In september hoorde het First Circuit Court of Appeals argumenten in een spraakmakende zaak over de vraag of een school de grondwettelijke rechten van ouders schond door hun 11-jarige dochter actief aan te moedigen om van geslacht te veranderen, terwijl ze dit geheim hield voor de ouders.
Schoolfunctionarissen volgden een beleid van het schoolbestuur dat hen aanmoedigt om het kind privé te ontmoeten en haar geslachtsverandering te bevestigen, haar toe te staan de jongenstoiletten te gebruiken en iedereen op school te instrueren haar nieuwe naam en voornaamwoorden te gebruiken. De school beweerde ook dat de ouders thuis niet voor een veilige omgeving zorgden.
De advocaat van de school betoogde voor de rechtbank dat ouders geen recht hebben om op de hoogte te zijn van de “gendertransitie” van hun kind, omdat “je niet kunt beslissen om wel of geen transgender kinderen te krijgen.” De advocaat zei dat de school niet verplicht was om ouders verschillende dingen over leerlingen te vertellen. Onderwerpen waarvan de advocaat beweerde dat ze uitgesloten zijn van gesprekken tussen ouders en leraren, zijn onder meer de vraag of het kind depressief is, suïcidaal is, verkracht is of een abortus heeft ondergaan.
De Amerikaanse rechter Kermit Lipez vertelde de advocaat van de school dat hij “lijkt te beweren dat het recht van leerlingen om beslissingen te nemen zwaarder weegt dan het recht van ouders om te weten wat er aan de hand is.” Verbluffend genoeg erkende de advocaat dit en zei: “Dat is zo.”
De zaak Foote v. Ludlow School Committee roept vragen op over de rechten van ouders en kinderen en of een school of overheid al dan niet het recht heeft om in die relatie in te grijpen. De ouders van het kind hebben de acties van de school geïnterpreteerd als een belediging van hun grondwettelijke rechten. Tot overmaat van ramp schreven de ouders expliciet naar de leraren, directeur en leden van het schoolbestuur van hun dochters om duidelijk te maken dat zij met haar genderidentiteitsproblemen omgingen. Ze vroegen deze functionarissen om niet privé met hun kind te communiceren, en de functionarissen kozen er allemaal voor om het tegenovergestelde te doen.
Onder de vraag of de school het recht heeft om privé met het kind te communiceren zonder toestemming van de ouders ligt wat ik beschouw als de kern van de kwestie: heeft een school, een regering of welk staatsapparaat dan ook het recht om ouders te vertellen wat te doen met hun kinderen? Sterker nog: gelooft de staat werkelijk dat zij eigenaar is van de kinderen?
Zijn het uw kinderen of ‘onze’ kinderen?
Tijdens COVID-1984 hebben we talloze voorbeelden gezien van staatsacties die duidelijk aantonen dat in ieder geval sommige staatsagenten geloven dat ze het recht hebben om het publiek te vertellen wat ze wel en niet met hun kinderen kunnen doen.
…
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Markus 13 en dan vers 17 “Het zal een afschuwelijke tijd worden voor vrouwen die in verwachting zijn of een baby hebben.”
Daar zijn wij in aanbeland.