Het harde werk begint nu. Welkom bij het Nieuwe Great Game op crack, schrijft Pepe Escobar.

2023 begint met collectieve NAVO in Absolutely Freak Out-modus wanneer de Russische minister van Defensie Shoigu aankondigt dat het Russische marinefregat admiraal Gorshkov nu op tournee is – compleet met een set hypersonische visitekaartjes van meneer Zircon.

De zakenreis zal de Atlantische en Indische Oceaan omvatten, en natuurlijk ook de Middellandse Zee, het vroegere Mare Nostrum van het Romeinse Rijk. Mr. Zircon op jacht heeft absoluut niets te maken met de oorlog in Oekraïne: het is een teken van wat er gaat gebeuren als het gaat om het bakken van veel grotere vissen dan een stel Kievse psychopaten.

Het einde van 2022 bezegelde het bakken van de grote Oekraïense onderhandelingsvis. Die is nu op een hete plaat geserveerd – en volledig verteerd. Moskou heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat er geen enkele reden is om ‘het tanende Rijk dat zich aan geen enkele afspraak houdt’ te vertrouwen.

Dus zelfs taxichauffeurs in Dacca gokken nu op wanneer het veelgeprezen ‘winteroffensief’ begint en hoe ver het zal gaan. Het pad dat generaal Armageddon voor de boeg heeft is duidelijk: totale demilitarisering en de-elektrificatie op steroïden, compleet met het vermalen van massa’s Oekraïners tegen de laagst mogelijke kosten voor de Russische strijdkrachten in Donbass totdat Kiev-psycho’s om genade smeken. Of niet.

Een andere grote gebakken vis op een hete plaat eind 2022 was het Minsk Akkoord van 2014. De kok was niemand minder dan voormalig kanselier Merkel (“een poging om tijd te kopen voor Oekraïne”). Impliciet is het niet bepaald rokende pistool: de strategie van het Straussian/neo-con en neoliberal-con combo dat de leiding heeft over het Amerikaanse buitenlandse beleid, was vanaf het begin om een eeuwigdurende proxy-oorlog te ontketenen tegen Rusland.

Merkel is misschien iets van plan geweest toen ze de Russen in hun gezicht vertelde dat ze loog als crypto-sopraan Mike Pompeo, daarna loog ze keer op keer, jarenlang. Dat is niet beschamend voor Moskou, maar voor Berlijn: weer een grafische demonstratie van totale vazalschap aan het Rijk.

De reactie van de hedendaagse belichaming van Mercurius, Maria Zakharova van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, was al even intrigerend: Merkels bekentenis zou kunnen worden gebruikt als een specifieke reden – en bewijs – voor een tribunaal dat westerse politici verantwoordelijk stelt voor het uitlokken van de Russisch-Oekraïense proxy-oorlog.

Niemand zal dit uiteraard officieel bevestigen. Maar dit alles zou deel kunnen uitmaken van een zich ontwikkelende, geheime Russisch-Duitse deal in wording, die ertoe leidt dat Duitsland ten minste een deel van zijn soevereiniteit terugkrijgt.

https://dissident.one/2022/12/08/angela-merkel-onthult-dat-minsk-overeenkomst-2014-bedoeld-was-om-oekraine-de-tijd-te-geven-zich-te-bewapenen/

Tijd om NAVO-vis te bakken

Ondervoorzitter van de Russische Veiligheidsraad Dmitry Medvedev, die zichtbaar genoot van zijn volledig losgeslagen incarnatie, ging ondertussen dieper in op het verhaal over de gebakken onderhandelingsvis. “Laatste waarschuwing aan alle naties”, zoals hij het formuleerde: “met de Angelsaksische wereld kunnen we geen zaken doen [want] het is een dief, een oplichter, een kaartenschuiver die overal toe in staat is… Van nu af aan zullen we het zonder hen stellen totdat er een nieuwe generatie verstandige politici aan de macht komt… Er is niemand in het Westen met wie we om wat voor reden dan ook zaken zouden kunnen doen.”

Medvedev heeft min of meer hetzelfde script persoonlijk voorgedragen aan Xi Jinping in Peking, enkele dagen voor de zooms om alle zooms te beëindigen – tussen Xi en Poetin – die werkten als een soort informele afsluiting van 2022, waarbij het strategisch partnerschap tussen Rusland en China perfect op elkaar is afgestemd.

Op het oorlogsfront zal het nieuwe – offensieve – ritme van generaal Armageddon in de komende maanden ongetwijfeld leiden tot een onbetwistbaar feit op de grond: een opsplitsing tussen een disfunctioneel zwart gat of romp Oekraïne in het westen, en Novorossiya in het oosten.

Zelfs het IMF is nu terughoudend om extra geld in het zwarte gat te gooien. De begroting van Kiev voor 2023 heeft een – onrealistisch – tekort van 36 miljard dollar. De helft van de begroting is militair. Het reële tekort in 2022 bedroeg ongeveer 5 miljard dollar per maand – en zal onvermijdelijk oplopen.

Tymofiy Mylovanov, een professor aan de Kiev School of Economics, kwam met een huzarenstukje: het IMF maakt zich zorgen over de “houdbaarheid van de schuld” van Oekraïne. Hij voegde eraan toe: “als zelfs het IMF zich zorgen maakt, stel je dan eens voor wat particuliere investeerders denken”. Er komen geen “investeringen” in het kale Oekraïne. Multinationale aasgieren zullen voor niets land inpikken en wat er ook aan nietige productieve activa overblijft.

Misschien wel de grootste vis die in 2023 gebakken zal worden, is de mythe van de NAVO. Elke serieuze militaire analist, inclusief enkele Amerikanen, weet dat het Russische leger en het militair-industriële complex een superieur systeem vertegenwoordigen dan wat er bestond aan het einde van de USSR, en veel beter dan dat van de VS en de rest van de NAVO vandaag.

De Mackinder-achtige genadeklap voor een mogelijke alliantie tussen Duitsland (EU), Rusland en China – wat in werkelijkheid achter de Amerikaanse proxy-oorlog in Oekraïne zit – verloopt niet volgens de Straussiaanse natte droom.

Saddam Hoessein, voormalig imperiaal vazal, werd van regime veranderd omdat hij de petrodollar wilde omzeilen. Nu hebben we de onvermijdelijke opkomst van de petroyuan – “over drie tot vijf jaar”, zoals Xi Jinping in Riyad aankondigde: je kunt het gewoon niet voorkomen met Shock’n Awe op Beijing.

In 2008 begon Rusland met een massale heropbouw van de raketstrijdkrachten en een 14-jarig plan om de strijdkrachten te land te moderniseren. De heer Zircon die zijn hypersonische visitekaartje over de Mare Nostrum presenteert, is slechts een klein onderdeel van het Grote Plaatje.

De mythe van de Amerikaanse macht

De CIA verliet Afghanistan met een vernederende aftocht – en liet zelfs de heroïnelijn achter – om zich in Oekraïne te vestigen en dezelfde oude gebroken platen te blijven spelen. De CIA zit achter de voortdurende sabotage van de Russische infrastructuur – samen met MI6 en anderen. Vroeg of laat komt er een reactie.

Weinig mensen – inclusief CIA-agenten – weten misschien dat New York City bijvoorbeeld kan worden vernietigd met één enkele zet: het opblazen van de George Washington brug. De stad kan niet worden voorzien van voedsel en de meeste benodigdheden zonder de brug. Het elektriciteitsnet van New York City kan worden vernietigd door de centrale bediening uit te schakelen; het weer in elkaar zetten kan een jaar duren.

Zelfs in de oneindige mist van oorlog is de huidige situatie in Oekraïne nog steeds een schermutseling. De echte oorlog is nog niet eens begonnen. Het zou kunnen – binnenkort.

Behalve Oekraïne en Polen is er geen noemenswaardige NAVO-macht. Duitsland heeft een lachwekkende voorraad munitie voor twee dagen. Turkije zal geen enkele soldaat sturen om de Russen in Oekraïne te bestrijden.

Van de 80.000 Amerikaanse troepen in Europa, is slechts 10% bewapend. Onlangs kwamen er 20.000 bij, geen grote zaak. Als de Amerikanen hun troepen in Europa zouden activeren – wat op zich nogal belachelijk is – zouden ze geen enkele plaats hebben om voorraden of versterkingen te landen. Alle luchthavens en zeehavens zouden binnen enkele minuten door Russische hypersonische raketten worden vernietigd – zowel op het Europese vasteland als in Groot-Brittannië.

Bovendien zouden alle brandstofcentra zoals Rotterdam voor olie en aardgas worden vernietigd, evenals alle militaire installaties, inclusief de belangrijkste Amerikaanse bases in Europa: Grafenwoehr, Hohenfels, Ramstein, Baumholder, Vilseck, Spangdahlem en Wiesbaden in Duitsland (voor het leger en de luchtmacht); Aviano Air Base in Italië; Lajes Air Base op de Portugese Azoren eilanden; Naval Station Rota in Spanje; Incirlik Air Base in Turkije; en Royal Air Force stations Lakenheath en Mildenhall in het Verenigd Koninkrijk.

Alle gevechtsvliegtuigen en bommenwerpers zouden worden vernietigd – nadat ze geland zijn of terwijl ze landen: er zou geen plaats zijn om te landen behalve op de autobaan, waar ze sitting ducks zouden zijn.

Patriotraketten zijn waardeloos – zoals het hele Mondiale Zuiden zag in Saoedi-Arabië toen ze Houthi-raketten uit Jemen probeerden uit te schakelen. Israël’s Iron Dome kan niet eens alle primitieve raketten uit Gaza uitschakelen.

De militaire macht van de VS is de opperste mythe van de te bakken vis variant. In wezen verschuilen ze zich achter proxies – zoals de Oekraïense strijdkrachten. Amerikaanse troepen zijn waardeloos, behalve bij schieten op klein wild zoals in Irak in 1991 en 2003, tegen een invalide tegenstander midden in de woestijn zonder luchtdekking. En vergeet nooit hoe de NAVO volledig werd vernederd door de Taliban.

Het uiteindelijke breekpunt

2022 eindigde een tijdperk: het definitieve breekpunt van de “op regels gebaseerde internationale orde” die na de val van de U.S.S.R. was ingesteld.

Het Imperium is in de wanhoopsrij terechtgekomen en gooit alles en nog wat in de strijd – proxy-oorlog tegen Oekraïne, AUKUS, Taiwan-hysterie – om de structuur die zij in 1991 hebben gecreëerd te ontmantelen.

De terugdraaiing van de globalisering wordt uitgevoerd door het Rijk zelf. Dat gaat van het stelen van de EU-energiemarkt van Rusland, zodat de ongelukkige vazallen ultra-dure Amerikaanse energie kopen, tot het vernietigen van de hele toeleveringsketen van halfgeleiders, die met geweld rond zichzelf wordt herbouwd om China te “isoleren”.

De oorlog tussen de NAVO en Rusland in Oekraïne is slechts een radertje in het wiel van het Nieuwe Great Game. Voor het Zuiden is het echt van belang hoe Eurazië – en daarbuiten – hun integratieproces coördineren, van BRI tot de BRICS+ uitbreiding, van de SCO tot de INSTC, van Opec+ tot het Greater Eurasia Partnership.

We zijn terug bij hoe de wereld eruitzag in 1914, of vóór 1939, alleen in beperkte zin. Er is een overvloed aan landen die worstelen om hun invloed uit te breiden, maar ze zetten allemaal in op multipolariteit, of “vreedzame modernisering”, zoals Xi Jinping het noemde, en niet op eeuwige oorlogen: China, Rusland, India, Iran, Indonesië en anderen.

Dus bye bye 1991-2022. Het harde werk begint nu. Welkom bij de New Great Game on crack.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/12/28/de-belangrijkste-vraag/