Misleid buitenlands beleid tegen Rusland en anderen schaadt de VS en haar “bondgenoten”

0

Politieke corruptie, een gebrek aan kennis en irrationeel buitenlands beleid hebben de VS op een punt gebracht waar het zijn primaat in de wereld aan het verliezen is, schrijft Moon of Alabama.

In reactie op de Amerikaanse staatsgreep van 2014 in Kiev steunde de Russische Federatie etnisch Russische rebellen in de Donbas-regio om zich te verzetten tegen die anti-Russische progroms waarmee het Kiev-regime hen bedreigde. Dit blokkeerde de Amerikaanse plannen om Oekraïne bij de NAVO te betrekken en Amerikaanse raketten direct aan de Russische grens te stationeren.

In 2016 zochten de Democraten wraak door valse beweringen over Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen door te drukken. Om haar verlies bij de presidentsverkiezingen te rechtvaardigen creëerde Hillary Clinton ‘Russiagate’, de valse bewering dat Trump op de een of andere manier door Rusland werd gestuurd. Ze werd gesteund door hooggeplaatste ambtenaren in de hele diepe staat en vooral binnen de FBI. Achteraf gezien was hun gedrag ongelooflijk:

Een FBI-toezichthouder getuigde dinsdag herhaaldelijk dat agenten een explosieve bewering van een voormalige Britse spion over een “goed ontwikkelde samenzwering” tussen het Kremlin en de eerste presidentiële campagne van Donald Trump niet bevestigden voordat hij de claim aanhaalde als reden om surveillance van een voormalige Trump-campagnefunctionaris te starten.

De FBI gebruikte het onbevestigde rapport, getuigde Auten, om goedkeuring te vragen voor een geheim surveillancebevel om Carter Page, een adviseur van de Trump-campagne, in de gaten te houden, en kreeg dat bevel vervolgens drie keer met succes opnieuw goedgekeurd, deels op basis van dezelfde onbevestigde bewering.

Auten vertelde de jury dat kort na het ontvangen van de eerste partij Steele documenten in de herfst van 2016, een groep FBI ambtenaren een ontmoeting had met Steele en hem “ergens tot 1 miljoen dollar” aanbood voor informatie die de beweringen in zijn rapporten zou bevestigen. Maar Steele heeft nooit bevestigingen geleverd, zei Auten in antwoord op Durham.

Steele was ingehuurd om rapporten te produceren door onderzoeksbureau Fusion GPS, dat was ingehuurd door een advocatenkantoor dat de tegenstander van Trump, Hillary Clinton, en het Democratisch Nationaal Comité vertegenwoordigde.

‘Russiagate’ creëerde een koortsachtige anti-Russische sfeer, vooral binnen de Democraten en hun aanhangers.

Daarbij kwam een ernstige onwetendheid over de economische en technologische capaciteiten van Rusland. Amerikaanse politici vertrouwen op bevooroordeelde media die een verkeerd beeld van Rusland creëerden. Ik heb mijn best gedaan om dat zo vaak mogelijk te ontkrachten:

De rest van het NYT stuk is niet beter dan de allereerste paragraaf. Het herhaalt gewoon valse stereotypen over Poetin als een “autocratische leider” of over de niet-bestaande Russische invloed op de Amerikaanse verkiezingen.

Bijna dertig jaar geleden, toen de Sovjet-Unie uiteenviel, maakte Rusland een diepe val. De liberalisering van zijn economie had catastrofale gevolgen. Maar het heeft zich sindsdien hervormd. Het is nu terug op zijn traditionele positie in de wereld. Een grote Euraziatische macht die in bijna alle opzichten onafhankelijk is van de rest van de wereld en zichzelf kan beschermen. Daarom moet het in aanmerking worden genomen als men denkt aan mondiaal beleid. Dat is gewoon een feit en niet het effect van een “mindgame” dat Rusland zogenaamd met het “westen” speelt.

Dat de VS nog steeds problemen heeft om dat te begrijpen is niet de schuld van Rusland, maar het resultaat van de scheve beschrijvingen ervan.

Ik schreef het bovenstaande in december 2019(!). Tien maanden later heb ik de kwestie opnieuw bekeken:

De afgelopen jaren hebben de VS en hun EU-puppies hun druk op Rusland opgevoerd. Ze lijken te geloven dat ze Rusland kunnen dwingen hun dictaat te volgen. Dat kunnen ze niet. Maar de illusie dat Rusland eindelijk zal breken, als er nog maar een paar sancties worden opgelegd of nog maar een paar huizen in de buurt van Rusland in brand worden gestoken, verdwijnt nooit.

Rusland accepteert niet de krampachtige ‘regels van de liberale internationale orde’. Rusland houdt zich aan de wet en dat is volgens mij een veel sterkere positie. Ja, het internationaal recht wordt vaak overtreden. Maar zoals Lavrov elders zei, men laat de verkeersregels niet varen alleen vanwege verkeersongelukken.

Rusland blijft kalm, ongeacht de schandalige onzin waar de VS en de EU mee komen. Het kan dat doen omdat het weet dat het niet alleen morele superioriteit heeft door zich aan de wet te houden, maar ook het vermogen heeft om een gevecht te winnen.

Rusland is militair veilig en het ‘westen’ weet dat. Dat is één reden voor de anti-Russische razernij. Rusland hoeft zich niet druk te maken over de ongekende vijandigheid uit Brussel en Washington. Het kan die negeren en tegelijkertijd zijn belangen behartigen.

Lees meer
We zijn getuige van een verbijsterende ineenstorting van de rechtsorde, en de overweldigde politie lijkt machteloos om het te stoppen

Aangezien dit zo duidelijk is, moet men zich afvragen wat de werkelijke reden is voor de anti-Russische drukcampagne. Wat voorzien degenen die ervoor pleiten als einddoel?

Het antwoord op mijn vraag werd medio vorig jaar onthuld toen de VS en de EU Rusland bedreigden met “verpletterende sancties”. Het idee was om de economie van Rusland te vernietigen om het land vervolgens op te breken. Het was een heel dom idee:

Rusland is het meest autarkische land ter wereld. Het produceert bijna alles wat het nodig heeft en heeft zeer gewilde producten waar wereldwijd vraag naar is en die vooral in Europa nodig zijn. Rusland heeft ook enorme financiële reserves. Een sanctiestrategie tegen Rusland kan niet werken.

De Oekraïne gebruiken om Rusland tot enige agressie aan te zetten om vervolgens sancties toe te passen was eveneens een nogal krankzinnige poging.

In plaats van Rusland te scheiden van China hebben de VS onbedoeld hun best gedaan om hen in een dieper bondgenootschap te duwen. Het was de ernstigste strategische fout die de VS konden maken.

In plaats van een nieuwe strategische houding aan te nemen die een pivot to Asia-strategie zou ondersteunen, verplaatsen de VS nu hun troepen terug naar Europa.

De bekrompen onverdraagzaamheid van de Amerikaanse beleidsmakers, gevoed door een geloof in het Amerikaanse exceptionalisme zonder enig besef van werkelijke macht, heeft tot deze nederlaag geleid.

De VS hadden via de NAVO het Oekraïense leger opgebouwd met de bedoeling het tegen Rusland in te zetten. Zoals NAVO secretaris-generaal Stoltenberg trots beweerde:

Zoals u weet geven de NAVO-bondgenoten ongekend veel militaire steun aan Oekraïne. Eigenlijk hebben de NAVO-bondgenoten en de NAVO er al sinds 2014 – de Oekraïense strijdkrachten getraind, uitgerust en ondersteund.

De recente oorlog werd door Oekraïne op 17 februari gelanceerd met artilleriebeschietingen tegen de Donbas-republieken. Er werden massale sancties tegen Rusland ingevoerd. Het Russische leger marcheerde uiteindelijk Oekraïne binnen.

Het duurde slechts een paar weken om in te zien dat de sancties, zoals ik had verwacht, volkomen faalden. In de eerste dagen viel de roebel om vervolgens veel sterker terug te komen. Er waren geen tekorten voor Russische consumenten. De Russische industrie bleef draaien.

Maar de sancties verpletterden het “westen” en vooral zijn consumenten.

Door de jaren heen hebben de VS en de EU de sancties tegen de olieproducenten Iran, Venezuela en Rusland gehandhaafd. Ze hebben ook delen van de Libische olie-industrie vernietigd. In totaal hebben de sancties ongeveer 20% van de wereldwijde olieproductie van de markt gehouden of de aan- en verkoop ervan bemoeilijkt. Bovendien zijn de betrekkingen van de VS met belangrijke producenten in het Midden-Oosten, vooral Saoedi-Arabië, bekoeld.

Eind 2021 explodeerden de consumentenprijzen voor koolwaterstofproducten. Toen ze de kansen van de Democraten in de mid terms dreigden te laten ontsporen, gebruikte president Biden belastinggeld, in de vorm van de Strategic Petroleum Reserve, om de benzineprijzen te subsidiëren:

De Verenigde Staten en vijf andere wereldmachten kondigden dinsdag een gecoördineerde inspanning aan om hun nationale olievoorraden aan te spreken, in een poging om de stijgende gasprijzen te drukken die consumenten over de hele wereld boos hebben gemaakt.

De zet leek oliehandelaars te ontmoedigen, die hadden verwacht dat president Biden een grotere vrijgave zou aankondigen van Amerika’s Strategic Petroleum Reserve, die met 620 miljoen vaten de grootste ter wereld is.

De gezamenlijke inspanning, de grootste ooit voor een vrijgave van strategische reserves in meerdere landen, is bedoeld om schommelingen in vraag en aanbod van olie aan te pakken, zeiden overheidsfunctionarissen. En het was een schot voor de boeg van OPEC Plus, de naam voor de Organisatie van de Olie Exporterende Landen en Rusland en andere landen. De heer Biden heeft deze landen aangespoord om de productie te verhogen, maar is afgewezen.

De stap zou volgende week, wanneer de groep zijn maandelijkse vergadering houdt, tot een reactie kunnen leiden. Hoewel het deze landen ertoe kan aanzetten hun productie te verhogen, kan het het kartel er evengoed toe aanzetten het aanbod verder te beperken en de wereldprijzen op te drijven.

Het omkopen van de kiezers door de Strategische Oliereserves vrij te geven is sindsdien doorgegaan:

Sinds 2021 is de SPR van de natie met ongeveer 35% afgenomen, waarbij 2021 begon met 638 miljoen vaten in voorraad. Tegen het einde van het jaar was dat cijfer gedaald tot 594 miljoen vaten. Vandaag zijn er 416 miljoen vaten – en er zullen er nog meer vaten vrijkomen.

De VS hebben niet alleen sancties opgelegd aan grote olieproducenten, maar ook een oorlog ontketend tegen de op twee na grootste (Rusland) en de op één na grootste (Saoedi-Arabië).

Lees meer
IDF verliest controle over Noord-Gaza - Grote gebieden staan weer onder controle van Hamas

Het toppunt van dergelijke domheid was het idee om de prijs die voor Russische olie “mag” worden betaald te beperken:

Een verstandige speler zou concluderen dat de sancties een vergissing waren en dat het opheffen ervan Europa meer zou helpen dan Rusland. Maar nee, de Amerikaanse en Europese pseudo-elites zijn niet langer in staat om op een verstandige manier te handelen. In plaats daarvan verdubbelen ze het meest idiote sanctieplan dat men ooit heeft gehoord:

Advertisement

[De Europese Unie ging woensdag door met een ambitieus maar ongetest plan om de olie-inkomsten van Rusland te beperken.

Volgens het plan zou een comité met vertegenwoordigers van de Europese Unie, de Groep van 7 en andere landen die instemmen met de maximumprijs regelmatig bijeenkomen om te beslissen over de prijs waartegen Russische olie moet worden verkocht, en die prijs zou veranderen op basis van de marktprijs.

Hoe zorg je ervoor dat een grote producent van een zeldzaam goed die goederen onder de algemene marktprijs verkoopt? Tenzij je een zeer sterk koperskartel hebt dat het product ook van elders kan kopen, kun je dit niet met succes doen. Het is een economische onmogelijkheid.

Rusland heeft verklaard dat het geen olie zal verkopen aan partijen die het prijsafsprakenstelsel van de G7 steunen. Daarom zullen noch China, noch India, noch enig ander land buiten de EU en de VS ermee instemmen om zich daarbij aan te sluiten.

Een maand geleden schoot OPEC+ eindelijk terug door haar productiedoelstelling met 2 miljoen vaten per dag te verlagen. Voor sommigen van hen is een olieprijs van rond de 80 dollar per vat gewoon een budgettaire vereiste:

De stille afspraak die voortkwam uit de reis van [Biden] was dat Saoedi-Arabië zijn productie met ongeveer 750.000 vaten per dag zou verhogen, en dat de Verenigde Arabische Emiraten dit voorbeeld zouden volgen met nog eens 500.000, waardoor de gasprijzen zouden dalen en het vermogen van president Vladimir V. Poetin zou verslechteren om een oorlog te financieren die veel langer duurde – en met veel meer slachtoffers – dan meneer Biden had verwacht.

Maar de productiestijgingen waren vluchtig. Terwijl Saoedi-Arabië de productie in juli en augustus aanzienlijk verhoogde, kwam het terug op zijn belofte om deze niveaus de rest van 2022 aan te houden. De leiders van Saoedi-Arabië, en van de hele OPEC, maakten zich zorgen dat het schrikbeeld van een wereldwijde recessie de prijzen deed dalen van 120 dollar per vat in de zomer tot minder dan 80 dollar. Onder dat niveau, zo vrezen zij, moeten de begrotingen worden ingekrompen en komt de sociale stabiliteit in gevaar. Dus besloten de Saoedi’s dat ze moesten handelen.

De sancties en de slechte betrekkingen met Saoedi-Arabië zijn een grote mislukking van het Amerikaanse buitenlandse beleid, schrijft M. K. Bhadrakumar:

De regering Biden tartte het lot door het belang van olie in moderne economische en politieke termen te onderschatten en te negeren dat olie in de nabije toekomst de dominante energiebron in de wereld zal blijven, die alles aandrijft van auto’s en huisverwarming tot enorme industrietitanen en fabrieken.

De westerse mogendheden zijn veel te naïef om te denken dat een energiegrootmacht als Rusland eenvoudigweg uit het ecosysteem kan worden “gewist”. In een “energieoorlog” met Rusland zijn zij gedoemd als verliezers te eindigen.

Historisch gezien begrepen westerse landen de noodzaak om goede diplomatieke betrekkingen te onderhouden met olieproducerende landen. Maar Biden gooide die voorzichtigheid in de wind door Saoedi-Arabië te beledigen en het een “paria”-staat te noemen. Een verbetering van de betrekkingen tussen de VS en Saoedi-Arabië valt onder Biden’s toezicht niet te verwachten. De Saoedi’s wantrouwen de Amerikaanse bedoelingen.

Dat de OPEC er belang bij heeft de prijzen hoog te houden, komt in wezen doordat zij de extra inkomsten nodig hebben voor hun uitgavenbegroting en om een gezond investeringsniveau in de olie-industrie te handhaven. Het Internationaal Monetair Fonds raamde in april de break-even-olieprijs van Saudi-Arabië – de olieprijs waarbij de begroting in evenwicht zou zijn – op 79,20 dollar per vat.

Het punt van de begroting ligt voor de hand. Maar belangrijker is dat alle OPEC-landen de nieuwe sanctieregeling erkennen als een potentiële aanval op elk van hen:

Ondertussen broeit er een “systemische” crisis. Het is logisch dat de OPEC sceptisch staat tegenover de recente maatregelen van de VS en de EU om de Russische olie-export terug te dringen. Het Westen rationaliseert deze maatregelen als zijnde bedoeld om de inkomsten van Rusland uit de olie-export drastisch te verminderen (wat zich vertaalt in zijn veerkracht om de oorlog in Oekraïne te bestrijden.) De meest recente stap van de G7 om een plafond te stellen aan de prijzen waartegen Rusland zijn olie kan verkopen, gaat nog verder.

Lees meer
Klaus Schwab geeft op de G20-top toe dat de globalisering mislukt is, dat de dominantie van de VS voorbij is, en dat de multipolaire orde er aan komt

Het Westen heeft ongetwijfeld een precedent geschapen door om geopolitieke redenen voor te schrijven tegen welke prijs een olieproducerend land zijn olie mag exporteren. Als het vandaag Rusland is, kan het morgen net zo goed Saudi-Arabië of Irak zijn. Als het besluit van de G7 wordt uitgevoerd, wordt de sleutelrol van de OPEC bij de regulering van de mondiale oliemarkt uitgehold.

Daarom verzet de OPEC zich proactief. Haar besluit om de olieproductie met 2 miljoen vaten per dag te verlagen en de olieprijs boven de 90 dollar per vat te houden, maakt het besluit van de G7 belachelijk. Volgens de OPEC zijn de opties van Washington om OPEC+ tegen te gaan beperkt. Anders dan in het energieverleden hebben de VS vandaag geen enkele bondgenoot binnen de OPEC+ groep.

Door de stijgende binnenlandse vraag naar olie en gas is het goed denkbaar dat de Amerikaanse export van beide producten wordt beperkt. Als dat gebeurt, zal Europa het ergste slachtoffer zijn. In een interview met de FT vorige week heeft de Belgische premier Alexander De Croo gewaarschuwd dat, nu de winter nadert, als de energieprijzen niet worden gedrukt, “we het risico lopen van een massale deïndustrialisatie van het Europese continent en de gevolgen daarvan op lange termijn zouden wel eens heel diep kunnen zijn.”

Dit alles is het gevolg van de Amerikaanse “Russiagate”-fobie, die oorspronkelijk om louter binnenlandse politieke redenen werd opgewekt. Het is een gevolg van het verkeerd voorstellen en inschatten van de omvang en het belang van de Russische economie. Het is een gevolg van de overtuiging dat de Russische (en Saoedische) belangen kunnen worden genegeerd.

Het doel van Rusland is om Europa van de NAVO los te koppelen. Het zal dit doen door de sancties tegen het land te gebruiken om Europa van goedkope energie te beroven. Maanden of jaren volgehouden is dit alles wat nodig is om de NAVO uiteen te doen vallen.

De sancties zullen Europa eindelijk scheiden van de VS en haar mislukte buitenlandse beleid.

Sommige Amerikaanse politici denken nog steeds dat ze de berg van mislukkingen die het Amerikaanse buitenlandse beleid is geworden, moeten blijven opstapelen:

Het verzet van het Congres tegen Saudi-Arabië is maandag sterk geëscaleerd toen een machtige Democratische senator dreigde de verkoop van wapens en de samenwerking met het koninkrijk op het gebied van veiligheid te bevriezen na zijn besluit om Rusland te steunen boven de belangen van de VS.

De woede van Washington over zijn Saudische bondgenoten is toegenomen sinds het besluit van de Opec+ van vorige week om de olieproductie met 2 miljoen vaten te verminderen. Dit werd gezien als een klap in het gezicht van de regering Biden, weken voor de cruciale tussentijdse verkiezingen, en als een belangrijke stimulans voor Rusland.

Menendez hekelt het besluit van Mohammed bin Salman om “de oorlog van Poetin te steunen via het OPEC+-kartel” en zei dat er “eenvoudigweg geen ruimte is om beide kanten van dit conflict te spelen”.

“Ik zal geen groen licht geven voor samenwerking met Riyad totdat het Koninkrijk zijn standpunt over de oorlog in Oekraïne herziet. Genoeg is genoeg,” zei hij.

Een andere Democratische senator en een lid van het Congres – Richard Blumenthal en Ro Khanna – uitten soortgelijke gevoelens in een opiniestuk voor Politico waarin zij Saudi-Arabië er eveneens van beschuldigden de inspanningen van de VS te ondermijnen en de invasie van de Russische president Vladimir Poetin in Oekraïne te stimuleren.

De senatoren willen de wapenverkoop aan Saoedi-Arabië blokkeren. Mohammed bin Salman zal liever Russische luchtverdedigingssystemen kopen. In tegenstelling tot Amerikaanse systemen hebben ze het voordeel dat ze echt werken. Saudi Arabië’s Intermediate Range Missiles komen uit China. Het zal er graag meer van kopen.

Rusland, China en het hele Midden-Oosten afzeiken – allemaal tegelijk – terwijl het zijn “bondgenoten” veroordeelt tot een systematische economische crash en totale armoede, is het resultaat van een irrationeel Amerikaans buitenlands beleid.

Ik vind het onwaarschijnlijk dat de regering Biden met haar liberale ideologie haar eigen fouten zal kunnen corrigeren. De mislukkingen en fouten zullen ongecorrigeerd blijven en hun gevolgen zullen zich vermenigvuldigen. Er zal een regimewisseling in Washington nodig zijn, en een verandering in de deep state ideologie, om terug te keren naar een realistische kijk op buitenlands beleid.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2022/10/03/nordstream-het-signaal-dat-washington-weet-dat-het-de-great-game-heeft-verloren/

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties