1990. Hij zei toen dat: “het feit dat wij bereid zijn geen NAVO-leger buiten het Duitse grondgebied te plaatsen, de Sovjet-Unie een stevige veiligheidsgarantie geeft”. Waar zijn deze garanties?” Dat was 15 jaar geleden.

De staatsgreep van Maidan in 2014

In november 2013 kondigde een economisch corrupt en spartelend Oekraïne onder de verkozen en eveneens zeer corrupte president Viktor Janoekovitsj aan dat Oekraïne, in plaats van een “speciale” associatie met de EU te accepteren, een veel genereuzer aanbod van Moskou zou aannemen om toe te treden tot de door Moskou geleide Euraziatische Economische Unie. Rusland had ermee ingestemd de prijs van Russisch gas aan Oekraïne met 30% te verlagen en voor 15 miljard dollar aan Oekraïense obligaties te kopen om de financiële crisis in Kiew te verlichten.

Op dat moment, op 21 november, lanceerde Arseniy Yatsenyuk, de man die was uitgekozen door Washington’s Victoria Nuland en Kiev Ambassadeur Geoffrey Pyatt, samen met toenmalig-Vice President Joe Biden, wat de Maidan Square protesten werden genoemd tegen het Janoekovitsj regime gesteund door Amerikaanse NGO’s. Op 20 februari 2014, nadat door de CIA georganiseerde sluipschutters, naar verluidt gerekruteerd uit het nabijgelegen Georgië, tientallen studentprotestanten en ook politie hadden gedood, waardoor Janoekovitsj moest vluchten, werd Jatsenjoek premier in een door de VS geleid regime, met de hand uitgekozen door onder meer Nuland en Biden.

Later in december 2014 zei George Friedman van Stratfor, een particulier bedrijf dat advies geeft aan onder meer het Pentagon en de CIA, in een interview met een Russische krant over de door de VS geleide regimeverandering van februari 2014 in Kiev: “Rusland noemt de gebeurtenissen die begin dit jaar plaatsvonden een staatsgreep die door de Verenigde Staten was georganiseerd. En het was werkelijk de meest schaamteloze staatsgreep in de geschiedenis.” Hij was opschepperig in het interview.

Dat Kievse coupregime ging na 22 februari 2014 over tot een uitroeiingsoorlog en etnische zuivering van Russischtaligen in Oost-Oekraïne, grotendeels geleid door een privéleger van letterlijke neonazi’s uit de (in Rusland verboden) Rechtse Sector, dezelfde die de veiligheid op het Maidanplein regelden en een schrikbewind lanceerden tegen Russischtalige Oekraïners. Er werden bataljons gevormd van neonazistische huurlingen. Zij kregen een officiële staatsstatus als soldaten van de “Oekraïense Nationale Garde”, het Azov Bataljon, gefinancierd door de Oekraïense maffiabaas en miljardair-oligarch Ihor Kolomoisky, de geldschieter van Zelenskyy als president. De Azov-soldaten dragen zelfs open SS-runen als hun logo. In 2016 beschuldigde het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN (OHCHR) het Azov Bataljon, dat in januari 2015 officieel werd opgewaardeerd tot een regiment, van het plegen van oorlogsmisdaden, zoals massale plunderingen, onwettige detentie en marteling.

Vandaag is Nuland onderminister van Biden voor politieke zaken, verantwoordelijk voor Oekraïne en Russische zaken. Zij weet heel goed wie het Azov Bataljon is.

Zelenskyy en München 2022

Op 19 februari heeft de Oekraïense president Zelenskyy in München gedreigd kernwapens op Oekraïens grondgebied in te zetten. Hij uitte dit als zijn eenzijdige herroeping van het Memorandum van Boedapest van 1994, hoewel Oekraïne geen ondertekenaar van het akkoord was. Twee dagen later, op de avond van 21 februari, hield Poetin zijn toespraak waarin hij de soevereine onafhankelijkheid van de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk erkende. Hij verwees expliciet naar de kernwapenbelofte van Zelenskyy in München: “Dit is geen lege bravoure,” benadrukte Poetin in zijn toespraak.

Op 6 maart citeerde het Moskouse staatspersbureau RAI Novosti een hooggeplaatste bron van de Russische buitenlandse inlichtingendienst SVR met details over een geheim Oekraïens project, naar verluidt met vitale heimelijke steun van het Westen, om een Oekraïense kernraketcapaciteit en een Oekraïense atoombom te bouwen, wat een flagrante schending is van het Non-Proliferatieverdrag. Volgens het rapport verhulden Oekraïense kernwetenschappers de ontwikkelingen door ze te situeren in de buurt van de hoge stralingsniveaus van de kernreactor van Tsjernobyl, een verklaring voor de snelle Russische acties om Tsjernobyl te beveiligen. “Volgens de beschikbare informatie werd daar gewerkt aan zowel de fabricage van een “vuile” bom als aan de afscheiding van plutonium,” citeert RIA Novosti de bron. De belangrijkste faciliteit voor bomonderzoek bevond zich in het Nationaal Wetenschappelijk Centrum, het “Kharkov Instituut voor Fysica en Technologie”. Op het moment dat ik dit schrijf zijn er berichten over hevige gevechten tussen Russische troepen en neo-nazi Oekraïense Azov strijders die naar verluidt van plan zijn de onderzoeksreactor op te blazen en Rusland daarvan de schuld te geven. De strijd om de controle over de grote kerncentrale van Zaporizja maakt blijkbaar ook deel uit van de poging om het illegale Oekraïense bommenproject te verhullen.

Het begint nu duidelijker te worden dat Poetin een serieuze reden had om te reageren op de Oekraïense nucleaire dreiging. Een Oekraïense kernraket binnen zes minuten van Moskou zou een existentieel gevaar betekenen, of Oekraïne nu deel uitmaakt van de NAVO of niet.

Enorme militaire opbouw. Biologische oorlogsvoering?

Er was meer. De Oekraïense pers berichtte een jaar geleden over nieuwe door het Westen gebouwde de facto NAVO marinebases in Ochakov en Berdyansk als, “moderne infrastructuurfaciliteiten die in staat zijn om schepen van alle types te ontvangen, uitgerust volgens NAVO-normen en gebouwd met het geld van de alliantie landen.” De media pochte: “Over drie jaar zullen we in staat zijn om Russische schepen in de Zwarte Zee aan te vallen met onze muggenvloot. En als we combineren met Georgië en Turkije, zal de Russische Federatie worden geblokkeerd”, pochten Oekraïense militaire experts. ”

Bovendien had het Amerikaanse Pentagon niet minder dan acht, misschien wel 30 topgeheime laboratoria voor onderzoek naar biowapens in Oekraïne die het DNA van zo’n 4000 militaire vrijwilligers testten. Toen Russische soldaten het bewijsmateriaal in veiligheid brachten, schrapte de Amerikaanse ambassade in Kiev eerdere vermeldingen van de sites van haar website, en Oekraïners zouden naar verluidt het bewijsmateriaal in de labs hebben vernietigd. Oekraïense laboratoria in Kharkiv en elders werkten samen met de Verenigde Staten. Voorraden van dergelijke wapens werden in het geheim opgeslagen, hetgeen een directe schending is van internationale verdragen.

Een volle maand voor de Russische militaire actie van 24 februari in Oekraïne, had de onafhankelijke biowapenonderzoekster Dilyana Gaytandzhieva documenten in handen gekregen over “biologische experimenten van het Amerikaanse Pentagon met een mogelijk dodelijke afloop op 4.400 soldaten in Oekraïne en 1.000 soldaten in Georgië”. Volgens de uitgelekte documenten moeten alle vrijwillige sterfgevallen binnen 24 uur (in Oekraïne) en 48 uur (in Georgië) worden gemeld.” Zij geeft details over de menselijke experimenten, waaronder het testen op antilichamen tegen zo’n 14 ziekteverwekkers, waaronder Krim-Congo hemorragische koorts, Borrelia species (de ziekte van Lyme) en andere. Volgens de documenten maken de laboratoria in Oekraïne en Georgië deel uit van een “2,5 miljard dollar kostend programma van het Pentagon voor biologische betrokkenheid van het Defense Threat Reduction Agency (DTRA), dat onderzoek omvat naar bio-agentia, dodelijke virussen en antibiotica-resistente bacteriën”.

Op 6 maart verklaarde generaal-majoor Igor Konashenkov, woordvoerder van het Russische Ministerie van Defensie, in een verklaring aan het officiële RAI Novosti in Moskou, dat zij documenten hadden ontvangen “van werknemers van Oekraïense biologische laboratoria die bevestigden dat onderdelen van biologische wapens werden ontwikkeld in Oekraïne, in de nabijheid van Russisch grondgebied.” Hij merkte op: “Tijdens een speciale militaire operatie kwamen de feiten aan het licht van een noodopruiming door het Kievse regime van sporen van een militair biologisch programma dat in Oekraïne werd uitgevoerd en dat werd gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Defensie.”

• Het Pentagon wil niet dat u deze documenten ziet over biolaboratoria in Oekraïne
• Zijn Russische aanvallen gericht tegen Amerikaanse biolaboratoria in Oekraïne?
• Rusland geeft meer details over biowapenonderzoek VS in Oekraïne

Naast dit bewijs van de plaatsing van nucleaire en biologische massavernietigingswapens in Oekraïne in de afgelopen jaren, hebben de westerse NAVO-landen miljarden dollars aan militair materieel, waaronder antitankwapens en explosieven, in Oekraïne gepompt, terwijl Zelenskyy, die volgens geruchten van de oppositie ondergedoken zou zijn in de Amerikaanse ambassade in Warschau, herhaaldelijk oproept tot een NAVO-“No-Fly” zone boven Oekraïne, een daad die een directe casus belli zou zijn voor een oorlog tussen Rusland en de NAVO, een oorlog die snel zou kunnen uitmonden in een kernoorlog of meer.

De vraag is of deze jarenlange provocatie door Washington en de NAVO van de Russische nationale veiligheid via Oekraïne tot doel heeft de levensvatbaarheid van Rusland als soevereine natie en militaire macht te vernietigen. Is het een berekende zet om sancties tegen Rusland te gebruiken om een wereldwijde ineenstorting en energiecrises, voedseltekorten en erger te veroorzaken, allemaal om de agenda van de “Great Reset” van Davos 2030 vooruit te helpen? De schuld geven aan de “boze Poetin” en Rusland, terwijl BlackRock en de financiële machten de wereld reorganiseren? Het is te vroeg om te zeggen, maar zeker is dat wat de aanleiding was voor de actie van Rusland op 24 februari 2022, veel ernstiger moet zijn geweest dan CNN en andere gecontroleerde Westerse media ons vertellen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/01/25/27110/

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over Oekraïne.