Terwijl de CDC nu toegeeft dat er meer complicaties met vaccins voorkomen dan in de rapportagesystemen wordt vermeld (“onderrapportage”), houdt het Paul Ehrlich Instituut koppig vol dat er geen lacunes in de rapportage zijn. In plaats daarvan wordt verondersteld dat er sprake is van overrapportering, aangezien veel mensen toevallig optredende klachten melden als verband houdend met vaccinatie en er in het algemeen nog steeds veel nervositeit bestaat over de nieuwe technologische platforms van RNA- en DNA-vaccinaties. Officiële boekhoudkundige cijfers van wettelijke ziekteverzekeringsmaatschappijen bewijzen het tegendeel en geven een idee van de gezondheidsramp die ons te wachten staat, meldt TKP.
In feite is het voor alle gezondheidswerkers duidelijk dat er zelfs geen sprake kan zijn van een volledige rapportage van vaccinatieschade en vaccinatiecomplicaties. Mensen met “vaccinatiereacties boven het gebruikelijke niveau”, die reeds geprobeerd hebben hun behandelende artsen zover te krijgen dat zij hun gezondheidsproblemen melden als een mogelijke vaccinatiecomplicatie, zullen bevestigen dat dit allesbehalve gemakkelijk is.
Ook al laat het tijdsverband vaak geen andere conclusie toe dan een overeenkomstige verdenking te ontwikkelen, toch weigeren veel artsen een melding te doen van een vermoedelijke vaccinatiecomplicatie.
De redenen hiervoor zijn complex en van financiële, organisatorische en psychologische aard. Terwijl een vaccinatie slechts enkele minuten duurt en met 30 euro wordt vergoed, is de tijd die nodig is voor een melding van een vermoedelijke vaccinatiecomplicatie ten minste 20 en vaak meer dan 30 minuten. Vergoeding: nul. Enerzijds kan een arts een uur lang vaccineren (tot 300 euro salaris), of twee onbetaalde rapporten sturen over complicaties bij vaccinaties in dezelfde tijd.
Het PEI voert aan dat artsen wettelijk verplicht zijn vaccinaties te melden (als er een plicht is, hoeft er niet te worden betaald) – maar waar zij de tijd vandaan moeten halen om te melden als er niet wordt betaald, blijft onduidelijk. Zelfs een geëngageerde arts die volledig verslag wil uitbrengen, zal dit zelden kunnen doen, eenvoudigweg wegens tijdgebrek. Of verwacht het PEI serieus dat artsen steeds meer onbetaalde nachtdiensten gaan draaien?
Afgezien daarvan is verslaglegging natuurlijk ook een kwestie van houding. Het kan niet zijn wat niet mag zijn. Een minister van Volksgezondheid mag op TV praten over een vaccinatie zonder neveneffecten (geen enkele medische ingreep is vrij van neveneffecten) – zonder zich te bekommeren om vragen of juridische gevolgen. Vaccinatie is veilig, iedereen die iets anders beweert is een rechts-extremist en een mompelende samenzweringstheoreticus. Jaren van propaganda laten sporen na.
Tot overmaat van ramp moest de arts in veel gevallen een complicatie melden die hij zelf had veroorzaakt. In tijden waarin aansprakelijkheidskwesties niet definitief zijn opgehelderd, is dit een potentieel kritieke situatie. Wie geeft graag toe dat hij een fout heeft gemaakt? Op schrift? Aan autoriteiten en klanten? Niemand, en dokters zijn geen uitzondering.
Zoeken naar aanwijzingen in de medische dossiers van de BKK
De volgende aanpak is eenvoudig en volgt een eenvoudige logica: Het is onwaarschijnlijk dat artsen verslag uitbrengen onder de beschreven kadervoorwaarden. Maar het is nog onwaarschijnlijker dat zij behandelingen niet in rekening brengen. Mensen met gezondheidsproblemen na vaccinatie zullen vroeg of laat met hun klachten naar de dokter gaan. Hij of zij zal dingen bekijken, tot een diagnose komen en, natuurlijk, de patiënt een rekening sturen.
De diagnoses worden geclassificeerd en gecodeerd volgens de internationale standaard ICD10. Er is een overeenkomstige alfanumerieke code voor elke diagnose, met inbegrip van vaccinatiecomplicaties. Relevante codes zijn T88.0 (Infectie na vaccinatie – momenteel erg populair is gordelroos), T88.1 (Andere complicatie na vaccinatie), Y59.9 (Bijwerking van het gebruik van vaccins) en zeer nieuw sinds 2021 U12.9 (Bijwerking van het gebruik van Covid-19 vaccins).
Het BKK (Betriebskrankenkassen, overkoepelende organisatie BKK), een van de grootste wettelijke ziektekostenverzekeraars in Duitsland, heeft nu de eerste tweeënhalf kwartalen van 2021 geëvalueerd hoe vaak de genoemde ICD-codes voor vaccinatiecomplicaties in rekening zijn gebracht. Laten we het resultaat hieronder eens nader bekijken.
Spoiler: De cijfers zijn niet voor mensen met zwakke zenuwen.
Waar staan we nu volgens de officiële cijfers van het PEI? Volgens het laatste veiligheidsrapport zijn er sinds het begin van de vaccinatiecampagne (14 maanden) 244.576 verdachte gevallen gemeld – in het hele land, dat een bevolking van 82 miljoen mensen bestrijkt.
Alleen al in de eerste 2 ½ kwartaal van 2021 (7,5 maand) had de BKK 224.360 vaccinatiecomplicaties – met bijna 11 miljoen leden:
Op basis van deze cijfers kan men nu de incidentie van vaccinatiecomplicaties voor beide populaties berekenen. Dit resulteert in 0,29% volgens het PEI en 2,05% volgens het factureringssysteem:
Reeds in de eerste helft van 2021 was de frequentie van vaccinatiecomplicaties volgens het factureringssysteem van de ziekenfondsen dus 7 keer hoger dan wat het PEI voor het hele jaar vermeldt! (2,05/0,29). Ervan uitgaande dat de frequentie van de bijwerkingen van de vaccinatie in de tweede helft van het jaar en tijdens de boostercampagne niet is gedaald, kunnen we op basis van deze cijfers extrapoleren naar de verslagperiode van het PEI (14 maanden) en de totale bevolking:
Het resultaat is verbijsterend: over de gehele duur van de vaccinatiecampagne zouden er op basis van de beschikbare cijfers meer dan 3,1 miljoen vaccinatiecomplicaties zijn geweest.
Dit zijn geen wilde speculaties, maar eerder voorzichtige berekeningen op basis van de harde cijfers waarover wij beschikken. Ik zal aan het eind uitleggen waarom conservatief. We moeten aannemen dat de huidige cijfers van het PEI ten minste een factor 13,86 te laag zijn. Als we deze factor toepassen op de vermoedelijke meldingen van ernstige en fatale complicaties, ontstaat het volgende beeld:
Volgens deze gegevens zijn er in Duitsland sinds het begin van de vaccinatiecampagne meer dan 400.000 ernstige en meer dan 31.000 fatale complicaties bij de vaccinatie opgetreden.
Als dit onrealistisch hoog lijkt, zou het naadloos aansluiten bij de sterftetabellen van het Federaal Bureau voor de Statistiek – die een gestaag stijgende, raadselachtige oversterfte laten zien van wel 26% per kalenderweek sinds het begin van de tweede helft van 2021. Raadselachtig omdat het niet verklaard kan worden door Covid (maximum 8%).
Een deel van dit sterftecijfer is waarschijnlijk ook te wijten aan de lockdown maatregelen. Voor het overige is de lijst van voor de hele populatie relevante gebeurtenissen die van belang zijn voor de sterfte vrij kort: de vaccinatiecampagne. Dit wordt ook geïllustreerd door de vergelijking met het voorgaande jaar.
Voor de 11 miljoen verzekerden van het BKK resulteren de volgende cijfers in een jaar-op-jaar vergelijking (heel 2020, twee en een half kwartaal 2021) voor alle facturatiecijfers “vaccinatiecomplicaties”:
Alsof dit alles al niet tragisch genoeg is, moeten wij er helaas van uitgaan dat de cijfers nog veel te goed zijn zoals wij ze nu overzien. Waarom? Omdat niet alle dokters vaccinatieschade als zodanig classificeren. Voorbeeld: Een jonge man ontwikkelt myocarditis een paar dagen na vaccinatie. Het zou correct zijn “myocarditis” als hoofddiagnose te stellen en “vermoedelijke complicatie na vaccinatie met Covid” als nevendiagnose.
Zoals in het begin is uitgelegd, zal dit in vele gevallen niet gebeuren – de secundaire diagnose van vaccinatiecomplicatie zal maar al te vaak ontbreken. En dan komen we langzaam in de marges die door de kenners worden verondersteld (cf. b.v. Kirsch, hier en hier en hier) realistische onderrapportage te zijn: Factor 20-40.
Tegen de achtergrond van de nu beschikbare cijfers heeft het geen zin over verplichte vaccinatie te praten. De consequentie op korte termijn moet veeleer zijn dat de huidige vaccinatiecampagne wordt opgeschort, op middellange termijn gevolgd door een rigoureuze, eerlijke en volledige herwaardering van de schade die aan de gezondheid is toegebracht. Het post-vaccin-syndroom met al zijn facetten zal de komende jaren een enorme last betekenen voor onze gezondheidszorg en ons sociaal stelsel. Adequate medische zorg voor de getroffenen is momenteel niet beschikbaar.
Op lange termijn moeten de waakzaamheidssystemen volledig worden hervormd. Zo’n catastrofe mag zich niet herhalen. Er zijn genoeg mogelijke oplossingen: onbureaucratische digitale meldingssystemen in plaats van papierwerk en faxen. Prospectieve cohortstudies na vrijlating met actief toezicht op de gezondheid van de deelnemers. Adequate vergoeding van rapportage voor artsen. We hebben een lange to-do lijst voor ons liggen die we niet langer kunnen uitstellen. De methode “ogen dicht en erdoorheen” heeft niet gewerkt en moet niet morgen, maar gisteren worden beëindigd.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/13/27982/?swcfpc=1
