Via een artikel uit Responsible Statecraft kwam ik terecht bij een EU-onderzoek dat probeerde de toekomstige demografie van de Oekraïense bevolking te voorspellen.

The War and the Future of Ukraine’s Population

Het onderzoek dateert van begin 2022 en is gebaseerd op het aantal Oekraïense slachtoffers uit slechts de allereerste maand van de oorlog, schrijft Moon of Alabama. Hun worst case scenario was dit:

In ons derde en vierde scenario gaan we ervan uit dat de oorlog een maand of langer zal aanhouden, zodat er nog meer slachtoffers en vluchtelingen worden verwacht. Op basis van de huidige trends gaan we uit van de volgende slachtoffers: 5.000 doden onder militairen en 1.500 burgerdoden. Er zullen 5 miljoen vluchtelingen zijn, volgens een schatting van UNHCR (UNHCR 2022a)

De werkelijke aantallen vluchtelingen zijn twee keer zo hoog en de aantallen slachtoffers, gewonden en doden, zijn uiteraard ongeveer 100 keer hoger dan in het onderzoek werd aangenomen. Het was dus het geld dat eraan was uitgegeven niet waard.

Toch zijn sommige grafieken erin bruikbaar.

Gisteren besprak ik kort het opiniestuk van de voormalige Britse minister van Defensie Ben Wallace, waarin hij beweert:

De gemiddelde leeftijd van de soldaten aan het front is boven de 40.

Vervolgens dringt hij er bij de Oekraïense regering op aan om meer jonge mannen in de vleesmolen te gooien.

Mijn antwoord aan Wallace was dit:

De jonge Oekraïners zijn verdwenen. Ze zijn ofwel uit Oekraïne gevlucht, ofwel gewond, gehandicapt of overleden. Wat er niet meer is, kun je niet mobiliseren.

Helaas is de werkelijke situatie erger dan ik had gedacht. Het demografische onderzoek van de EU omvatte deze grafiek:

De ‘leeftijdspiramide’ in Oekraïne is geen piramide. In 2020 was er een groot tekort aan 15 tot 20-jarigen. Ze waren er simpelweg niet. Ze hebben nooit bestaan. Het aantal pasgeborenen rond 2000 moet verschrikkelijk laag zijn geweest.

De reden hiervoor was waarschijnlijk de ernstige neergang van de Oekraïense economie nadat deze zich had afgescheiden van de Sovjet-Unie.

Het duurde een tien jaar durende ernstige recessie voordat Oekraïne een bodem voor zijn economie vond. Slechte economische tijden en lage verwachtingen van verbetering hadden de wens van de bevolking om zich voort te planten beïnvloed. Er volgden nog twee recessies tijdens de mondiale recessie rond 2008 en als gevolg van de Maidan-staatsgreep van 2014 en de burgeroorlog die daarop volgde.

Dus toen de oorlog begon, waren er slechts half zoveel mensen van twintig jaar als veertigjarigen. Het is dan ook geen wonder dat er weinigen van jongere leeftijd aan de frontlinie worden gezien.

Er is nog steeds één maatregel die Oekraïne zou kunnen nemen om het aantal jonge soldaten te vergroten. Er zijn momenteel vrijstellingen van mobilisatie voor degenen die aan een universiteit studeren. Als Oekraïne deze zou opstellen, zou het waarschijnlijk een paar tienduizend extra soldaten kunnen vinden. Maar het zou zich ook ontdoen van zijn toekomstige elite.

De toch al slechte demografische voorspelling over zo’n twintig jaar zou er dan nog slechter uitzien dan nu het geval is.

Begin dit jaar bereikte het geboortecijfer in Oekraïne een nieuw dieptepunt:

Om een ​​populatie stabiel te houden, blijkt uit onderzoek dat het noodzakelijk is om gemiddeld ongeveer 2,1 baby’s per gezin te hebben – ook wel het vervangingspercentage genoemd. In Oekraïne zijn de vruchtbaarheidscijfers sinds 1990 onder die drempel gebleven. De afgelopen twintig jaar is het vruchtbaarheidscijfer vaak gedaald tot onder wat deskundigen een ‘zeer laag’ vruchtbaarheidscijfer van 1,3 noemen, terwijl de bevolking in steeds sneller tempo begint te krimpen. In januari 2021, een jaar vóór de grootschalige invasie van Rusland, bedroeg het vruchtbaarheidscijfer volgens nationale statistieken 1,16.

Het geboortecijfer is sindsdien verder gedaald en is nu het laagste ter wereld:

De geboortecijfers in Oekraïne zijn in de eerste helft van 2023 met 28% gedaald, vergeleken met dezelfde periode vóór de oorlog. Dit is de meest significante daling sinds Oekraïne in 1991 onafhankelijk werd, zo meldde The Wall Street Journal op 25 september. Als gevolg van de aanhoudende oorlog werden miljoenen Oekraïense vrouwen met kinderen gedwongen het land te verlaten, terwijl mannen tussen de 18 en 60 jaar het land niet mochten verlaten. Als gevolg hiervan raakten veel echtparen fysiek gescheiden, terwijl anderen het starten van een gezin uitstelden, aldus het rapport.

In de eerste helft van 2023 werden er in Oekraïne 96.755 kinderen geboren. Sinds 2013 daalt het vruchtbaarheidscijfer van het land met ongeveer 7% per jaar.

De bevolking van Oekraïne zal verder krimpen. In 1990 telde Oekraïne ruim 50 miljoen inwoners. Over twintig jaar zal het land misschien nog geen 25 miljoen inwoners tellen. Dit zelfs als alle vluchtelingen terugkeren. Een grote kans dat dit niet gebeurt.

De steun voor Oekraïne neemt af:

Nu Rusland bloeddorstiger is geworden, lijken de bondgenoten van Oekraïne gevangen te zitten in hun eigen tegenstrijdige randvoorwaarden. Er is geen bereidheid om te mobiliseren om Oekraïne te verdedigen. Er wordt niet eens een serieuze poging ondernomen om de militaire productie op te voeren tot een niveau dat toereikend is om de Russische productie te evenaren, laat staan ​​te overtreffen.

En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat Oekraïne als provincie een zeer kostbare buurt is geworden voor al zijn geldschieters.

Gisteren eindigde een bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU over verdere militaire hulp aan Oekraïne zonder resultaat (machinevertaling):

De ministers van Buitenlandse Zaken van de EU-landen konden het tijdens de top van vandaag in Kiev niet eens worden over de toewijzing van militaire hulp aan Oekraïne voor een bedrag van 5 miljard euro voor 2024.

Dit werd tijdens een persconferentie na afloop van het evenement bekendgemaakt door Josep Borrel, de hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid.

De EU-begroting voor 2023 bedroeg 168,6 miljard euro, 5 miljard euro is peanuts, maar de EU-landen konden zich daar niet over verenigen. De zinloze vrijgevigheid heeft het einde van het mogelijke bereikt.

Borrel voorspelde de onvermijdelijke uitkomst:

Eerder zei Josep Borrel, hoofd van het buitenlands beleid van de EU, dat het stopzetten van de militaire steun aan Kiev vanuit het Westen zal leiden tot een snel einde aan het conflict in Oekraïne, maar dat het land als gevolg daarvan zijn onafhankelijkheid zal verliezen.

Een snel einde aan het conflict is waar alle gezonde mensen op zouden moeten hopen.

Kijk naar de demografische en economische situatie hierboven en vraag jezelf af wat dertig jaar ‘onafhankelijkheid’ voor Oekraïne heeft gedaan.

Er een einde aan maken zou wel eens het beste kunnen zijn dat het ooit zou kunnen overkomen. Helaas is het onwaarschijnlijk dat Rusland tussenbeide zal komen en het verdere bestaan ​​ervan zal subsidiëren.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over