De grote Europese oorlog aan de horizon

NAVO-strategen lijken te denken dat de druk in Rusland toeneemt om zijn Oekraïne-offensief te stoppen en een staakt-het-vuren te bewerkstelligen. Waarschijnlijk hebben ze het mis.

Het gevaar dat de oorlog in Oekraïne overslaat naar Europa neemt toe. Het risico op een Europese oorlog is nog nooit zo groot geweest, schrijft Stephen Bryen.

De algemene consensus onder militaire experts is dat Oekraïne langzaam maar onverbiddelijk de oorlog tegen Rusland aan het verliezen is. Maar wat betekent dat?

Blijkbaar heeft Oekraïne niet genoeg soldaten om de strijd tegen de Russen nog veel langer voort te zetten. Het aantal slachtoffers in Oekraïne loopt elke dag in de honderden, en de gevechten worden nu een ‘vleesmolen’ genoemd vanwege het grote aantal slachtoffers.

Rusland beschikt over een grote reserve aan getrainde strijders, geschat op ongeveer een half miljoen; Oekraïne heeft vrijwel geen reserves die nog niet zijn ingezet.

Niettemin is de Russische strategie voor het eindspel ondoorzichtig. Soms praten de Russen over het willen creëren van een ‘bufferzone’ om Russisch grondgebied tegen aanvallen te beschermen.

De inzet van ballistische langeafstandsraketten en kruisraketten sluit echter een bufferzone uit, tenzij deze zich bijna tot aan de Dnjepr uitstrekt. Zelfs dan zou een bufferzone Zaporizja noch de Krim beschermen.

De NAVO introduceert nu F-16’s in Oekraïne, die zullen opereren vanaf Roemeense vliegvelden. Ze zullen worden bewapend met JASSM-kruisraketten voor de lange afstand en AIM-120 lucht-luchtraketten.

Zal Rusland zijn Roemeense luchtmachtbasis moeten vernietigen, of zal de NAVO het idee opgeven om van daaruit F-16-missies te lanceren, waarvan sommigen vermoeden dat deze zich op de Krim zullen richten?

De Krim is een uiterst gevoelig punt voor Rusland. Onlangs heeft Oekraïne zware salvo’s langeafstandsraketten afgevuurd op doelen op de Krim, waaronder vliegvelden en havens, met name in Sebastopol. Er wordt aangenomen dat Oekraïne binnenkort een nieuwe poging zal doen om de Kertsj-brug te vernietigen.

De meeste van deze raketten zijn geleverd door de NAVO (voornamelijk de VS) en hebben allemaal doelen gebaseerd op door de NAVO aangeleverde coördinaten.

De NAVO gebruikt spionagevliegtuigen, langeafstandsradars en satellieten om de exacte coördinaten van haar Oekraïense klanten te bepalen. De Russen, die op hun luchtverdediging vertrouwen om het grootste deel van de schade te blokkeren, houden hun lippen stijf op elkaar over deze aanvallen.

De aanvallen op de Krim hebben geen feitelijk militair doel, omdat Oekraïne niet over de nodige grondtroepen beschikt om daar een strijd te voeren. Het idee is om de Russen te vernederen, maar de waarschijnlijke uitkomst zou het tegenovergestelde kunnen zijn.

Verwacht wordt dat Rusland met geweld op de toenemende druk zal reageren, hetzij door Charkov, Odessa of Kiev, of enkele van de genoemde plaatsen, aan te vallen.

Rusland beschikt over meer langeafstandsraketten dan de NAVO kan leveren, en Kiev beschikt niet over voldoende functionerende luchtverdedigingssystemen om zijn steden tegen vernietiging te beschermen. Wat is dus de strategie van de NAVO, anders dan Rusland straffen terwijl Oekraïne zijn oorlog verliest?

Het lijkt erop dat de NAVO de Russen ervan probeert te overtuigen dat zij een zeer hoge prijs zullen betalen voor hun nederlaag in Oekraïne. Sommigen in de NAVO geloven misschien dat de druk binnen Rusland zal toenemen om zich terug te trekken en recente offensieve operaties stop te zetten, en misschien zelfs te streven naar een staakt-het-vuren.

Helaas is er geen reden om aan te nemen dat Rusland ervan kan worden overtuigd zijn operaties tegen Oekraïne stop te zetten of een staakt-het-vuren te overwegen. Ondanks al het gepraat over een staakt-het-vuren zou dit Oekraïne ten goede komen, en niet Rusland.

De Russen hebben hun eigen boodschap naar Washington gestuurd door Russische oorlogsschepen en kernonderzeeërs naar Cuba te sturen.

Of Washington dit zal ‘snappen’ is twijfelachtig. Alles wijst in de andere richting: Rusland wordt steeds bozer over de aanvallen op zijn grondgebied en de Krim.

De echte druk binnen de Russische leiding is om de aanvallen op Oekraïense doelen aanzienlijk op te voeren. Deze boodschappen werden deze maand overgebracht tijdens een reeks besloten bijeenkomsten tijdens de economische top in Sint-Petersburg.

Poetin zei het niet, althans niet hardop, maar het volgende niveau van Russisch leiderschap ventileerde hun woede en frustratie en probeerde zowel de Oekraïners als de NAVO te beledigen.

Sommige Europese leiders, met name de Franse president Emmanuel Macron, zouden kunnen kiezen voor een grotere oorlog om de publieke opinie in hun voordeel te beïnvloeden.

Het sturen van troepen en het aanbieden van straaljagers en andere wapens zou kunnen worden geïnterpreteerd als een verlangen naar een grotere oorlog in Europa. Het feit dat de VS achter het gebruik van F-16-bases in Roemenië lijken te zitten, zou Bidens manier kunnen zijn om een ​​oorlog in Europa te ontketenen en zijn tanende politieke positie te redden.

(Of misschien weet Biden hier niets van, maar hebben zijn handlers deze ‘nieuwe’ strategie bedacht om de huid van hun baas te redden).

Dergelijke ideeën zijn inherent riskant omdat het defensievermogen van de NAVO beschamend laag is. Het bondgenootschap en de toekomst van Europa in gevaar brengen alleen maar om aan de macht te blijven is op zichzelf schandelijk en, als het waar is, waarschijnlijk misdadig.

Er is ook geen bewijs dat de publieke opinie een grote oorlog zou steunen. Het is waarschijnlijker dat er in Europa een opgekropt anti-oorlogsgevoel bestaat dat zowel van rechts als van links zal losbarsten, en waarschijnlijk ook vanuit het centrum.

De NAVO is nu al aan het veranderen in een agressieve alliantie, wat zou kunnen leiden tot desintegratie en afwijzing van het bondgenootschap.

Headerafbeelding: De Roemeense luchtmacht zal naar verwachting meer Amerikaanse F-16’s ontvangen voor gebruik in Oekraïne. Afbeelding: Luchtmacht van Roemenië

Stephen Bryen is senior correspondent bij Asia Times. Hij was stafdirecteur van de Subcommissie Nabije Oosten van de Amerikaanse Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen en als plaatsvervangend onderminister van Defensie voor beleid. 

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

De Derde Wereldoorlog is nu onvermijdelijk – hier is waarom het niet kan worden vermeden

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over