Bij opname in een eens vertrouwd ziekenhuis, worden Amerikaanse patiënten met COVID-19 virtuele gevangenen, onderworpen aan een rigide behandelingsprotocol met wortels in Ezekiel Emanuel’s “Complete Lives System” voor de rantsoenering van de medische zorg voor 50-plussers, meldt The Association for American Physicians and Surgeons. Het sterftecijfer is schrikbarend hoog. Hoe en waarom gebeurt dit, en wat kan er aan gedaan worden?

Zoals blijkt uit geluidsopnamen, hebben ziekenhuisdirecteuren in Arizona toegegeven dat zij verschillende keren per week vergaderen om de normen voor de zorg te verlagen, met gecoördineerde beperkingen van het bezoekrecht. De meeste families van COVID-19 patiënten worden opzettelijk in het ongewisse gelaten over wat er werkelijk met hun dierbaren wordt gedaan.

De combinatie die dit tragische en vermijdbare verlies van honderdduizenden levens mogelijk maakt omvat (1) de CARES Act, die ziekenhuizen bonus aanmoedigingspremies geeft voor alles wat met COVID-19 te maken heeft (testen, diagnoses stellen, ziekenhuisopname, gebruik van remdesivir en beademing, melding van COVID-19 sterfgevallen, en vaccinaties) en (2) ontheffingen van gebruikelijke en reeds lang bestaande patiëntenrechten door de Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS).

In 2020 diende de Texas Hospital Association verzoeken tot ontheffing in bij CMS. Volgens de Texaanse advocaat Jerri Ward, “heeft CMS ‘ontheffingen’ verleend van de federale wet betreffende patiëntenrechten. Specifiek, beweert CMS ziekenhuizen toe te staan om de rechten van patiënten of hun vertegenwoordigers te schenden met betrekking tot toegang tot medische dossiers, bezoek van patiënten, en om vrij te zijn van afzondering.” Zij merkt op dat “rechten niet afkomstig zijn van het ziekenhuis of CMS en dat er geen afstand van kan worden gedaan, aangezien dat de antithese is van een ‘recht’. De zogenaamde afstandsverklaringen zijn bedoeld om de patiënt te isoleren en totale controle over hem te krijgen en om de patiënt en zijn beslisser de mogelijkheid te ontzeggen om geïnformeerde toestemming uit te oefenen.”

Het creëren van een “nationale pandemische noodsituatie” vormt de rechtvaardiging voor dergelijke ingrijpende maatregelen die de individuele medische besluitvorming en de rechten van patiënten terzijde schuiven. De CARES Act biedt ziekenhuizen stimulansen om behandelingen te gebruiken die uitsluitend door de federale overheid onder auspiciën van de NIH worden gedicteerd. Deze “premies” moeten worden terugbetaald indien zij niet “verdiend” zijn door de COVID-19 diagnose te stellen en het COVID-19 protocol te volgen.

De ziekenhuisbetalingen omvatten:

• Een “gratis” verplichte PCR test op de spoedeisende hulp of bij opname voor elke patiënt, met door de overheid betaalde vergoeding aan het ziekenhuis.
• Extra bonusbetaling voor elke positieve COVID-19 diagnose.
• Nog een bonus voor een COVID-19 opname in het ziekenhuis.
• Een “boost” bonusbetaling van 20 procent van Medicare op de gehele ziekenhuisrekening voor het gebruik van remdesivir in plaats van geneesmiddelen zoals Ivermectin.
• Een andere en grotere bonusbetaling aan het ziekenhuis als een COVID-19 patiënt mechanisch wordt beademd.
• Meer geld voor het ziekenhuis als de doodsoorzaak wordt vermeld als COVID-19, zelfs als de patiënt niet direct aan COVID-19 is overleden.
• Een COVID-19 diagnose zorgt ook voor extra betalingen aan lijkschouwers.

CMS heeft “op waarde gebaseerde” betalingsprogramma’s ingevoerd die gegevens bijhouden zoals hoeveel werknemers in een zorginstelling een COVID-19-vaccin krijgen. Nu zien we waarom veel ziekenhuizen COVID-19 vaccinatiemandaten hebben ingevoerd. Ze krijgen meer betaald.

Buiten ziekenhuizen, koppelen de MIPS-kwaliteitsmetriek voor artsen het inkomen van artsen aan prestatiebeloning voor het behandelen van patiënten met COVID-19 EUA-geneesmiddelen. Het niet rapporteren van informatie aan CMS kan de arts 4% van de vergoeding kosten.

Door de vertroebeling met medische codering en juridisch jargon, kunnen we niet zeker zijn van het werkelijke bedrag dat elk ziekenhuis ontvangt per COVID-19 patiënt. Maar advocaat Thomas Renz en CMS klokkenluiders hebben een totale betaling berekend van minstens $100,000 per patiënt.

Wat betekent dit voor uw gezondheid en veiligheid als patiënt in het ziekenhuis?

Er zijn sterfgevallen als gevolg van de door de overheid gestuurde COVID-behandelingen. Voor remdesivir blijkt uit studies dat 71-75 procent van de patiënten een bijwerking krijgt, en het middel moest vaak na vijf tot tien dagen worden gestopt vanwege deze effecten, zoals nier- en leverschade, en overlijden. Remdesivir-proeven tijdens de West-Afrikaanse ebola-uitbraak van 2018 moesten worden stopgezet omdat het sterftecijfer meer dan 50 procent bedroeg. Toch regisseerde Anthony Fauci in 2020 dat remdesivir het geneesmiddel moest zijn dat ziekenhuizen gebruiken om COVID-19 te behandelen, zelfs toen de klinische proeven met COVID remdesivir vergelijkbare bijwerkingen lieten zien.

Bij beademde patiënten is het dodental duizelingwekkend. Een National Library of Medicine rapport van januari 2021 van 69 studies waarbij meer dan 57.000 patiënten betrokken waren, concludeerde dat het sterftecijfer 45 procent was bij COVID-19 patiënten die invasieve mechanische ventilatie kregen, oplopend tot 84 procent bij oudere patiënten. Renz kondigde op een persconferentie van de Truth for Health Foundation aan dat uit CMS-gegevens bleek dat in ziekenhuizen in Texas 84,9% van alle patiënten stierf na meer dan 96 uur aan een beademing.

Dan zijn er nog de sterfgevallen ten gevolge van beperkingen op effectieve behandelingen voor gehospitaliseerde patiënten. Renz en een team van data analisten hebben geschat dat meer dan 800.000 sterfgevallen in Amerika’s ziekenhuizen, bij COVID-19 en andere patiënten, zijn veroorzaakt door behandelingen die vloeistoffen, voeding, antibiotica, effectieve antivirale middelen, ontstekingsremmers, en therapeutische doses van anti-stollingsmiddelen beperkten.

We zien nu een door de overheid gedicteerde medische zorg op zijn slechtst in onze geschiedenis sinds de federale overheid deze ondoeltreffende en gevaarlijke behandelingen voor COVID-19 heeft opgelegd, en vervolgens financiële stimulansen heeft gecreëerd voor ziekenhuizen en dokters om alleen deze “goedgekeurde” (en betaalde) behandelingen te gebruiken.

Onze voorheen vertrouwde medische gemeenschap van ziekenhuizen en ziekenhuispersoneel zijn effectief “premiejagers” voor uw leven geworden. Patiënten moeten nu ongekende stappen ondernemen om te voorkomen dat ze het ziekenhuis in moeten voor COVID-19.

Patiënten moeten actieve stappen ondernemen om te plannen voordat ze ziek worden om een vroege thuisbehandeling van COVID-19 te volgen die u kan helpen uw leven te redden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/11/05/22586/