De 20e eeuw was een eeuw van grote veranderingen. Naast de technologische vernieuwingen hebben zich in de decennia na de Tweede Wereldoorlog vele sociale veranderingen voorgedaan, voornamelijk als gevolg van de linkse culturele hegemonie die in deze periode in de westerse samenlevingen definitief werd geconsolideerd.
Dienovereenkomstig begon nieuw links, dat zich liever richtte op de rechten van gemarginaliseerde groepen, waaronder verschillende etnische en seksuele minderheden, dan op de rechten van arbeiders en klassenongelijkheid, algemeen aanvaarde termen en concepten te herdefiniëren, en later nieuwe vocabulaires uit te vinden om aan hun ideologische behoeften te voldoen, meldt UME.
Blanke schuld als een linkse strategie
Zo ontstonden termen als xenofobie en later islamofobie. Deze termen hebben een pejoratieve connotatie en worden door links gebruikt, wanneer dat nodig is, in de cultuuroorlog tegen zijn ideologische tegenstanders. Omdat links de culturele hegemonie heeft verworven, heeft het deze termen in het publieke debat kunnen introduceren, zodat ze algemeen aanvaard zijn en nu gebruikt worden in de mainstream media, politieke toespraken en universiteiten. Wie echter met een van deze “fobieën” wordt bestempeld, kan daardoor problemen krijgen in zijn beroeps- en openbare leven. Dat is het doel van deze termen: de argumenten van hun tegenstanders in diskrediet brengen. Een fobie is een soort stoornis die vaak ongegronde angst veroorzaakt. Dus gebruiken moderne linksen deze termen om te beweren dat mensen die tegen open grenzen zijn, in feite onevenwichtige mensen zijn die een ongegronde angst voelen voor moslimmigranten en gewoon bang zijn voor sociale verandering. Al hun argumenten moeten dus gebaseerd zijn op deze irrationele angst. Dit is natuurlijk niet het geval, aangezien deze argumenten worden gestaafd door demografische en misdaadstatistieken. Niettemin beheersen de cultuurmarxisten nu de mainstream media en de onderwijsinstellingen, waar zij de mensen ervan proberen te overtuigen dat dit slechts een irrationele angst voor verandering is. Zij gebruiken ook hun posities in de media en aan de universiteiten om het idee te propageren dat blanke Europeanen zich moeten schamen voor hun verleden en de vermeende zonden van hun voorouders, die een hele reeks misdaden zouden hebben begaan tegen andere volkeren op deze planeet. Net zoals er in de linkse gelederen nieuwe termen zijn ontstaan, is in rechtse kringen de term “blanke schuld” gekomen om dit opleggen van een collectief schuldgevoel aan alle blanken aan te duiden. Het is een term die staat voor het algemene blanke schuldgevoel over slavernij, kolonialisme, rassendiscriminatie, en de diverse misdaden die de Europeanen zouden hebben begaan tegen de rest van de wereldbevolking. De term heeft uiteraard een negatieve connotatie bij degenen die immuun zijn voor politieke correctheid, omdat hij, behalve zijn definitie, een strategie aanduidt waarmee liberale elites proberen blanken ervan te overtuigen dat het immoreel is zich te verenigen op basis van hun ras, d.w.z. als blanke Europeanen, of te handelen ten gunste van hun collectieve raciale belangen. Voor alle ellende die zij zogenaamd hebben veroorzaakt, moeten blanken vandaag, als afstammelingen van misdadigers, vreedzaam hun land afstaan aan migranten die zogenaamd de afstammelingen zijn van de slachtoffers van het Europese imperialisme. Het blanke schuldgevoel begon zich dus eerst specifiek te verspreiden onder voormalige koloniale volkeren. Tegenwoordig omvat de term echter alle blanke volkeren, ook die welke nooit kolonies hebben gehad maar zelf vaak onderworpen waren aan machtiger rijken en staten.
De moraal van modern links
Dat dit een strategie is om de belangen van internationale liberale elites en linkse demagogen te beschermen, blijkt het duidelijkst uit hun eenzijdige en misleidende interpretatie van de geschiedenis. Alle inheemse volkeren in de later door de blanken veroverde gebieden worden geacht in harmonieuze samenlevingen te hebben geleefd, totdat de Europeanen kwamen en hen eerst beroofden en daarna in bloed vermoordden. Maar we horen nooit over de bloedige bloedbaden en genocides die de Indiaanse stammen tegen elkaar aanrichtten, of over de wrede omstandigheden onder de Maori-stammen in Nieuw-Zeeland die zo ondraaglijk werden dat de Maori voor het grootste deel vrijwillig en vreedzaam de heerschappij van de Britten in de 19e eeuw aanvaardden. Afrikanen slachtten elkaar af en maakten elkaar tot slaven
Etnomasochisme als een gevolg
Het gevolg van deze Blanke schuld is etnomasochisme. Deze term werd populair gemaakt door de Franse identitaire denker Guillaume Faye, die in zijn boek Pourquoi nous combattons schreef dat etnomasochisme een gevolg is van zelfhaat en schaamte, van racisme jegens het eigen ras, en van de neiging om het eigen volk de schuld te geven en te kleineren. Helaas, dankzij culturele marxisten, is etnomasochisme vandaag de dag zeer aanwezig onder blanken. Dit is te wijten aan de onwetendheid over hun eigen geschiedenis en cultuur, het ontbreken van een gevoel van nationale saamhorigheid en patriottisme, en de voortdurende indoctrinatie door de media en onderwijsinstellingen die nu in handen zijn van degenen die de Europese volkeren willen onderwerpen en vernietigen. De beste verdediging tegen etnomasochisme ligt echter in onderwijs over de eigen cultuur en de geschiedenis van het eigen volk, in het vermogen om kritisch en onafhankelijk te denken, en in trouw aan de waarheid, of die nu wel of niet strookt met de huidige politiek correcte tendensen.
Help ons BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/10/20/blanken-mogen-onthoofd-worden-van-instagram/?swcfpc=1
