Het hoofd van het Duitse energiebedrijf RWE, Markus Krebber, zei dat Duitsland niet zal kunnen herstellen van de energiecrisis. Krebber omschreef de beslissing om kernenergie op te geven en over te stappen op LNG, dat veel duurder is dan het gebruikelijke pijpleidinggas, als “de stomste fout.” Een structurele verandering in de vraag in de energie-intensieve sectoren om terug te keren naar oude waarden is praktisch onmogelijk en alle uitspraken die beweren dat “de crisis achter de rug is” zijn vals, schrijft Dr. Peter F. Mayer.
Dat berichtten Duitse media gisteren in min of meer verfraaiingen. Afgezien van de Newspeak draait de situatie in wezen om de illegale sancties tegen Rusland. De media manipuleren de bewoording slim omdat ‘crisis’ een vage term is die de indruk wekt dat niemand in het bijzonder de schuld heeft. Zelfs in de titels worden uitdrukkingen gebruikt als “vóór de oorlog in Oekraïne” of “niveaus van voor de oorlog”.
Maar natuurlijk is de ‘Green Deal’, die werd uitgevoerd onder het voorwendsel van klimaatverandering, ook een al lang bestaande zaak. De overstap naar de onbetrouwbare bronnen van wind- en zonne-energie en de gelijktijdige uitbreiding van de vraag naar elektriciteit door de promotie van elektrische auto’s en warmtepompen resulteren in een energietransitie richting de afgrond.
In een artikel in LifeSite News van 3 april 2024 schrijft deskundige Dr. Frits Byron Soepyan over de enorme milieuschade die dit beleid veroorzaakt. Hij wijst op regeringen die zich hebben gecommitteerd aan het bevorderen van het gebruik van elektrische voertuigen (EV’s) en alternatieve energiesystemen. De gestelde doelen zijn onder meer het verminderen van de vervuiling, het verbeteren van de menselijke gezondheid en het milieu, het beschermen van het milieu en het leveren van betrouwbare energie tegen lagere kosten. Uiteraard lopen de EU en vooral Duitsland voorop.
Hij legt uit dat voor een batterij van een elektrische auto 10 kg lithium nodig is, waarvan de winning 20 ton water kost. En dit gebeurt meestal in woestijngebieden. Dan is er nog kobalt, bijvoorbeeld uit DR Congo:“Helaas heeft de uitbreiding van kobaltmijnen groene gebieden in dorre grond veranderd, en bij de winning wordt vaak gebruik gemaakt van kinderarbeid
E-auto’s, de productie van zonne-energie en windturbines vereisen zeldzame aardmetalen, waarvan de winning ook tot enorme milieuschade leidt. Deze omvatten “ontbossing, bodemerosie, watervervuiling, verlies van leefgebieden voor wilde dieren, veranderingen in het landschap, luchtvervuiling en de gevolgen voor de gezondheid van mijnwerkers, waaronder loodvergiftiging.”
Voor de aanleg en exploitatie van de infrastructuur voor deze alternatieve energiesystemen “is meer dan vier keer zoveel materiaal nodig (bijvoorbeeld staal, glas, koper, cement/beton, aluminium, ijzer, lood, plastic en silicium) als traditionele energiesystemen (steenkool), aardgas en kernenergie). Vergeleken met kolencentrales is de ruimte die nodig is voor zonne- en windenergiesystemen respectievelijk ongeveer 33 en 179 keer groter. Deze hoge materiaal- en oppervlaktekosten verhogen de energiekosten.”
Wanneer ze worden gebruikt, schaden ze vogels en dieren in het wild en zijn ze onbetrouwbaar. Stroomstoringen en netwerkinstortingen zijn het gevolg overal waar de omschakeling al vergevorderd is.
Batterijen zijn gevaarlijk, verbranden gemakkelijk en zijn moeilijk te doven. Ze maken auto’s zwaarder, waardoor er meer wegslijtage en fijnstof ontstaat. Het weggooien van windturbinebladen, zonnepanelen en batterijen is extreem duur of, als het naar stortplaatsen wordt gebracht, uiterst schadelijk voor het milieu vanwege de giftige zware metalen en andere stoffen die ze bevatten.
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
