Het simpele antwoord is: we weten het niet. Wij weten wat er in de vaccins zou zitten, maar er zijn steeds meer aanwijzingen dat de kwaliteit en samenstelling van verschillende partijen sterk uiteenlopen, al dan niet met opzet, meldt CHD.

• Omicron wordt door regeringen en gezondheidsautoriteiten gebruikt om steeds meer mensen te dwingen zich tegen COVID-19 te laten vaccineren.
• Het is van het grootste belang dat potentiële gevaccineerden naar behoren worden voorgelicht om een goed geïnformeerde toestemming te verkrijgen. Dit artikel geeft een overzicht van belangrijke informatie die niet algemeen bekend is bij regeringen, gezondheidsautoriteiten, tegenstanders van vaccinatie, de medische wereld en de massamedia.
• Omdat de meest gebruikte COVID-19-vaccins berusten op de toediening van genetische informatie aan het lichaam om het te dwingen een veranderde vorm van het spike-eiwit te produceren, mogen de vaccins niet als “vaccins” worden voorgesteld.
• De mRNA-vaccins berusten op genetisch materiaal dat ingrijpend is gewijzigd om gemuteerde spike-eiwitten te produceren die hun prefusieconformatie behouden, zelfs wanneer zij in de cellen terechtkomen. De veiligheid van lipide nanodeeltjes is niet voldoende onderzocht.
• De virale vectorvaccins van AstraZeneca en Johnson & Johnson zijn gebaseerd op menselijke foetale cellijnen, en het merendeel van de eiwitten in de vaccins kan van deze bron afkomstig zijn in plaats van de virale vectoren zelf.
• Het spike-eiwit is op zichzelf toxisch en kan schadelijke gevolgen hebben voor het lichaam, of het nu afkomstig is van de genetische informatie van de vaccins of van een natuurlijk opgelopen infectie.
• In veel flaconmonsters is opzettelijke of toevallige verontreiniging aangetroffen.
• Er zijn geen solide gegevens om de beweringen van “veiligheid en werkzaamheid” van de COVID-19-vaccins te staven, vooral niet wat Omicron betreft.
• COVID-19 vaccinatie, vooral wanneer die om de paar maanden herhaaldelijk wordt gegeven, zal waarschijnlijk blijvende negatieve gevolgen hebben voor de werking van het immuunsysteem, waardoor het risico van een verscheidenheid van andere ziekten toeneemt, terwijl ook het risico van bijwerkingen toeneemt.
• Er zijn duidelijke aanwijzingen dat de gegevens die door Public Health England worden gebruikt voor “vaccintoezicht” onopzettelijk of opzettelijk verkeerd zijn gepresenteerd om daaruit af te leiden dat de resultaten beter zijn bij degenen die zijn gevaccineerd dan bij degenen die niet zijn gevaccineerd.
• Er is weinig of geen bewijs dat geïnformeerde toestemming wordt of werd gegeven tijdens de “pandemie”.

Voordat we in detail treden, is hier een korte videosamenvatting van 10 minuten door Rob:

Vrijheid op de reservebank

Het liberalisme in Europa wordt niet alleen bedreigd. In sommige delen is het al gedoofd.

Als eerste Europese land dat de COVID-19-injectie verplicht stelt, zal Oostenrijk weigeraars strafbaar stellen. Duitsland heeft sindsdien zijn voorbeeld gevolgd. Grieken zullen hun regering een maandelijkse bijdrage van 100 euro moeten betalen als zij zich niet laten vaccineren.

Maandagavond vertelde de in Queensland gevestigde arts Robert Brennan de aanwezigen op de wekelijkse bijeenkomst van de Wereldgezondheidsraad dat artsen in Australië van wie de vergunning is ingetrokken omdat zij zich hebben uitgesproken over risico’s van blokkeren, testen of injecteren, zullen worden vervolgd wegens impersonatie als zij hun medische titel blijven voeren.

Wij zijn ook meer te weten gekomen over de quarantainekampen die worden opgezet, hoe de inheemse bevolking wordt geviseerd en hoe heilige plaatsen worden vernietigd op grond van de bevoegdheden die worden verleend door de zogenaamde “noodtoestand”.

Bij dit alles komt nog de opkomst van de nieuwe SARS-CoV-2-variant, Omikron, die de autoriteiten in Europa en Noord-Amerika nog meer rechtvaardigt om mensen te dwingen zich te laten vaccineren, met name met zogenaamde “booster”-injecties (de huidige voorraad injecties is gebaseerd op de oorspronkelijke Wuhan-stam, Wuhan_Hu-1).

Het opkomende bewijs van betere overdraagbaarheid van Omicron vergeleken met Delta veroorzaakt veel ophef.

Maatregelen om de “vaccinatiegraad” te verhogen en degenen die al gevaccineerd zijn opnieuw in te enten (gebruik van “boosters”) zijn niet gebaseerd op afdoende gegevens of zelfs maar mechanistisch bewijs over de waarschijnlijke doeltreffendheid van deze strategie.

In plaats daarvan baseren zij zich op nu achterhaalde gegevens uit Israël en Engeland dat boostervaccinatie met mRNA de kans op ernstige ziekte in geval van infectie kan verminderen.

Dergelijke gegevens zijn totaal irrelevant voor de situatie die ons de komende weken te wachten kan staan als Omikron zegeviert. Het wordt namelijk steeds duidelijker dat de door vaccinatie geproduceerde antilichamen weinig bescherming bieden, aangezien de meervoudige mutaties in het receptor-bindende domein van het spike-eiwit van Omikron verhinderen dat de antilichamen het neutraliseren.

Met alle dwang die ons omringt, is het belangrijker dan ooit dat mensen echt begrijpen wat vaccins zijn en hoe ze werken. We weten nu iets meer over hen dan toen ze voor het eerst op de markt kwamen, dus laten we ze eens nader bekijken.

Wij beperken ons tot de twee belangrijkste soorten “vaccins”, respectievelijk de mRNA- en de niet-replicerende virale vectortypen, die 5 van de 8 door de Wereldgezondheidsorganisatie goedgekeurde COVID-19-injecties omvatten (tabel 1).

Tabel 1. Door de WHO goedgekeurde COVID-19 injecties

Bron

Waarom de COVID-19 vaccins geen “vaccins” genoemd mogen worden

In een recente video heb ik uitgelegd waarom de belangrijkste concurrenten (mRNA en virale vectortypes) geen “vaccins” mogen worden genoemd, omdat zij niet voldoen aan de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie van het toedienen van “pathogeenspecifieke maar veilige antigene componenten die bij gevaccineerde personen een beschermende immuniteit kunnen induceren tegen de overeenkomstige infectieuze agens”.

Dit komt omdat deze twee soorten vaccins in feite geen antigene componenten bevatten.

Zij bevatten genetische informatie die het lichaam van de gevaccineerde dwingt tot de productie van antigene componenten, namelijk het spike-eiwit van de nu niet meer circulerende Wuhan-stam van SARS-CoV-2.

Dit wordt samengevat door twee eminente Oostenrijkse vaccinwetenschappers van de Medische Universiteit van Wenen, Franz Heinz en Karin Stiasny, in hun gedetailleerde overzichtsartikel in Nature, NPJ Vaccines, waarin zij stellen dat beide soorten “vaccins” “… niet het spike-eiwit bevatten, maar genetische informatie verschaffen voor de biosynthese ervan in de somatische cellen van het vaccin”.

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) van de VS hebben op 1 september hun definitie van een vaccin herzien om mRNA- en virale vectorvaccins uit te sluiten.

De definitie van een vaccin is veranderd van “een product dat het immuunsysteem van een persoon stimuleert immuniteit te produceren tegen een specifieke ziekte en de persoon tegen die ziekte beschermt” in de ruimere, meer omvattende definitie van “een preparaat dat wordt gebruikt om de immuunrespons van het lichaam tegen ziekte te stimuleren”.

Andere gezondheidsdiensten zullen ongetwijfeld volgen naarmate deze nieuwe platforms meer ingang vinden, en niet alleen om deze ene ziekteverwekker te bestrijden.

Op het moment van schrijven heeft de CDC de vermelding “vaccin” in deze woordenlijst nog niet bijgewerkt.

In hun uitvoerig overzicht noemen Heinz en Stiasny zowel de mRNA- als de virale vectoren “genetische vaccins” – omdat zij het lichaam genetische informatie verstrekken voor de synthese van het antigeen. Om deze reden is de term “gentherapieprodukten”, hoewel herhaaldelijk gebrandmerkt als een samenzweringstheorie, een passende beschrijving.

In een artikel dat is gepubliceerd in het tijdschrift Genes and Immunity staat dat de COVID-19 “vaccins” “… een doorbraak betekenen op het gebied van gentherapie, die moeite heeft gehad om algemeen aanvaard te worden [sic] als gevolg van een groot aantal sceptische en conservatieve wetenschappers en andere vermeende veiligheids- en uitvoeringsproblemen”.

De naam “vaccin” kan als bijzonder misleidend worden beschouwd omdat de producten geen kudde-immuniteit kunnen opwekken, aangezien zij geen voldoende sterke steriliserende reactie van de antilichamen teweegbrengen om besmetting en overdracht te voorkomen.

In tegenstelling tot wat de volksgezondheidsautoriteiten beweren, heeft uitgebreid onderzoek door het Salk Institute met behulp van een pseudovirus dat het spike-eiwit tot expressie brengt bij Syrische hamsters, aangetoond dat het spike-eiwit (fig. 1) verre van onschadelijk is.

Het blijkt zelf toxisch te zijn en is het hoofdbestanddeel dat de vasculaire ziekte veroorzaakt die zich ontwikkelt in ernstige, levensbedreigende gevallen van COVID-19.

Bron: Nature, 2021

Wat kan er in de flesjes zitten dat niet is aangegeven?

Het eenvoudige antwoord is: we weten het niet. Wij weten wat ons wordt verteld, maar er zijn steeds meer aanwijzingen dat de kwaliteit en samenstelling van verschillende partijen sterk uiteenlopen, al dan niet opzettelijk.

Onzuiverheden die in de reguliere media worden beschreven als “zwarte deeltjes” zijn in Japan aangetroffen als “witte zwevende deeltjes” in Pfizer-vaccins.

Er is ook veel gespeculeerd over de aanwezigheid van andere materialen die niet in de officiële gegevensbladen zijn opgenomen, met name gereduceerd grafeenoxide (rGO), in de injectables. Grafeen is een één atoom dikke laag van aan elkaar gebonden koolstofatomen, gerangschikt in een zeshoekig patroon.

Het heeft vele opmerkelijke eigenschappen en is uitgebreid onderzocht op zijn geschiktheid als potentiële drager en adjuvans voor vaccins.

Dr. Pablo Campra van de Universiteit van Almeria in Spanje heeft op 2 november een rapport gepubliceerd waarin hij beweert grafeen te hebben ontdekt in het “vaccin” van Pfizer. Een Engelse vertaling is hier te vinden, een video en verdere informatie hier.

Een groep anonieme wetenschappers, kennelijk gevestigd in Duitsland, meldde op een conferentie ook de ontdekking van grafeenoxide in monsters van alle vijf hier besproken door de WHO goedgekeurde “vaccins”. Videobeelden van de conferentie zijn hier beschikbaar.

Meer informatie en video’s zijn te vinden op NotOnTheBeeb.

Zoals verwacht worden deze zeer controversiële standpunten door veel fact-checkers en mainstream nieuwszenders tegengesproken, maar niet door serieuze analytische scheikundigen.

Afgezien van mogelijke onzuiverheden of verborgen ingrediënten, bestaat ook de mogelijkheid dat er alleen maar zoutoplossing wordt geïnjecteerd.

Wat zou er in de flesjes moeten zitten?

Laten we nu eens kijken naar wat er in de twee soorten “genetische vaccins” moet zitten die in tabel 2 zijn samengevat.

Tabel 2. Vermeende hoofdbestanddelen van de 5 belangrijkste door de WHO goedgekeurde COVID-19-injecties

Zowel de vaccins van Pfizer als die van Moderna zijn gebaseerd op vergelijkbare technologieën, namelijk mRNA (boodschapper-RNA), dat een tussenproduct is tussen genen en eiwitten. Bedrijven als Moderna zijn opgericht om de mogelijkheden van deze technologie te benutten en het lichaam een reeks therapeutische eiwitten te laten produceren.

Moderna gebruikt meer dan drie keer zoveel mRNA als Pfizer. Messenger RNA (mRNA) is synthetisch en nu in de handel verkrijgbaar. Het codeert instructies die de cellulaire machinerie van het vaccin dwingen een gewijzigde vorm van het volledige SARS-CoV-2-eiwit te produceren.

Bron: Heinz FX, Stiasny K. npj Vaccines. 6, 104 (2021)

De RNA-sequentie in elk van de twee mRNA-“vaccins” is gewijzigd van die welke door het eigenlijke SARS-CoV-2-virus wordt gebruikt wanneer het bepaalde organellen in de cellen (endoplasmatisch reticulum en ribosomen) gebruikt om het RNA te vertalen, dat wordt omgezet in DNA om zijn eigen spike-eiwitten te maken.

De uridinebasen worden allemaal vervangen door N1-methylpseudouridine, zodat het mRNA zowel aan het immuunsysteem kan ontsnappen als de eiwitproductie kan verhogen. De RNA-streng wordt ook afgetopt met methylguanosine en polyadenine om het mRNA verder te stabiliseren en de translatie ervan te bevorderen.

De genetische instructies hebben nog een truc in petto die in tegenspraak is met wat er gebeurt wanneer gastheren spike-eiwitten produceren uit bèta-coronavirus RNA.

Twee mutaties, proline-vervangingen, worden aangebracht aan het begin van de centrale helix van het spike-eiwit om dit te dwingen in zijn “bovenste” prefusieconformatie te blijven – de toestand waarin het zich bevindt voor dat het de cellen binnenkomt, waarna het overschakelt naar de “onderste” positie.

Deze onnatuurlijke “top”-positie, die wordt afgedwongen door de structureel stijve proline-moleculen, zou de blootstelling van het spike-eiwit aan het immuunsysteem van de gastheer verhogen. Op die manier wordt de hoeveelheid neutraliserende antilichamen die door de humorale (adaptieve) immuunrespons worden geproduceerd, verhoogd.

Elke mRNA-sequentie is ingesloten in een nanodeeltje dat uit drie hoofdbestanddelen bestaat: een ioniseerbare fosfolipide (fosocholine), een sterol en een met lipiden verankerd polyethyleenglycol (PEG)-molecuul.

Dit is een gericht toedieningssysteem voor geneesmiddelen dat nog nooit op grote schaal is gebruikt – zeker niet om een wereldbevolking te behandelen. De lipidennanodeeltjes (LNP) zijn multifunctioneel in die zin dat zij het zeer kwetsbare mRNA beschermen, de aggregatie van de deeltjes verminderen en gebruik maken van de neiging van celmembranen om het lipide (samen met zijn mRNA-lading) de cellen in te trekken.

Het is nog te vroeg om volledig te begrijpen welke gevolgen nieuwe mRNA, gemodificeerde spike-eiwitten en lipide nanodeeltjes op lange termijn zullen hebben voor de geïnjecteerde personen.

Het is waarschijnlijk dat deze synthetische genetische “vaccins”, die rechtstreeks in ons lichaam worden geïnjecteerd, een veel groter risico vormen voor onze soort dan de consumptie van genetisch gemodificeerd voedsel, waarover al tientallen jaren een open wetenschappelijk en openbaar debat wordt gevoerd en waarbij miljoenen consumenten ervoor kiezen om de consumptie ervan te vermijden.

Bovendien is nu bekend dat de LNP’s niet in de injectieplaatsen van de deltaspier blijven, zoals is gebleken uit de openbaarmaking van een Japanse biodistributiestudie die door de regelgevers is gebruikt om spoedgoedkeuring te verlenen voor het geneesmiddel van Pfizer.

De mogelijkheid dat het mRNA de eierstokken van een jonge vrouw bereikt, is meer dan een mogelijkheid. Als het codeert voor spike-eiwit, toxiciteit of een immuunrespons, kan het de vruchtbaarheid beïnvloeden.

Naar onze mening is er geen afdoend bewijs dat deze “genetische vaccins” de vruchtbaarheid bij vrouwen of mannen niet beïnvloeden. Dit risico neemt waarschijnlijk toe bij elke volgende vaccinatie.

Type virale vector

Deze “genetische vaccins” zorgen er ook voor dat het lichaam het spike-eiwit aanmaakt, maar ze zijn complexer. In tegenstelling tot RNA-vaccins, die volledig synthetisch zijn, zijn deze vaccins gebaseerd op celculturen van zoogdieren.

De adenovirale vectoren zijn afkomstig van chimpansees en ondergaan twee belangrijke mutaties: de ene elimineert het E1-gen, dat voorkomt dat het virus zich in een gevaccineerde vermeerdert, en de andere voegt het DNA van het adenovirus toe, een gekloond gen dat codeert voor het spike-eiwit van de volledige lengte.

Bron: Heinz FX, Stiasny K. npj Vaccines. 6, 104 (2021)

In de “vaccins” van Oxford-AstraZeneca, Gamaleya en CanSino zijn de virale vectordeeltjes afkomstig van primaire menselijke foetale niercellen (HEK293). Het “vaccin” van Janssen is gebaseerd op netvliescellen van menselijke foetussen (PER.C6) (tabel 2).

Het proces is complex en omvat detergenten en filters om vrij viraal DNA en andere debris te verwijderen. In ieder geval zou ongeveer 80 % van het totale eiwitgehalte van het vaccin kunnen bestaan uit onzuiverheden afkomstig van de foetale cellijnen. Heinz en Stiasny hebben afzonderlijk berekend dat het totale eiwitgehalte van de 50 miljard adenovirale vectordeeltjes ongeveer 8 microgram zou bedragen.

In een andere studie werd echter vastgesteld dat het werkelijke eiwitgehalte veel hoger was, namelijk 35 tot 40 microgram. Deze extra hoeveelheid (80 %) moet te wijten zijn aan eiwitrijke cellulaire contaminanten van de menselijke foetale cellijnen.

Zijn religieuze groeperingen, vegetariërs en veganisten op de hoogte gebracht van de aanwezigheid van deze verontreinigende stoffen in menselijke cellijnen?

Het spike-eiwit wordt niet geproduceerd in het cytoplasma en het endoplasmatisch reticulum buiten de celkern, maar de virale vectoren zijn afhankelijk van het adenoviraal DNA dat de celkern binnendringt en zichzelf transcribeert in RNA alvorens het spike-eiwit kan produceren.

De extra stappen betekenen dat er meer mogelijkheden zijn voor afwijkende genetische processen en transcriptiepatronen, zo hebben Almuqrin en collega’s aangetoond. Uit dierstudies is gebleken dat adenoviraal DNA, in tegenstelling tot mRNA, levensvatbaar en detecteerbaar kan blijven tot maanden na de injectie, wat een van de redenen is waarom vaccinatie met virale vectoren minder vatbaar is voor afnemende immuniteit.

Bevatten de “vaccins” nanotechnologie?

De LNPs in de vaccins van Pfizer en Moderna zijn zeker minder dan 100 nanometer groot. De adenovirale vectortypes zijn gebaseerd op chimpansee-adenovirussen, die meestal op of net boven deze betrekkelijk willekeurige drempel liggen.

Aangezien grootte er echt toe doet wanneer het erom gaat biologische eigenschappen te veranderen, is het gebrek aan robuuste veiligheidsgegevens over de LNP-afhankelijke mRNA-vaccins echter bijzonder zorgwekkend.

Even verontrustend is het feit dat het publiek herhaaldelijk te horen krijgt dat de vaccins geen nanotechnologie bevatten. Neem bijvoorbeeld een citaat van Mark Lynas, een gastwetenschapper aan de Alliance for Science en Cornell University. Hij zei: “Geen van de vaccins bevat ook maar enige vorm van nanotechnologie, laat staan ‘transhumanistische nanotechnologie’, die niet eens bestaat.”

Helaas heeft Mark Lynas, die schrijft voor de New York Times, Washington Post, Wall Street Journal, Guardian en CNN.com, het op beide punten bij het verkeerde eind. Zoals wij reeds hebben gezien, zijn de LNPs in de vaccins van Pfizer en Moderna gezien hun grootteverdeling vrijwel zeker nanodeeltjes. Hun naam alleen al (LNP’s) verraadt het spel!

En dan is er nog de claim van transhumanisme. Dat is één ding – mogelijk een zeer reëel ding in de ogen van degenen die vaccins aanprijzen als de enige uitweg uit deze “pandemie”. Voor een inleiding tot het transhumanisme, zie Wikipedia, waar u een enigszins conventionele kijk op het onderwerp zult vinden.

Kijk ook eens naar The Fourth Industrial Revolution (Penguin, 2017) van World Economic Forum-oprichter Klaus Schwab. Hij beschrijft dit als een revolutie “die wordt gekenmerkt door een samensmelting van technologieën waardoor de grenzen tussen de fysieke, digitale en biologische sferen vervagen“.

Mark Lynas schijnt niet op de hoogte te zijn van de bevindingen van Schwab en andere voorstanders van het transhumanisme over designer-wezens of mensen met gen-geëditeerde kunstmatige geheugens.

Om een robuuste en duurzame immuunrespons te genereren is idealiter een getrainde aangeboren immuniteit nodig in combinatie met een goed geïntegreerde adaptieve immuniteit bestaande uit een adequate humorale (van B-cellen afgeleide neutraliserende antilichamen) en celgemedieerde (CD4+ en CD8+ T-cellen) respons.

COVID-19 vaccins die zich richten op het spike-eiwit, verhogen het aantal neutraliserende antilichamen die het spike-eiwit van de delta-variant slechts gedeeltelijk neutraliseren (nog minder voor de omicron-variant), terwijl ze zowel de aangeboren als de celgemedieerde (op T-cellen gebaseerde) adaptieve immuunrespons schaden.

Het is een pandemie van de ongevaccineerden, toch?

De Britse gezondheidsdienst (UK HSA), voorheen Public Health England, had de reputatie te beschikken over een van de meest uitgebreide datasets voor epidemiologische studies sinds het nieuws van een nieuw coronavirus in Wuhan begin 2020.

Tegen oktober 2021 begon zich het beeld af te tekenen van een catastrofale mislukking van de technologie waarop zoveel ontwikkelde landen hun hoop hadden gevestigd. Dit omvatte de gegevens van de Britse HSA.

Het duurde niet lang voordat een van de vele veranderingen in de verslaglegging het patroon van de gegevens veranderde. In het begin was het moeilijk te begrijpen waarom een proces dat had geleken op een toenemend “falen van het vaccin” plotseling omkeerde: Gevaccineerden leken betere resultaten te boeken wat betreft ziektegevallen, ziekenhuisopname en overlijden dan de niet-gevaccineerden.

Wij begonnen anomalieën te vinden in de gegevens over vermeende COVID-gerelateerde of all-cause mortaliteit, en vermoedden onmiddellijk dat dit zou kunnen komen doordat mensen die oorspronkelijk waren gevaccineerd, als ongevaccineerd werden geteld.

Vervolgens zagen wij dat Dr. Martin Neil en Prof. Norman Fenton van Queen Mary, University of London, samen met een aantal andere collega’s, een opzienbarende analyse hadden gemaakt van de meest recente HSA-gegevens van het VK.

Verwacht niet dat een belangrijk tijdschrift het artikel heeft gepubliceerd – want zij blokkeren systematisch de publicatie van wetenschappelijke standpunten of analyses die het mainstream verhaal tegenspreken. U zult het artikel dus moeten lezen, althans voorlopig, op de preprint server Researchgate.

De onderzoekers stelden vast dat na correctie van het totale sterftecijfer voor een mogelijk onjuiste classificatie van sterfgevallen, vaccinatie geen voordelen opleverde. Het eerste signaal dat er iets mis was, kwam toen de onderzoekers consistente pieken vonden in het sterftecijfer door alle oorzaken in bepaalde leeftijdsgroepen van degenen die gevaccineerd waren.

Deze vielen precies samen met de tijdstippen waarop de vaccinatie voor deze leeftijdsgroepen werd ingevoerd! Hoe kunnen de vaccin-lozen hierdoor getroffen worden? Het antwoord lijkt te zijn: wanneer de zogenaamd vaccinvrije in feite de gevaccineerde zijn.

Hun werk is werkelijk verontrustend en concludeert niet alleen dat er vrijwel zeker sprake was van een systematische miscategorisering van sterfgevallen tussen de verschillende categorieën ongevaccineerden en gevaccineerden, maar ook van te late of niet-rapportage van vaccinaties, systematische onderschatting van het aandeel ongevaccineerden en/of verkeerde selectie van de populatie voor COVID-sterfgevallen.

Het valt nog te bezien hoe de Britse HSA zal reageren – maar de kans is groot dat de publicatie ofwel zal worden genegeerd omdat zij niet is gepubliceerd in een tijdschrift met collegiale toetsing, ofwel dat Neil en Fenton het mikpunt zullen worden van misbruik en hoon.

Eén ding is zeker: op de kwaliteit van de gegevens van de Britse HSA kan niet langer worden vertrouwd.

Wat cijfers:

• Meer dan 5,8 miljoen genoomsequenties van SARS-CoV-2 zijn gedeeld met GISAID.
• 55% van de wereldbevolking heeft ten minste één dosis van een COVID-19-prik gekregen.
• Wereldwijd zijn 21 miljard doses toegediend.
• Naar schatting worden er 87 miljoen per dag toegediend.
• Slechts 6,2% van de mensen in lage-inkomenslanden heeft ten minste één dosis gekregen.
• Slechts 7,7% van de mensen op het Afrikaanse continent heeft ten minste één prik gekregen.

Bron: Our World In Data 

Conclusie

In dit artikel wordt slechts een tipje van de sluier opgelicht over wat wel en niet bekend is over deze gentherapieproducten, die vaak ten onrechte als “vaccins” worden aangeduid. Meer dan dat, ze worden verkeerd voorgesteld als “veilige en effectieve vaccins”.

Omicron wordt gebruikt als hefboom om meer mensen te vaccineren. Landen als Oostenrijk, Duitsland, Canada en Australië hebben ingezien dat veel van de overblijvende zogenaamde uitstellers “anti-vaccinatie” zijn, dus nemen zij hun toevlucht tot regelgeving of extreme dwang.

De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, heeft de door Omikron geboden gelegenheid aangegrepen om de EU-landen ertoe te bewegen “verplichte vaccinatie” te bespreken en te overwegen in het licht van hun bezorgdheid over de “lage vaccinatiegraad” in Europa.

Het minste dat verwacht mag worden van een virus dat qua dodelijkheid kan wedijveren met de circulerende griep, is het recht op geïnformeerde toestemming. Dit betekent dat elke potentiële vaccinant moet worden geïnformeerd over wat er in de vaccins zit, wat er bekend is over het grootste experiment dat ooit door en op de mensheid is uitgevoerd, en welke andere mogelijkheden er zijn om infectie met SARS-CoV-2 effectief te bestrijden.

Kortom, dat zou betekenen dat niets van wat u in dit artikel hebt gelezen als een verrassing zou moeten komen voor iedereen die gevaccineerd is. En uit de vele discussies, lezingen, webinars en gesprekken die we de afgelopen 12 maanden over de hele wereld hebben gevoerd, weten we dat we nog mijlenver verwijderd zijn van het begripsniveau dat nodig is om geïnformeerde medische toestemming te kunnen geven.

Gelieve dit artikel zo wijd mogelijk te verspreiden om de mogelijkheden voor een behoorlijk geïnformeerde toestemming te helpen verbeteren, en tegelijkertijd anderen in staat te stellen hun weigeringsrecht uit te oefenen in die landen die daartoe nog geen mandaat hebben ingevoerd. Wij danken u.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/12/02/24411/?swcfpc=1