Hoewel de vijf oorspronkelijke BRICS-staten hun geopolitieke verschillen hebben, vinden ze enorme overeenkomsten op het geo-economische front naarmate de handelsvolumes toenemen en de handelsroutes zich vermenigvuldigen.
Nu de BRICS de belangrijkste top in hun geschiedenis naderen op 22 en 24 augustus in Johannesburg, Zuid-Afrika, moeten enkele grondbeginselen in acht worden genomen, schrijft Pepe Escobar.
De top drie BRICS-samenwerkingsplatforms zijn politiek en veiligheid, financiën en economie en cultuur. Dus het idee dat er op de Zuid-Afrikaanse top een nieuwe door goud gedekte reservevaluta van de BRICS-landen zal worden aangekondigd, is dus onjuist.
Wat in uitvoering is, zoals bevestigd door BRICS-sherpa’s, is de R5: een nieuw gemeenschappelijk betalingssysteem. De sherpa’s bevinden zich nog maar in de voorbereidende stadia van het bespreken van een nieuwe reservevaluta die gebaseerd kan zijn op goud of grondstoffen. De discussies binnen de Eurasia Economic Union (EAEU), geleid door Sergey Glazyev, zijn daarentegen veel verder gevorderd.
De volgorde van prioriteiten is om R5 aan het rollen te krijgen. Alle huidige BRICS-valuta’s beginnen met een “R”: renminbi (yuan), roebel, real, rupee en rand. Met R5 kunnen huidige leden de onderlinge handel vergroten door de Amerikaanse dollar te omzeilen en hun Amerikaanse dollarreserves te verminderen. Dit is slechts de eerste van vele praktische stappen op de lange en bochtige weg van de-dollarisering.
Over een grotere rol voor de New Development Bank (NDB) – de BRICS-bank – wordt nog gesproken. De NDB kan bijvoorbeeld leningen verstrekken die luiden in BRICS-goud, waardoor het een wereldwijde rekeneenheid wordt in handels- en financiële transacties. BRICS-exporteurs zullen dan hun goederen moeten verkopen tegen BRICS-goud, in plaats van Amerikaanse dollars, net zoveel als importeurs uit het collectieve westen bereid zouden moeten zijn te betalen in BRICS-goud.
Dat is ver weg, om het zacht uit te drukken.
Frequente discussies met sherpa’s uit Rusland en ook met onafhankelijke financiële actoren in de EU en de Perzische Golf raken altijd aan het kernprobleem: onevenwichtigheden en zwakke knooppunten binnen de BRICS, die de neiging hebben om serieel te groeien met de aanstaande BRICS+-uitbreiding.
Binnen de BRICS-landen is er een schat aan serieuze onopgeloste dossiers tussen China en India, terwijl Brazilië geklemd zit tussen een lijst imperiale dictaten en president Luiz Inacio Lula da Silva’s natuurlijke drang om het Globale Zuiden te versterken. Argentinië is door de gebruikelijke verdachten zo goed als gedwongen om zijn toelatingsverzoek om lid te worden van BRICS+ uit te stellen.
En dan is er per definitie de zwakke schakel: Zuid-Afrika. Geklemd tussen een hamer en en aambeeld, koos de organisator van de belangrijkste top in de geschiedenis van de BRICS voor een vernederend compromis dat een onafhankelijke middenmacht van het Zuiden niet bepaald waardig was.
Zuid-Afrika besloot de Russische president Vladimir Poetin niet te ontvangen en koos in plaats daarvan voor de aanwezigheid van minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov – zoals Pretoria voor het eerst voorstelde aan Moskou. De andere BRICS-leden bekrachtigden de beslissing.
Het compromis houdt in dat Rusland fysiek wordt vertegenwoordigd door Lavrov, terwijl Poetin via videoconferentie zal deelnemen aan het hele proces – en de daaropvolgende beslissingen.
…
St. Petersburg-Shanghai via de Noordpool
Dit Zuid-Afrikaanse besluit op zich roept serieuze vragen op over de vraag of de door de BRICS geleide geopolitiek slechts een illusie is.
Geo-economisch gezien is de groep echter een heel ander balspel binnengegaan, geïllustreerd door de meerdere BRICS-interconnecties met het Chinese Belt and Road Initiative (BRI).
De Chinese handel met BRI-landen is in de eerste helft van 2023 met 9,8 procent toegenomen , vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. Dat staat in schril contrast met de totale krimp van de handel tussen China en het collectieve westen met 4,7 procent: 4,9 procent achter de EU en 14,5 procent achter de VS.
Ondertussen steeg de Chinese handel met Rusland, samen met de export naar Zuid-Afrika en Singapore, exponentieel met 78 procent. Zo vertrok eind vorige week een Chinese lading vanuit St. Petersburg, geladen met kunstmest, chemicaliën en papierproducten. Het zal het noordpoolgebied oversteken en begin augustus in Shanghai aankomen.
Zhou Liqun, voorzitter van de Chinese Kamer van Koophandel in Rusland, kwam meteen ter zake: dit is nog maar het begin van de “routinematige operatie van de Arctische vrachtscheepvaartroute tussen China en Rusland”. Het draait allemaal om “de veiligheid van logistieke kanalen”, ingebouwd in het strategisch partnerschap tussen Rusland en China.
De Arctische Zijderoute zal vanaf nu steeds strategischer worden. De Chinezen kunnen het elk jaar in ieder geval van juli tot oktober openhouden. En als bonus zorgt een opwarmend noordpoolgebied voor betere toegang tot olie- en gasbronnen (Het Noordpoolgebied warmt niet op. Dat is onzin – Dissident). Een handelsmerk “win-win” – geen wonder dat sinds 2017 de ontwikkeling van de Arctische Zijderoute deel uitmaakt van BRI.
Al het bovenstaande toont een scherpe verschuiving in de Chinese commerciële drang naar het Globale Zuiden. De handel met China’s BRI-partners bedraagt nu 34,3 procent van China’s totale wereldhandel in termen van waarde – en dat aantal neemt toe.
Van de UAP-spoorweg naar de Greater Bay Area
Aan het Russische front zijn alle ogen gericht op de 7.200 km lange, multimodale International North-South Transportation Corridor (INSTC) – die het collectieve westen alarmeert als een de facto vervanging van het Suezkanaal. De INSTC verlaagt de verzendkosten met ongeveer 50 procent en bespaart tot 20 reisdagen in vergelijking met de Suez-route.
INSTC-handel – via schepen, spoorwegen en wegen die Rusland, Iran, Azerbeidzjan, India en Centraal-Azië met elkaar verbinden – zou de komende zeven jaar moeten verdrievoudigen, zoals de Russische minister van Transport Vitaly Saveliev opmerkte op het recente forum in St. Petersburg. Rusland zal tot 2030 meer dan $ 3 miljard in het INSTC investeren.
Toenemende handel tussen Rusland, Iran en India via de INSTC sluit aan bij iets dat tot voor kort als een UFO werd beschouwd: de Trans-Afghaanse spoorlijn.
De Trans-Afghaan zal verschijnen als een vervolg op iets heel belangrijks dat vorige week gebeurde, toen Pakistan, Oezbekistan en Afghanistan een gezamenlijk protocol ondertekenden om de Oezbeekse en Pakistaanse netwerken via Mazar-i-Sharif en Logar in Afghanistan te verbinden.
Welkom bij de UAP-spoorweg – die niet alleen kan worden geprezen als een BRI, maar ook als een project van de Shanghai Cooperation Organisation (SCO) – waarvan Tasjkent en Islamabad volwaardige leden zijn en Kabul waarnemer. Noem het een broodnodige handelscorridor die ook dienst doet als een klassiek Chinees “people-to-people exchange”-platform.
De Oezbeken schatten dat de 760 km lange spoorlijn de reistijd met vijf dagen en de kosten met zeker 40 procent zal verminderen. Het project zou in 2027 klaar kunnen zijn.
De daaropvolgende 573 km lange Trans-Afghaanse spoorlijn heeft al een routekaart: hij moet het kruispunt van Centraal- en Zuid-Azië verbinden met havens aan de Arabische Zee.
Al het bovenstaande breidt de Chinese handel in verschillende richtingen uit. Dat brengt ons bij een fascinerende symbiose tussen Zuid-China en West-Azië – gesymboliseerd door de Greater Bay Area.
Terwijl de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman zijn immens ambitieuze Vision 2030-moderniseringsproject een boost geeft, wordt de Greater Bay Area door de Saoedi’s geprezen als niet minder dan ‘de toekomst van Azië’.
Elke investeerder, van Jeddah tot Hong Kong, weet dat Beijing ernaar streeft om van de Greater Bay Area een toonaangevend wereldwijd technologiecentrum te maken, met als middelpunt Shenzhen, met Hong Kong als bevoorrechte wereldwijde financiële hub en Macau als culturele hub.
De Greater Bay Area is niet per ongeluk een belangrijke BRI-plank. Als geheel zullen de negen steden in Guangdong, plus Hong Kong en Macau (meer dan 80 miljoen mensen, 10 procent van het Chinese bbp), tegen 2035 zijn geconfigureerd als een verbazingwekkende eersteklas economische krachtpatser, die Tokyo Bay, de New York Metro Area en de San Francisco Bay Area grotendeels zal inhalen.
Nu Saoedi-Arabië ernaar streeft een volwaardig lid te worden van zowel BRI als SCO, zullen Beijing en Riyadh hun technische samenwerking een boost geven bovenop energie en infrastructuur.
Alle ogen op Zuid-Afrika volgende maand zijn gericht op hoe BRICS zal werken om zijn interne problemen op te lossen terwijl het de uitbreiding naar BRICS+ organiseert. Wie zal er lid worden van de club? Saoedi-Arabië? VAE? Iran? Kazachstan? Algerije? De twee grootste BRICS-landen, China en Rusland, blijven investeren in een geo-economische rol waarvoor tientallen landen in de rij staan om zich aan te sluiten.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze vernieuwde gratis dagelijkse nieuwsbrief:
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Het kan momenteel even duren voor je comment verschijnt, omdat sommige random in de spam verdwijnen en ik ze er dan eerst uit moet vissen.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over:
