Boeren protesteren in Brussel: waarom dringen leiders aan op het beperken en elimineren van boerderijen en boeren?

1

Massale, aanhoudende protesten in de straten van Duitsland, Polen, Frankrijk, Nederland, Italië, Portugal en andere Europese landen daalden donderdag neer op het gebouw van het EU-Parlement in Brussel, schrijft Jefferey Jaxen.

De protesten vallen samen met de top van EU-leiders donderdag, waarbij de boeren hen oproepen om de landbouw- en milieuregels die door de leiders in Brussel zijn ingevoerd, te schrappen, meldt ZeroHedge.

Ondertussen kwamen de leiders van de Europese Unie donderdag in het omsingelde gebouw van de Europese Commissie unaniem overeen om 50 miljard euro ($54 miljard) aan hulp aan Oekraïne te verlenen.

Groene regelgeving in de hele EU heeft tot doel boeren te onderdrukken en uiteindelijk een groot deel van hun traditionele landbouwmethoden en -activiteiten te elimineren, in naam van ‘net-zerol’-duurzaamheid. Met geen ander plan dan een groot deel van de traditionele landbouw te laten verdwijnen om vervolgens vervangen te worden door een snelgroeiende synthetische voedselindustrie die namaakvlees en insectenmeel promoot.

Waarom dringen leiders aan op het beperken en elimineren van boerderijen en boeren? Hier is een korte geschiedenisles.

In 1949 riep de Chinese communistische leider Mao Zedong de oprichting van de Volksrepubliek China uit. Korte tijd daarna, in 1958, werd de Grote Sprong Voorwaarts ingezet. Het doel was om de landbouwsector van het land te moderniseren met behulp van communistische economische ideologieën. Het grote vijfjarenplan voor de economie, uitgevoerd door Mao’s Chinese Communistische Partij, werd in 1961 verlaten, en dit is de reden.

Gedurende die drie jaar werd de gehele landbouwsector van het land geconfronteerd met een frontale aanval door Mao’s communistische staat. Alle traditionele huishoudelijke boerderijen werden omgevormd tot grootschalige collectieven. Het privébezit werd afgeschaft, terwijl land, dieren en alle andere hulpbronnen eigendom werden van ‘de coöperatie’.

Er heerste onder de bevolking een bijna religieus enthousiasme voor de komende industriële vooruitgang, beloofd door de Chinese leiders, die spoedig op gelijke voet zou komen te staan ​​met landen als Groot-Brittannië en de Verenigde Staten – zo werd men wijsgemaakt.

Terwijl de zaken van kwaad tot erger gingen, waren maar weinigen in het land bereid (of mochten) zich uitspreken tegen Mao’s grootse plan.

De analyse uit 2001 getiteld ‘Grote sprong voorwaarts of achteruit? Anatomie van een centrale planningsramp‘ schrijft:     

In de overtuiging dat deze institutionele veranderingen de landbouwproductiviteit aanzienlijk verhoogden, spoorde de centrale overheid de lokale kaders aan om “het reactionaire conservatisme te overwinnen” ( People’s Daily , 10 september 1958). Lokale kaders reageerden door elkaar de loef af te steken met wilde beweringen over de graanopbrengst. In een hyper-euforische sfeer bejubelde People’s Daily dat “de landbouwproductie een grote sprong voorwaarts maakt met opbrengsten die met 100 procent, enkele honderden procenten, 1000 procenten en enkele duizenden procenten stijgen …

Nu de prikkels om het land te bewerken afnemen, worden onafhankelijke boeren, die radertjes worden in grootschalige coöperaties, ook het recht ontzegd om uit de collectieven te stappen.

Op dit punt ontmoette Mao’s communistische ideologie de koude, harde realiteit die zijn land meesleurde in de donkere bladzijden van het waarschuwende verhaal van de geschiedenis.

De auteurs van het artikel schrijven:

In 1959 daalde de graanproductie in China dramatisch met 15 procent. In 1960 daalde het met nog eens 16 procent… Op basis van censusgegevens konden demografen uit extrapolaties van Chinese sterftetrends afleiden dat het totale aantal voortijdige sterfgevallen tussen 1959 en 1961 varieerde van 18,48 tot 30 miljoen. Als deze schattingen in de orde van grootte accuraat zouden zijn, zou deze hongersnood nog steeds de ergste in de wereldgeschiedenis zijn in termen van het verlies aan mensenlevens.

Snel vooruit naar het heden. Regerings- en bedrijfstroepen zijn opnieuw aan het werk en richten zich op boerderijen, boeren en hun dieren. In tegenstelling tot het Chinese communistische experiment van eind jaren vijftig verschilt het huidige plan op een aantal fundamentele punten. In de eerste plaats willen regeringen, in plaats van boerderijen over te nemen om de macht te consolideren, er een einde aan maken om de net-zero doelstellingen te bereiken – zo gaat het verhaal – om de klimaatverandering een halt toe te roepen. Ten tweede, in plaats van een land dat alleen opereert met zijn autoritaire neigingen, wordt de huidige operatie wereldwijd gecoördineerd.

Advertisement

Met behulp van gezond verstand en historische voorbeelden lijkt de huidige operatie om de meeste landbouw drastisch te verminderen op weg naar de uiteindelijke eliminatie, gesteund door veel regeringen, een groot deel van de media en organisaties als de Verenigde Naties, het WEF en de WHO, gewoon krankzinnig.

Auteur Alex Newman schrijft over een van de eerste overeenkomsten die de ‘duurzaamheidsagenda’ definieerden:

In de overeenkomst werd gesteld dat “land niet kan worden behandeld als een gewoon bezit waarover individuen zeggenschap hebben” en dat particulier grondbezit “een belangrijk instrument is voor de accumulatie en concentratie van rijkdom, en daarom bijdraagt ​​aan sociale onrechtvaardigheid.

“Publieke controle over landgebruik is daarom onmisbaar”, aldus de VN-verklaring, een opmaat naar de nu beruchte “voorspelling” van het World Economic Forum dat je in 2030 “niets zult bezitten.”

Hoe zullen mensen zichzelf voeden?

Een synthetische voedselcultuur en -industrie heeft langzaam zijn weg gevonden naar de maatschappelijke plooien die nepvlees, insecten en ultrabewerkt voedsel promoten. Toch zijn zelfs dergelijke nieuwe industriële innovaties niet voldoende om de massale, mondiale inkrimping van de landbouwbedrijven met de snelheid waarmee wordt gestreefd gemakkelijk te vervangen. Er zijn maar weinig verklaringen die zinvol zijn, tenzij ze worden bekeken door de lens van ontvolking, controle en maatschappelijke consolidatie, waarbij voedsel als wapen wordt gebruikt.

Een artikel getiteld ‘The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World C40 Report  bevat een sectie over progressieve en ambitieuze doelstellingen voor “voedselconsumptie-interventies” die een strikte limiet van 2.500 calorieën per dag voor elke burger inhouden en een nulconsumptie van vlees en zuivel.

Velen die voor het eerst aan deze gesprekken deelnemen, denken misschien dat alleen grootschalige, industriële boerderijen het doelwit zijn van schade aan het milieu. Toch zou een recente kop een ontnuchterende realiteitscheck moeten bieden met betrekking tot de doelstellingen van de klimaatneutrale agenda. Niemand zal achterblijven.

De Telegraph kopt: ‘De CO2-voetafdruk van voedsel van eigen bodem is vijf keer groter dan dat van conventioneel geteeld voedsel‘.

Lees meer
Globalisten plannen aanval op de eigen tuin: het verbouwen van eigen voedsel zou schadelijk zijn voor CO2

Om het idee heen draaien dat een groene economie en een net-zero overgang misschien niet veel te maken hebben met het “redden van de planeet” is voor sommigen een groot idee. Net als het bewijs en de al lang bestaande wetenschap die aantoont dat mensen misschien niet de belangrijkste veroorzakers zijn van klimaatverandering op de planeet.

Ondanks de dekmantels ontvouwt de realiteit zich snel. In heel Europa, dat enkele jaren voorloopt op deze geforceerde overgang naar net-zero landbouw, zijn aanhoudende protesten en grootschalig verzet nu aan de orde van de dag.

Over de auteur

Jefferey Jaxen is een gezondheidsjournalist en was te zien in zijn wekelijkse segment The Jaxen Report‘ op The HighWire. Als onderzoeksjournalist, onderzoeker en boeiende schrijver is Jefferey hoofdredacteur van het HighWire News and Opinion Team.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)


100 steden zijn van plan vlees, zuivel en privéauto’s tegen 2030 te verbieden

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Comment
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
John
John
2 maanden geleden

Alleen maar protesten zullen niks opleveren.
Als wij hun instituten niet af gaan breken, zullen zij ons af gaan breken.
Dus breek alle Decision-Making-Centra af, zodat ze geen plek meer hebben waar ze iets kunnen beslissen.