Het verliep net zo dramatisch als verwacht: De Duitse minister van Buitenlandse Zaken gaat tijdens de persconferentie in Peking een verbale woordenwisseling aan met haar Chinese collega, leest hem de les en bedreigt China in China. Annalena Baerbock heeft de reputatie van Duitsland opnieuw geschaad.

Diplomatie is niet haar ding. Haar ding is andere landen de les lezen en berispen.

Zoals gewoonlijk trad ze ook op de persconferentie met haar Chinese collega ter gelegenheid van haar bezoek aan China op als lerares en zorgde ervoor dat Duitsland in China weer een paar punten verloor op de populariteitsschaal, schrijft Gert Ewen Ungar op RT.de. “Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me afvraag waarom de Chinese stellingname tot nu toe niet inhoudt dat Rusland, de agressor, wordt opgeroepen de oorlog te staken”, zei ze bijvoorbeeld.

Baerbock deelde verbale vuistslagen uit, las de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Qin Gang de les over mensenrechten, trok rode lijnen met betrekking tot China’s wapenleveranties aan Oekraïne en waarschuwde China voor de gevolgen van een militaire escalatie in de Straat van Taiwan. ‘De helft van de wereldhandel loopt via deze waterweg, dus Duitsland heeft er rechtstreeks belang bij’.

“We kijken met grote bezorgdheid naar de toenemende spanningen in de Straat van Taiwan”, begon ze met het gebruikelijke verwijtenspelletje; alsof het westen het water daar niet kan vertroebelen. Het was dus minstens zo erg als verwacht. Qin verbeet zich.

Alleen het Westen mag wapens leveren, alleen het Westen mag olie op het vuur van conflicten gieten. Andere landen mogen dat niet. Vermoedelijk is dit wat Baerbock bedoelt met “op regels gebaseerde orde”.

Ook het welzijn van de Oeigoeren lag Baerbock na aan het hart. Leden van de moslimminderheid hebben in het verleden in China terroristische aanslagen gepleegd. China stelde daar integratieprogramma’s tegenover, die door westerse NGO’s werden omschreven als heropvoedingskampen. Tot nu toe heeft China de beschuldigingen altijd verworpen. Baerbock geeft haar ambtsgenoot het gevoel dat ze het beter weet. “Waar bedrijven voordelen behalen ten koste van de mensenrechten, is er geen sprake van eerlijke concurrentie.” Westerse NGO’s hebben de informatie naar haar gelekt, en aan de nobele motieven van Westerse NGO’s valt niet te twijfelen.

https://dissident.one/2022/06/20/nieuw-toppunt-van-china-demonisering-genocide-in-xinjiang/

Mocht het conflict over Taiwan escaleren, dan is het voor Baerbock duidelijk wie de schuldige is en hoe Duitsland zich zal opstellen. China is de schuldige, en Duitsland zal aan de zijde van de VS blijven, klaar om voor de westerse waarden en de op regels gebaseerde orde te vechten, niet alleen tot de laatste Oekraïner, maar ook tot de volledige ondergang van de Duitse economie.

Het blijft onduidelijk wat Baerbock werkelijk wilde bereiken in China. Wat zij heeft bereikt is dat men haar in de toekomst met rust zal laten. Niemand zit echt te wachten op zo’n freakshow, zeker niet van de vertegenwoordiger van een land dat in verval is.

Baerbock wordt door de Duitse media uiteraard geprezen voor haar optreden. Tagesschau suggereert zelfs een verband tussen Baerbocks bezoek aan China en de officiële aankondiging dat de Chinese minister van Defensie zondag vertrekt voor besprekingen in Rusland. Als Baerbock komt, is de wereld op zijn hoede, is de indruk die het Tagesschau-stuk wekt. Veel verder van de werkelijkheid kun je niet afstaan. Baerbock is absoluut irrelevant. Ze vertegenwoordigt geen onafhankelijk buitenlands beleid van een soeverein land, diplomatieke gebruiken zijn haar vreemd, ze gedraagt zich als een opstandig kind – ze kan genegeerd worden.

Baerbock heeft houding getoond. Houding tonen is belangrijk. Het tonen van houding heeft in Duitsland de politiek, de journalistiek en de diplomatieke kunst volledig vervangen. Mensen tonen nu houding, altijd, overal en met volle kracht. Vanuit dit oogpunt doet Baerbock haar werk goed. Baerbock toonde houding in Peking. Een typisch Duitse houding: belerend, neokoloniaal, maar vooral verslaafd aan de grootheidswaanzin dat ze daarvoor de nodige statuur heeft.

China’s Minister van Buitenlandse Zaken Qin zal waarschijnlijk blij zijn dat hij het verplichte programma van vandaag heeft afgerond. Nu kan hij zich wijden aan de echt belangrijke zaken. De Braziliaanse president Lula brengt ook een staatsbezoek aan China. Hij zal aanzienlijk minder eisen stellen aan Beijing dan Baerbock, maar in plaats daarvan de samenwerking in het kader van de BRICS verder uitbreiden. Het kan ook over Oekraïne gaan, maar dan zeker constructiever dan met Baerbock. De muziek speelt al lang elders. Duitsland en Baerbock hebben het echter nog niet in de gaten.

De Duitse minister van Buitenlandse Zaken denkt nog steeds dat ze andere landen kan dicteren. Die dagen zijn voorbij. Voor het koloniale gedrag waarmee Baerbock zich presenteert, is het doek op het wereldpolitieke toneel allang gevallen. Niemand wil dat nog zien, en dat hoeft in de toekomst ook niet meer. Er zijn intussen alternatieven. Het is dus volstrekt duidelijk dat dit bezoek Duitsland verder heeft geïsoleerd. Baerbock heeft de reputatie van Duitsland opnieuw geschaad.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/02/18/victoria-nuland-meldt-onomwonden-dat-duitsland-een-vazalstaat-is/