De wederopstanding van het Franse nationalisme ?

Een hoopvol verhaal.

Als u dit blog met regelmaat leest weet u dat ik geen hoge pet op heb van Marine Le Pen, noch van enige andere zogenaamde ‘nationalistische’ partij in Europa.

Paul Craig Roberts heeft er een iets andere kijk op:

Frankrijk was de laatste Europese natie die zijn soevereiniteit verloor, en Frankrijk zou de eerste kunnen zijn die zijn soevereiniteit terugkrijgt. In de jaren 60 was Frankrijk nog steeds een natie van etnische Fransen, in tegenstelling tot de toren van Babel en een geografische entiteit die het vandaag de dag is.

Tijdens het tienjarige presidentschap van Charles De Gaulle (1959-69) was het beleid van Frankrijk gericht op nationale onafhankelijkheid. De Gaulle weigerde zich aan te sluiten bij de NAVO en hij verzette zich tegen een supranationaal Europa waarin landen zich ondergeschikt zouden maken aan een Europese Unie.

De Franse onafhankelijkheid zou op het punt van terugkeer kunnen staan, afgaande op het succes van Marine Le Pens partij gisteren bij de huidige Franse verkiezingen. Haar nationalistische partij heeft in de eerste ronde van de parlementsverkiezingen 34% van de stemmen behaald, terwijl de centristische coalitie van president Macron slechts 21% steun kreeg. Als de tweede ronde vergelijkbare resultaten oplevert, is een herstel van de Franse onafhankelijkheid mogelijk.

Jarenlang hebben Europese regeringen consequent gewerkt om hun etnische bevolkingsgroepen te overspoelen met immigranten uit de derde wereld. Het is zover gekomen dat etnische Europese vrouwen die verkracht zijn door immigranten, bang zijn om aangifte te doen, omdat het kan leiden tot een aanklacht wegens racisme of erger tegen het slachtoffer. Bijvoorbeeld, in reactie op een groepsverkrachting van een etnische Duitse vrouw, noemde een 20-jarige etnische Duitse vrouwelijke burger een van de groepsverkrachters een “schandelijke verkrachter.” De Duitse burger werd veroordeeld tot een gevangenisstraf voor het belasteren van een immigrantenindringer, een beschermde diersoort volgens de Duitse wet, terwijl de verkrachter een voorwaardelijke straf kreeg en geen gevangenisstraf uitzat.

Jarenlang heeft de Europese arbeidersklasse haar levensstandaard zien dalen in naam van de economie. Nog niet zo lang geleden protesteerden de Fransen tegen de verhoging van de pensioenleeftijd, waardoor ze langer moesten werken voor hun pensioen. De Fransen hebben gemerkt dat bezuinigingsmaatregelen alleen gelden voor hun levensstandaard en niet voor de enorme bedragen die Macron in de oorlog van het Westen tegen Rusland in Oekraïne pompt. Nu hoort heel Europa voortdurend dat ze zich moeten voorbereiden op en geld moeten ophoesten voor een oorlog met Rusland.

De Fransen willen geen oorlog met Rusland. De Duitsers ook niet, en de Italianen ook niet. Alleen “hun” regeringen willen dat, en oorlog is wat de marionetten van Washington op de agenda hebben gezet.

Europeanen willen niet de hoge energiekosten en het verlies aan winst en werkgelegenheid die de “Russische sancties” van Washington hen opleggen. Europeanen denken dat het doel van de sancties van Washington is om Europa afhankelijker te maken van Washington, door hen in feite te reduceren tot horigen.

Uiteindelijk, na decennia van misbruik, belediging en totale minachting door hun leiders, protesteerden Europeanen bij de recente parlementsverkiezingen van de Europese Unie. De regeringspartijen werden over de hele linie afgewezen. De Belgische premier moest aftreden. De Franse president moest nationale verkiezingen uitschrijven. Ik schreef dat als de afwijzing doorgaat naar de nationale verkiezingen, we de ontmanteling van de NAVO en de Europese Unie zouden kunnen zien en een terugkeer van soevereine Europese naties.

De Tweede Wereldoorlog gaf de controle over Europa aan de VS in plaats van aan Duitsland. De val van de Sovjet-Unie gaf Washington de controle over het Warschaupact, waardoor de NAVO aan de Russische grens kwam te liggen. Washingtons beleid was om Duitsland te de-germaniseren en een nationaal bewustzijn te vernietigen. Washington controleerde het Duitse onderwijs en indoctrineerde Duitsers dat nationalisme racistisch was, Hitler en de Holocaust voortbracht. Er werd wetgeving aangenomen die in feite een positieve houding ten opzichte van Duits nationalisme criminaliseerde. Het betekende dat je een nazi was. Dat is nog steeds zo. Het is onduidelijk of een Duitse staat ooit kan herrijzen.

Nadat Washington van de Duitsers af was, richtte het zijn pijlen op Frankrijk. Het vertrek van De Gaulle verzwakte Frankrijk. Het duurde even, maar uiteindelijk had Washington de controle over wie de Franse president zou worden. Met Frankrijk, Duitsland en de Britten in Washingtons zak, ging de rest van Europa mee.

Tegenwoordig zijn Europese landen die de heerschappij over de wereld deelden, marionetten van een crimineel regime in Washington. Het idee dat er enige militaire macht is in deze marionettenstaten is lachwekkend.

Het zelfvertrouwen dat de Britten tot heerser van de wereld maakte, is allang verdwenen. Het werd vernietigd in Oxford en Cambridge. Geen enkel westers land heeft een positieve mening over zichzelf. Allemaal worden ze klaargestoomd voor oorlog met Rusland, China, Iran, terwijl ze zelf worden overspoeld door immigranten-indringers die eerbetoon krijgen voor hun steun en die Europese vrouwen mogen verkrachten als vorm van restitutie.

Het Kremlin begrijpt het uitgeholde, lege Westen niet, waar geen enkele regering steun heeft. Westerse volkeren zijn gehersenspoeld tot machteloosheid en kunnen niet eens hun grondwettelijke rechten beschermen. Waarom zou iemand voor deze regeringen vechten, en als ze gedwongen worden, met welke geest?

Poetin zit daar op zijn legalistische manier en accepteert belediging na belediging, provocatie na provocatie, als zijn manier om oorlog met het Westen te vermijden. Het zijn niet alleen westerse provocaties die het conflict in Oekraïne uitbreiden tot een Derde Wereldoorlog. Poetin heeft toegestaan ​​dat het conflict maar doorging en doorging en dit heeft Washington in staat gesteld om er steeds meer bij betrokken te raken, waardoor het conflict steeds groter werd.

Als Poetin niet onmiddellijk voldoende geweld gebruikt om het conflict te beëindigen, lijkt een Derde Wereldoorlog onvermijdelijk.

Er is hoop dat als Le Pen Frankrijk wint en zich niet aan Washington verkoopt, de ontmanteling van de NAVO en de heropleving van de Europese onafhankelijkheid zal beginnen. Maar dit kan een langzaam proces zijn, terwijl de ontwikkelingen in Oekraïne richting een bredere oorlog versnellen. De tijd waarin Poetin voldoende geweld kan gebruiken om het conflict te beëindigen voordat het resulteert in de Derde Wereldoorlog, is snel aan het verstrijken.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over