De Angelsaksische landen lijken op alle fronten problemen te ondervinden. Hun elites verliezen wereldwijd de overhand en krijgen thuis een klap. Het lijkt alsof het moment van afrekening is aangebroken voor het lijden dat ze in de wereld hebben veroorzaakt, schrijft Pjotr ​​Akopov.

Wat hebben de Angelsaksische aanvallen op Jemen, de zaak van het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties tegen Israël wegens genocide, het bezoek van de Britse premier Rishi Sunak aan Kiev om een overeenkomst over veiligheidsgaranties voor Oekraïne te ondertekenen en de bezorgdheid over de uitslag van de verkiezingen van vandaag in Taiwan met elkaar gemeen? Het feit dat ze toevallig samenvallen? Natuurlijk niet: dit zijn allemaal tekenen van het verval en de ontmanteling van de Angelsaksische wereldorde. En het feit dat de Angelsaksen dit proces met provocaties proberen tegen te houden, maakt het alleen maar erger.

Waarom voerden de VS en Groot-Brittannië raketaanvallen uit op Jemen? Om de beschietingen van tankers op weg naar de Rode Zee te voorkomen, beweren Washington en Londen. Jemen bedreigt echter schepen die op weg zijn naar Israël om het bloedvergieten in Gaza te stoppen – dus misschien zou het effectiever zijn als de Angelsaksen druk zouden uitoefenen op Israël om zijn operaties tegen de Palestijnen stop te zetten. Wat zelfs het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties de komende dagen waarschijnlijk zal erkennen als een daad van apartheid en genocide, omdat er zoveel onafhankelijk en objectief bewijsmateriaal is dat de bewering van Zuid-Afrika ondersteunt dat het simpelweg onmogelijk is om het te negeren, zonder de reputatie te schaden van de internationale organisatie.

Maar noch de VS, noch Groot-Brittannië kunnen of willen Israël werkelijk dwingen, omdat het deel uitmaakt van hun mondiale project, en zij er alles aan doen om “zijn veiligheid te garanderen”. In werkelijkheid doen ze er alles aan om zijn straffeloosheid te garanderen: ze hebben een vloot naar de regio gestuurd, leveren wapens en bedreigen moslimlanden met vergeldingsmaatregelen als ze Gaza proberen te helpen. Alleen het arme maar militante Jemen heeft niets te vrezen: na jaren van burgeroorlog en de oorlog tegen de Saoedi’s hebben de Jemenieten niets te verliezen (en hebben ze de morele steun van de hele Arabische wereld en de materiële steun van de Iraniërs). Het is onmogelijk Jemen te dwingen zijn pogingen om de scheepvaart in de Rode Zee te belemmeren op te geven; raketaanvallen leveren niets op, en de VS overwegen niet eens een grondoperatie (vanwege de extreem hoge kosten en nutteloosheid). Dus de Angelsaksen willen Jemen alleen maar intimideren? Maar om dit te doen zouden ze het land maandenlang en met zeer hoge intensiteit moeten bombarderen. Een dergelijke operatie zou niet alleen leiden tot een groot aantal burgerslachtoffers, maar zou ook de Arabische wereld in volledige onrust brengen: naast de verontwaardiging over wat er in Gaza gebeurde, zou er haat zijn tegen de Angelsaksen vanwege het doden van Jemenieten. Voor de Angelsaksen is dit dus ook geen optie.

Er dreigt een grote regionale oorlog

Blijkbaar is dit slechts een demonstratieve aanval die waarschijnlijk zal doorgaan, maar de situatie aan de Rode Zee niet zal veranderen. Het vergroot echter het risico op het creëren van nieuwe fronten en het aanwakkeren van een grotere regionale oorlog, vooral in Libanon, waar Israël Hezbollah blijft provoceren. De VS praten voortdurend over Iraanse bondgenoten in Libanon en Jemen en waarschuwen Teheran voor inmenging en het afleiden van Israël van zijn problemen met Gaza. Iran betracht echter maximale terughoudendheid en wordt voortdurend geprovoceerd in Libanon, Syrië en op zijn eigen grondgebied. Nu geloven de Angelsaksen dat ze in oorlog zijn met Iraanse bondgenoten in Jemen, waarbij ze voorbijgaan aan het feit dat het gedrag van de Houthi’s meer te wijten is aan de situatie in de Arabische wereld dan aan hun banden met de Iraniërs.

In het conflict in het Midden-Oosten hebben de Angelsaksen op dit moment eenvoudigweg geen slimme zet; de hele situatie ontwikkelt zich voor hen in een uiterst ongunstige richting. En Iran hoeft zichzelf niet in verlegenheid te brengen door op provocaties te reageren. In hun pogingen om uit de put te komen, graven de Angelsaksen steeds dieper het zand in. Zowel in het Midden-Oosten als in eigen land: hun buitenlandse beleidsactiviteiten verslechteren de positie van de heersende elites in beide Angelsaksische landen.

Het gaat niet alleen om het steunen van Israël, maar er zijn ook beschuldigingen tegen hen met betrekking tot Oekraïne. Zowel in de Verenigde Staten als in Groot-Brittannië wordt de Oekraïense kwestie een binnenlandse politieke kwestie in de aanloop naar de komende verkiezingen. Het is echter niet waarschijnlijk dat een machtswisseling in Groot-Brittannië gevolgen zal hebben voor het mondiale spel van Londen. Daarom is premier Rishi Sunak nu naar Kiev gereisd om een ​​overeenkomst over veiligheidsgaranties voor Oekraïne te ondertekenen. Details over de inhoud van het document zijn nog niet bekend, maar wat zeker is, is dat het een bewust gebaar is ten gunste van een verdere poging om Oekraïne verder van Rusland af te trekken. Het deel van de Angelsaksische elite dat er vertrouwen in heeft dat het er uiteindelijk in zal slagen de grens van de Russische wereld naar het oosten te verleggen, maakt (vooral aan Europa, maar ook aan het minder radicale deel van de Amerikaanse elite) duidelijk dat hij geen “Oekraïne’s overgave” zal toestaan. In die zin is de overeenkomst tussen Sunak en Zelensky vergelijkbaar met de Brits-Oekraïense overeenkomst over de modernisering van de Oekraïense marine, die enkele maanden voor de start van de speciale militaire operatie werd gesloten en die overigens een van de meest belangrijke bevestigingen voor Moskou was van de noodzaak een speciale operatie te lanceren. De huidige “garantieovereenkomst” kan daarom het definitieve oordeel over het bestaan ​​van Oekraïne als zodanig worden genoemd, omdat het absoluut onmogelijk is om de Atlanticisering van Oekraïne, die officieel al is begonnen, te verzoenen met de belangen van Rusland.

De tijd werkt voor China

Op dezelfde manier kan een onafhankelijkheidsverklaring voor Taiwan niet verenigbaar zijn met het handhaven van de vrede tussen China en de Verenigde Staten. Het punt is niet dat China ervan droomt Taiwan zo snel mogelijk over te nemen, maar eerder dat de Angelsaksen Peking opzettelijk provoceren door het onderwerp van een mogelijke onafhankelijkheidsverklaring voor het eiland ter sprake te brengen. Het doel van de provocatie is duidelijk: ze willen van China de garantie krijgen dat ze geen militaire actie zullen ondernemen. Tegelijkertijd is alles strategisch duidelijk met betrekking tot Taiwan: de VS zullen in de nabije toekomst op geen enkele manier (noch militair, noch politiek) het proces van hereniging van het eiland met het vasteland van China kunnen voorkomen. De Verenigde Staten zullen echter niet (en kunnen niet) het risico nemen hun provocaties om te zetten van een theoretisch in een praktisch plan; er zal geen onafhankelijkheidsverklaring komen, zelfs niet als de huidige vice-president van het eiland de verkiezingen wint.

Wat de kwestie Taiwan betreft, werkt de tijd in het voordeel van China en in het nadeel van de Verenigde Staten, net zoals in het Midden-Oosten en Oekraïne. De Angelsaksen zijn zeer actief in hun pogingen om hun afnemende hegemonie te behouden, maar al hun acties (inclusief uiteraard tegenmaatregelen van hun tegenstanders – van Rusland tot Iran) leiden tot precies het tegenovergestelde resultaat. Niet omdat ze dwaas zijn, maar vanwege de impact van de opeenstapeling van problemen, fouten en misdaden. Voor alles komt vroeg of laat het moment van afrekening – en voor de Angelsaksen is dat moment gekomen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Franse historicus Todd: ‘De verdwijning van de VS is het beste wat Europa kan overkomen’

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over