De elektriciteits- en gasprijzen stijgen tot onmetelijke hoogten, en bijna elke dag sluit een fabriek in de EU haar deuren of legt zij haar productie stil. Angst voor energietekorten doet de ronde. De EU is aan het de-industrialiseren, schrijft Thomas Oysmüller.
Ook al is er in feite (nog) geen tekort aan gas en olie, de energiecrisis is zeer acuut. Steeds minder bedrijven kunnen zich de torenhoge prijzen veroorloven, en voor veel fabrieken is de productie niet langer rendabel. Elke dag sluiten fabrieken in de EU hun deuren of verlagen zij hun productie.
De industrie sluiten
Donderdag schreef Javier Blas, columnist bij Bloomberg: “Terwijl veel EU- en Britse regeringsfunctionarissen op vakantie zijn, wordt de energie-intensieve industrie in de regio voor onze ogen stilgelegd. Er gaat geen dag voorbij zonder dat een nieuwe metaalsmelterij, een glasbedrijf, een kunstmestfabrikant of een chemisch bedrijf productieverminderingen of sluitingen aankondigt.”
Dit is niet verwonderlijk, vervolgt Blas. In juni had hij al geschreven: “De Europese productiesector bezwijkt onder het gewicht van de aanhoudend hoge elektriciteits- en aardgasprijzen. Met weinig uitzicht op verlichting, dreigt een nieuwe golf van bezuinigingen en sluitingen.”
Een grafiek laat bijvoorbeeld zien hoeveel kunstmestfabrikanten en chemische fabrieken in Europa hun productie reeds hebben verminderd:
Een ander voorbeeld uit een andere bedrijfstak: de Duitse aluminiumproducent Speira Gmbh kondigde deze week aan dat hij overweegt de produktie in zijn fabriek in Noordrijn-Westfalen tot de helft van zijn totale capaciteit terug te brengen. In september zal een besluit worden genomen. Het heeft zijn productie echter al teruggebracht van 160.000 ton aluminium tot 140.000 ton. De opgegeven reden: De huidige marktprijzen voor energie zijn hoger dan de termijnprijzen op de London Metal Exchange.
Een dreigende catastrofe
Onder het commentaar op Twitter van Blas schreef een anonieme gebruiker: “Het verbijstert me dat niemand echt de realiteit aanvaardt waarmee ze deze winter worden geconfronteerd.”
Dit is niet helemaal waar. Telkens weer zijn er berichten die dicht bij de werkelijkheid liggen. In het tijdschrift Energy Intelligence van vorige week stond: “Bereid je voor op een winter uit de hel.” Er stond:
“De dreigende ramp begon meer dan een jaar geleden toen Rusland stopte met het vullen van aardgasopslagplaatsen in de regio. Maar aardgas is deze winter misschien wel het minste van Europa’s energieproblemen. Door de aanhoudende droogte zijn rivieren opgedroogd en is de scheepvaart belemmerd. In Frankrijk werden kerncentrales stilgelegd om corrosieproblemen te verhelpen. Frankrijk, dat normaal elektriciteit uitvoert, moet nu elektriciteit invoeren (uit Duitsland, nota). Noorwegen, ook een exporteur van elektriciteit, heeft aangekondigd dat het de uitvoer in de komende maanden zal beperken wegens het lage waterpeil in zijn dammen. Tegelijkertijd is Duitsland nog steeds van plan drie kerncentrales aan het eind van het jaar te sluiten”.
De gasprijs bereikte vrijdag voor het eerst de grens van 3.500 US dollar per 1.000 kubieke meter. Pas op maandag werd voor het eerst de grens van 2.750 US dollar overschreden. Dus het gaat nog steeds steil bergopwaarts.
Angst voor elektriciteit
Zelfs ex-bondskanselier Christian Kern – eigenlijk niet iemand die over inflatie zou moeten klagen, aangezien hij geen bezwaar had tegen het Coronabeleid of het sanctiebeleid – schreef vrijdag: “De groothandelsprijzen voor elektriciteit voor 2023 zijn zojuist gestegen tot €800/MWh. Dat is 1.400% meer dan aan het begin van de zomer. Het systeem wordt in ons gezicht opgeblazen.”
Elektriciteit is niet alleen nodig voor huishoudens, maar voor alle bedrijven en sectoren van de economie. Wat het betekent, wat de oud-bondskanselier hier twittert, laat zich waarschijnlijk alleen maar raden. Voor West-Europa, dat al tientallen jaren zwemt in overvloed – in wezen gebouwd op goedkoop Russisch gas (dat is een harde pil om te slikken) – is het misschien niet echt denkbaar.
Maar het probleem gaat blijkbaar verder dan de prijsexplosie. Javier Blas, alweer de “Bloomberg”-columnist, schreef vrijdag in zijn column over een gesprek binnen de Britse elektriciteitsindustrie:
“Maar de conferentie in de sector suggereert dat het probleem breder is dan alleen stijgende kosten. Steeds vaker worden de woorden “noodsituatie” en “tekorten” gebruikt, waarbij de deelnemers zich concentreren op de vraag wanneer, in plaats van of, er een crisis zal ontstaan. Stelt u zich eens voor dat u gesprekken afluistert tussen leidinggevenden van Wall Street en de Federal Reserve toen de wereldwijde financiële crisis zich in 2008 ontvouwde.
Hier volgt een vraag uit de vergadering van vorige week: “Speelt u mogelijke opties uit voor het geval de grensoverschrijdende handel deze winter instort onder druk van het aanbod? En een ander: “Kunnen we een vergadering houden om noodmaatregelen door te spreken? Een andere deelnemer zei dat de prognose voor het evenwicht tussen vraag en aanbod van elektriciteit liet zien “hoe slecht de winter zou kunnen worden voor iedereen die kan rekenen”.
De prijs van elektriciteit in het VK. Bron: Bloomberg.
Bedelende Europeanen?
De voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Oostenrijk, Karin Kneissl, had donderdag een Russische cartoon getweet die grote opschudding veroorzaakte. Gebaseerd op Vladimir Serovs schilderij “Boerengezanten bij Lenin” uit de jaren vijftig, toont de bewerkte afbeelding nu Poetin met de boeren. De boeren vertegenwoordigen nu een haveloze en verarmde EU-delegatie die Poetin om gas vraagt.
De foto, die momenteel in Rusland de ronde doet, spreekt van de datum “februari 2023”. Kneissl heeft dat niet gezegd. Ze schreef: “En op een dag zal de tijd komen voor diplomatie, voor echte gesprekken.” Dit werd gevolgd door de gebruikelijke hoon en bedreigingen waaraan Kneissl al jaren gewend is, terwijl zij door Aziatische kranten wordt ondervraagd vanwege haar deskundigheid in de energiesector. Zij schetst een somber beeld voor Europa.
Alleen de tijd zal leren of de karikatuur waar blijkt te zijn of slechts “Russische propaganda”, zoals politieke commentatoren donderdag bijna unaniem verklaarden. Maar mogelijk eerder dan sommigen denken.
Afgezien van de diplomatie gebeurde deze week op het (economisch) slagveld het volgende:
De VS kondigde nog eens drie miljard dollar aan voor Oekraïne. Hiermee kan Kiev “luchtverdedigingssystemen, artilleriesystemen en munitie, onbemande luchtverdedigingssystemen en radars aanschaffen om zich op lange termijn te kunnen verdedigen“, zei Biden op woensdag. Duitsland kondigde 500 miljoen aan extra militaire steun aan. Dit zal worden gebruikt om luchtverdedigingssystemen aan Oekraïne te leveren. Annalena Baerbock, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken van de Groenen, zei dat er geen alternatief was voor wapenleveranties.
Macron keerde ondertussen, net als veel andere politici, terug van zijn luxe vakantie en vertelde de Fransen op woensdag dat “het einde van de overvloed” was aangebroken. Dit is de prijs voor het “verdedigen van de vrijheid”.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/07/26/energiecrisis-de-de-industrialisatie-van-duitsland-is-begonnen/
