De geo-economische weg weg van de neoliberale orde is bezaaid met gevaren, maar de voordelen van een alternatief systeem zijn even veelbelovend als urgent.

Het is onmogelijk om de geo-economische turbulentie te volgen die inherent is aan de “geboortepijnen” van de multipolaire wereld zonder de inzichten van professor Michael Hudson van de Universiteit van Missouri, en auteur van het nu al baanbrekende The Destiny of Civilization, meldt Pepe Escobar.

In zijn laatste essay gaat professor Hudson dieper in op het suïcidale economische/financiële beleid van Duitsland; het effect ervan op de reeds dalende euro – en geeft hij enkele mogelijkheden aan voor een snelle integratie van Eurazië en het Zuiden als geheel om te proberen de wurggreep van de Hegemoon te doorbreken.

Dat leidde tot een reeks e-mail uitwisselingen, vooral over de toekomstige rol van de yuan, waarbij Hudson opmerkte:

Over de belangrijke kwestie dat Rusland betaling voor energie in roebels accepteert, stipte Hudson een punt aan dat buiten Rusland zelden wordt onderzocht: “Ze willen niet echt alleen in roebels betaald worden. Dat is het enige wat Rusland niet nodig heeft, want het kan ze gewoon drukken. Het heeft alleen roebels nodig om zijn internationale betalingen in evenwicht te brengen en de wisselkoers te stabiliseren – niet om hem op te drijven.”

Dat brengt ons bij betalingen in yuan: “Betaling in yuan is als betaling in goud – een internationaal goed dat elk land wenst als een niet-fiat valuta die een waarde heeft als men het verkoopt (in tegenstelling tot de dollar nu, die gewoon in beslag kan worden genomen, of uiteindelijk achtergelaten). Wat Rusland echt nodig heeft zijn kritieke industriële grondstoffen zoals computerchips. Het zou China kunnen vragen deze te importeren met de yuan die Rusland levert.”

Keynes is terug

Na onze e-mailwisseling was professor Hudson zo vriendelijk om in detail een paar vragen te beantwoorden over de uiterst complexe geo-economische processen die in Eurazië spelen. Hier gaan we.

The Cradle: De BRICS bestuderen de invoering van een gemeenschappelijke munt – voor hen allemaal en, naar wij verwachten, ook voor de uitgebreide BRICS+. Hoe kan dat in de praktijk worden uitgevoerd? Het is moeilijk voor te stellen dat de Braziliaanse centrale bank harmoniseert met de Russen en de Volksbank van China. Gaat het dan alleen om investeringen – via de BRICS-ontwikkelingsbank? Zou dat gebaseerd zijn op grondstoffen + goud? Hoe past de yuan daarin? Is de BRICS-aanpak gebaseerd op de huidige besprekingen van de Economische Unie van Eurazië (EAEU) met de Chinezen, onder leiding van Sergej Glazyev? Heeft de top van Samarkand de koppeling van BRICS en de SCO praktisch dichterbij gebracht?

Hudson: “Elk idee van een gemeenschappelijke munt moet beginnen met een currency-swap regeling tussen de bestaande lidstaten. De meeste handel zal plaatsvinden in de eigen valuta. Maar om de onvermijdelijke onevenwichtigheden (betalingsbalansoverschotten en -tekorten) op te lossen, zal een nieuwe centrale bank een kunstmatige munt creëren.

Dit kan oppervlakkig gezien lijken op de speciale trekkingsrechten (SDR’s) die door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn gecreëerd, grotendeels om het tekort op de militaire rekening van de VS en de stijgende schuldendienst van de debiteuren in het Zuiden aan de Amerikaanse geldschieters te financieren. Maar de regeling zal veel meer lijken op de “bancor” die John Maynard Keynes in 1944 voorstelde. Landen met een tekort zouden een bepaald quotum aan bancors kunnen opnemen, waarvan de waardering zou worden bepaald door een gemeenschappelijke selectie van prijzen en wisselkoersen. De bancores (en hun eigen valuta) zouden worden gebruikt om landen met een overschot te betalen.

Maar in tegenstelling tot het SDR-systeem van het IMF zal het doel van deze nieuwe alternatieve Centrale Bank niet eenvoudigweg zijn economische polarisatie en schuldenlast te subsidiëren. Keynes stelde een principe voor dat als een land (hij dacht toen aan de Verenigde Staten) chronische overschotten had, dat een teken zou zijn van zijn protectionisme of weigering om een wederzijds veerkrachtige economie te ondersteunen, en dat zijn vorderingen zouden beginnen te vervallen, samen met de bancaire schulden van landen waarvan de economie het onmogelijk maakte hun internationale betalingen in evenwicht te brengen en hun munt te ondersteunen.

De vandaag voorgestelde regelingen zouden inderdaad het verstrekken van leningen tussen de aangesloten banken ondersteunen, maar niet met het doel kapitaalvlucht te ondersteunen (het belangrijkste gebruik van IMF-leningen, wanneer “linkse” regeringen waarschijnlijk zullen worden gekozen), en het IMF en zijn geassocieerd alternatief voor de Wereldbank zouden geen bezuinigingsplannen en anti-arbeidsbeleid opleggen aan debiteuren. De economische doctrine zou zelfvoorziening in voedsel en basisbehoeften bevorderen, en tastbare agrarische en industriële kapitaalvorming stimuleren, niet financialisering.

Het is waarschijnlijk dat goud ook een element zou zijn van de internationale monetaire reserves van deze landen, eenvoudigweg omdat goud een grondstof is waarover honderden jaren wereldpraktijk al overeenstemming heeft bereikt als aanvaardbaar en politiek neutraal. Maar goud zou een middel zijn om betalingsbalansen te vereffenen, niet om binnenlandse valuta te definiëren. Deze saldi zouden natuurlijk ook handel en investeringen omvatten met westerse landen die geen deel uitmaken van deze bank. Goud zou een aanvaardbaar middel zijn om westerse schulden aan de nieuwe Euraziatische bank te vereffenen. Dat zou een middel zijn voor betalingen die de westerse landen niet zomaar kunnen verwerpen – zolang het goud in handen blijft van de nieuwe bankleden, en niet langer in New York of Londen, zoals sinds 1945 de gevaarlijke praktijk is.

Bij de oprichting van een dergelijke bank zou China een soortgelijke machtspositie innemen als de Verenigde Staten in 1944 in Bretton Woods. Maar de werkingsfilosofie zou heel anders zijn. Het doel zou zijn de economieën van de leden van de bank te ontwikkelen, met langetermijnplanning of handelspatronen die het meest geschikt lijken voor hun economieën om het soort afhankelijkheidsrelaties en privatiseringsovernames te vermijden die het beleid van het IMF en de Wereldbank hebben gekenmerkt.

Deze ontwikkelingsdoelstellingen zouden landhervorming, industriële en financiële herstructurering en belastinghervorming omvatten, alsmede binnenlandse bank- en krediethervormingen. De besprekingen tijdens de bijeenkomsten van de SCO lijken de weg te hebben bereid voor een algemene harmonie van belangen bij het tot stand brengen van hervormingen in deze zin.”

Eurazië of faillissement

The Cradle: Is het op middellange termijn haalbaar te verwachten dat Duitse industriëlen, die de kom ende woestenij en hun eigen ondergang overwegen, massaal in opstand komen tegen de door de NAVO opgelegde handels-/financiële sancties tegen Rusland, en Berlijn dwingen Nord Stream 2 te openen? Gazprom garandeert dat de pijpleiding herstelbaar is. Daar hoef je geen lid van de SCO voor te worden…

Hudson: “Het is onwaarschijnlijk dat Duitse industriëlen zullen optreden om de de-industrialisatie van hun land te voorkomen, gezien de Amerikaanse/NAVO wurggreep op de politiek van de Eurozone en de afgelopen 75 jaar van politieke inmenging door Amerikaanse ambtenaren. Duitse bedrijfsleiders zullen eerder proberen te overleven met zoveel mogelijk persoonlijk en bedrijfsvermogen intact in het kielzog van een Duitsland dat in een Baltisch economisch wrak wordt veranderd.

Er is al sprake van dat de productie – en het management – naar de Verenigde Staten wordt verplaatst, waardoor Duitsland geen energie, metalen en andere essentiële materialen meer kan krijgen van enige leverancier die niet door Amerikaanse belangen en hun bondgenoten wordt gecontroleerd.

De grote vraag is of Duitse bedrijven zullen emigreren naar de nieuwe Euraziatische economieën, waarvan de industriële groei en welvaart die van de Verenigde Staten waarschijnlijk ver zullen overschaduwen.

Uiteraard zijn de Nord Stream-leidingen herstelbaar. Dat is precies de reden waarom de Amerikaanse politieke druk van staatssecretaris Blinken er zo op heeft aangedrongen dat Duitsland, Italië en andere Europese landen dubbel inzetten op het isoleren van hun economieën van handel en investeringen met Rusland, Iran, China en andere landen waarvan de VS de groei proberen te verstoren.”

Hoe te ontsnappen aan “Er is geen alternatief”

The Cradle: Bereiken we het punt waarop de hoofdrolspelers van het Zuiden – meer dan 100 landen – eindelijk hun zaakjes op orde krijgen en besluiten de VS een halt toe te roepen door de kunstmatige neoliberale wereldeconomie in een staat van permanente coma te houden? Dit betekent dat de enige mogelijke optie, zoals u hebt geschetst, het opzetten van een parallelle wereldmunt is die de Amerikaanse dollar omzeilt – terwijl de gebruikelijke verdachten het idee van een Bretton Woods III op zijn best naar voren brengen. Is het financiële casino FIRE (financiën, verzekeringen, onroerend goed) almachtig genoeg om elke mogelijke concurrentie de kop in te drukken? Denkt u aan andere praktische mechanismen, afgezien van wat door BRICS/ EAEU/ SCO wordt besproken?

Hudson: “Een jaar of twee geleden leek het ontwerpen van een volwaardig alternatief wereldmunt-, monetair, krediet- en handelssysteem zo complex dat de details nauwelijks te overzien waren. Maar de Amerikaanse sancties zijn de noodzakelijke katalysator gebleken om dergelijke besprekingen pragmatisch urgent te maken.

De inbeslagname van de goudreserves van Venezuela in Londen en zijn Amerikaanse investeringen, de inbeslagname van 300 miljard dollar van de Russische deviezenreserves in de Verenigde Staten en Europa, en het dreigement van de VS om hetzelfde te doen met China en andere landen die zich verzetten tegen het buitenlandse beleid van de VS, hebben de de-dollarisering urgent gemaakt. Ik heb de logica op vele punten uitgelegd, van mijn artikel in de Valdai Club (met Radhika Desai) tot mijn recente boek over The Destiny of Civilization, de lezingenreeks die ik heb voorbereid voor Hong Kong en de Global University for Sustainability.

Het aanhouden van effecten in dollars, en zelfs het aanhouden van goud of beleggingen in de Verenigde Staten en Europa, is niet langer een veilige optie. Het is duidelijk dat de wereld uiteenvalt in twee heel verschillende soorten economieën, en dat Amerikaanse diplomaten en hun Europese satellieten bereid zijn de bestaande economische orde te verscheuren in de hoop dat het creëren van een ontwrichtende crisis hen in staat zal stellen aan de top te komen.

Het is ook duidelijk dat onderwerping aan het IMF en zijn bezuinigingsplannen economische zelfmoord is, en dat het volgen van de Wereldbank en zijn neoliberale doctrine van internationale afhankelijkheid zelfvernietigend is. Het resultaat is een onbetaalbare overhead van schulden in US dollars. Deze schulden kunnen niet worden betaald zonder krediet te lenen bij het IMF en de voorwaarden van economische overgave aan Amerikaanse privatiseerders en speculanten te aanvaarden.

Het enige alternatief voor het opleggen van economische soberheid aan zichzelf is het zich terugtrekken uit de dollarval waarin de door de VS gesponsorde “vrije markt”-economie (markten die vrij zijn van overheidsbescherming, en vrij van het vermogen van de overheid om de milieuschade van de Amerikaanse oliemaatschappijen, mijnbouwbedrijven en de daarmee samenhangende industriële en voedselafhankelijkheid te herstellen) zich bevindt.

Die breuk zal moeilijk zijn, en de Amerikaanse diplomatie zal er alles aan doen om de totstandkoming van een veerkrachtiger economische orde te verstoren. Maar het beleid van de VS heeft een wereldwijde staat van afhankelijkheid gecreëerd waarin letterlijk geen alternatief is dan te er uit te breken.”

Duitse Exit?

The Cradle: Wat is uw analyse over Gazprom die bevestigt dat Lijn B van de Nord Stream 2 niet is geraakt door Pipeline Terror? Dit betekent dat Nord Stream 2 praktisch klaar is voor gebruik – met een capaciteit om 27,5 miljard kubieke meter gas per jaar te pompen, wat toevallig de helft is van de totale capaciteit van – beschadigde – Nord Stream. Dus Duitsland is niet gedoemd. Dit opent een heel nieuw hoofdstuk; een oplossing zal afhangen van een serieuze politieke beslissing van de Duitse regering.

Hudson: “Hier is de kicker: Rusland zal zeker niet opnieuw de kosten dragen voor de opgeblazen pijpleiding. Het is aan Duitsland. Ik wed dat het huidige regime “Nee” zegt. Dat moet een interessante opmars van de alternatieve partijen opleveren.

Het ultieme probleem is dat de enige manier waarop Duitsland de handel met Rusland kan herstellen, is door zich terug te trekken uit de NAVO. Dit zou alleen kunnen lukken door het uit te breiden naar Italië, en ook naar Griekenland (omdat het niet beschermd wordt tegen Turkije, sinds Cyprus). Dat lijkt een lang gevecht.

Misschien is het gemakkelijker dat de Duitse industrie gewoon inpakt en naar Rusland verhuist om de industriële productie te helpen moderniseren, vooral BASF voor chemie, Siemens voor techniek, enz. Als Duitse bedrijven naar de VS verhuizen om gas te krijgen, zal dit worden gezien als een Amerikaanse aanval op de Duitse industrie om de leiding te krijgen. Dit zal toch niet lukken, gezien de post-geïndustrialiseerde economie van Amerika.

De Duitse industrie kan dus alleen oostwaarts bewegen als ze een eigen politieke partij opricht als een nationalistische anti-NAVO-partij. De EU-grondwet zou Duitsland verplichten zich uit de EU terug te trekken, omdat de EU alleen NAVO belangen dient. Het volgende scenario is om de toetreding van Duitsland tot de SCO te bespreken. Laten we wedden hoe lang dat gaat duren.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/10/03/nordstream-het-signaal-dat-washington-weet-dat-het-de-great-game-heeft-verloren/