Vorige week vertelde ik het verhaal van de Duitse COVID-19 ‘patiënt nul’: een Chinese medewerker van de Duitse auto-onderdelenfabrikant Webasto die een collega zou hebben besmet tijdens een zakenreis naar Duitsland, ondanks dat hij “asymptomatisch” was. Alleen was hij niet “asymptomatisch”, want hij had wel klachten, maar onderdrukte die met paracetamol.

Maar het verhaal – en vooral, in dit geval, de getuigenis uit de eerste hand – van de Duitse collega die zogenaamd besmet was door zijn “asymptomatische” Chinese collega, is ook interessant, schrijft Robert Kogon.

Eind februari 2020, een paar dagen nadat hij was vrijgelaten uit wat hij niet omschreef als quarantaine maar meer als ‘gevangenisstraf’, gaf Patiënt One een uitgebreid interview aan het Beierse publieke radiostation Bayern1. Als antwoord op de eerste en “belangrijkste” vraag van de interviewers – namelijk: “Hoe gaat het met je?” – antwoordde hij: “Wat mijn gezondheid betreft, gaat het uitstekend met mij, echt in topvorm. Bovendien ging het eigenlijk nooit slecht met mij”.

Volgens Patiënt Eén, die om anonimiteit vroeg bij het radiostation, ontmoette hij zijn Chinese collega, die hem prima leek, op een maandag, wat maandag 20 januari zou zijn geweest, en de daaropvolgende vrijdag kreeg hij “een klein beetje last van een zere keel”. Tegen de avond hoestte hij ook, en gedurende de nacht kreeg hij een temperatuur van 39°C, koude rillingen en ‘een beetje gewrichtspijn’. Dus nam hij op zaterdag 25 januari zelf paracetamol, en de volgende dag voelde hij zich weer prima.

“Het [het medicijn] werkte,” zei hij, “en voor mij was dat eigenlijk het einde van het verhaal.” Alleen kreeg hij op maandag 27 januari, al weer aan het werk – hij blijkt geen werkdagen te hebben gemist – te horen dat zijn Chinese collega, die inmiddels naar China was teruggevlogen, positief was getest op het SARS-CoV-2-virus.

Daarop ging hij naar zijn arts, die zijn volkomen gezonde patiënt op zijn beurt naar de afdeling Tropische Geneeskunde van het Universitair Ziekenhuis München (LMU) stuurde. Het was hier dat Dr. Claudia Rothe bij hem de ‘diagnose’ zou stellen van COVID-19 – ook al was hij niet ziek. Rothe zou, zoals besproken in mijn vorige artikel, in 2022 de Duitse Orde van Verdienste ontvangen omdat zij aldus naar verluidt het eerste geval van ‘asymptomatische overdracht’ van het virus had ontdekt – ook al zou de Duitse gezondheidszorg kort na deze ‘diagnose’ toegeven dat de Chinese ‘patiënt nul’ in feite symptomatisch was geweest.

De ‘diagnose’ van Rothe werd naar verluidt gesteld, of misschien wel bevestigd, op basis van PCR-testen uitgevoerd door niemand minder dan Christian Drosten: de Duitse viroloog wiens SARS-CoV-2 PCR-protocol, dat slechts enkele dagen eerder werd gepubliceerd, als basis zou dienen voor de verklaring van een COVID-19-pandemie.

Nu de diagnose COVID-19 is gesteld dankzij het laboratoriumwerk van prof. Drosten – en aangezien Drosten in Berlijn is gevestigd en niet in de LMU in München, is het niet helemaal duidelijk of en hoe dit op dezelfde dag had kunnen gebeuren. – Patiënt Eén kreeg de opdracht zich niet te melden bij een andere medische instelling, maar bij een ‘huis’ in de wijk Schwabing in München.

Het is eveneens niet duidelijk wie hem deze bevelen heeft gegeven. Het lijkt erop dat Duitse regeringsfunctionarissen vanaf het begin betrokken waren bij de ‘behandeling’ van Patiënt Eén. Hoe dan ook, volgens Patiënt Eén is hij gewoon met zijn eigen auto naar het aangegeven adres gereden!

Daar zou hij feitelijk niet alleen onder huisarrest worden gehouden, maar ook de komende achttien dagen in eenzame opsluiting. Enige tijd na zijn eigen aankomst zouden andere Webasto-medewerkers, die samen met Patiënt Eén de eerste gerapporteerde cluster van COVID-19-gevallen in Duitsland vormden, ook inchecken in het mysterieuze huis in Schwabing. Maar volgens Patiënt Eén mochten ze geen contact met elkaar hebben – ook al waren ze allemaal gezond en als ze inderdaad ‘ziek’ waren omdat ze PCR-positief waren, dan waren ze ziek met hetzelfde virus!

‘We waren gezond,’ legde patiënt één uit, ‘we werden min of meer gevangen gehouden in deze inrichting en we moesten wachten tot het ministerie [vermoedelijk van Volksgezondheid] besloot criteria op te stellen die ons in staat zouden stellen vrij te komen.’

De temperatuur van de gevangenen werd regelmatig gemeten – ‘Ik heb nooit koorts gehad’, zei patiënt Eén – en ze werden ook dagelijks getest en opnieuw getest op Covid. Er werden uitstrijkjes van zowel hun neus als hun keel genomen. Bij patiënt één werd ook bloed afgenomen. Hij omschreef de situatie als “volledig surrealistisch”: “Ik voelde me volkomen gezond”.

Op de vraag of het medisch personeel in het huis speciale beschermende kleding droeg, antwoordde patiënt Eén: nee, niet echt. ‘Natuurlijk zetten ze de juiste maskers op’, zei hij. Verder bestond hun beschermende uitrusting uit “een soort schilderspak” en handschoenen.

Toen hem ten slotte, als Duitslands eerste COVID-19-patiënt, werd gevraagd hoe hij anderen zou adviseren om met de ziekte om te gaan, antwoordde patiënt Eén:

Ik zou mensen eerst adviseren kalm te blijven. Het is natuurlijk een nieuw virus. Dat is bekend. Maar het is niet zo erg als de griep. Het is echt een soort kou. Het slechte is dat je het virus kunt detecteren en dan een etiket krijgt. Dat moet je gewoon accepteren. Als je geen reeds bestaande aandoening hebt, zal het ook nooit erger worden. Maar als je al een bestaande aandoening hebt, en je krijgt bijvoorbeeld griep, dan zal dat veel, veel ernstiger zijn. Daarom zou ik iedereen allereerst willen adviseren: als je het hebt, blijf dan kalm.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over