Yves Smith vraagt: Wat als Rusland de oorlog in Oekraïne heeft gewonnen, maar de westerse pers het niet heeft opgemerkt?
Hij wijst op verschillende krantenkoppen waarin, ondanks beslissende Russische overwinningen zoals de inname van Soledar, Oekraïne wordt voorgesteld als winnaar van de oorlog, meldt Moon of Alabama:
Niettemin is Soledar gevallen en het verlies van Bakhmut lijkt ingebakken, zonder gruwelijke Russische fouten. De zogenaamde Zelensky-lijn breekt al voordat Rusland zijn onlangs gemobiliseerde troepen serieus aan het werk heeft gezet. Regelmatige commentatoren wachten tot de Russische hamer valt, hoewel Rusland misschien gewoon krachtiger de vleesmolen maalt door op meer punten langs de zeer lange linie harder te drukken. Vergeet niet dat een zorg aan Russische zijde is te voorkomen dat “winnen” op een manier die leidt tot paniek en wanhopige actie van de NAVO … niet dat de fragiele emotionele toestand van het collectief Westen gemakkelijk kan worden beheerd.
Met die context zou je verwachten dat sommige leden van de pers hebben begrepen dat het niet zo goed gaat met Oekraïne en dat de klassieke cowboyfilmredding van de cavalerie die over de heuvel rijdt (hier in de vorm van tanks en artillerie) te laat komt.
In plaats daarvan lijken de media te proberen stukjes van de feiten ter plaatse te integreren in het heroïsche verhaal van de onvermijdelijke overwinning van Oekraïne.
Dat is zeker correct voor de grote meerderheid van de verhalen, die beweren dat Soledar en Bahkmut, irrelevante steden zijn, maar er duiken enkele stukken op die daarvan afwijken. Een paar dagen geleden kopte de Washington Post:
Bloody Bakhmut siege poses risks for Ukraine
Oekraïne staat voor moeilijke keuzes over de mate waarin zijn leger moet worden betrokken bij een langdurige strijd om de belegerde stad Bakhmut, terwijl Kiev zich voorbereidt op een nieuw tegenoffensief elders aan het front waarbij wapens, munitie en ervaren strijders moeten worden bewaard.
Rusland heeft zijn aanval in het gebied de afgelopen dagen opgevoerd en daarbij woeste gevechten ontketend die de hoge kosten van de strijd onderstrepen. Russische huurlingen en vrijgelaten veroordeelden van de Wagner-groep zijn de naburige zoutmijnstad Soledar binnengedrongen en zijn dichter bij Bakhmut gekomen, dat zij al maanden niet hebben kunnen veroveren ondanks een voorsprong in vuurkracht en de bereidheid om troepen op te offeren.
Het stuk citeert verschillende Oekraïense soldaten die spreken van enorme verliezen aan hun kant. Maar de VS moedigt hen nog steeds aan:
De hoge Amerikaanse functionaris waarschuwde ervoor Bakhmut of het naburige Soledar niet volledig af te doen als niet-strategische plaatsen die Kiev gewoon kan opgeven, en merkte op dat de zout- en gipsmijnen het gebied economische betekenis geven. Theoretisch zouden de Russen de diepe zoutmijnen en tunnels kunnen gebruiken om apparatuur en munitie te beschermen tegen Oekraïense raketaanvallen. Moskou heeft de stad ook van import voorzien.
“Tot op zekere hoogte is Bakhmut belangrijk voor [Oekraïne] omdat het zo belangrijk is voor de Russen,” zei de hoge Amerikaanse functionaris, waarbij hij opmerkte dat de controle over Bakhmut geen enorme invloed zal hebben op het conflict of de defensieve of offensieve opties van Oekraïne in de oostelijke Donbas-regio in gevaar zal brengen.
De ambtenaar voegde eraan toe: “Bakhmut zal de oorlog niet veranderen.”
Ik denk dat de hoge Amerikaanse functionaris het erg mis heeft. Soledar en Bakhmut laten het Oekraïense leger leegbloeden. Dat is van belang. Kijk naar het krankzinnige aantal Oekraïense eenheden in die slechts 50 kilometer lange sector van het front.
Bron: Military Land Deployment Map
Ik tel het equivalent van zo’n 27 formaties ter grootte van een brigade in dat gebied. De gebruikelijke grootte van een brigade is zo’n 3.000 tot 4.000 man met honderden voertuigen van allerlei aard. Als alle brigades hun volledige sterkte zouden hebben, zou die troepenmacht 97.500 man tellen. In een recent interview zei de Oekraïense legercommandant Zaluzhny dat zijn leger 200.000 man heeft getraind om te vechten en 500.000 anderen met andere functies of die momenteel worden getraind. De troepen die momenteel in het Bakhmut-gebied worden aangevallen vormen 50% van de gevechtsklare troepen van Oekraïne.
Zaluzhny heeft eenheden van andere fronten, zoals de Kreminna- en Svatove-sector verder naar het noorden in de provincie Luhansk, naar Bakhmut gestuurd. Dat heeft de kans verkleind dat de Oekraïense troepen in die sectoren enige vooruitgang kunnen boeken.
Wat bijna alle berichten uit Oekraïne lijken te missen is de enorme schade die de Russische artillerie dagelijks aanricht. Oekraïne heeft weinig artillerie over om daarop te reageren en wat het nog heeft wordt met de dag minder.
Enkele weken geleden is het Russische leger begonnen met een systematische campagne tegen de artillerie, die sindsdien grote vooruitgang heeft geboekt. De typische westerse manier om vijandelijke artillerie-eenheden op te sporen is met behulp van radar. De vliegroute van het projectiel wordt gemeten en de coördinaten van de bron worden berekend zodat de eigen artillerie kan reageren. Maar de tegen-artillerieradar zelf is afhankelijk van straling. Daardoor is hij gemakkelijk op te sporen en kwetsbaar voor vuur. De afgelopen maanden heeft Rusland een heel ander anti-artilleriedetectiesysteem ingezet met de nogal ironische naam Penicilline:
Penicillin of 1B75 Penicillin is een akoestisch-thermisch artillerieverkenningssysteem dat door Ruselectronics is ontwikkeld voor de Russische strijdkrachten. Het systeem heeft tot doel vijandelijke artillerie-, mortier-, MLR-, luchtafweer- of tactische-raketvuurposities op te sporen en te lokaliseren met seismische en akoestische sensoren, zonder radiogolven uit te zenden. Het lokaliseert vijandelijk vuur binnen 5 seconden op een afstand van 25 km (16 mi; 13 nmi). Penicillin heeft in december 2018 staatsproeven afgerond en gaat in 2020 in gevechtsdienst.
De Penicillin is gemonteerd op het 8×8 Kamaz-6350 chassis en bestaat uit een 1B75 sensor suite geplaatst op een telescopische boom voor het infrarood en zichtbare spectrum en uit verschillende op de grond geïnstalleerde seismische en akoestische ontvangers als onderdeel van de 1B76 sensor suite. Het heeft een effectief bereik voor communicatie met andere militaire middelen tot 40 kilometer (25 mi) en kan zelfs volledig automatisch, zonder bemanning, werken. Eén systeem kan naar verluidt een hele divisie dekken tegen vijandelijk vuur. Bovendien coördineert en corrigeert het een bevriend artillerievuur.
Het penicillinesysteem kan zich in het bos verbergen en zijn telescopische boom omhoog steken om het slagveld te bekijken en te beluisteren. Aangezien het zelf niet straalt, kan een vijand het niet detecteren.
Het systeem lokaliseert Oekraïense kanonnen terwijl ze vuren. Ze worden dan uitgeschakeld door onmiddellijk nauwkeurig tegenvuur. Zoals het voor de artillerie relevante deel van de vandaag door het Russische ministerie van Defensie verstrekte ‘clobber’-lijst beweert:
Operationeel-Tactische Luchtvaart, Raket Troepen en Artillerie van de Strijdkrachten van de Russische Federatie hebben een artilleriedepot van de 114e Territoriale Defensie Brigade nabij Veliky Burluk (Kharkov regio) geneutraliseerd, evenals 82 artillerie eenheden op hun vuurposities, mankracht en hardware op 98 gebieden.
Contrabatterijoorlogsoperaties hebben geleid tot de vernietiging van:
- één Krab-houwitser van Poolse makelij nabij Peschanoye (regio Charkov);
- één M109 Paladin houwitser van Amerikaanse makelij en één gevechtsvoertuig uitgerust met het Grad multiple-launch rocket system (MLRS) nabij Lozovaya (regio Charkov);
- één D-20 houwitser nabij Terny (Volksrepubliek Donetsk);
- twee Giatsint-B houwitsers nabij Maryinka en Orlovka (Volksrepubliek Donetsk);
- twee Akatsiya-zelfrijdende houwitsers bij Nevskoye (Volksrepubliek Lugansk) en Preobrazhenka (regio Zaporozhye);
- vijf D-30 houwitsers bij Zmiyevka, Novokairy (regio Kherson), Sofiyevka (Volksrepubliek Donetsk) en Orekhov (regio Zaporozhye).
Vier in de VS vervaardigde tegenbatterij-oorlogsradars zijn vernietigd:
- twee AN/TPQ-50 stations bij Mylovoye en Dudchany (regio Kherson),
- één AN/TPQ-36 anti-batterij-oorlogsradar bij Ugledar (Volksrepubliek Donetsk),
- één AN/TPQ-48 tegenbatterij-oorlogsradar van Amerikaanse makelij nabij Senkovo (regio Charkov).
Luchtverdedigingsinstallaties hebben zes Oekraïense onbemande luchtvaartuigen neergeschoten in de buurt van Kremennaya (Volksrepubliek Lugansk), Nikolskoye en Petrovskoye (Volksrepubliek Donetsk).
14 door HIMARS en Olkha MLRS gelanceerde raketprojectielen zijn onderschept nabij Udy (regio Charkov), Smolyaninovo (Volksrepubliek Lugansk), Donetsk en Khartsyzsk (Volksrepubliek Donetsk).
Eén door de VS vervaardigde antistralingsraket is neergeschoten nabij Radensk (regio Kherson).
Een Oekraïense Tochka-U ballistische raket is neergeschoten nabij Berdyansk (regio Zaporozhye).
Dit is het equivalent van twee artilleriecompagnieën (batterijen met elk zes kanonnen) die in één dag zijn uitgeschakeld. Oekraïens tegengeschut tegen Russische artillerie is niet langer mogelijk omdat de noodzakelijke opsporingsapparatuur wordt uitgeschakeld en omdat Oekraïens tegengeschut wordt neergeschoten door de Russische luchtverdediging.
Deze Russische campagne tegen de artillerie is al enkele weken aan de gang. Zij heeft grote delen van wat er over was van de Oekraïense capaciteit voor langere afstanden uitgeschakeld. Ondertussen blijft de Russische artillerie de Oekraïense troepen die de frontlinie vasthouden, neerschieten. Pas als alle delen van de Oekraïense loopgraven door intens vuur zijn getroffen, komt de Russische infanterie in actie om op te ruimen wat er nog over is.
Deze manier van vechten veroorzaakt enorme verliezen aan Oekraïense zijde, terwijl de Russische troepen slechts een minimum aan slachtoffers lijden.
Col (ret.) Douglas Macgregor schatte in zijn recente toespraken het aantal doden in de Oekraïense strijdkrachten op 150.000 en het aantal gewonden op 450.000. Net als Yves Smith betwijfel ik of het aantal gewonden zo hoog is. Aangezien het systeem van uitlevering en ziekenhuisopname op het Oekraïense slagveld er slecht aan toe is, zullen er minder gewonden zijn en waarschijnlijk meer doden.
In groot contrast met de door de VS gevoerde oorlogen is het aantal burgerdoden aan Oekraïense zijde opmerkelijk laag:
Andriy Yermak, hoofd van de Oekraïense presidentiële staf, zei op het Wereld Economisch Forum in de Zwitserse badplaats Davos: “We hebben 80.000 misdaden door Russische invallers geregistreerd en er zijn meer dan 9.000 burgers gedood, waaronder 453 kinderen.”
Meer troepen inzetten in de strijd in de sector Bakhmut, zoals de Oekraïense zijde heeft gedaan, is geen goed gebruik van de middelen.
We kunnen stellen dat Oekraïne inmiddels de nominale uitrusting van twee grotere legers heeft verloren.
Aan het begin van de oorlog zou het Oekraïense leger beschikken over ongeveer 2.500 tanks, 12.500 gepantserde voertuigen en 3.500 grote artilleriesystemen. Het is twijfelachtig of meer dan de helft daarvan in bruikbare staat was, maar misschien zijn ze voldoende gerepareerd om bruikbaar te zijn.
Het Russische leger beweert dat de meeste daarvan zijn uitgeschakeld:
7.549 tanks en andere gepantserde gevechtsvoertuigen, 984 gevechtsvoertuigen uitgerust met MLRS, 3.853 veldartillerie kanonnen en mortieren, evenals 8.081 eenheden van speciale militaire uitrusting zijn vernietigd tijdens de speciale militaire operatie.
Als men aan deze cijfers twijfelt, moet men zich afvragen waarom Oekraïne zoveel meer wapens heeft moeten invoeren en nog steeds een tekort heeft:
- 410 tanks uit het Sovjettijdperk, geleverd door NAVO-leden in het voormalige communistische blok, waaronder Polen, Tsjechië en Slovenië.
- 300 [gepantserde/gevechtsvoertuigen], waaronder 250 door de Sovjet-Unie ontworpen IFV’s van voormalige communistische staten.
- 1100 [Gepantserde Personeelsdragers], waaronder 300 M113 troependragers en 250 M117’s.
- 300 getrokken houwitsers. 400+ stuks zelfrijdende artillerie, waarvan 180 in bestelling.
- 95 [Meervoudige Raket Lanceerders]
Er waren ook een aantal gevechtsvliegtuigen, helikopters en luchtverdedigingssystemen. Dit was het tweede leger, nadat het oorspronkelijke leger van Oekraïne grotendeels was verdwenen, dat inmiddels bijna is uitgeschakeld.
De Russische ‘clobberlijst’ maakt nu regelmatig melding van gevechten met Oekraïense troepen waarbij bijvoorbeeld een tank, drie pantservoertuigen en een aantal pick-ups en motorvoertuigen zijn gedood:
Bij Liman Pervy (regio Charkov) is een Oekraïense sabotage- en verkenningsgroep uitgeschakeld. De vijand heeft meer dan 50 Oekraïense manschappen, een tank, twee infanteriegevechtsvoertuigen en twee pick-ups verloren.
…
[In de richting van Donetsk] zijn meer dan 60 Oekraïense manschappen, een tank, drie gepantserde gevechtsvoertuigen en zes motorvoertuigen uitgeschakeld.
…
Twee AFU-sabotage- en verkenningsgroepen zijn uitgeschakeld in het gebied ten noorden van Levadnoye en Vladimirovka (Volksrepubliek Donetsk). De vijand heeft tot 40 Oekraïense manschappen, twee gepantserde gevechtsvoertuigen en drie motorvoertuigen verloren.
Pick-ups en ongepantserde motorvoertuigen moeten de frontlinie mijden en zeker geen deel uitmaken van troepen die de onmiddellijke frontlinie aanvallen. Als deze berichten de huidige structuur van de Oekraïense strijdkrachten weerspiegelen, zoals ik denk, dan is de toestand inderdaad nijpend.
In zijn interview metde Economist heeft generaal Zeluzhny gevraagd om onmiddellijk een derde leger te leveren:
“Ik weet dat ik deze vijand kan verslaan,” zegt hij. “Maar ik heb middelen nodig. Ik heb 300 tanks nodig, 600-700 IFV’s [infanteriegevechtsvoertuigen], 500 houwitsers.”
Zoals de Economist schrijver droogjes opmerkte:
Het incrementele arsenaal dat hij wenst is groter dan de totale gepantserde strijdkrachten van de meeste Europese legers.
De voorraden van twee complete legers zijn inmiddels in Oekraïne vernietigd. De middelen voor een kleiner derde leger zullen worden geleverd in de volgende rondes van “westerse” leveringen van materieel in de komende maanden. Rusland zal het derde leger van Oekraïne vernietigen, net zoals het het eerste en tweede leger heeft vernietigd. Het is twijfelachtig of het ‘Westen’ nog genoeg materiaal heeft om Oekraïne van een vierde te voorzien.
Dan blijven er slechts twee opties over. Westerse legers sturen met het materiaal dat ze nog hebben of de overwinning uitroepen en naar huis gaan.
De neoconservatieven geven zoals altijd de voorkeur aan de eerste optie. President Joe Biden is nog steeds tegen het sturen van Amerikaanse soldaten, maar dat kan veranderen als hij inderdaad gechanteerd wordt om het te doen:
Naarmate het “geheime documenten” schandaal aan kracht wint, zal de kneedbare president waarschijnlijk in het gareel lopen en doen wat het havikistische buitenlands beleid van hem verlangt. Kortom, de documentendump wordt gebruikt door machthebbers achter de schermen die de president chanteren om hun eigen beperkte belangen na te streven. Ze hebben Brandon in de tang.
Er is geen bewijs dat dit gebeurt, maar de tekenen zijn er.
De tweede optie is om een niet-bestaande overwinning uit te roepen en de hele kwestie te vergeten.
Maar zullen de “westerse” media, zoals Yves vraagt, hier iets van merken?
Zoals commentator David correct opmerkt op Yves’ site:
Ik zeg al heel lang dat het Westen de “overwinning” zal kunnen claimen, of in ieder geval geen nederlaag, door fantastische overwinningsvoorwaarden te stellen die de Russen nooit hadden en nooit wilden, en vervolgens de eer op te eisen voor het frustreren ervan. Met wat geluk zal dit de westerse elites net in staat stellen om, tenminste tijdelijk, aan de macht te blijven.
“Poetin probeerde Europa te veroveren, maar we hebben hem gestopt nadat hij slechts de helft van Oekraïne had ingenomen,” zal klinken als een overwinning. Maar het is natuurlijk uiterst ver bezijden de waarheid. Hoe dan ook, de media zullen het misschien geloven:
Maar in bredere zin zien we hier het laatste en meest ontaarde stadium van de domheid en onwetendheid die de westerse media en experts het afgelopen jaar hebben geteisterd. Ze wisten niets van de oorlog in de Donbas, niemand vertelde hen dat Rusland het sterkste leger van Europa had, niemand wist van de verdedigingslinies in de Donbas, niemand begreep de ernst van de Russische dreigingen, niemand besefte dat de Russen hoopten op een korte, scherpe oorlog om de Oekraïners bij zinnen te brengen, niemand begreep waarom Rusland overging op plan B terwijl het mobiliseerde, niemand besefte dat de Russen al jaren een voorraad wapens en munitie aanleggen; niemand wist wat uitputtingsoorlog was ….. Met andere woorden, het meest schandelijke voorbeeld van onwetendheid en domheid van een heersende klasse in de moderne tijd. Het zal doorgaan tot het einde, en de “overwinning” zal worden uitgeroepen.
De oorlog die de VS heeft uitgelokt in Oekraïne is gewonnen door Rusland, ook al wil niemand dat opmerken.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2023/01/04/interview-de-oorlog-in-oekraine-zal-eindigen-in-2023-en-de-russen-zullen-winnen/
