Door de domheid van Europa’s politieke leiderschap is de V.S. erin geslaagd Europa tot economische en sociale zelfmoord aan te zetten, schrijft Moon of Alabama.
Het is deels domheid denk ik, maar het is ook dat ‘onze leiders’ omgekocht worden en gechanteerd. Epstein was echt niet de enige Mossad operatie met een eiland. En als ze dan nog niet meewerken worden ze afgemaakt. ‘Onze leiders’ zijn banger voor hun bazen dan voor het volk. En er zal pas iets veranderen als dat omgedraaid wordt.
Op 8 februari schreef Michael Hudson, een onderzoeksprofessor Economie aan de Universiteit van Missouri, over het toen opkomende conflict in Oekraïne dat de VS opzettelijk uitlokte.
Michael Hudson: America’s Real Adversaries Are Its European and Other Allies
De sancties die de Amerikaanse diplomaten hun bondgenoten opleggen tegen de handel met Rusland en China zijn ogenschijnlijk bedoeld om een militaire opbouw af te schrikken. Maar een dergelijke opbouw kan niet echt de voornaamste zorg van Rusland en China zijn. Zij hebben veel meer te winnen bij wederzijdse economische voordelen voor het Westen. De onderliggende vraag is dus of Europa zijn voordeel zal vinden in het vervangen van de Amerikaanse export door Russische en Chinese leveranties en de daarmee gepaard gaande wederzijdse economische banden.
Wat Amerikaanse diplomaten zorgen baart, is dat Duitsland, andere NAVO-landen en landen langs de Belt and Road-route begrijpen welke winst kan worden geboekt door vreedzame handel en investeringen open te stellen. Als er geen Russische of Chinese plannen zijn om hen binnen te vallen of te bombarderen, wat is dan de noodzaak van de NAVO? En als er geen inherent vijandige relatie is, waarom moeten buitenlandse landen dan hun eigen handels- en financiële belangen opofferen door uitsluitend te vertrouwen op Amerikaanse exporteurs en investeerders?
…
In plaats van een reële militaire dreiging van Rusland en China, is het probleem voor Amerikaanse strategen de afwezigheid van een dergelijke dreiging. …
…
De enige manier voor Amerikaanse diplomaten om Europese aankopen te blokkeren is Rusland tot een militaire reactie te verleiden en dan te beweren dat het wreken van deze reactie zwaarder weegt dan enig zuiver nationaal economisch belang. Zoals de havikachtige onder-staatssecretaris voor politieke zaken, Victoria Nuland, uitlegde in een persbriefing van het ministerie van Buitenlandse Zaken op 27 januari: “Als Rusland Oekraïne op de een of andere manier binnenvalt, zal Nord Stream 2 niet doorgaan.” Het probleem is om een passend offensief incident te creëren en Rusland af te schilderen als de agressor.
Het uitlokken van een oorlog in Oekraïne was gemakkelijk aangezien het filmproductieteam dat Oekraïne regeerde bereid was zijn volk en land op te offeren in een niet te winnen oorlog tegen Rusland. De Oekraïense acteur en president Vladimir Zelensky had al aangekondigd dat Oekraïne met geweld de Krim en de Donbas-republieken zou terugnemen, die in handen waren van een door Rusland gesteund Oekraïens verzet.
Op 15 februari gaf professor John Mearsheimer een lezing (vid) waarin hij uiteenzette hoe de VS de hele Oekraïne-crisis hebben veroorzaakt, en er verantwoordelijk voor zijn.
Sinds vorig jaar is ongeveer de helft van het Oekraïense leger gepositioneerd in het zuidoosten van het land aan de wapenstilstandslijn met de Donbas-republieken. Op 17 februari opende het voorbereidend artillerievuur op de posities van het verzet. In de daaropvolgende dagen nam het spervuur gestaag toe.
De waarnemers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking (OVSE), die zich aan de frontlijn bevinden, hebben elke artillerie-inslag geteld en gedocumenteerd en dagelijks samenvattingen op haar website gepubliceerd. Van 80 artillerie-inslagen op 16 februari namen de aanvallen elke dag toe tot meer dan 2.000 per dag op 22 februari.
De OVSE-waarnemers stelden ook kaarten ter beschikking van de plaatsen waar de granaten ontploften (hier van 21 februari):
Het overgrote deel van de inslagen was op drie gebieden ten oosten van de wapenstilstandslijn op posities van het verzet. Iedereen met een beetje militaire kennis zal dergelijke intense artilleriecampagnes langs verschillende assen herkennen als de voorbereidende actie voor een totale aanval.
De leiders van de Donbas-republieken en van Rusland moesten reageren op deze op handen zijnde aanval. Op 19 februari vroegen de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Luhansk de Russische regering om hulp. Alleen gelaten zouden zij geen schijn van kans hebben gehad om weerstand te bieden tegen het Oekraïense leger dat de VS en zijn bondgenoten sinds 2015 hadden gefinancierd en opgebouwd.
Tot dan toe had Rusland volgehouden dat de DPR en de LNR deel uitmaakten van Oekraïne, maar een soort autonomie moesten krijgen, zoals bepaald in de akkoorden van Minsk. Maar nu moest het stappen ondernemen om de Russische steun aan de Donbas te legaliseren. Op 21 februari erkende Rusland de republieken als onafhankelijke staten. De drie partijen ondertekenden samenwerkingsovereenkomsten die clausules bevatten voor wederzijdse militaire steun:
Het verdrag van Rusland met de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk (DPR en LPR) bepaalt dat Rusland het recht krijgt om militaire bases op hun grondgebied te bouwen en wederzijdse militaire bijstand te verlenen, vertelde de Russische onderminister van Buitenlandse Zaken Andrey Rudenko dinsdag in een plenaire vergadering van het lagerhuis van het parlement.
“Een belangrijk aspect is dat het verdrag de intentie van de partijen vastlegt om samen te werken op het gebied van buitenlands beleid, de bescherming van soevereiniteit en territoriale integriteit en veiligheidsvoorziening, met name door elkaar de nodige bijstand te verlenen, waaronder militaire hulp, en het recht te verlenen om op hun grondgebied militaire infrastructuur en militaire bases te bouwen, te gebruiken en te verbeteren”, aldus de hooggeplaatste Russische diplomaat.
Met deze overeenkomsten werd de Russische militaire hulp tegen de Oekraïense aanval (althans aantoonbaar) legaal op grond van artikel 51 (collectieve zelfverdediging) van het VN-Handvest.
Op 22 februari, toen nog geen enkele Russische soldaat het Oekraïense grondgebied had betreden, legden de VS en hun bondgenoten extreme economische sancties op aan Rusland. President Biden erkende dat de VS zich hier al lang op had voorbereid.
De afgelopen maanden hebben we nauw samengewerkt met onze NAVO-bondgenoten en partners in Europa en de rest van de wereld om die reactie voor te bereiden. We hebben al die tijd gezegd en ik heb Poetin in zijn gezicht gezegd een maand – een maand – meer dan een maand geleden dat we samen zouden optreden en op het moment dat Rusland in actie kwam tegen Oekraïne.
Rusland heeft nu ontegenzeggelijk stappen ondernomen tegen Oekraïne door deze onafhankelijke staten uit te roepen.
Vandaag kondig ik dus de eerste tranche sancties aan om Rusland kosten op te leggen als reactie op hun acties van gisteren. Deze zijn nauw gecoördineerd met onze bondgenoten en partners, en we zullen de sancties blijven verscherpen als Rusland escaleert.
Op 24 februari trokken Russische troepen Oekraïne binnen om de komende aanval op de Donbas-republieken voor te zijn. (Het Russische plan A was druk uit te oefenen op Kiev om in te stemmen met een snelle regeling van de crisis. Dat mislukte begin april na de interventie van Boris Johnson in Kiev. Rusland schakelde over op plan B, de de-militarisering van Oekraïne).
De Duitse regering kondigde aan dat de Nord Stream II pijpleiding, die technisch klaar is om Russisch gas aan Duitsland te leveren, niet van start zou gaan.
Op 27 februari hield de Duitse kanselier Olaf Scholz een hysterische en moraliserende toespraak voor het Duitse parlement. Hij beschuldigde Rusland ervan de vrede in Europa te verbreken.
Het akkoord van Minsk, op grond waarvan Oekraïne zich ertoe had verbonden Donbas te federaliseren en enige autonomie te verlenen, werd niet één keer genoemd. Duitsland en Frankrijk waren beide garantiemogendheden die in 2015 het akkoord van Minsk mede hadden ondertekend, maar in zeven lange jaren weinig hadden gedaan om aan te dringen op de uitvoering ervan.
In plaats van zich in te zetten voor een snel staakt-het-vuren en een vernieuwing van de economische betrekkingen met Rusland pleegde Scholz voor Duitsland economische zelfmoord.
Op 28 februari publiceerde professor Hudson nog een diepgaande analyse van de crisis:
In een voorwoord bij het stuk vat Yves Smith samen:
Michael Hudson breidt zijn thema uit over hoe het conflict in Oekraïne het resultaat is van veel grotere krachten die aan het werk zijn, en niet noodzakelijkerwijs diegene die je bovenaan in je gedachten hebt. Hij stelt dat het er werkelijk om gaat te voorkomen dat Europese landen, met name Duitsland, diepere economische banden met China en Rusland ontwikkelen.
Hier beschrijft Hudson de greep die de belangrijkste belangen van de VS hebben op het buitenlands beleid en hoe zij conflicten zien als een manier om een mogelijke daling van hun status en macht af te wenden.
Het stuk van Hudson is vrij lang en diepgaand. Ik raad aan het in zijn geheel te lezen.
Het idee van de VS is om Europa te isoleren van zijn Euraziatische achterland, om de industrieën van Europa naar de VS te verplaatsen en de rest goedkoop op te kopen.
Om Nord Stream II uit te schakelen en de Europese landen zover te krijgen dat ze Russische energie boycotten, hadden de VS beloofd dat ze zouden “helpen” door hun (vrij dure) Liquefied Natural Gas (LNG) aan Europa te verkopen. Maar toen de aardgasprijzen in Europa begonnen te stijgen, traden de vrije marktkrachten in werking en begonnen zij ook in de Verenigde Staten te stijgen. Hoge energieprijzen dreigden Biden schade toe te brengen en de Democraten te nekken in de tussentijdse verkiezingen.
Toen gebeurde er een mysterieus ongeluk:
Een explosie in een terminal voor vloeibaar aardgas in Texas heeft de omwonenden in rep en roer gebracht en haalt een aanzienlijke hoeveelheid van de brandstof van de markt op een moment dat de wereldwijde vraag sterk stijgt.
Freeport LNG zal ten minste drie weken offline zijn, zei het bedrijf donderdag, na een brand in zijn exportinstallatie.
…
Het grootste deel van Freeport LNG’s export ging naar Europa, volgens Rystad Energy. Europa kan het verloren volume wellicht compenseren met een toename van andere installaties, aldus Emily McClain, vice-president bij Rystad. Europa krijgt ongeveer 45% van zijn LNG uit de VS, en de rest komt uit Rusland, Qatar en andere bronnen, zei ze.
Drie weken was te kort om de aardgasprijzen in de VS te doen dalen. De Amerikaanse toezichthouder voor dergelijke installaties, de U.S. Pipeline and Hazardous Materials Safety Administration (PHMSA), kwam tussenbeide en verlengde het herstartproces:
De op één na grootste exportfaciliteit voor vloeibaar aardgas in de VS, die eerder deze maand door brand werd getroffen, mag niet worden hersteld of opnieuw worden opgestart voordat de risico’s voor de openbare veiligheid zijn aangepakt, zei een toezichthouder op pijpleidingen donderdag.
…
Amerikaanse aardgasfutures tuimelden donderdag 15% als gevolg van het rapport en op een voortdurende voorraadopbouw, wat bijdroeg aan een prijsdaling van 33% in juni, de grootste maandelijkse daling sinds 2018.
…
“Het feitelijke proces (van beoordelingen, reparaties en goedkeuringen) zal langer duren dan drie maanden, en mogelijk zes tot twaalf maanden duren,” zei Alex Munton, directeur van wereldwijde gas en LNG bij consultants Rapidan Energy Group.
Er was ook nieuws over plotselinge “problemen” bij andere LNG-installaties.
Het zijn niet alleen aardgas maar ook aardolieproducten die de VS achterhouden terwijl Europa in nood verkeert:
De regering-Biden waarschuwt raffinaderijen dat zij “noodmaatregelen” kan nemen om de uitvoer van brandstof aan te pakken nu de voorraden benzine en dieselbrandstof in het noordoosten op een historisch laag peil blijven.
Kunstmestfabrieken in Europa zijn gesloten vanwege de veel te hoge aardgasprijzen. Staal- en aluminiumsmelterijen volgen. De glasproductie in Europa is ernstig in gevaar.
In een lang stuk gaat Yves Smith vandaag in op de economische en politieke gevolgen voor Europa. In een overtreding van de wet van Betteridge</A kopt ze:
Will Europe Go Down to Defeat Before Ukraine?
Wij durven te stellen dat de sanctie-oorlog tegen Rusland niet alleen een spectaculair averechts effect heeft gehad, maar dat de schade voor het Westen, vooral voor Europa, snel toeneemt. En dit is niet het gevolg van het feit dat Rusland actieve maatregelen heeft genomen, maar van het feit dat de kosten van het verlies of de vermindering van belangrijke Russische hulpbronnen zich in de loop van de tijd opstapelen.
Door de intensiteit van de energieschok gaat het economische tijdschema dus sneller dan het militaire. Tenzij Europa een grote koerscorrectie uitvoert, en we zien niet hoe dit kan gebeuren, ziet het ernaar uit dat de Europese economische crisis verwoestend zal worden voordat Oekraïne formeel verslagen is.
…
Zoals we zullen uitleggen, zal deze schok zo ernstig zijn als er niets wordt gedaan (en zoals we zullen uitleggen, is het moeilijk te zien dat er iets zinvol genoeg wordt gedaan), dat het resultaat niet een recessie, maar een depressie in Europa zal zijn.
…
In theorie zou de EU kunnen proberen het goed te maken met Rusland. Maar de tijd daarvoor is voorbij. Het is niet alleen zo dat te veel belangrijke Europese spelers zoals Ursula von der Leyen en Robert Habeck te diep in de Ruslandhaat zijn geïnvesteerd om zich terug te trekken. Zelfs als er in december bloed op de straat zou vloeien, zouden zij niet snel genoeg worden weggestuurd.
Het is ook zo dat Europa zijn bruggen met Rusland heeft verbrand, niet alleen door de sancties. Poetin heeft de EU herhaaldelijk de optie geboden om Nord Stream 2 te gebruiken. Zelfs nu Rusland de helft van zijn capaciteit gebruikt, zou het nog steeds de vroegere leveringen van Nord Stream 1 volledig kunnen vervangen. Poetin waarschuwde wel dat die optie niet lang open zou blijven, dat Rusland de rest van het volume zou gaan gebruiken.
…
De uitkomst lijkt dus onvermijdelijk: veel Europese bedrijven zullen failliet gaan, wat leidt tot banenverlies, wanbetaling van bedrijfsleningen, verlies van overheidsinkomsten, faillissementen.
Op een gegeven moment zal de economische krimp leiden tot een financiële crisis. Als de neergang snel genoeg gaat, kan die evenzeer het gevolg zijn van een (terecht) verlies aan vertrouwen als van de werkelijke verliezen en wanbetalingen tot nu toe.
De VS heeft uit puur egoïstische overwegingen Europa, en vooral Duitsland, in een val meegesleurd die tot zijn economische en sociale ondergang zal leiden. In plaats van het gevaar te onderkennen en de nodige tegenmaatregelen te nemen, hebben de Europese en de Duitse “leiders” zich ertoe verplicht mee te werken aan het proces.
Het beste voor Europa en Duitsland zou natuurlijk zijn geweest de crisis te vermijden. Dat mislukte door een gebrek aan inzicht en inspanning. Maar nu Europa diep in een gat zit, zouden de politici op zijn minst moeten stoppen met graven. Het is duidelijk in het belang van Europa en vooral van Duitsland om de crisis zo kort mogelijk te houden.
Maar de gekken die Europa regeren, doen nog steeds het tegenovergestelde:
Duitsland zal Kyiv “zo lang als nodig” blijven steunen, zei bondskanselier Olaf Scholz maandag, die opriep tot een uitbreiding van de Europese Unie met Oekraïne, Moldavië en Georgië op termijn.
…
Duitsland had in de afgelopen maanden een “fundamentele verandering van hart” ondergaan over zijn militaire steun aan Oekraïne, zei hij.
“Wij zullen deze steun blijven verlenen, op betrouwbare wijze en vooral zolang als nodig is”, zei hij tegen het volle universiteitspubliek.
De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, herhaalde de belofte aan Kiev in een toespraak in Slovenië en riep op tot “een nieuwe strategische denkwijze” om de Europese waarden hoog te houden.
Zoals die “leiders” het lijken te zien, maken betaalbare energie, warme huizen, voldoende voedsel, banen en pensioenen van de Europese burgers geen deel uit van de “Europese waarden” die zij willen hooghouden.
De economische en financiële ineenstorting van Europa zal veel sneller gaan dan de duidelijk noodzakelijke politieke verandering van zijn derderangs leiderschap.
De enige politieke sector die door dit alles geen schade zal oplopen, althans in Frankrijk en Duitsland, is uiterst rechts. Dat is op zich ook een gevaar.
‘Uiterst rechts’ is geen gevaar, maar de enige redding.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/13/27987/
