Wij, zogenaamde geopolitieke analisten, zijn allemaal iets verschuldigd aan Halford John Mackinder. Zijn paper uit 1904, “The Geographical Pivot of History”, vormt de basis voor bijna al het strategische denken in de hedendaagse beleidskamers, denktanks en militaire academies van het Westen, schrijft Tom Luongo.

We hebben allemaal de eerste drie regels van Mackinder gehoord:

Wie over Oost-Europa heerst, beheerst het Heartland
Wie over het Heartland heerst, heerst over het Wereldeiland
Wie heerst over het Wereldeiland, beheerst de wereld

Vanwege de dominantie van Mackinder’s ideeën en het beleid dat ter ondersteuning daarvan werd opgesteld, is de wereld onderworpen aan eindeloze conflicten over zijn opvatting van het ‘Wereldeiland’, dat eigenlijk Eurazië is.

En daarom kan er voor het Westen in Oekraïne geen verlies zijn. Voor de Mackinderisten aan de top van de machtsstructuren in Londen, Washington DC en Brussel betekent het verliezen van Oekraïne het verlies van de hele wereld, omdat ze een zeer verouderde kijk op de wereldgeografie hebben.

Mackinder-isme in de wereld van vandaag is een tautologie, terug te brengen tot: We moeten het Heartland controleren omdat we het niet mogen verliezen.

In deze unieke zoektocht om het Heartland te veroveren, heeft het Westen zichzelf bankroet gemaakt – economisch, moreel en vooral spiritueel. Dit heeft geleid tot een politieke crisis die knaagt aan het centrum van de westerse samenleving.

Het nieuwste stuk van Alastair Crooke vat de situatie perfect samen: “The EU Is Over-Invested in the Ukrainian War-Project.“

Maar niet alleen de EU heeft dit gedaan. Zo ook het VK. Dus ook de VS.

De kosten-batenanalyse van voortzetting van het Oekraïne-project heeft het omslagpunt bereikt. Het probleem is nu dat te veel machthebbers, zoals Ursula Von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, nog steeds geloven dat ze manoeuvreerruimte hebben in een conflict dat steeds meer vast komt te zitten in de geopolitieke modder van de Donbass.

De optiek van de G7 bijeenkomst kon niet grimmiger zijn. Bijeenkomst in de stad die het ultieme symbool is van westerse waanzin, Hiroshima, de symboliek was heel duidelijk. We zijn verenigd in onze zelfingenomenheid en als het je niet bevalt, denk dan aan wat er met Japan is gebeurd.

We zullen de planeet vernietigen om haar te redden. Ondeelbare Europese/Aziatische veiligheid is een eufemisme voor wereldoorlog.

Geen enkele mate van mislukking lijkt deze mensen te ontmoedigen. Omdat falen simpelweg geen optie is.

Het probleem is echter dat hun bijziendheid voorspelbaar is.

Slechte code

Als je al je principes reduceert tot drie regels code, wordt het verslaan van die code strategisch gezien vrij eenvoudig. Het maakt niet uit of Mackinder gelijk had of niet. Dat had hij niet. Het gaat erom dat de beleidsmakers denken dat hij gelijk had.

We hebben hier allemaal te veel woorden aan besteed. Het is heel eenvoudig.

Als je weet dat je tegenstander alles in het werk zal stellen bij een conflict, dan is je strategie eenvoudig; vernietig alles wat ze erop gooien totdat ze geen geld, mannen en materieel meer hebben om erin te gooien.

En dat is precies wat Rusland heeft gedaan.

Het is precies wat ik van ze verwachtte aan het begin van de oorlog ( hier , hier en hier ), zonder een snelle overwinning op Oekraïne; zetten hun uitputtingsoorlog in alle theaters tegen het Westen voort totdat ze 1) vrede eisen of 2) bezwijken onder het gewicht van hun eigen overmoed.

Waarom Rusland de oorlog in Oekraïne langzaam voert

De voormalige Britse premier Boris Johnson (wie anders?) heeft een snelle regeling tussen Rusland en Oekraïne onmogelijk gemaakt.

Volgens Crooke was de investering van het Westen in Oekraïne simpelweg te groot om zo gemakkelijk op te geven. In de overtuiging dat het ultieme sanctiepakket Poetin omver zou werpen en Rusland zou destabiliseren, zetten zowel Davos als de Anglo-neocons te zwaar in op deze werking. Zoals mijn vader altijd zei over professionele atleten: “hij besteedt te veel tijd aan het lezen van zijn persberichten …”

Twee zeer gevestigde Anglo-Amerikaanse media in het VK (waarin berichten van de Amerikaanse gevestigde orde vaak opduiken) hebben eindelijk – en bitter – toegegeven: ‘Sancties tegen Rusland  mislukten‘. The Telegraph  klaagt : ze “zijn een grap”; “Rusland zou nu al ingestort zijn”

Herinneren ze zich hun mislukking in 2014/15 niet, toen dit hele Oekraïne-oorlogsproject begon? Ze gooiden Viktor Janoekovitsj uit de macht en Rusland nam de Krim terug. Hun ‘shock and awe’ veroorzaakte toen een epische driftbui die de olieprijs deed crashen van $ 125 naar $ 25 per vat.

Dit was de eerste versie van de “We vernietigen de Roebel” campagne. Het werkte toen niet. In feite zette het Rusland en de wereld op het pad waar het nu is. Er is een directe lijn van 2014 naar vandaag, niet alleen op de grond, maar ook in de financiële markten en de politiek van de rest van Oost-Europa – The Heartland.

Dus hoewel sancties een grap zijn, zal het gebruik ervan alleen maar toenemen als excuus om te voorkomen dat derden, zoals bijvoorbeeld Hongarije, uit de pas lopen met het plan.

Het is jammer voor hen dat de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock niets heeft veranderd aan het besluit van Hongarije om verdere EU-steun aan Oekraïne te blokkeren. Het Heartland, zo lijkt het, heeft steeds minder last van de Commintern.

Falen is geen optie, het is gewoon onvermijdelijk

Maar dit lijkt er nooit toe te doen. Geen enkele mislukking heeft deze mensen er ooit toe aangezet om een ​​beetje te twijfelen. Aan de andere kant, als je jezelf niet in een spiegel kunt zien, is zelfreflectie geen dominante karaktertrek.

Oekraïne is altijd de apotheose geweest van de neocon/neoliberale wereldorde. Zoals Crooke opmerkt, staan ​​ze voor een zeer onaangename keuze:

De oorlog wordt nu op deze manier geprojecteerd als een binaire keuze: “Beëindig de oorlog” versus “Win de oorlog”. Europa staat op de tweesprong; het begint aarzelend aan de ene weg, om vervolgens om te keren en besluiteloos een paar voorzichtige stappen te zetten op de andere weg. De EU zal de Oekraïners opleiden om met F-16’s te vliegen, maar is terughoudend met het leveren van de vliegtuigen. Het riekt naar symbolisme, maar symbolisme is vaak de vader van mission-creep.

Inderdaad. Vanwege de bekrompenheid van de machthebbers in het Westen – hun vooroordelen, verblindheid en arrogantie – zullen ze niet stoppen in Oekraïne totdat ze door de omstandigheden gedwongen worden.

Die omstandigheden zullen waarschijnlijk worden gedicteerd door het vernieuwde Russische leger dat nu is geconfigureerd om een ​​langere en ander soort oorlog te voeren dan degene die in februari 2022 begon.

Elke dag zien we tekenen dat de militair-industriële capaciteit van Rusland snel toeneemt, terwijl de EU wegkwijnt. De VS probeert in hoog tempo de productie aan land terug te brengen die tijdens het ZIRP en Greenspan-tijdperk verloren is gegaan, maar dit is een langzaam en pijnlijk proces, vooral omdat de ruimte op de balans om tekorten uit te geven is opgebruikt om de zaken te versnellen.

“Biden” en zijn vrolijke bende vandalen in DC zijn meer dan blij om de plaats grondiger af te branden dan de Britten deden in de oorlog van 1812 als ze hun zin niet kunnen krijgen met onbeperkte belastingen en uitgaven.

Dus, hier zijn we. Bakhmut is gevallen. Het Oekraïense tegenoffensief bestaat niet. Het was in ieder geval al geabsorbeerd door Poetin en Prigozhin. Zelenskyy zal nu F-16’s krijgen om de Krim aan te vallen en dat gebruiken als moreel argument om de officiële betrokkenheid van de NAVO na de onvermijdelijke tegenaanval van Rusland te rechtvaardigen.

Dan zal de lucht ‘s ochtends dik zijn van de geur van thermobarics.

Maar hoe dan ook, er zal geen wapenstilstand komen in het Heartland. Rusland zal niet terugdeinzen. China zal hen tot het einde steunen, net als de OPEC+ en de rest van Centraal-Azië. Maar ze zullen geen centimeter verder escaleren dan nodig is. Het Westen toestaan ​​te blijven denken dat ze kunnen winnen, is de ultieme vorm om een ​​superieure tegenstander uit te schakelen.

Mack-Enders spel

En zelfs als Oekraïne uitdraait op een tien jaar durende vleesmolen zonder duidelijke overwinnaar, zal het elke dag dienen als waarschuwing voor de rest van Azië dat er geen weg terug is en dat hun toekomst beter gediend is met hun buren dan met het aanvaarden van steekpenningen om onderkoningen op de loonlijst van het Westen te blijven.

Daarom is de strijd om controle over Pakistan eigenlijk belangrijker dan Oekraïne. Omdat Pakistan de Oost-Westcorridor vertegenwoordigt die het Wereldeiland met elkaar verbindt. Terwijl Oekraïne de sleutel is om Rusland op te breken om de Noord-Zuidas te vernietigen.

De tragedie van Imran Khan in Pakistan is een van die bijzaken die eigenlijk belangrijker is dan de hoofdkwestie, Oekraïne. De ongekende tussenkomst van het Pakistaanse leger, altijd in lijn met de westerse strijdkrachten, is een duidelijk teken dat het Mackinderisme springlevend is in Centraal-Azië.

Er is een duidelijk begin van een burgeroorlog in Pakistan nu de burgerregering probeert de echte controle over het land weg te nemen van het leger en zijn globalistische bevelhebbers. Khan’s steun is geen product van zijn genialiteit als leider. Net als Donald Trump is hij een gebrekkig figuur, aan alle kanten geteisterd door verraders die hem ondermijnen.

Hij werd verdreven door de ergste vorm van achterkamertjeshandel, van het soort waar Italiaanse deep staters naar keken en zeiden: ‘Verdomme! Bravo.”

Maar net als Trump begrijpen de mensen impliciet dat hij een van hen is. Hij staat aan hun kant, ondanks zijn fouten. Dus terwijl we de meest amateuristische krantenkoppen en ‘analyse’ zien van wat daar gebeurt vanuit onze quisling-media, komen de Pakistaanse mensen met miljoenen naar voren om Khan tot hun kampioen te verheffen.

Hij hoeft niets meer te doen dan te overleven en terug aan de macht te komen om te winnen in Pakistan.

Terwijl het Westen wanhopig vecht om de nederlaag van het Heartland af te wenden, is het duidelijk dat de rest van het Wereldeiland plannen maakt om hen achter te laten. Op een bepaald moment zijn er gewoon te veel mensen en te veel druk om de wereld naar een einde te duwen dat het niet wil.

De hel breekt los in het nucleair bewapende Pakistan na de arrestatie van Imran Khan

En dat is wanneer alles verandert, letterlijk van de ene op de andere dag. Tot die tijd zal het een nieuwe dag zijn, een nieuwe escalatie, een ander zinloos politiek mesgevecht en duizenden mensen die onnodig sterven.

Toen hij dat artikel in 1904 publiceerde, was het enige dat Mackinder deed, het Britse imperiale denken formaliseren tot een gemakkelijk verteerbare stelling voor idioten.

Vandaag worden we ge-gaslight door deze idioten om te geloven dat ons leven afhangt van het vechten voor ‘vrijheid’ in centraal Oekraïne.

Het werd geschreven toen de greep van het Britse rijk op de macht begon af te nemen. De Eerste Wereldoorlog zou daar een punt achter zetten.

…

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

De VS worden van het Wereldeiland EurAzië geschopt

Er wordt de eerste tijd streng gemodereerd op de nieuwe site tot iedereen het een beetje begrijpt.

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over