De tijd is gekomen – zeggen velen vandaag. De tijd is gekomen – dat betekent dat we niet langer kunnen wachten. De tijd is gekomen – dat betekent dat de tijd voor actie is gekomen. Maar gezamenlijke actie impliceert consolidatie, consolidatie impliceert een soort gemeenschappelijke basis, dat wil zeggen, om het eenvoudig te zeggen, een ideologie, schrijft Vladimir Mozhegov.

Wat is ideologie eigenlijk? Er zijn verschillende definities gegeven aan dit woord, niet zo oud. Wij zullen ze ook geven: nationale ideologie is, kort gezegd, de projectie van de nationale idee op de onmiddellijke werkelijkheid, de uitdrukking ervan in een taal die door een bepaalde tijd wordt begrepen.

De nationale idee is altijd onzichtbaar “verborgen” in de diepste culturele codes van het volk. En wanneer het erom gaat te overleven, is het noodzakelijk de juiste woorden te vinden en datgene wat innerlijk voor iedereen duidelijk is, in eenvoudige, gewetensvolle bewoordingen uit te drukken. Zo ontstaat ideologie. Vandaag is duidelijk precies zo’n geval, precies zo’n tijd.

De gebeurtenissen in de wereld, vooral op sociaal, politiek en cultureel gebied, ontwikkelen zich zo snel dat er bijna geen kans meer is om de veranderingen te beseffen en er adequaat op te reageren. Er wordt gesproken over het binnentreden van een nieuwe technologische orde, of zelfs een nieuwe wereldorde, het “einde van het kapitalisme”, een beweging naar het tijdperk van het transhumanisme, een nieuwe elektronische werkelijkheid onder de heerschappij van de Kunstmatige Intelligentie, enz.

De volkeren (niet alleen de Russische, maar de volkeren van heel Europa) worden in beroering gebracht door tektonische, zelfs apocalyptische “donder” processen. En hoe kan het geschokte bewustzijn, wanneer het zich van de huidige chaos naar de illusoire toekomst en terug spoedt, steun vinden? In zo’n situatie is het het beste om in een mentale lift te gaan zitten, zodat men, op voldoende hoogte gekomen, over de chaos heen kan kijken en de dingen als één enkel proces kan vatten.

Wat zullen we zien vanuit het raam van onze hoogbouw? Iets veel ontnuchterders dan in een illusoire toekomst kijken: we zullen een tsunami op ons af zien komen… Wat we vroeger “het westen” noemden, “het gouden miljard” (maar dat niet meer is), kraakt onder de druk van het “nieuwe normaal” en de diverse migratie: afschaffing van het traditionele gezin, cultuur, onderwijs, transgenderisme, multiculturalisme, ander queer liberalisme van de BLM-LGBT agenda. Plato en Dante vallen van hun voetstuk.

Ja, het is een tsunami… En, om de dingen bij hun juiste naam te noemen, we hebben het niet alleen over een soort van culturele vermenging, maar een aanval op de fundamenten van de Grieks-Romeinse beschaving, op de afschaffing van de traditionele culturele mens als zodanig. En de bekroning van deze grootscheepse aanval, deze frontale aanval op de traditionele (vooral Europese) wereld, is een wereldwijde pandemische vergrendeling. Terwijl de nationale culturen totaal worden vernietigd, worden de volkeren van Europa intussen verdeeld en gebonden, in eenzame quarantaines gedreven, (voorlopig) onder huisarrest geplaatst, en met allerlei mediageweld de mond gesnoerd om hen elke mogelijkheid te ontnemen het werkelijke gevaar te onderkennen, om hen elke mogelijkheid tot verzet te ontnemen.

De opwinding van het volk is begrijpelijk, de golf van verontwaardiging die uit de diepste diepten van de volkeren van Europa komt, is begrijpelijk. En ook al neemt deze reactie, door het aanwakkeren van de angst, soms groteske vormen aan, zij is in wezen juist. Men zou kunnen zeggen: het is de “christelijke ziel” die de nadering van zijn eeuwige vijand bespeurt. Of je kunt het zo zeggen: het is in de blanke man, erfgenaam van de christelijke kerk, het Romeinse Rijk en de Helleense cultuur, het geheugen van generaties, zijn spirituele intuïtie, gevoed door millennia, en, ten slotte, een fundamenteel gevoel van zelfbehoud dat eindelijk van zich deed spreken …

En nu, in de richting van deze chaos, deze vloed, in de richting van de opmars van het Grote Apocalyptische Beest, komt het verzet op, Europa ontwaakt. Maar… wat kan zij vandaag doen, verzwakt en geknecht, door een totale QR codering gegaan en onder huisarrest geplaatst? Alleen een paar patriottische krachten van Hongarije, Polen, Italië zijn nog in staat om een soort van kleine, geconsolideerde weerlegging te bieden aan dit apocalyptische beest… In wezen heeft de christelijke beschaving vandaag de dag maar één kans om te overleven, en die kans heet Rusland.

Van alle landen van Europa is vandaag alleen Rusland in staat een onafhankelijk standpunt in te nemen op het niveau van de staat, een alternatieve agenda uit te dragen, een waardensysteem naar voren te brengen dat tegengesteld is aan het “nieuwe normaal”, de vlag te hijsen van het verzet tegen de Boschiaanse nachtmerrie waarin de Europese wereld zich dag na dag stort.

En inderdaad: we zien de spanning tussen Rusland en de “mondiale agenda” toenemen met dezelfde snelheid waarmee het traditionele Europa wordt vermalen. En terwijl Rusland nog niet al te ver achterloopt op de mondiale trends wat betreft de invoering van lockdowns en QR-codes, begint het in veel andere zaken steeds meer onafhankelijkheid te vertonen.

Om alleen al de laatste maand te nemen: Poetins Valdai-verklaringen die in feite een presentatie waren van Ruslands nieuwe ideologische agenda… Het klimaatforum in Glasgow, dat Rusland gewoon negeerde… Poetins verklaringen op het ministerie van Buitenlandse Zaken over de noodzaak om de spanning met het Westen hoog te houden… Dit lijken allemaal tekenen te zijn dat Rusland zich zijn missie herinnert als een eschatologisch rijk (het derde Rome!), wiens bestemming het is om vroeg of laat het Grote Apocalyptische Beest te bestrijden.

In die zin is de gebeurtenis die op 24 november in Moskou plaatsvond van een zeer bijzondere aard. De gebeurtenis, die aangaf dat Rusland zich inderdaad voorbereidt op iets belangrijks, gedenkwaardigs voor zichzelf. Wat gebeurde er op 24 november?

Op deze dag kwamen de belangrijkste patriottische intellectuele clubs van het land bijeen om een gezamenlijk strategisch actieplan uit te werken, waarvan het resultaat de vorming van een nieuwe nationale ideologie van Rusland zou moeten zijn. In wezen gaat het om de oprichting van een verenigd, permanent intellectueel platform, dat in directe samenwerking met de autoriteiten een nationale ontwikkelingsstrategie voor het land begint uit te werken. De bijeenkomst heette “Turning Point Time: An Ideology to Unite the Nation” en er werd aan deelgenomen door de Intellectuele Clubs van Izborsk, Sretenski en Zinoviev, de Wereldraad van het Russische Volk, het Mendelejev-Instituut voor sociale en politieke prognoses en het Instituut voor Economische Strategieën. Het Mendelejev-Instituut voor Sociale en Politieke Voorspellingen, het Instituut voor Economische Strategieën van de Afdeling Sociale Wetenschappen van de Russische Academie van Wetenschappen, het Russische Collegium van Militaire Deskundigen, de Russische Assemblee, de Federale Volksraad en anderen.

Ook de pers was ruim vertegenwoordigd: Rossiya 24, Ren TV, Radio KP, Izvestia, Gazeta.ru, Lenta.ru, RAPSI, de online krant Vzglyad, Life.ru, Russkaya Narodnaya Liniya, enz. stuurden hun journalisten en gaven commentaar op het evenement.

Sprekers spraken over de dringende behoefte aan een “raad” van Russische denkers in het licht van het gevaar dat de wereld bedreigt (A. Prochanov); de oprichting van een “centrum voor de vorming van een ideologie voor de heersende elites” (S. Glazyev); de ontwikkeling van een systeem van ideologische “doelbepaling en prognose” (A. Ageev). Ageev), de ontwikkeling van eigen digitale ecosystemen als onvermijdelijke voorwaarde voor de soevereiniteit van de toekomst (M. Delyagin) en, uiteindelijk, de erkenning van Rusland als “een stem van de beschaving, die een eigen historische missie heeft in de wereld” (V. Averyanov). Volgens V. Averianov zou de overkoepelende taak van dergelijke bijeenkomsten idealiter moeten bestaan in het verenigen van Ruslands leidende “denktanks” onder auspiciën van een speciaal opgerichte officiële Strategische Raad van de Russische Federatie.

Wat zijn de fundamentele grondslagen waarop men het nieuwe Rusland wil bouwen? Zij werden voorgesteld in het integrale verslag van de Club van Izborsk “De Ideologie van de Overwinning als Nationaal Project”, waarin de research en de verhalen van vele jaren werk van minstens vijf dozijn auteurs zijn samengebracht. Dit zeer rijke rapport introduceert nieuwe, of nog onbekende concepten als: “beschavingscode van Rusland”, Rusland als “Ark-beschaving”, “senseocratie” (als een tegen-elite die wereldbeschouwelijke betekenissen integreert), “nieuw priesterschap” (een feitelijk “vijandbeeld” met een gnostisch wereldbeeld en snel de macht grijpend in internationale instellingen). Tenslotte formuleert het rapport een “Toekomstbeeld” van Rusland als een alomvattende imperiale wereld, die zonder uitzondering eigen standpunten inneemt en een eigen kijk heeft op alle processen die zich in de wereld afspelen: een eigen beeld van ontwikkeling en vooruitgang, een eigen beeld van mens en wereld, een eigen beeld van cultuur en sociale verhoudingen, zijn antwoorden op de vraagstukken van ecologie, demografie, ontwikkeling van informatietechnologie, beginselen en vormen van internationale betrekkingen, enz.

Al deze vernieuwingen zijn gebaseerd op de tradities van het Russische denken: het begrip van de mens als een wezen dat in de eerste plaats geestelijk is, verticaal en de maatschappij als een noodzakelijke geestelijke gemeenschap voor zo’n persoon. En ook het begrip van ontwikkeling (inclusief technologische) niet als spontaan, maar als ondergeschikt, in de eerste plaats, aan spirituele en creatieve doelen.

Zo kan dezelfde digitale technologie (wanneer zij niet wordt verheven tot de rol van een nieuwe hogere entiteit – Kunstmatige Intelligentie en haar priesters als de “grote goeroes van de mensheid”) gericht zijn op de invoering van meritocratie (de macht van de bekwaamsten en besten). En dit is de duidelijke antithese van het huidige doel dat werkelijk wordt nagestreefd door de transnationale “digitaliseerders”: het vestigen van een wereldwijde controle over het individu. In het toekomstbeeld wordt de wetenschap geïntegreerd in een kwalitatief nieuw systeem dat in staat is tot kolossale doorbraken en tot werkelijke verbetering van de mens als spiritueel wezen, in plaats van als psychoanalytische patiënt en gevangene van een digitaal concentratiekamp. Alles hangt af van wie de technologie en de hefbomen van de macht in handen heeft.

Het doel (de missie) van Rusland in de wereld, zo stelt het rapport, is de planeet te behoeden voor een wereldwijde catastrofe en een harmonieuze wereld op te bouwen op basis van “diepe empathie of, zoals Dostojevski zei, ontvankelijkheid van de Russen voor andere werelden”.

In wezen gaat het hier om iets veel meer dan ideologie. Ideologie blijkt hier een kwestie van fundamenteel zelfbewustzijn te zijn: Wie zijn wij? Waar gaan we naartoe? En het gesprek zelf verplaatst zich naar het vlak van het wereldbeeld, de wereldbeschouwing, de noodzaak om een nieuwe grote Russische filosofie te scheppen, die antropologie, geschiedenisfilosofie, vredes- en staatsleer omvat, genomen in het paradigma van de Traditie.

Eenvoudig gezegd, als het gnostische sektarisme van het “nieuwe priesterschap” eist dat Homerus, Plato, Dante, Shakespeare en Bach van hun voetstuk worden gehaald omdat zij niet voldoen aan de normen van de “nieuwe normaliteit”, dan is het onze taak om de culturele rijkdom van de menselijke beschaving te behouden en te vermenigvuldigen en, zo u wilt, het ultieme Europa te worden, de ware en allerhoogste culturele wereld in de opkomende alles vernietigende barbarij. In deze context zijn ook de woorden van het verslag over de “Dictatuur van de Cultuur” begrijpelijk, waarvan de essentie is dat het cultureel erfgoed van de wereld moet worden behouden en beschermd tegen militante barbarij.

Misschien is het concept van de “dictatuur van de cultuur” wel voorbestemd om het samenbindende, alles aanscherpende accent te worden van de patriottische agenda die uiteindelijk de aandachtige oren van de autoriteiten zal bereiken. Immers, in een wereld waarin de cultuur het voornaamste doelwit van aanvallen en het voorwerp van vernietiging is geworden, welk ander idee, als niet het idee van de bescherming van de cultuur (en dus de bescherming van de natie, de staat en de beschaving) zou centraal en allesomvattend moeten worden? Misschien wordt het morgen het vaandel dat alle gezonde krachten van de planeet zal verenigen: Europa, Amerika en Azië. En wie anders dan Rusland met zijn universele cultuur, bekend in de hele wereld, de cultuur van Roebljov, Poesjkin, Gogol, Tolstoj, Dostojevski, Tsjaikovski, – om deze banier te hijsen, en met deze banier – te winnen?

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/08/07/poetin-waarschuwt-dat-wokeness-het-westen-vernietigt-het-gebeurde-in-rusland-het-is-slecht-het-vernietigt-waarden/