De Italiaanse regering heeft een nieuw decreet uitgevaardigd dat de installatie van zonnepanelen op productieve landbouwgrond verbiedt. Het doel van het besluit is om de “degradatie” van landbouwgrond te voorkomen. Dit heeft geen gevolgen voor projecten die zich al in de goedkeuringsfase bevinden. Hetzelfde geldt voor fotovoltaïsche zonne-energie in de landbouw, d.w.z. het gelijktijdige gebruik van landbouwgrond voor landbouw en zonne-energiesystemen, meldt Heike.
Minister van Landbouw Francesco Lollobrigida legde uit dat fotovoltaïsche elektriciteitsopwekking nog steeds is toegestaan in gebieden zoals steengroeven of in industriële gebieden. Terwijl de fotovoltaïsche vereniging “Italia Solare” kritiek had op het besluit, verwelkomde de landbouwvereniging Coldiretti de stap. Dit is nodig om een einde te maken aan de speculatie door grote investeringsfondsen die de landbouwproductie in gevaar brengen.
Terwijl de degradatie van de bodem in Italië wordt genoemd als de donkere keerzijde van op de grond gemonteerde fotovoltaïsche systemen (PVA) op akkers, blijft een zoektocht op het Duitse internet naar overeenkomstige waarschuwingen en referenties vruchteloos. Duitsland loopt nog steeds voorop als het gaat om het gebruik van het concept “klimaatbescherming” om zorgen te neutraliseren en te negeren wat echt beschermd moet worden. Dankzij het enthousiasme van de regering voor zogenaamde groene stroom, de voortdurende berichten over extreme weers- en warmterecords in de toonaangevende media en, last but not least, de goedkope import uit China, zijn de laatste barrières voor investeerders in dit lucratieve bedrijfsmodel nu waarschijnlijk geslecht.
De politiek gewenste opmars van PVA in het landschap verkleint en verslechtert niet alleen het leefgebied van vogels en insecten, maar brengt ook het bodemleven zelf in gevaar. Een handvol levende grond bevat enkele miljarden bacteriën. De verduistering en kapitalisatie van het agrarische landschap, dat vaak in achterkamertjes is beslist, leidt niet alleen tot een blijvende vermindering van de voedselproductie.
Milieuvervuiling als taboezone
De frequente oververhitting van de zonnecollectoren wordt ook geheim gehouden, met als gevolg dat ze paradoxaal genoeg bijdragen aan de opwarming van de atmosfeer, terwijl ze volgens het politieke klimaatbeschermingsverhaal bijdragen aan het behalen van de klimaatbeschermingsdoelstellingen als belangrijkste energiebron van ‘groene elektriciteit’.
De verantwoordelijke instituten en verenigingen zijn gewend om de milieu-impact van de wind- en zonne-energie-industrie te behandelen als een taboegebied dat ongewenst is om te bespreken.
In haar bodemnetwerk “Bodemwerel den”, bijvoorbeeld, omzeilt de Duitse bodemvereniging (Bundesverband Boden e.V.) haar eigen verklaring onder het kopje “Bescherming van bodem/bodem en zonne-energie” door middel van een anekdotisch verhaal: “Er worden echter ook steeds meer fotovoltaïsche systemen geïnstalleerd op voormalig landbouwgrond. Deze zogenaamde zonnevelden garanderen hoge opbrengsten als grondgebonden fotovoltaïsche systemen, maar er zijn ook tegengeluiden (citaat): ‘Fotovoltaïsche systemen op landbouwgrond zorgen in twee betekenissen voor landverbruik’, benadrukte een boer in de bouwcommissie. Het bouwland wordt permanent afgesloten en kan niet meer gebruikt worden om planten te verbouwen voor de voedselproductie.
Zonder bodemkundige expertise
Tegen de achtergrond van de momenteel versoepelde wetgeving voor PVA heeft de Conferentie van Ministers van Milieu een studie laten uitvoeren door een ingenieursbureau. De titel “Bodembescherming tijdens locatiekeuze, constructie, exploitatie en ontmanteling van open veldsystemen voor fotovoltaïsche energie en thermische zonne-energie” suggereert dat het gaat om het beperken van schade.
Enkel voor de opbouw en demontage van de zonnesystemen is “bodemkundige ondersteuning” nodig. “Bodembescherming” verwijst naar “het garanderen van de professionele en hulpbronnenbesparende uitvoering van de planning, constructie, exploitatie en ontmanteling van PVA”. Onvermijdelijke schade moet tot een minimum worden beperkt, zoals de “uitdrogingseffecten onder de modulaire systemen”, bodemafdekking en bodemverdichting.
De aanvragers hoeven geen bodemwetenschappelijk onderzoek te verstrekken over de geclaimde gebieden, bijvoorbeeld om de bodemvruchtbaarheid te bepalen, zodat waardevolle landbouwgebieden daadwerkelijk worden uitgesloten van PVA-bedekking, zoals vereist in een resolutie van het federale ministerie van Milieu, zonder enige vereisten te specificeren.
Ook landbouwkundig gebruikt veengebied is niet langer vrijgesteld van gebruik voor PVA. Dit betekent dat de noodzaak voor bescherming van landbouwgrond vrijwel wordt geëlimineerd.
NET ZERO – The narrative is dishonest.
Every year 300,000 tones of solar panel waste is dumped on the planet.
By 2035 it will be over 1 million tons per year.
Shhh …. We’re changing the climate 🤡 pic.twitter.com/u2b0rpT5Jq
— Bernie (@Artemisfornow) June 2, 2024
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Klimaatgekte ontmoet natuurkrachten: storm vernietigt ‘s werelds grootste drijvende zonnepark
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
