De in meerderheid jeugdige Pakistaanse bevolking omarmde enthousiast het concept van Naya Pakistan, dat de voormalige premier Imran Khan had bedacht om de natie op te bouwen, en beschouwde de verwijdering van hem door het establishment dan ook als een existentiële bedreiging. De enige factor die hen weerhield van revolutionaire activiteit was de hoop dat er zo snel mogelijk vrije en eerlijke verkiezingen zouden worden gehouden en aldus de politieke crisis in Pakistan vreedzaam zou worden opgelost, maar die hoop werd zojuist door zijn arrestatie aan diggelen geslagen, schrijft Andrew Korybko.

In heel Pakistan zijn dinsdag protesten uitgebroken nadat de paramilitaire troepen van het door de VS gesteunde postmoderne coupregime de voormalige premier Imran Khan (IK), die in april 2022 werd afgezet als straf voor zijn multipolair buitenlands beleid, hadden ontvoerd op basis van verzonnen beschuldigingen als onderdeel van de “rechtsstrijd” tegen hem. Deze ontwikkeling was al lange tijd in de maak, maar lijkt het meest direct te zijn veroorzaakt doordat hij “het establishment” er opnieuw van beschuldigde achter de moordaanslag van afgelopen november te zitten.

In Pakistaans taalgebruik verwijst The Establishment naar de machtige militaire en inlichtingenstructuren van het land die van oudsher een onevenredig grote invloed uitoefenen op de beleidsvorming en de samenleving. Hoewel altijd controversieel, accepteerde de overgrote meerderheid van de bevolking deze rol omdat zij er tot nu toe echt op vertrouwde dat deze krachten het beste met hun land voorhadden. Het gaat om wat kan worden omschreven als “de drie-eenheid” van de Pakistaanse staat: nationale veiligheid, patriottisme en islam.

Protesters in Pakistan are attacking barracks, police stations, and military barracks, looting them and taking away their equipment and weapons. pic.twitter.com/s0U0Gga2JK

— 301 Military (@301military) May 10, 2023

Dat vertrouwen werd echter geschonden na de regimewisseling van afgelopen april, en werd vervolgens in het daaropvolgende jaar tot stof gemalen. In plaats van de opvolgers van IK op verantwoorde wijze aan te moedigen om zo spoedig mogelijk vrije en eerlijke verkiezingen te houden, zodat het Pakistaanse volk zelf kan beslissen wie zijn zaken moet regelen, veinsden zij op weinig overtuigende wijze zogenaamde “neutraliteit” en lieten zo die uiterst impopulaire geïmporteerde kliek tot op heden de macht behouden.

Erger nog, diezelfde kliek werkte hand in hand met het establishment om het land een systeem van postmoderne staat van beleg op te leggen waarbij de burgerrechten officieus werden opgeschort. Dissidenten werden ontvoerd, terwijl anderen zoals journalist Arshad Sharif in het buitenland werden vermoord, de media werden gecensureerd, protesten werden met geweld onderdrukt en eind vorig jaar werd een mislukte aanslag op het leven van Imran Khan gepleegd. Te midden van deze politieke crisis stortte de economie in en ging ook de veiligheid drastisch achteruit.

De enige reden waarom elite elementen binnen de gevestigde orde en hun postmoderne coupplegers weigerden de politieke dimensie van hun ergste reeks nationale crises sinds de oorlog van 1971, die resulteerde in de onafhankelijkheid van Bangladesh, op te lossen, was dat ze wisten dat de oppositie zou winnen. Vrije en eerlijke nationale verkiezingen zouden ertoe hebben geleid dat de PTI van IK met een ongekende meerderheid opnieuw aan de macht zou zijn gekomen, zoals blijkt uit de indrukwekkende resultaten van de tussentijdse verkiezingen van het afgelopen jaar.

https://dissident.one/2023/05/09/de-hel-breekt-los-in-het-nucleair-bewapende-pakistan-na-de-arrestatie-van-imran-khan/

Daarom namen zij hun toevlucht tot wat zij dachten het beste te weten, “political engineering”, in een poging de macht te behouden. Deze aanpak was gebaseerd op de onjuiste veronderstelling dat het establishment de sociaal-politieke (“zachte veiligheid”) dynamiek van het land onder controle bleef houden, in het bijzonder met betrekking tot het handhaven van zijn zelfveronderstelde rol als het gaat om de eerder beschreven Drie-eenheid. De oldtimers die achter de schermen aan alle touwtjes trekken, hadden echter niet in de gaten dat alles de laatste jaren totaal veranderd was.

IK leidde de terugkeer van Pakistan op het wereldtoneel als een zelfverzekerde regionale macht die prioriteit gaf aan de langverwachte hervorming van zijn binnenlands en buitenlands beleid als onderdeel van de visionaire grote strategie van zijn team om een serieuze speler te worden in de opkomende multipolaire wereldorde. Dit alles werd niet gedreven door zogenaamd “anti-Amerikanisme” zoals de VS en zijn vijanden thuis ten onrechte beweerden, maar door hun patriottische vurigheid om eindelijk de nationale belangen van Pakistan voorop te stellen in plaats van ze zoals voorheen aan anderen te blijven verkopen.

Tijdens zijn verschillende ambtsjaren begonnen de mensen De Drievuldigheid in een moderner licht te zien, in overeenstemming met de oprechte wensen van de samenleving. Ze werden geïnspireerd door IK’s staatsdoel om “Naya Pakistan” (Nieuw Pakistan) op te bouwen, wat in wezen een democratisch “natie-heropbouw”-project was, gericht op het actualiseren van de rol die nationale veiligheid, patriottisme en islam spelen in de samenleving, het hervormen van de relatie van de staat met deze drie concepten en uiteindelijk het versterken van de nationale identiteit van de Pakistani.

Fighting between protesters and police in the capital of Pakistan. Protesters are trying to take over the police station. pic.twitter.com/XNEklU3hJF

Advertisement

— Spriter (@Spriter99880) May 10, 2023

Elite-elementen binnen de gevestigde orde, die zoals gezegd meestal bestaan uit oldtimers die geen voeling hebben met hun in meerderheid jonge landgenoten, bleken achteraf een zeer cynische kijk te hebben op Naya Pakistan en leken te denken dat het slechts een slogan was om hun toenmalige politieke plannen te ondersteunen. Vanuit hun verouderde perspectief waren ze blij dat IK het volkssentiment kanaliseerde, maar realiseerden ze zich niet dat hij concrete vooruitgang boekte bij de hervorming van het begrip Pakistan.

Juist omdat zij totaal geen inzicht hadden in de nationale situatie zoals die objectief bestond, wat in strategische termen kan worden samengevat als hun onwetendheid over de sociaal-politieke (zachte veiligheids)dynamiek van hun land, dachten zij arrogant dat zij hem zonder gevolgen konden verdrijven. In hun ogen zou de samenleving de gevestigde orde nooit trotseren, hoe dan ook, uit angst dat dit een existentiële bedreiging zou vormen voor Pakistan, gezien de relatie van deze structuren met de Drie-eenheid.

Dit was een misrekening van epische proporties, die in de geschiedenis van hun land alleen werd overtroffen door de aanloop naar de oorlog van 1971, waarvoor IK waarschuwde dat hij op het punt stond zich te herhalen als het establishment het zou wagen de rode lijn van de oppositie te overschrijden door hem te ontvoeren of te doden. In tegenstelling tot de oldtimers die in de waan bleven met de arrogante veronderstelling die aan het eind van de vorige paragraaf werd gedeeld, wist hij heel goed hoe de samenleving op die worst-case scenario’s zou reageren.

IK schatte correct in dat zijn in meerderheid jeugdige landgenoten het concept van Naya Pakistan voor de opbouw van de natie enthousiast omarmden en dus de verwijdering van hem door de gevestigde orde als een existentiële bedreiging beschouwden. De enige factor die hen weerhield van revolutionaire activiteiten was de hoop dat er zo snel mogelijk vrije en eerlijke verkiezingen zouden worden gehouden en dat aldus de politieke crisis in Pakistan op vreedzame wijze zou worden opgelost.

Toen de gevestigde orde eenmaal had laten weten dat er niets van dien aard zou gebeuren na het overschrijden van de rode lijn van de oppositie door IK dinsdag te arresteren, was het voorspelbaar dat sommige mensen zouden protesteren op wat kan worden omschreven als een luidruchtige manier, waarbij een paar van hen naar verluidt zelfs verder zouden gaan. Met betrekking tot deze laatste opmerking ontkende PTI-vicevoorzitter Shah Mehmood Qureshi dat aanhangers van zijn partij eigendommen hebben beschadigd en beweerde hij dat “officiële elementen dit doen”.

Het lijdt geen twijfel dat de gevestigde orde verantwoordelijk was voor het uitlokken van de nationale gebeurtenissen van dinsdag, ongeacht of er provocateurs in de oppositie zaten of niet. Ze hebben al bewezen dat ze niet te vertrouwen zijn als het gaat om alles wat ze zeggen over de nationale veiligheid van de Drie-eenheid, nadat ze IK op absurde wijze hebben beschuldigd van meer dan 140 aanklachten onder verschillende valse voorwendsels, waaronder “terrorisme”. Het zou daarom niet verwonderlijk zijn als ze valse vlagaanvallen zouden uitvoeren.

Pakistan is on the verge of civil war – Large and violent protests across Pakistan against Imran Khan’s arrest. Army is out of garrisons in Islamabad. pic.twitter.com/0we80hL6jH

— Ashok Swain (@ashoswai) May 10, 2023

Het doel daarvan is duidelijk genoeg, namelijk om het verbieden van de PTI te rechtvaardigen en mogelijk zelfs een conventionele militaire staatsgreep te plegen in de onmiddellijke nasleep, die beide zouden worden gesteund door de Amerikaanse beschermheren van het postmoderne coupregime. Dit alles wordt gedaan uit wanhoop om vast te houden aan de macht, omdat deze samenzweerders weten dat ze door hun eigen volk democratisch zouden worden verwijderd als ze vrije en eerlijke verkiezingen zouden houden, of dat nu vroege verkiezingen zijn of de geplande verkiezingen in oktober.

Het meest roekeloze project van het establishment sinds 1971, dat voortkomt uit de achterhaalde waanideeën van de heersende oldtimers over het beeld dat de meerderheid van de samenleving heeft van de relatie tussen deze instellingen en de Drie-eenheid, dreigt opnieuw het bestaan van Pakistan op het spel te zetten. Degenen die protesteren voor de vrijlating van IK en vervroegde verkiezingen zijn patriotten die hun land willen redden nadat de elite van het establishment het op aandringen van buitenlandse mogendheden heeft verraden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/06/01/twee-maanden-na-de-amerikaanse-staatsgreep-vraagt-kernwapenmacht-pakistan-het-imf-om-reddingsoperatie-om-dreigende-ineenstorting-te-voorkomen/