De continentale opstand tegen de groene agenda heeft de EU-elites tot in hun kern geschokt.

De Europese boeren komen in opstand – en de elites zijn doodsbang, schrijft Fraser Meyers. In Frankrijk voerden boeren onlangs een vierdaagse ‘belegering van Parijs’ uit, waarbij belangrijke wegen rond de Franse hoofdstad werden geblokkeerd. In januari daalden duizenden tractoren neer in Berlijn in Duitsland, langs de straten die naar de Brandenburger Tor leidden. In Brussel zijn boeren uit heel Europa bijeengekomen om tegen de EU te demonstreren en het Europees Parlement met eieren te bekogelen.

In Nederland hebben tractoren de langste file in de geschiedenis van het land veroorzaakt, als onderdeel van een jarenlange strijd tussen boeren en de overheid. Deze boerenopstand strekt zich nu werkelijk over heel Europa uit. Van Portugal tot Polen , van Ierland tot Italië , bijna elk EU-land is opgeschrikt door protesten. Dus wat drijft deze populistische opstand? Wat willen de boeren?

Boeren in elk land hebben uiteraard hun eigen specifieke grieven. Maar hun woede heeft een gemeenschappelijke oorzaak. Wat hen verbindt is de groene agenda van de Europese Unie, die van bovenaf aan de landbouw is opgelegd. Het heeft het leven van boeren tot een ellende gemaakt en hun levensonderhoud opgeofferd op het altaar van het klimaatalarmisme.

Bureaucraten die geen idee hebben hoe boeren werken en leven , hebben in wezen boerderijen – waarvan er vele al generaties lang door families worden gerund – tot de vergetelheid veroordeeld, allemaal door de pennestreek van de toezichthouder. En boeren pikken het simpelweg niet meer.

De eerste opstanden begonnen in 2019 in Nederland met de zogenaamde stikstofcrisis. Het Nederlandse Hooggerechtshof oordeelde dat de regering er niet in slaagde de stikstofvervuiling terug te brengen tot door de EU goedgekeurde niveaus. Als reactie daarop beloofde de Nederlandse regering ‘drastische maatregelen’ om de stikstofuitstoot terug te dringen. Behalve in naam verklaarde het land de oorlog aan de boeren van het land. Plotseling had de regering zich tegen een van haar belangrijkste en meest indrukwekkende sectoren gekeerd. Zie je, Nederland is, ondanks zijn kleine omvang, de op een na grootste exporteur van voedsel ter wereld, dankzij de ongeëvenaarde efficiëntie van zijn boerderijen. En stikstof is inherent aan deze efficiëntie. Meststoffen zijn rijk aan stikstof en boeren hebben meststoffen nodig om hun gewasopbrengsten te maximaliseren. Stikstof is ook een onvermijdelijk bijproduct van de veehouderij. Vee geeft via hun uitwerpselen ammoniak af, een verbinding van stikstof en waterstof.

Nederland telt ruim vier miljoen koeien, 13 miljoen varkens en 104 miljoen kippen. Dat is veel mest en veel stikstof. Elke vorm van harde aanpak van de stikstofuitstoot zou de boeren altijd hard treffen. Toch gingen de voorstellen van de Nederlandse regering nog verder dan iemand zich had kunnen voorstellen. Het zei dat het duizenden van de meest vervuilende boerderijen zou opkopen en eenvoudigweg zou sluiten. Andere boerderijen zouden een deel van hun dieren moeten ruimen. Dit zou betekenen dat ongeveer de helft van al het vee in Nederland zou worden geslacht. In totaal vertegenwoordigde dit een ondenkbare daad van nationale economische zelfbeschadiging.

Zo ontstond de boerenopstand. In 2019 braken grote protesten uit. Na een korte onderbreking tijdens de Covid-pandemie kwamen ze in 2021 en 2022 weer luidkeels op gang. Nederlandse boeren blokkeerden wegen, spoorwegen en kanaalbruggen met tractoren en hooibalen. Ze trotseerden het overheidsverbod om tractoren naar Den Haag te brengen. Tienduizenden namen deel aan de demonstraties. Maar de Nederlandse regering gaf niet op. Het bleef nieuwe doelstellingen, nieuwe maatregelen en nieuwe beperkingen op stikstof voorstellen. In 2022 bleek uit eigen cijfers van de regering dat ongeveer 30 procent van de boerderijen zou moeten sluiten om hun doelstellingen te halen.En vorig jaar stelde het een lijst op van de 3.000 boerderijen die het de komende jaren gedwongen wil sluiten.

Dit alles is gebeurd met de goedkeuring en aanmoediging van de EU

En er staat Nederland en daarbuiten nog veel meer te wachten. De absurde stikstofregels die Nederlandse boerderijen bedreigen komen uit een EU-milieurichtlijn die dateert uit de jaren 1990. Maar de eco-manie van de EU is sindsdien enorm toegenomen. Boeren hebben nu ook te maken met de drang naar Netto Zero.

Volgens Laurence Tubiana, algemeen directeur van de European Climate Foundation en architect van de klimaatakkoorden van Parijs, zal Net Zero ‘de grootste hervorming van de landbouw sinds de Tweede Wereldoorlog vereisen ‘. En toch zijn boeren hier opnieuw niet over geraadpleegd. De doelstellingen zijn eenvoudigweg opgesteld door de technocraten en door de nationale regeringen bekrachtigd, zonder enige aandacht voor de impact ervan op de boeren en hun vermogen om voedsel te produceren.

Volgens de zogenaamde Green Deal van de EU moet elke EU-lidstaat in 2050 een netto nul-koolstofuitstoot bereiken. En de EU-emissieregels voor de landbouw zijn vooral, waanzinnig, streng. Het straffende groene beleid houdt daar ook niet op. De in 2020 aangekondigde Farm to Fork-strategie roept op om 10 procent van de landbouwgrond te reserveren voor niet-agrarisch gebruik. Er staat dat minstens een kwart van de landbouwbedrijven in de EU biologisch moet worden. Er staat dat het kunstmestgebruik met 20 procent moet dalen. Het gebruik van pesticiden moet met 50 procent worden teruggedrongen. En dit alles zou in 2030 gerealiseerd moeten zijn.

Elk van deze eisen zou voldoende zijn om duizenden boerderijen op zichzelf failliet te laten gaan. Gecombineerd vormen ze een existentiële bedreiging voor de Europese landbouw. En alsof de EU-wetten nog niet slecht genoeg zijn, zijn de lidstaten deze regelgeving feitelijk aan het vergulden. De EU had al het onmogelijke van boeren geëist. Nu willen de nationale elites in Berlijn, Parijs en Den Haag nog verder gaan.

Dit is de reden waarom boeren over het hele continent op straat staan. Daarom nemen ze het heft in eigen handen. Daarom hebben ze het gevoel dat ze geen andere keus hebben dan wegen te blokkeren met hun tractoren, het leven tot stilstand te brengen en openbare gebouwen te bemesten. Ze zijn vastbesloten de machthebbers eraan te herinneren hoe essentieel ze zijn voor het functioneren van het moderne leven.

Aanvankelijk probeerden de elites de protesten van de hand te wijzen. Ze namen hun toevlucht tot hun gebruikelijke draaiboek. Ze noemden de boeren fascisten, extreemrechts en pionnen van online desinformatie. Maar deze propagandacampagne is geflopt. Niet alleen is deze laster er niet in geslaagd de boeren te demoraliseren, ze zijn er ook niet in geslaagd het publiek tegen de protesten te keren. Land na land steunen de Europese volkeren hun boeren,zelfs nu de protesten het dagelijks leven ontwrichten.

Ook in Nederland, waar ons verhaal begon, wist een boerenpartij kortstondig de electorale politiek te bestormen. De BBB – werd in 2019 opgericht te midden van de demonstraties van de stikstofcrisis. Nog geen vier jaar later won de BBB het bestuur bij de Provinciale Statenverkiezingen. Het won de volksstemming in alle twaalf provincies – de eerste keer in de Nederlandse geschiedenis dat een partij dit wist te bereiken. Terwijl de boerenprotesten erin slaagden tienduizenden mensen op straat te brengen, slaagde de boerenpartij erin bijna 1,5 miljoen kiezers te mobiliseren. (Dissident: Het wil maar niet tot buitenlandse schrijvers en waarnemers doordringen dat BBB nep-oppositie is)

De woede van de boeren is nu onmogelijk te negeren. De doorgaans kleinorige elites in heel Europa zijn gedwongen te luisteren en te reageren. In Duitsland hebben boeren hun regering ertoe aangezet de geplande bezuinigingen op de subsidies voor landbouwbrandstof uit te stellen. En ze zijn erin geslaagd hun belastingvoordelen op tractoren en landbouwvoertuigen te behouden, die ook bedreigd werden.

In Frankrijk hebben boeren miljoenen euro’s aan extra subsidies binnengehaald. En ze hebben de plannen van de regering om de brandstofaccijnzen te verhogen de kop ingedrukt. In Ierland is een gestoord regeringsvoorstel om 200.000 koeien te ruimen stilletjes op de lange baan geschoven. Zelfs op EU-niveau hebben boeren al een aantal belangrijke overwinningen geboekt. Herinner je je dat plan om het gebruik van pesticiden tegen 2030 te halveren? Dat is nu verscheurd.

Maar de protesten zullen niet snel stoppen. Hoewel deze concessies welkom zijn, gaan ze lang niet ver genoeg. De groene agenda staat lijnrecht tegenover de belangen van de landbouw. Zolang de Europese politici zich inzetten voor Net Zero, zullen de boeren altijd in hun vizier blijven. Bovendien zal de zaak van de boeren weerklank blijven vinden bij gewone mensen, die ook slecht worden gediend door hun milieuactivisten, wier beleid de prijzen opdrijft en de voedsel- en energiezekerheid wegvaagt. De boeren zijn slechts de kanaries in de kolenmijn. Zij waren slechts de eerste groep mensen die tot het breekpunt werd gedreven – en zich als reactie hierop organiseerde.

De boeren bieden een waarschuwend verhaal aan de Europese heersers. De groene elites gingen ervan uit dat boeren hun bittere medicijn zouden innemen. Ze hadden er geen idee van hoe verwoestend hun regelgeving zou zijn voor de manier van leven van boeren. Ze slaagden er niet in de mensen achter de emissiecijfers op hun spreadsheets te zien. En de bredere drang naar Net Zero zou binnenkort veel meer weerstand kunnen oproepen, vanuit een veel breder deel van de samenleving. Volgens de huidige plannen zullen onze energierekeningen immers enorm stijgen, omdat we betrouwbare fossiele brandstoffen vervangen door onbetrouwbare hernieuwbare energiebronnen.Onze vertrouwde gasboilers zouden binnenkort kunnen worden weggerukt en vervangen door dure en inefficiënte warmtepompen. Oudere, goedkopere voertuigen worden verboden of van de weg getild in het streven naar elektrische auto’s.

Opnieuw lijkt het establishment te denken dat het onze manier van leven kan veranderen en onze levensstandaard kan vernietigen zonder een sprankje ontevredenheid. Dit zal ongetwijfeld een enorme tegenreactie uitlokken. En de boeren hebben ons de weg gewezen.

Moge de opstand van de boeren nog lang voortduren. En ik hoop dat het nog veel meer mensen inspireert om een ​​standpunt in te nemen.

Elon Musk heeft mijn twitter-account vermoord. Volg mijn nieuwe account HIER.

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over