Het bepalende moment in de persconferentie van de Amerikaanse president Joe Biden in het Witte Huis afgelopen woensdag, tijdens het bezoek van president Zelensky, was zijn virtuele bekentenis dat hij beperkt wordt in de proxy-oorlog in Oekraïne, omdat de Europese bondgenoten geen oorlog met Rusland willen, schrijft M. K. Bhadrakumar.
Om Biden te citeren: “Nu zegt u: “Waarom geven we Oekraïne niet gewoon alles wat er te geven valt? Nou, om twee redenen. Eén, er is een heel bondgenootschap dat cruciaal is om bij Oekraïne te blijven. En het idee dat we Oekraïne materiaal zouden geven dat fundamenteel anders is dan wat er al is, zou de NAVO, de Europese Unie en de rest van de wereld uiteen doen vallen… Ik heb honderden uren persoonlijk gesproken met onze Europese bondgenoten en de staatshoofden van die landen, en uitgelegd waarom het in hun eigen belang is dat ze Oekraïne blijven steunen… Ze begrijpen het volkomen, maar ze willen geen oorlog met Rusland. Ze zijn niet uit op een derde wereldoorlog.”
Biden realiseerde zich op dat moment dat “ik waarschijnlijk al te veel had gezegd” en beëindigde de persconferentie abrupt. Hij vergat waarschijnlijk dat hij stilstond bij de broosheid van de westerse eenheid.
Het hele punt is dat het westerse commentariaat grotendeels vergeet dat de kern van Ruslands agenda niet draait om territoriale verovering – hoe vitaal Oekraïne ook is voor de Russische belangen – maar om uitbreiding van de NAVO. En dat is niet veranderd.
Zo nu en dan komt president Poetin terug op het fundamentele thema dat de VS er consequent op uit zijn Rusland te verzwakken en te ontmantelen. Afgelopen woensdag nog verwees Poetin naar de oorlog in Tsjetsjenië in de jaren negentig – “het gebruik van internationale terroristen in de Kaukasus, om Rusland af te maken en de Russische Federatie te splijten… Zij [de VS] beweerden Al Qaida en andere criminelen te veroordelen, maar toch vonden zij het aanvaardbaar hen op het grondgebied van Rusland in te zetten en verleenden zij hun allerlei soorten bijstand, waaronder materiaal, informatie, politieke en alle andere steun, met name militaire steun, om hen aan te moedigen tegen Rusland te blijven vechten.”
Poetin heeft een fenomenaal geheugen en zou hebben gezinspeeld op Biden’s zorgvuldige keuze van William Burns als zijn CIA-chef. Burns was de contactpersoon van de ambassade in Moskou voor Tsjetsjenië in de jaren 90! Poetin heeft nu een nationale campagne gelast om de enorme tentakels uit te roeien die de Amerikaanse inlichtingendienst op Russische bodem heeft geplant voor interne subversie. Carnegie, ooit geleid door Burns, heeft sindsdien zijn kantoor in Moskou gesloten en het Russische personeel is naar het Westen gevlucht!
De rode draad van de uitgebreide vergadering van het bestuur van het ministerie van Defensie in Moskou op woensdag, die Poetin toesprak, was de diepe realiteit dat de confrontatie van Rusland met de VS niet zal eindigen met een oorlog in Oekraïne. Poetin spoorde de Russische top aan om de lessen van de conflicten in Oekraïne en Syrië “zorgvuldig te analyseren”.
Belangrijk is dat Poetin zei: “Wij zullen de gevechtsgereedheid van de nucleaire triade blijven handhaven en verbeteren. Het is de belangrijkste garantie dat onze soevereiniteit en territoriale integriteit, strategische gelijkheid en het algemene machtsevenwicht in de wereld behouden blijven. Dit jaar is het niveau van de moderne bewapening van de strategische nucleaire strijdkrachten al hoger dan 91 procent. We blijven de regimenten van onze strategische raketmachten herbewapenen met moderne raketsystemen met Avangard hypersonische kernkoppen.”
Ook minister van Defensie Sergei Shoigu stelde tijdens de vergadering van woensdag een militaire opbouw voor “om de veiligheid van Rusland te versterken”:
- Oprichting van een overeenkomstige groep strijdkrachten in het noordwesten van Rusland om de toetreding van Finland en Zweden tot de NAVO tegen te gaan;
- Oprichting van twee nieuwe gemotoriseerde infanteriedivisies in de regio’s Kherson en Zaporozhya, alsmede van een legerkorps in Karelië, tegenover de Finse grens;
- Opwaardering van 7 gemotoriseerde infanteriebrigades tot gemotoriseerde infanteriedivisies in de westelijke, centrale en oostelijke militaire districten en in de noordelijke vloot;
- Toevoeging van twee extra luchtaanvaldivisies in de luchtlandingstroepen;
Oprichting van een samengestelde luchtvaartdivisie en een legerluchtvaartbrigade met 80-100 gevechtshelikopters binnen elk gecombineerd (tank)leger; - Oprichting van 3 extra luchtdivisiecommando’s, 8 regimenten bommenwerpers, 1 regiment jachtvliegtuigen en 6 brigades legervliegtuigen;
- Oprichting van 5 districtsartillerieafdelingen en superzware artilleriebrigades voor de opbouw van artilleriereserves langs de zogenaamde strategische as;
- Oprichting van 5 marine-infanteriebrigades voor de kusttroepen van de marine op basis van de bestaande marine-infanteriebrigades;
- Vergroting van de omvang van de strijdkrachten tot 1,5 miljoen militairen, waarvan 695.000 mensen onder contract.
Poetin vatte samen: “We zullen de fouten uit het verleden niet herhalen… We gaan ons land niet militariseren of de economie militariseren… en we zullen geen dingen doen die we niet echt nodig hebben, ten koste van ons volk en de economie, de sociale sfeer. We zullen de Russische strijdkrachten en de gehele militaire component verbeteren. We zullen dat rustig, routinematig en consequent doen, zonder haast.”
Als de neocons in de bestuurdersstoel in de Beltway een wapenwedloop wilden, dan hebben ze die nu. De paradox is echter dat deze anders zal zijn dan de bipolaire wapenwedloop uit het tijdperk van de Koude Oorlog.
Als het de bedoeling van de VS was om Rusland te verzwakken voor de confrontatie met China, werkt het niet zo. In plaats daarvan raken de VS verwikkeld in een confrontatie met Rusland en staan de banden tussen de twee grootmachten op een breekpunt. Rusland verwacht dat de VS de uitbreiding van de NAVO terugdraait, zoals in 1989 aan de Sovjetleiders was beloofd.
De neocons hadden een “win-win” verwacht in Oekraïne: een Russische nederlaag en een schandelijk einde van het presidentschap van Poetin; een verzwakt Rusland, net als in de jaren negentig, tastend naar een nieuwe start; consolidatie van de westerse eenheid onder een triomferend Amerika; een enorme stimulans in de komende strijd met China om de suprematie in de wereldorde; en een Nieuwe Amerikaanse Eeuw onder de “op regels gebaseerde wereldorde”.
Maar in plaats daarvan draait dit uit op een klassieke Zugzwang in het eindspel – om de Duitse schaakliteratuur te gebruiken – waarbij de VS verplicht zijn een zet te doen in Oekraïne, maar welke zet zij ook doet, hun geopolitieke positie alleen maar zal verslechteren.
Biden heeft begrepen dat Rusland in Oekraïne niet kan worden verslagen; ook het Russische volk heeft geen zin in een opstand. De populariteit van Poetin stijgt omdat de Russische doelstellingen in Oekraïne gestaag worden gerealiseerd. Zo krijgt Biden misschien een vaag gevoel dat Rusland de zaken in Oekraïne niet echt ziet als een binaire zaak van overwinning en nederlaag, maar zich opmaakt voor de lange adem om de NAVO voor eens en altijd uit te schakelen.
De transformatie van Wit-Rusland tot een “nucleair capabele” staat is een diepgaande boodschap van Moskou aan Brussel en Washington. Biden kan het niet missen. (Zie mijn blog NAVO-nucleair kompas onvindbaar, Indian Punchline, 21 dec. 2022.)
De logische optie voor de VS op dit moment zou zijn om zich terug te trekken. Maar dat wordt een abjecte erkenning van de nederlaag en betekent de doodsteek voor de NAVO en het transatlantisch leiderschap van Washington gaat eraan. En, erger nog, de grote West-Europese mogendheden – Duitsland, Frankrijk en Italië – kunnen op zoek gaan naar een modus vivendi met Rusland. En vooral, hoe kan de NAVO overleven zonder een “vijand”?
Het is duidelijk dat noch de VS noch hun bondgenoten in staat zijn een continentale oorlog te voeren. Maar zelfs als ze dat wel kunnen, hoe zit het dan met het opkomende scenario in Azië en de Stille Oceaan, waar het “grenzeloze” partnerschap tussen China en Rusland een intrigerende laag in de geopolitiek heeft toegevoegd?
De neocons in de Beltway hebben meer afgebeten dan ze konden kauwen. Hun laatste kans zal zijn om aan te dringen op een directe militaire interventie van de VS in de oorlog in Oekraïne onder de vlag van een “coalitie van bereidwilligen”.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/09/11/de-door-de-vs-geleide-wereldorde-is-aan-het-wankelen-dit-is-waarom-het-slecht-nieuws-is-voor-europa/
