Worden politici in Duitsland en Oostenrijk steeds banger voor volksopstanden? Toenemende binnenlandse inzet van hun eigen strijdkrachten en twijfelachtige legeroefeningen doen dat wel vermoeden. Politici zijn al lange tijd bezig de obstakels voor binnenlandse operaties op te ruimen.
Na Duitsland bereidt nu ook Oostenrijk zich voor op binnenlandse inzet van het leger, meldt Günther Strauß. Zoals het nieuwsblad Der Standard meldt, hebben de soldaten van de Oostenrijkse strijdkrachten de afgelopen twee weken tijdens de “Oefening Eisenerz 2022” de inzet bij politieke manifestaties in Oostenrijk geoefend. Scherpschieten in open terrein” of “aanvallen vanuit de lucht” werden ook geoefend tijdens de manoeuvre, waaraan onder meer soldaten van het Oostenrijkse jagersbataljon, de militaire politie en de luchtmacht deelnamen. Zijn de Europese staatshoofden en regeringsleiders bang voor opstanden?
Dit zijn bekende beelden van het begin van de massale protestgolf in Sri Lanka: gewapende soldaten grijpen in bij een demonstratie en worstelen de demonstranten met massief fysiek geweld tegen de grond. Het zijn echter niet de indrukken van tv-beelden uit de verte van een opstand in een crisisgebied, maar scènes uit Oostenrijk die onlangs voor opschudding hebben gezorgd in de sociale media. Dit komt doordat in Oostenrijk, net als in Duitsland, alleen de politie feitelijk en principieel verantwoordelijk is voor de inzet bij demonstraties.
Wat de Oostenrijkers onrustig maakte, waren foto’s en video’s van een oefening van de Oostenrijkse strijdkrachten. Het leger had militaire vaardigheden getraind in Stiermarken, Oostenrijk – inclusief voor inzet bij politieke bijeenkomsten. Naar verluidt was de oefening echter alleen bedoeld voor gebruik in het buitenland. “Onze contingenten in Kosovo en Bosnië-Herzegovina hebben voortdurend dergelijke missies,” verzekerde een woordvoerder van het ministerie van Defensie de Standaard. De woordvoerder legde uit dat er daar regelmatig grote demonstraties zijn, waarbij ook binnenlandse militairen ernstig gewond zijn geraakt.
Moet ook voorbereid zijn op binnenlandse missies
Vanuit het oogpunt van het Ministerie van Defensie is het echter ook nodig om voorbereid te zijn op “bijstandsmissies” in geval van demonstraties of andere incidenten. Een verlies van controle door de politie, die verantwoordelijk is voor de binnenlandse veiligheid van Oostenrijk, is op dit moment niet te voorzien. De grenzen tussen de externe en interne missies van het leger worden in Oostenrijk echter steeds vager, vertelde generaal-majoor Günter Hofbauer, veiligheidsexpert van de Oostenrijkse strijdkrachten, aan de Standard. Volgens Hofbauer is het met het oog op hybride dreigingen – verschillende vormen van onrechtmatige beïnvloeding door buitenlandse staten, waaronder cyberaanvallen of terroristische aanvallen – “niet altijd” mogelijk om af te zien van interne operaties. Daarom worden binnenlandse operaties steeds belangrijker.
Volgens Hofbauer is er ook sprake van toenemende sociale onrust in Europa als gevolg van de Coronapandemie en de dreigende energiecrisis. “Als de crises in de periferie van de EU toenemen,” zei de generaal-majoor, “kan dat in ieder geval ook gevolgen hebben voor Oostenrijk.” Met zijn opmerkingen zinspeelde Hofbauer kennelijk op de vrees van de Europese staatshoofden en regeringsleiders dat een eventuele stopzetting van de levering van Russisch gas aan Europa zou kunnen leiden tot sociale onlusten onder de bevolking – zoals reeds is gebeurd in Sri Lanka.
Gebruik van het leger in binnenlandse zaken: Wat is de juridische situatie in Oostenrijk?
In Oostenrijk is de politie verantwoordelijk voor de binnenlandse veiligheid. Net als in Duitsland is het leger verantwoordelijk voor de militaire verdediging van het land – tegen een agressor uit het buitenland. Dit is ook vastgelegd in de Oostenrijkse federale grondwet. De wet voorziet echter ook in uitzonderingen die de Oostenrijkse federale regering van bondskanselier Karl Nehammer in staat stellen het leger ook in het binnenland in te zetten – in het kader van een bijstandsmissie, zoals momenteel het geval is voor de bewaking van buitenlandse ambassades in Oostenrijk of voor grenscontroles.
Artikel 79 van de Oostenrijkse grondwet bepaalt dat de Oostenrijkse strijdkrachten kunnen worden ingezet “in zoverre de wettige burgerlijke macht haar bijstand benut, ter bescherming van de constitutionele instellingen en hun vermogen tot handelen, alsmede van de democratische vrijheden van de inwoners” en “voor de handhaving van de orde en de veiligheid in het land”. Maar wanneer aan dit rechtsfeit is voldaan, is een kwestie van interpretatie voor de Oostenrijkse rechterlijke macht.
{…}
In Duitsland vervangt het leger steeds vaker de politie
Maar niet alleen in Oostenrijk zijn de interpreteerbare grenzen voor het gebruik van het leger in het binnenland al jaren verlaagd. Ook in Duitsland vertrouwt de federale regering – onder het mom van de zogenaamde administratieve bijstand voor de uitvoering van bepaalde taken – sinds enige tijd steeds meer op de inzet van soldaten in plaats van op ander geschoold personeel. Een voorbeeld hiervan was de vermeende administratieve bijstand van de Bundeswehr in de gezondheidsbureaus; dit leidde zelfs tot de oprichting van een crisisteam onder het kabinet van de Bondskanselier om de Coronapandemie te bestrijden onder leiding van generaal-majoor Carsten Breuer, commandant van het Territoriale Takencommando van de Bundeswehr.
Met de oprichting van dit “crisisteam”, dat belast was met de ontwikkeling van nieuwe strategieën ter bestrijding van de Coronapandemie, alsmede met de coördinatie van de crisis, heeft de federale regering de crisiscoördinatie, die onder de parlementaire controle van de Bundestag stond, overgedragen aan een generaal van de Bundeswehr die daartoe eigenlijk niet gelegitimeerd was, zich beroepend op de Wet ter bescherming tegen infecties, die zeer omstreden is onder constitutionele juristen. Maar nu gaat Duitsland nog een stap verder: met de oprichting van een territoriaal commando, dat vanaf oktober verantwoordelijk wordt voor de “nieuwe uitdagingen” op het gebied van de binnenlandse veiligheid, wordt de door politici overigens zeer geprezen scheiding van de bevoegdheden van politie en leger in Duitsland geleidelijk verder door elkaar geschud. Is de door de militairen geleide Corona-crisisstaf dus slechts een voorproefje van de komende jaren?
“De Russische inval in Oekraïne heeft de noodzaak onderstreept om de commando-organisatie van de strijdkrachten sterker af te stemmen op de vereisten van de nationale en bondgenootschappelijke defensie”, luidt een open brief van minister van Defensie Christine Lambrecht (SPD) aan de strijdkrachten, die in juni op de website van de Bundeswehr werd gepubliceerd. Volgens de brief zal het nieuwe commando in de toekomst onder meer verantwoordelijk zijn voor het operationele commando over de nationale strijdkrachten in het kader van de binnenlandse veiligheid. Naast ambtelijke bijstand en hulp bij rampen omvat dit ook civiel-militaire samenwerking tussen de politie en de Bundeswehr bij antiterrorisme-operaties en bij het neerslaan van opstanden in Duitsland. Volgens het ministerie wordt generaal-majoor Carsten Breuer het hoofd van de wederopbouwstaf en de eerste commandant – met andere woorden, dezelfde generaal die onlangs nog het bevel voerde over de zogenaamde Corona-crisisstaf in de bondskanselarij.
Als gevolg van de herstructureringsmaatregelen waartoe is besloten, zal de Bundeswehr in de toekomst dus twee commandanten hebben die met verschillende taken zullen worden belast. Volgens de berichten zal het nieuwe commando essentiële taken overnemen bij het leiden van de strijdkrachten binnen Duitsland, terwijl het Operatiecommando in Schwielowsee bij Potsdam leiding zal geven aan de buitenlandse missies. Het ministerie baseert de huidige herstructureringsmaatregelen op zijn ervaring met het Corona-crisispersoneel. De centralisatie is een voorwaarde om in geval van nood snel een crisisteam te kunnen formeren, zo maakte het ministerie van Defensie bekend.
Wat is de juridische situatie in Duitsland en wie definieert een “noodsituatie” en wanneer?
Maar wanneer kan de Bundeswehr volgens geldende rechtspraak in Duitsland eigenlijk “in noodgevallen” worden ingezet? De grondwet laat hier drie mogelijkheden toe. Voor het eerste – rampenbestrijding – zijn de hindernissen relatief laag, maar voor de andere twee zijn ze hoog. Het tweede geval zou administratieve bijstand zijn, zoals in de loop van de COVID 19-pandemie is gebeurd. En het derde geval is een interne noodsituatie. Volgens de grondwet (art. 87a lid 4 GG juncto art. 91 lid 2 GG) kan de Bundeswehr worden ingezet ter bescherming van civiele objecten en bij “de bestrijding van niet op staatsniveau opererende tegenstanders” “indien deze georganiseerd en militair bewapend zijn”.
Volgens een rapport van de wetenschappelijke diensten van de Duitse Bondsdag is dit laatste momenteel alleen van toepassing wanneer de “vrije democratische basisorde van de federatie of van een deelstaat in gevaar is” en de politie- en federale politiemacht niet toereikend is. Een dergelijk geval is dan echter ook “boven de operationele drempel”. Dit betekent dat in een dergelijk scenario bijvoorbeeld ook militaire middelen worden gebruikt. Een uitspraak van het Federale Constitutionele Hof van 19 mei 2010 luidt als volgt:
“Er moet voor worden gezorgd dat de strijdkrachten nooit worden gebruikt als een instrument van binnenlandse macht. Afgezien van het uiterst uitzonderlijke geval van een nationale noodtoestand, waarin alleen georganiseerde en militair bewapende opstandelingen mogen worden bestreden, zijn gevechtshandelingen van de strijdkrachten binnen het land toegestaan als laatste redmiddel (artikel 87 bis, lid 4, van de grondwet)”.
Het blijft echter onduidelijk wie of wat kan worden aangemerkt als een gevaar voor de “vrije democratische basisorde van de Federatie of van een deelstaat” en om welke reden, en op welk moment de personen die worden omschreven als “niet-statelijke opposanten”, die in het officiële Duits ook “Gefährder” worden genoemd, als “georganiseerd” of “gewapend” worden beschouwd. Net als in Oostenrijk is dit een kwestie van interpretatie voor de rechterlijke macht. Het nieuwe rapport over de binnenlandse veiligheid geeft echter inzicht in de vraag wanneer men in het “beste Duitsland ooit” al als “staatstegenstander” (Gefährder) wordt beschouwd. Volgens het verslag worden degenen die alleen maar “de staat willen delegitimeren op een manier die relevant is voor de binnenlandse veiligheid” al als Gefährder beschouwd.
En daar is het weer: recht is een kwestie van interpretatie. Volgens minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser (SPD) zouden zelfs deelnemers aan demonstraties die door de steeds onbetaalbaarder wordende energieprijzen worden bedreigd, “de staat delegitimeren op een manier die relevant is voor de binnenlandse veiligheid”. En waarom denkt de minister dat? Het antwoord is te vinden op blz. 112 van het verslag over de binnenlandse veiligheid. Volgens het verslag zouden de zogenaamde ‘Gefährder’ met hun energieke protesten niet alleen “de democratische besluitvormingsprocessen en instellingen van de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht in diskrediet brengen”. Meer nog, zij “ontkennen publiekelijk hun legitimiteit” en “bekritiseren publiekelijk individuele politici of staatsinstellingen”. Op die manier “kan het vertrouwen in het staatsbestel als geheel worden geschokt en het vermogen om te functioneren worden aangetast”.
Zo verklaart de Binnenlandse Veiligheidsdienst in zijn verslag vrijwel iedereen die demonstreert tegen het optreden van de staat en de politiek of aan een dergelijke demonstratie deelneemt, tot een gevaar voor de “vrije democratische basisorde”, dat derhalve bestreden moet worden – hetgeen zo nodig het gebruik van het leger zou rechtvaardigen.
Houdt de federale regering al rekening met oorlogsachtige toestanden?
Heeft de bondsregering al enige tijd het plan dat de Bundeswehr in toenemende mate de taken van de politie overneemt en ook optreedt tegen deelnemers aan anti-regeringsprotesten? Dat is althans wat het toenemend aantal legeroefeningen in Duitsland doet vermoeden, waarbij in sommige gevallen ook de politie betrokken is. Afgelopen oktober bijvoorbeeld trainden ongeveer 150 politie- en Bundeswehr-troepen samen in een zogenaamde “contraterrorisme-oefening” in Beieren om samen te werken in levensbedreigende situaties. Het is waar dat ook in Beieren de Bundeswehr slechts in uitzonderlijke gevallen een ondersteunende rol mag spelen. Volgens de Beierse minister van Binnenlandse Zaken Joachim Herrmann (CSU) zou terrorismebestrijding echter zo’n uitzonderingsgeval zijn.
En wat politici in het Westen sinds de gebeurtenissen van 11 september 2001 onder de zogenaamde wereldwijde “oorlog tegen het terrorisme” hebben verstaan, zou na de onthullingen van klokkenluiders als Edward Snowden of Julien Assange zelfs voor de meest ongeïnformeerde Duitse burgers duidelijk moeten zijn. Wetten gelden niet in deze strijd, en staten en veiligheidstroepen mogen sindsdien elke inbreuk op de grondrechten maken, hoe dubieus ook.
Tijdens een soortgelijke oefening in april patrouilleerden soldaten van het Jägerbataillon 292 van de Bundeswehr gewapend en in volledige uitrusting door de stad Donaueschingen in Baden-Württemberg. Ook daar vond de oefening, die naar verluidt diende om de soldaten voor te bereiden op een komende missie in Mali in het najaar, plaats met deelneming van de plaatselijke politiediensten. Volgens de Bundeswehr ging het bij de oefening om de onderdrukking van gewapende conflicten. Om de omstandigheden in actie zo realistisch mogelijk te kunnen nabootsen, oefenden de soldaten van het gevechtsbataljon in volledige uitrusting en droegen zij wapens. Drie volledig uitgeruste gepantserde voertuigen op wielen werden ook gebruikt in de kleine stad, aldus het rapport. “De politie is erg belangrijk voor onze missie. Door hen leren we waar er conflicten zijn”, verklaarde de voor de oefening verantwoordelijke opleidingsofficier, kapitein Pascal Hille, destijds in een persbericht van de Bundeswehr.
Baerbock waarschuwt al voor opstanden
Hadden westerse landen als Duitsland of Oostenrijk, gezien de militaire hervormingen die zij doorvoerden, al jaren geleden het vermoeden dat Europa waarschijnlijk voor grote onrust stond? Gezegd moet worden dat de mogelijkheid van volksopstanden als gevolg van het misplaatste Corona- en energiebeleid niet langer kan worden uitgesloten. Want ook in dit land wil niemand zijn broodwinning verliezen of in de winter moeten bevriezen. En zo heeft de realiteit van een economische en sociale bedreiging door het wegvallen van de energievoorziening als gevolg van een stopzetting van de levering van Russisch gas, na jaren van waarschuwingen door vele deskundigen, waarschijnlijk ook de politici bereikt.
Dat dit blijkbaar het geval is, blijkt uit een verklaring van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock aan RedaktionsNetzwerk Deutschland (RND):
“De Canadezen zeiden: ‘We hebben veel vragen. Dus zeiden we: dat kunnen we begrijpen. Maar als we de gasturbine niet krijgen, dan krijgen we geen gas meer, en dan kunnen we Oekraïne helemaal niet meer steunen, omdat we dan bezig zijn met volksopstanden.”
Op de vraag of zij werkelijk volksopstanden verwachtte, antwoordde de minister van Buitenlandse Zaken dat dit “misschien een beetje overdreven” was. Zij benadrukte echter ook dat een dergelijk scenario inderdaad dreigt “als we geen gas meer hebben”.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/12/01/24279/
