Hoe medialekken met betrekking tot het Oekraïne-offensief te interpreteren.

Toen ik in september 1985 bij de CIA kwam, kwam ik voor het eerst in aanraking met geheime informatie, schrijft Larry Johnson. Aanvankelijk geloofde ik dat het classificatiesysteem bedoeld was om te voorkomen dat het publiek de ‘echte waarheid’ zou kennen over wat er in de wereld gebeurde. In de maanden die volgden ontdekte ik dat Top Secret, Special Compartmented Intelligence, routinematig op de voorpagina’s van de Washington Post en de New York Times verscheen.

Wat was het verschil tussen gelekte inlichtingen en de inlichtingenrapporten die niet in de pers verschenen? Het kwam neer op iets heel eenvoudigs: als er onenigheid was over een bepaald beleid, zoals het plaatsen van kernraketten in Europa, lekte die informatie. Omgekeerd, als er consensus bestond over een beleid of programma, lekte die informatie zelden.

Ik breng dit ter sprake vanwege de stroom aan artikelen die nu in de gevestigde media verschijnen en die een somber en somber beeld schetsen van het veelbesproken tegenoffensief van Oekraïne. Dat is geen toeval en ook niet het resultaat van onverschrokken journalistiek. De steun voor Oekraïne in Washington begint af te brokkelen. Terwijl de menigte van Austin, Milley, Blinken en Nuland blijft volhouden dat de overwinning voor de deur staat (het enige wat we nodig hebben is meer koebel), zien anderen bij het Pentagon, de CIA, de DNI en DIA het teken aan de muur dat luidt: een boodschap van dreigend onheil.

De Washington Post publiceerde eerder deze week dit stuk:

Oekraïne heeft geen mogelijkheden meer om aanzienlijk grondgebied te heroveren . (The Washington Post – betaalmuur).

Oekraïne heeft bijna geen opties meer in zijn tegenoffensief tegen de Russische strijdkrachten, nu het tijdvenster van Kiev om vooruitgang te boeken kleiner wordt, zo meldt de Washington Post.

In een artikel van zondag heeft het Amerikaanse dagblad beweerd dat het Oekraïense tegenoffensief, dat begin juni werd gelanceerd en aanvankelijk verwacht werd dat Kiev een aanzienlijk gebied zou terugnemen, momenteel “tekenen van stagnatie vertoont”.

“De opmars van Kiev blijft beperkt tot een handvol dorpen, Russische troepen rukken op in het noorden en een plan om Oekraïense piloten te trainen op F-16’s van Amerikaanse makelij wordt uitgesteld”, schreef de Amerikaanse krant.

De rest van de media zingt een soortgelijk deuntje. Hier zijn enkele van de laatste krantenkoppen:

De Oekraïense dromen van triomf in het tegenoffensief zijn in een harde werkelijkheid terechtgekomen . (The Telegraph – betaalmuur).

Het trage tegenoffensief van Oekraïne verzuurt de publieke stemming . (The Economist – betaalmuur).

De reset van Oekraïne: een langzame en bloedige opmars te voet . (The Wall Street Journal – betaalmuur).

Dan zijn er de blogs en internetinhoud. Real Clear Defense is de afgelopen achttien maanden over het algemeen pro-Oekraïne geweest, maar heeft, in tegenstelling tot het Institute for the Study of War, af en toe een gedegen analyse gegeven waarin de kansen van Oekraïne om Rusland te overwinnen in twijfel worden getrokken. Het nieuwste stuk over Real Clear Defense: waarom is het tegenoffensief van Oekraïne gedoemd te mislukken? , is een grimmige waarschuwing dat de Dikke Dame begint te zingen:

Verwacht werd dat het langverwachte Oekraïense tegenoffensief snel de Russische verdedigingslinie zou doorbreken, maar het liep uit op een patstelling. De operatie werd strategisch gepland en uitgevoerd met misplaatst optimisme, omdat de Oekraïense defensiestrategen de kracht van de tegenstander onderschatten. Het werd gelanceerd onder het wensdenken van de Oekraïense regering, ervan uitgaande dat Russische soldaten hun posities zouden verlaten en weg zouden rennen uit hun loopgraven tijdens de eerste golven van de tegenaanval. Het tegenovergestelde gebeurde echter: de Russen behouden hun posities, lanceren af ​​en toe tegenaanvallen en staan ​​niet toe dat de Oekraïense landstrijdkrachten hun verdediging doorbreken. Er zijn al twee maanden verstreken sinds de lancering van het offensief en het Oekraïense leger heeft nog geen winst geboekt. 

Deze artikelen zijn de eerste waarschuwingssignalen, als een kanarie in een mijnschacht, dat vanaf september in Washington, Londen en Brussel het beschuldigende vingertje zal worden gewezen over wie Oekraïne heeft verloren. Ik verwacht dat de regering Biden zal blijven volhouden dat Oekraïne de strijd met Rusland voortzet en dat het Westen alleen maar geduld hoeft te hebben en hoeft te wachten tot Rusland uiteenvalt. Dit is een waanidee, maar dat is de kenmerkende mentaliteit van de Biden/neo-con-mensen.

Gebeurtenissen ter plaatse in Oekraïne zullen een verandering in het denken afdwingen. Leden van het Congres zullen zich steeds meer zorgen maken over de verkiezingen van 2024 en zullen waarschijnlijk weigeren verdere wapenverkopen en massale financiële hulp aan Oekraïne goed te keuren. Een verliezer steunen is iets dat de meeste politici weigeren te doen.

Er zijn een aantal potentiële gebeurtenissen die ertoe zullen leiden dat Oekraïne op een laag pitje komt te staan. De verslechterende betrekkingen tussen Washington en Peking over Taiwan verhogen het risico op een militair conflict in de Zuid-Chinese Zee. Hoe zit het met een financiële crisis? Oktober is historisch gezien de maand waarin de economische chaos ‘onverwachts’ op Wall Street explodeert. Als dat gebeurt, zullen de kansen van Oekraïne om meer hulp te krijgen, verdwijnen.

Let dus op de krantenkoppen en artikelen, vooral die waarin niet nader genoemde militaire of inlichtingenbronnen worden aangehaald. Dat zal je vertellen uit welke richting de wind waait.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over