Bijna één op de drie (29,2%) temperatuurmeetstations in het Britse Met Office heeft een internationaal gedefinieerde foutmarge van maximaal 5°C. Nog eens 48,7% van de in totaal 380 stations kunnen fouten tot 2°C produceren, wat betekent dat bijna acht van de tien stations (77,9%) ‘junk’ of ‘bijna junk’-metingen van de oppervlakteluchttemperatuur produceren, schrijft Chris Morrison.
Het is aannemelijk dat deze cijfers op geen enkele wetenschappelijke basis mogen worden gebruikt voor de voortdurende promotie door het Met Office van het collectivistische Net Zero-project. Niettemin gebruikt de door de staat gefinancierde operatie ze vaak om temperatuurstijgingen van slechts 0,01°C te rapporteren en vaak als catastrofaal voor te stellen.
Op grond van een verzoek om vrijheid van informatie heeft de Daily Skeptic een volledige lijst van de Britse weerstations van het Met Office verkregen, samen met een individuele klassebeoordeling gedefinieerd door het World Meteorological Office. Deze CIMO-beoordelingen variëren van ongerepte klasse 1 en bijna ongerepte klasse 2, tot ‘alles mag’ of ‘junk’-klasse 5.
De CIMO-beoordelingen bestraffen locaties die zich in de buurt van kunstmatige warmtebronnen bevinden, zoals gebouwen en betonnen oppervlakken. Volgens de WMO is een klasse 5-locatie een locatie waar nabijgelegen obstakels “een ongeschikte omgeving creëren voor een meteorologische meting die bedoeld is representatief te zijn voor een groot gebied”.
Zelfs het Met Office noemt locaties naast gebouwen en begroeiing ‘ongewenst’. Het lijkt erop dat klasse 5-locaties overal kunnen worden geplaatst, en ze worden geleverd met een WMO-waarschuwing voor “extra geschatte onzekerheden die worden toegevoegd door locaties tot 5 ° C”; klasse 4 vermeldt “onzekerheden” tot 2°C, terwijl klasse 3 1°C vermeldt. Slechts 13,7%, ofwel 52 van de temperatuur- en vochtigheidsstations van het Met Office, zijn voorzien van dergelijke ‘onzekerheids’-waarschuwingen.
De bovenstaande grafiek toont de procentuele totalen van elke klasse. Klasse 1 en 2, aangegeven in het groen, vertegenwoordigen respectievelijk slechts 6,3% en 7,4% van het totaal. Klasse 3 geïdentificeerd als oranje komt uit op 8,4%. De grafiek toont de enorme meerderheden die de steeds donkerder wordende roodtinten van de klassen 4 en 5 genieten. Het is mogelijk dat de foutmarges die voor de klassen 3, 4 en 5 zijn geïdentificeerd een minuswaarde kunnen zijn – als het meetapparaat bijvoorbeeld in een een vriesholte – maar de overgrote meerderheid zal zeker naar boven worden geduwd door hittecorrupties.
Vorig jaar zocht onderzoeksjournalist Paul Homewood informatie op bij het Met Office over het Welshe weerstation Porthmadog, dat vaak voorkomt in de ‘heetste van de dag’-lijsten. Hij kreeg te horen dat de locatie geclassificeerd was als klasse 4 en “dit is een acceptabele beoordeling voor een temperatuursensor”. Daarom, zo vervolgde het Met Office, “zullen we doorgaan met citeren van deze site”. Kortom, zo merkt Homewood op, het Met Office maakt graag gebruik van een klasse 4-locatie voor klimatologische doeleinden, “ook al heeft die klasse de status van rommel”. Het is al erg genoeg dat het Met Office deze site gebruikt, maar het is nog erger dat ze op de hoogte zijn van de problemen, maar toch van plan zijn dit te blijven doen, vervolgde Homewood. “Hoeveel andere weerstations zijn van zo’n slechte kwaliteit?” vroeg hij.
Nu weten we het.
Door deze cijfers te gebruiken met een nauwkeurigheid tot op een honderdste graad Celsius, verklaarde het Met Office dat 2023 de op één na warmste in Groot-Brittannië was, met slechts 0,06°C lager dan het record aller tijden. Let natuurlijk op alle Thermogeddon-koppen in de reguliere media. In 2022 zei het Met Office dat vijf locaties in Groot-Brittannië op 19 juli boven de 40°C gingen, met een record van 40,3°C op RAF Coningsby. Kew Gardens wordt een klasse 2-locatie genoemd, hoewel het zeer dicht bij een van de grootste tropische kassen ter wereld ligt. St James’s Park en Northolt Airport zijn klasse 5-locaties, Heathrow is klasse 4, terwijl RAF Coningsby klasse 3 is. Destijds verklaarde het Met Office dat de gegevens een “mijlpaal in de Britse klimaatgeschiedenis” vormden. Ook werd er op 18 juli een nationaal record gevestigd op Hawarden Airport in Wales (klasse 4) en op 19 juli in Charterhall in Schotland (klasse 4).
Het Met Office hield zich altijd bezig met een populaire kop die het weer catastrofeerde en verklaarde dit jaar het warmste Engelse record op Sint-Valentijnsnacht van 11,5°C op de klasse 4-geclassificeerde St. Mary’s-luchthaven op de Scilly-eilanden. Eerder dit jaar verklaarde het Met Office de hoogste temperatuur in januari in Schotland: 19,6°C in Kinlochewe, een klasse 4-locatie. Interessant genoeg werd het vorige, veel gepromote Britse record gevestigd op 31 juli 2019 in de Cambridge Botanic Gardens, een klasse 5-locatie. Nog interessanter is dat het Met Office in de Homewood FOI-onthullingen verklaarde dat klasse 5-gegevens “zullen worden gemarkeerd en niet worden geciteerd in nationale archieven”.
Het Met Office zit in de problemen met deze metingen van de oppervlaktetemperatuur. Veel van de al lang bestaande stations zijn aangetast door verstedelijking en corruptie lijkt in het hele systeem endemisch te zijn geworden. In het verleden deed dit er niet zoveel toe, omdat de foutmarge kon worden geaccepteerd in combinatie met minder nauwkeurige lokale en nationale weersvoorspellingen. Het meten van de oppervlaktetemperaturen in verschillende landen en vervolgens in de hele planeet zal altijd moeilijk blijven, maar een nauwkeuriger meting zou kunnen worden verkregen door alleen gebruik te maken van gegevens uit WMO-klassen 1 en 2. De nationale en mondiale temperaturen zijn echter gepolitiseerd geworden door de angst voor de opwarming van de aarde en de voorgestelde Net Zero-oplossing. Alarmisten stellen vaak dat klimaatomslagpunten zullen worden bereikt met zeer kleine temperatuurstijgingen, gemeten in tienden van een graad.
Het gebruik van gegevens uit alleen de klassen 1 en 2 zou waarschijnlijk de geclaimde stijgingen van de nationale en mondiale temperaturen doen crashen. Iets soortgelijks zou waarschijnlijk gebeuren als het Met Office het merendeel van zijn stations naar geschiktere plekken zou verplaatsen. Een aantal wetenschappers heeft geprobeerd de stedelijke hitte-bias in temperatuurregistraties te meten, waarbij schattingen wijzen op een algemeen probleem van opwarmingscorruptie rond de 20-30%. Afgelopen oktober produceerden twee wetenschappers van de Universiteit van Alabama in Huntsville (UAH) een artikel waarin zij opmerkten : “Het komt erop neer dat naar schatting 22% van de opwarmingstrend in de VS, van 1895 tot 2023, te wijten is aan gelokaliseerde UHI [urban heat island] effecten.”
Op grond van ons FOI-verzoek kan nu worden gezien dat de problemen met corrupte Britse weerstations vergelijkbaar zijn met de problemen die in de Verenigde Staten zijn ontdekt door meteoroloog Anthony Watts. Uit onderzoek dat de afgelopen tien jaar is verzameld, blijkt dat 96% van de temperatuurstations die door de Amerikaanse weerdienst NOAA worden gebruikt, ‘corrupt’ zijn door de lokale effecten van verstedelijking. Locaties in de nabijheid van asfalt, machines en andere hitteproducerende of hitteaccentuerende objecten, “in strijd zijn met NOAA’s eigen gepubliceerde normen, en ondermijnen sterk de legitimiteit en omvang van de officiële consensus over de langetermijntrends van de klimaatverandering in de Verenigde Staten”, observeerde hij.
Zowel de Britse als de Amerikaanse temperatuurdatasets zijn belangrijke bestanddelen van de mondiale totalen die zijn samengesteld door een aantal weeroperaties, waaronder het Met Office en de NASA. Het Met Office beheert HadCRUT, waar de afgelopen tien jaar twee retrospectieve herzieningen ongeveer 30% extra opwarming hebben toegevoegd aan de recente mondiale temperaturen. Hierdoor zijn alle sporen van een pauze rond 2000-2014 verdwenen. Ondertussen heeft professor Ole Humlum opgemerkt dat de GISS-database van NASA de temperatuur van de oppervlaktelucht tussen 1910 en 2000 verhoogde van 0,47°C naar 0,67°C, een stijging van 49% in deze periode. “Regelmatige en grote correcties in een database duiden onvermijdelijk op een fundamentele onzekerheid over de juiste waarden”, aldus Humlum.
Er zijn zuivere temperatuurgegevens beschikbaar. In 2005 zette NOAA een landelijk netwerk van 114 stations op, het US Climate Reference Network (USCRN). Het is ontworpen om alle stedelijke hittevervormingen te verwijderen, met als doel “superieure nauwkeurigheid en continuïteit op plaatsen waar landgebruik de komende vijf decennia waarschijnlijk geen invloed zal hebben”.
De grafiek hierboven laat niets meer zien dan een zeer kleine, lichte opwarming sinds 2005, een lichte opwarming die verwacht zou kunnen worden in de kleine en voortdurende natuurlijke opleving na de diepte van de pre-industriële Kleine IJstijd. Een betrouwbare bron van wereldwijde gegevens is te vinden in de UAH-satellietgegevens, die sinds 1979 minder algemene opwarming laten zien dan de gegevens aan de oppervlakte. Beide datasets worden zelden genoemd. Een van de samenstellers van de satellietgegevens, samen met het UAH-paper over stadswarmte, is Dr. Roy Spencer. In 2022 werd hij uit Google AdSense gezet voor het publiceren van “onbetrouwbare en schadelijke beweringen”. Spencers veel geraadpleegde maandelijkse pagina met satelliettemperatuurupdates werd gedemonetariseerd door alle door Google geleverde advertenties te verwijderen. Google heeft verklaard dat het alle sites zal verbieden die sceptisch zijn over de “gevestigde wetenschappelijke consensus”.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Pijnlijk dat zelfs het relatief simpele meten van de actuele temperatuur tot zo’n chaos leidt.
De basisvraag: wat is de huidige situatie vergeleken met eerdere jaren is dus eigenlijk al niet met zekerheid te beantwoorden.
Over de vraag wat het volgend jaar of laat staan eind deze eeuw zal zijn kunnen we alleen maar antwoorden dat we geen flauw idee hebben, als we eerlijk zouden zijn.