Veel commentatoren over de oorlog in Gaza hebben, vaak met enige ontsteltenis, de eensgezindheid van het Israëlische publiek achter het krachtig voortzetten van het conflict beschreven, samen met de openlijk geuite overtuiging dat de Palestijnen onderdanig zijn en wreedheid en de dood verdienen. En die mening wordt steeds harder. Rechts deed het gewoon goed bij de lokale verkiezingen. Er is mij ook verteld dat een MIT-onderzoeker die ideeën ontwikkelt voor het oplossen van het conflict, heeft ontdekt dat jongeren in Israël conservatiever zijn dan oudere cohorten, schrijft Yves Smit.

Dit gebrek aan zorg over het respectvol behandelen van het leven door een nominaal beschaafd volk is verontrustend, gezien het feit dat in veel geavanceerde landen wetten tegen dierenmishandeling de Palestijnen beter zouden beschermen dan moslimstaten en de VN.

Maar ondanks de ogenschijnlijke consensus over de uitroeiing van Palestina zijn er ook toenemende spanningen, vooral op economisch gebied. Israël is een kleine open economie, waarbij de handel bijna 32% van het bbp voor zijn rekening neemt . Sommige sectoren zijn kwetsbaar voor de gevolgen van oorlog. In bredere zin draagt toerisme bijvoorbeeld 5% tot 6% bij aan het BBP.

Er zijn tekenen dat Israël onder de waterlijn meer schade oploopt dan u uit de berichten in de Anglosfeer-media kunt opmaken. Het dalingstempo van 20% voor het bbp in het vierde kwartaal was een schok. En het is niet waarschijnlijk dat er een groot herstel zal plaatsvinden. Zelfs als het conflict snel zou eindigen, zal Israël te maken krijgen met vijandige en economisch en militair veel machtigere buren.

Vergeef me dat ik voor de belangrijkste punten van onze analyse overdreven afhankelijk ben van de voormalige Britse diplomaat Alastair Crooke, maar hij brengt kritische kwesties aan de orde die ik niet in andere Anglosphere-rapporten heb zien staan.

Crooke, die de Hebreeuwse pers volgt, heeft er herhaaldelijk op gewezen dat 7 oktober het gevoel van veiligheid in Israël heeft verstoord en dat dat van fundamenteel belang is. Hij beweert dat het uitgangspunt dat Joden overal in Israël vrij van gevaar zouden zijn, diep geïnternaliseerd is. Ik herinner me na 11 september (ik herinner me dat ik in New York City was) dat hoe losgeslagen individuen afhankelijk waren van de hoeveelheid ‘omvallende torens’-porno die ze keken en/of ze geloofden dat de wereld veilig was.

Crooke heeft ook betoogd dat het gevoel van schending zo ernstig is dat het publiek Israël nodig heeft om de perceptie te herstellen dat het een krachtig, formidabel leger heeft door een zichtbare overwinning te behalen. Dat is in Gaza niet gebeurd. De Israëliërs weten dat de oorlog in Gaza niet zo goed verloopt. Crooke zegt dat Israëli’s geloven dat het aantal militaire doden veel hoger ligt dan de IDF rapporteert, vooral omdat nieuwsberichten hierover snel door de censuur worden gewist. Vandaar (zoals we hieronder meer zullen bespreken) de druk om Libanon aan te pakken.

Een laatste opmerking van Crooke: Iran, Hezbollah en andere leden van het verzet hebben bestudeerd hoe de VS en Israël oorlog voeren en plannen in het licht daarvan. Beide landen vertrouwen op door de luchtmacht gedomineerde, bedoeld als overweldigende campagnes. Hun tegenstanders uit het Midden-Oosten hebben ook opgemerkt dat geen van beide landen van plan is een lange oorlog te voeren. Dat wordt bevestigd door Mark Sleboda, die in een recente show op Syriana Analysis met Andrei Martyanov zei dat westerse militaire academies niet eens uitputtingsoorlogen bestuderen (om 13:50) . Ze vinden ze te primitief. ¹

Helaas, net zoals de rapporten over de Israëlische economie niet veel gaven over de omvang van de schade die in het laatste kwartaal werd aangericht, zullen de aanhoudende tekenen van economische en sociale druk waarschijnlijk worden onderbelicht of gewoonweg niet gedekt door de media. Dus geef alstublieft verdere waarnemingen en anekdata door in de reacties.

De media hebben aandacht besteed aan de zwakke publieke steun voor Netanyahu, de protesten over het onvermogen om de vrijlating van gijzelaars veilig te stellen, en het schouwspel van de VS die zich openlijk in de Israëlische politiek bemoeien door te proberen koningmaker te spelen door slechts een minister, Benny Gantz, uit te nodigen naar Washington. ² We zullen dus de achtergrond van de intensivering van het steekspel op het hoogste niveau in Israël overslaan. Experts zijn over het algemeen van mening dat of en wanneer Netanyahu vertrekt, geen verschil zal maken in het beleid; Zijn opvolgers zullen hoogstwaarschijnlijk rechtser zijn, wat ook bloeddorstiger betekent.

Een etterend probleem is de status van de kolonisten die van de grens met Libanon zijn verdreven. Wikipedia schat het totaal op 96.000. Om een ​​idee te geven van de betekenis: dat niveau, iets meer dan 1%, opgeschaald naar de Amerikaanse bevolking, zou ruim 3,5 miljoen bedragen. De Israëlische regering zorgt voor huisvesting voor hen (het is niet duidelijk of het voor iedereen of alleen voor degenen is die moeten worden geëvacueerd).

Afgezien van de kosten van deze sociale steun (waarvan sommigen beweren dat deze op de lange termijn niet houdbaar zijn), is er ook het verlies aan inkomsten en banen van bedrijven die in deze grenssteden actief zijn. Als ze te lang ontvolkt blijven, zal het onmogelijk zijn ze weer tot leven te wekken. Klant en medewerkers zijn verder gegaan.

De bewoners van de grenssteden hebben zich geagiteerd om naar hun huizen terug te keren en hebben geëist dat Israël “Hezbollah” terugdringt naar de Litani-rivier in Libanon, om hen zo van een bufferzone te voorzien. Deze eis komt neer op het implementeren van een gedemilitariseerde zone in Libanon, ten koste van de Libanese inwoners die daar al heel lang wonen, of anders de Israëlische bezetting. De regering heeft deze kolonisten beloofd dat zij de dreiging aan de grens zal wegnemen. Toch zeggen veel militaire experts (Scott Ritter, die veel persoonlijke ervaring heeft met de IDF, was het meest uitgesproken en gedetailleerd, maar anderen komen tot dezelfde conclusie) zeggen dat als Israël zou proberen Libanon binnen te vallen, het waarschijnlijke resultaat niet alleen een nederlaag zijn, maar ook dat Hezbollah Israël tot aan Galilea bezet.

Een moreel-klapper is dat het moeilijk te verbergen is dat de Gaza-campagne niet tot een overwinning heeft geleid, wat ook niet veel goeds voorspelt voor het ondernemen van actie tegen de veel machtigere Hezbollah. Uit Middle East Monitor op 6 maart:

De voortzetting van de Israëlische oorlog tegen de belegerde Gazastrook vergroot de verliezen van Tel Aviv op politiek en militair niveau, aldus de Israëlische krant Maariv dinsdag in een rapport.

De krant zei dat het Israëlische leger zich in slow motion voortsleept langs de Gazastrook en zelden nieuwe operaties lanceert, behalve wanneer het probeert enkele van de kleine gebieden uit te kammen die het heeft achtergelaten…eraan toevoegend dat ook de politieke leiding zich voortsleept, wachtend op interventie van buitenaf en proberend een overeenkomst te bereiken over de uitwisseling van gevangenen.

Volgens de krant is dat de reden dat de politieke leiding niet veel verklaringen aflegt, het leger niet de opdracht geeft de kampen in centraal Gaza of de landelijke gebieden rond Rafah te bezetten en niet probeert de vluchtelingen in Rafah te evacueren.

Het beweerde dat het nemen van dergelijke stappen Hamas onder druk zou zetten en de voorwaarden van de uitwisselingsovereenkomst zou verbeteren, terwijl het terrein zou worden voorbereid voor de bezetting van Rafah.

Volgens het rapport is het hoofd van Hamas in Gaza, Sinwar, er echter in geslaagd Israël te belegeren op de plek waar hij dat wilde, dat wil zeggen onder internationale druk als gevolg van het vluchtelingenprobleem en het tekort aan voedsel en water in de Gazastrook, dat heeft het terughoudend gemaakt om tot een akkoord te komen….

“Het is duidelijk dat de militaire vleugel van Hamas in de eerste plaats geen overeenkomst wil sluiten, wat betekent dat de vluchtelingen niet zullen terugkeren, dat het leger zich niet zal terugtrekken uit de steden en dat de Gazastrook niet zal worden gereconstrueerd”, zei het.

Dit uitstel stelt Hamas in staat om Israël mee te slepen tot na de maand Ramadan, waardoor de oorlog nog minstens twee maanden langer zal duren, terwijl het Israëlische leger zijn militaire operatie al een maand geleden had kunnen beëindigen en het centrum van Gaza en de Rafah-kampen had kunnen bezetten, als de politieke leiding dat had toegestaan, voegde de krant eraan toe in haar rapport.

Let op het impliciete ongeduld om de oorlog te beëindigen. Het is niet duidelijk of dit het resultaat is van financiële kosten en mogelijke verdere militaire verliezen, of van politieke spanningen als gevolg van aanhoudende onzekerheid.

De aanslepende oorlog veroorzaakt een tekort aan mankracht. Van the Cradle op 4 maart, Israëls mankrachtcrisis verergert nu golf van ontslagnemingen het leger treft:

De eenheid van de woordvoerder van het Israëlische leger, onder leiding van luitenant-kolonel Daniel Hagari, is getuige geweest van een grote golf van ontslagnemingen.

Onder degenen die ontslag namen zijn Hagari’s onderbevelhebber, kolonel Butbol, ​​evenals kolonel Moran Katz en de internationale woordvoerder van het leger, luitenant Richard Hecht.

“Een groot aantal officieren heeft onlangs hun pensionering aangekondigd bij de eenheid die verantwoordelijk is voor het informatiesysteem van het leger”, meldde het Hebreeuwse nieuwskanaal Channel 14 op 3 maart.

Dit lijkt op zichzelf niet zo belangrijk, maar het stuk richt zich later op een kwestie die we in Links hebben genoemd, namelijk dat Israël stappen gaat ondernemen om Haredim te rekruteren, de ultravrome mensen die zijn vrijgesteld van militaire dienst:

Het ontslag komt omdat grote spanningen het Israëlische militaire establishment hebben overspoeld.

De Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant heeft opgeroepen tot het beëindigen van de ontwerpvrijstellingen voor de ultraorthodoxe gemeenschap van Israël, daarbij verwijzend naar een ernstige mankrachtcrisis in het leger.

“Het leger heeft nu mankracht nodig. Het is geen kwestie van politiek, het is een kwestie van wiskunde”, zei de minister van Defensie zondag….

Israël lijdt ernstige verliezen door zijn genocidale oorlog in Gaza en zijn poging om het Palestijnse verzet uit te roeien.

We hebben gewezen op het feit dat het wetsontwerp voor de opstelling van de Haredim, die normaal gesproken zijn vrijgesteld van militaire dienst, ³ tot protesten heeft geleid, waaronder het acht uur lang blokkeren van een hoofdweg. Zelfs de New York Times heeft het nodig geacht het schisma te erkennen. Uit een artikel begin deze week:

In tegenstelling tot de meeste Israëli’s, voor wie militaire dienst verplicht is, zijn Haredim vrijgesteld van dienstplicht om zich te kunnen concentreren op religieuze studie. Ze ontvangen ook aanzienlijke staatssubsidies om een ​​onafhankelijk onderwijssysteem in stand te houden dat wiskunde en natuurwetenschappen mijdt voor de studie van de Bijbel.

Nu het aantal ultraorthodoxe joden is geëxplodeerd – tot meer dan een miljoen mensen vandaag de dag, ruwweg 13 procent van de Israëlische bevolking, tegen ongeveer 40.000 in 1948 – hebben deze privileges en vrijstellingen geleid tot wrevel onder seculiere Israëli’s. Veel Israëli’s zijn van mening dat hun eigen militaire dienst en belastingen zowel fysieke bescherming als financiële beloning bieden aan een gemeenschap met weinig werk, die er weinig voor teruggeeft. Seculiere pogingen om de ultraorthodoxen in het leger en de beroepsbevolking te betrekken hebben veel Haredim boos gemaakt, die legerdienst zien als een bedreiging voor hun leven van religieuze toewijding.

Uit opiniepeilingen blijkt dat de Israëlische mainstream er meer dan ooit op gebrand is Haredim te dwingen zich aan te melden, vooral nu een groeiend aantal soldaten terugkeert van de strijd in Gaza en de afwezigheid van ultraorthodoxen aan de frontlinie in twijfel trekt.

Het artikel probeert er een positieve draai aan te geven door te zeggen dat nu bijna 30% van de Haredi-peilingen zegt dat ze akkoord gaan met de dienstplicht. Dat is nog steeds een minderheid. Wat gebeurt er als opgeroepen Haredi bevelen weigeren en in militaire gevangenissen worden opgesloten? Ik zie dat dit een vrij veel voorkomende uitkomst is.

Een andere bron van stress is de aanhoudende economische schade, namelijk emigratie in de nasleep van 7 oktober. Veel Engelstalige media in de moslimwereld, zoals Anadolu Agency en Middle East Monitor , meldden dat het Israëlische tijdschrift Zman op basis van een analyse van officiële gegevens had verklaard dat ongeveer 470.000 Israëli’s waren geëmigreerd en dat de immigratie in november met 70% was gedaald. Lezers van Naked Capitalism konden de informatie niet bevestigen; misschien was deze geschrapt door officiële censoren? Een paar dagen na die stortvloed van verhalen, stelde Jordan News het totaal op 370.000 tot eind november, maar stelde dat het hoger zou kunnen zijn:

Sinds 7 oktober blijkt uit gegevens van de Bevolkings- en Immigratieautoriteit dat ongeveer 370.000 Israëli’s het land hebben verlaten, waarbij de laatste update tot eind november loopt. Volgens de statistieken zoeken Israëli’s steeds meer hun toevlucht in het buitenland, vooral in Europa, met een groeiende interesse in het kopen van onroerend goed in verschillende Europese landen.

De Israëlische economische krant ‘The Marker’ benadrukte dat Israëlische gezinnen sinds 7 oktober grote belangstelling tonen voor het kopen van onroerend goed en huizen in het buitenland. Eind oktober waren er ongeveer 230.309 Israëli’s geëmigreerd, terwijl er in november nog eens 139.839 vertrokken, volgens de gegevens en in samenwerking met het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken, meldde Jo24.

Ondertussen suggereren schattingen van de website “Zaman Yisrael” dat dit aantal hoger zou kunnen zijn, met rapporten waaruit blijkt dat meer dan 500.000 Israëli’s het land hebben verlaten, wat het aantal terugkeerders en nieuwe immigranten overtreft. De website verwacht een potentiële toename van het aantal vertrekken, vooral onder Israëliërs die al in het buitenland woonden of op reis waren tijdens de Joodse feestdagen in september.

De economische impact van deze vertrekken zal waarschijnlijk niet in verhouding staan ​​tot hun aantal. Mensen die op korte termijn kunnen verhuizen, wat betekent dat ze in het buitenland een woning moeten of kunnen huren, zijn waarschijnlijk gemiddeld welvarend. Je kunt familieleden en vrienden slechts een bepaalde tijd opdringen.

Op 6 maart gaf de Middle East Monitor een update over de economische schade. Het is mij niet duidelijk wat de aard van deze schadevergoedingsclaims is, aangezien het ondenkbaar is dat 700.000 soldaten zijn omgekomen of gewond zijn geraakt. Lezers?

Uit de tekst van het verhaal:

De Israëlische schade die is opgelopen tijdens de oorlog in de belegerde Gazastrook is zes keer groter dan de schade die is opgelopen tijdens de Libanonoorlog van 2006, zo maakte de directeur van de Israëlische belastingdienst, Shai Aharonovitz, dinsdag bekend, zo meldden lokale media.

De Israëlische Walla-website zei dat Aharonovitz verontrustende gegevens heeft onthuld over de omvang van de Israëlische schade als gevolg van de Gaza-oorlog en de geregistreerde schadevergoedingsclaims.

Tijdens een toespraak zei hij: “De oorlog heeft een zeer complexe uitdaging gevormd voor het omgaan met directe schade, die we nog nooit eerder hebben gezien.”

“De schade is nu zes keer groter dan die van de Tweede Libanonoorlog (2006) en er zijn tot nu toe ongeveer een half miljoen schadeclaims ingediend.”

De Israëlische functionaris schatte dat de verzoeken om compensatie voor indirecte schade meer dan 700.000 zouden bedragen, en drong er bij legerrekruten op aan om deze in te dienen, en voegde eraan toe: “We hebben nog nooit eerder in een situatie als deze gezeten.”

Van zijn kant heeft Ilan Pelto, CEO van de Federatie van Overheidsbedrijven, kritiek geuit op het uitbreiden van de militaire begroting in oorlogstijd, door te zeggen: “Als we in een staat van hysterie terechtkomen en toegeven aan de druk van het leger en het begrotingskader wordt geschonden afgezien van wat ooit nodig is, zal het ernstige gevolgen hebben, zowel op het gebied van de belastingen als op het gebied van de welvaart.”

Geen van deze trajecten zijn goed en het ziet er ook niet naar uit dat ze op korte termijn zullen omkeren. En het belangrijkste is dat Israël nog nooit op deze manier op de proef is gesteld. In tegenstelling tot Rusland kent het geen geschiedenis van extreem lijden en opoffering in oorlogssituaties, en van mythen rond de ernst van de pijn en de uiteindelijke overwinning. Zijn te veel Israëli’s niet bereid om te geven wat nodig is voor hun land?

Elon Musk heeft mijn twitter-account vermoord. Volg mijn nieuwe account HIER.

¹ Dat sluit mooi aan bij het officiële standpunt dat Russen holbewoners zijn met kernwapens. Maar ik moet denken aan het grote gevecht tussen Muhammed Ali en George Forman. Als je de documentaire When We Were Kings hebt bekeken, was Ali’s team moedeloos vlak voordat Ali de ring inging. Ze waren bang dat de jongere en extreem machtige Forman niet alleen Ali zou verslaan, maar ook zo’n harde klap zou geven dat hij daardoor zou overlijden.

Ali begon met een riskante, amateuristische stoot, de rechterhand. Maar zelfs toen Foreman er niet voor leek te hebben getraind en aanvankelijk enkele klappen kreeg, begon hij met succes te reageren. Ali gebruikte vervolgens zijn beroemde en nieuwe rope-a-dope, waardoor Foreman zo moe werd dat Ali hem in de 8e ronde afmaakte.

² De media in Israël beeldden wijdverspreid af dat het Witte Huis Gantz had uitgenodigd (zie hier en hier ). Het is moeilijk voor te stellen dat Gantz brutaal genoeg zou zijn om ongevraagde bijeenkomsten op hoog niveau te zoeken. Woordvoerder John Kirby schilderde niettemin af dat Gantz om de bijeenkomst had gevraagd.

³ Vreemd genoeg gebeurt dit via wetgeving, en het laatste wetsvoorstel dat Haredim vrijstelde, liep eind juni 2023 af. De Israëlische regering heeft herhaaldelijk excuses aangeboden aan het Hooggerechtshof over het niet opstellen van Haredim en geprobeerd dat op te fleuren via tijdelijke regelgeving . Het land heeft toegegeven dat als er op 1 april geen wetsontwerp voor militaire doeleinden is aangenomen, de regering Yeshiva-studenten in dienst zal moeten nemen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over