Syrische rebellenstrijders bereiden zich voor om naar Azerbeidzjan te vliegen als teken van de ambitie van Turkije.
Syrische koppensnellers hebben zich aangemeld om als ‘grenswachters’ in Azerbeidzjan te werken voor een particulier Turks beveiligingsbedrijf, zoals verschillende vrijwilligers in het laatste rebellenbolwerk van Syrië hebben gezegd, op een moment dat het langlopende conflict tussen Bakoe en het naburige Armenië gevaarlijke tekenen van escalatie vertoont.
De potentiële inzet is een teken van de groeiende Turkse honger naar macht in het buitenland en opent een derde theater in de regionale rivaliteit met Moskou. Ankara is al bezig met een onstabiele machtsstrijd met Rusland in de conflicten in Syrië en Libië, en de spanningen kunnen nu overslaan naar Nagorno-Karabach.
The Guardian sprak met drie mannen die in de laatste door de rebellen gecontroleerde hoek van Syrië woonden, die zeiden dat bijna een decennium van oorlog en schrijnende armoede hen enthousiast had gemaakt om zich te registreren bij militieleiders en makelaars die werk bij een particulier Turks beveiligingsbedrijf in het buitenland beloofden. Ze verwachten over de grens naar Turkije te reizen voordat ze naar Azerbeidzjan worden gevlogen.
De komst van buitenlandse strijders zou de strijd tussen Jerevan en Bakoe over de betwiste regio Nagorno-Karabach, een enclave die juridisch gezien wordt beschouwd als een deel van Azerbeidzjan, maar die sinds het uitroepen van de onafhankelijkheid na de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 door etnische Armeniërs wordt bestuurd, een nieuwe laag van complexiteit geven. Het gebied trekt de aandacht van het Westen omdat het een belangrijke corridor voor olie- en gaspijpleidingen is.
Turkije heeft sterke culturele en economische banden met Azerbeidzjan. Rusland staat van oudsher dicht bij Armenië, maar heeft de afgelopen jaren banden gesmeed met de Bakoe-elite en blijft aan beide zijden wapens verkopen.
Terwijl het grootste deel van de internationale gemeenschap, met inbegrip van Moskou, heeft opgeroepen tot de-escalatie en een terugkeer naar het diplomatieke proces in Nagorno-Karabach, heeft de Turkse president, Recep Tayyip Erdogan, zondag gezegd dat Bakoe de volledige steun van zijn land heeft.
“Het Turkse volk staat met al onze middelen bij zijn Azerbeidzjaanse broeders, zoals altijd,” zei hij op Twitter, waarbij hij andere naties bekritiseerde voor “dubbele standaarden en onvoldoende reactie” op wat hij karakteriseerde als Armeense aanvallen.
Waarnemers hebben zich afgevraagd waarom de hoogopgeleide en goed bewapende strijdkrachten van Baku hulp van Syrische huurlingen nodig zouden hebben. Mannen in de opstandige Idlib-provincie van Syrië zeggen echter dat er een maand geleden een rekruteringsdrift is begonnen.
Twee broers uit Azaz, Mohammed en Mahmoud, die vroegen om niet hun echte naam te gebruiken vanwege de gevoeligheid van de kwestie, zeiden dat ze op 13 september naar een militair kamp in Afrin werden gesommeerd.
Bij aankomst kregen ze van een commandant van de door Turkije gesteunde Sultan Murad-divisie te horen dat er werk beschikbaar was voor de bewaking van observatieposten en olie- en gasfaciliteiten in Azerbeidzjan met contracten van drie of zes maanden tegen 7.000-10.000 Turkse lire (£700-£1.000) per maand – beduidend meer dan ze thuis konden verdienen.
De commandant gaf geen details over wat de baan zou inhouden, hoe lang de detachering zou duren, of wanneer men verwachtte dat ze zouden vertrekken. De mannen zijn ook niet duidelijk over de naam van de Turkse veiligheidsdienst, of wie hun loon zou betalen.
“Onze leider vertelde ons dat we niet zullen vechten, alleen maar helpen bij het bewaken van sommige gebieden,” zei Mohammed. “Onze salarissen zijn niet genoeg om in leven te blijven, dus we zien het als een grote kans om geld te verdienen.”
“Er zijn geen banen beschikbaar,” voegde zijn broer eraan toe. “Ik werkte vroeger als kleermaker in Aleppo, maar sinds we naar Azaz zijn verhuisd [nadat Aleppo in 2016 naar Assad viel], heb ik vaak geprobeerd om mijn vak uit te oefenen, maar mijn familie en ik kunnen niet genoeg verdienen.”
De beloofde salarissen zijn enorme bedragen vergeleken met de 450-550 Turkse lire per maand die de Syrische rebellen uit Ankara verdienen in de strijd tegen de Syrische president Bashar al-Assad.
Verschillende bronnen in het Syrische Nationale Leger (SNA), de belangrijkste paraplu van Syrische rebellengroepen die door Turkije worden gefinancierd, en het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten, zeggen dat een eerste groep van 500 Syrische strijders van de SNA’s Sultan Murad en Al Hamza-divisies al in Azerbeidzjan is aangekomen, waaronder twee hooggeplaatste commandanten: Fahim Eissa, de leider van Sultan Murad, en Saif Abu Bakir van Al Hamza. De Guardian kon de berichten niet bevestigen.
Zowel de Armeense regering als de Russische media hebben beweerd dat er al 4000 Syrische mannen in Nagorno-Karabach aanwezig zijn, wat door Bakoe als “onzin” wordt ontkend.
#Turkey, which a century ago annihilated the #Armenia’n people in their historical homeland and up until now justifies that crime, now supports #Azerbaijan by all possible means to carry out same genocidal acts in South Caucasus. @MFAofArmenia
— Government of Armenia (@armgov) September 28, 2020
Ambassadeur @tbalayan: Veel vluchtelingen bij aanhoudend conflict #NKPeace #StopAliyev #ՀԱՂԹԵԼՈՒԵՆՔ https://t.co/UsRC7KwoQk
— Armenia in the Hague and Luxembourg (@armembnl) September 28, 2020
Meld je aan voor onze nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/09/27/armenie/
