Een vrijwel ongereguleerde beleggingsmaatschappij oefent tegenwoordig meer politieke en financiële invloed uit dan de Federal Reserve en de meeste regeringen op deze planeet.

BlackRock Inc, ‘s werelds grootste vermogensbeheerder, belegt wereldwijd maar liefst 9 biljoen dollar in fondsen van cliënten, een bedrag dat meer dan twee keer zo groot is als het jaarlijkse BBP van de Bondsrepubliek Duitsland, schrijft William Engdahl.

Deze kolos staat aan de top van de piramide van bedrijfseigendom in de wereld, recentelijk ook in China. Sinds 1988 heeft het bedrijf zichzelf in een positie gemanoeuvreerd waarin het de facto de Federal Reserve, de meeste megabanken op Wall Street, waaronder Goldman Sachs, de Great Reset van het Economisch Wereldforum in Davos, de regering-Biden en, als er niets aan wordt gedaan, de economische toekomst van onze wereld kan controleren. BlackRock is de belichaming van wat Mussolini Corporatisme noemde, waar een ongekozen corporate elite top down de bevolking dicteert.

Hoe ‘s werelds grootste “schaduwbank” deze enorme macht over de wereld uitoefent, zou ons zorgen moeten baren. Sinds Larry Fink BlackRock in 1988 oprichtte, is het bedrijf erin geslaagd unieke financiële software en activa bijeen te brengen die geen enkele andere entiteit heeft. BlackRock’s Aladdin risicobeheersysteem, een softwareprogramma dat de handel kan volgen en analyseren, bewaakt meer dan 18 biljoen dollar aan activa voor 200 financiële bedrijven, waaronder de Federal Reserve en de Europese centrale banken. BlackRock is wel eens een financieel “Zwitsers zakmes” genoemd – institutionele belegger, geldbeheerder, participatiemaatschappij en wereldwijde overheidspartner in één. Toch behandelt de mainstream media het bedrijf als gewoon een financiële firma op Wall Street.

Er is een naadloze interface die de VN Agenda 2030 verbindt met de Great Reset van het Economisch Wereldforum in Davos en het ontluikende economische beleid van de regering-Biden. Die interface is BlackRock.

Team Biden en BlackRock

Het moet inmiddels voor iedereen die de moeite neemt om te kijken duidelijk zijn dat de persoon die beweert president van de VS te zijn, de 78-jarige Joe Biden, geen enkele beslissing neemt. Hij heeft zelfs moeite met het lezen van een teleprompter of het beantwoorden van voorbereide vragen van bevriende media zonder Syrië en Libië door elkaar te halen of zelfs met de vraag of hij president is. Hij wordt gemicromanaged door een groep handlers om een gescript “beeld” van een president in stand te houden, terwijl het beleid achter de schermen door anderen wordt gemaakt. Het doet griezelig denken aan het filmpersonage van Peter Sellers uit 1979, Chauncey Gardiner, in Being There.

Wat minder openbaar is, zijn de belangrijkste beleidsmakers die het economisch beleid van Biden Inc. leiden. Ze worden eenvoudigweg BlackRock genoemd. Net zoals Goldman Sachs het economisch beleid onder Obama en ook Trump leidde, vervult BlackRock vandaag die sleutelrol. De deal werd blijkbaar in januari 2019 bezegeld toen Joe Biden, toenmalig kandidaat en kanshebber om Trump te verslaan, in New York een ontmoeting had met Larry Fink, die naar verluidt tegen “working class Joe” zei: “I’m here to help.”

Als een van zijn eerste benoemingen tot president benoemde Biden Brian Deese tot directeur van de Nationale Economische Raad, de belangrijkste adviseur van de president voor het economisch beleid. Een van de eerste presidentiële uitvoeringsbesluiten had betrekking op economie en klimaatbeleid. Dat is niet verwonderlijk, aangezien Deese afkomstig is van Fink’s BlackRock, waar hij Global Head of Sustainable Investing was. Voordat hij bij BlackRock kwam, bekleedde Deese hoge economische functies onder Obama, onder meer als vervanger van John Podesta als Senior Adviser van de president, waar hij naast Valerie Jarrett werkte. Onder Obama speelde Deese een sleutelrol bij de onderhandelingen over de akkoorden van Parijs inzake de opwarming van de aarde.

Op de belangrijke beleidspost van plaatsvervangend minister van Financiën onder minister Janet Yellen, vinden we de in Nigeria geboren Adewale “Wally” Adeyemo. Adeyemo is ook afkomstig van BlackRock, waar hij van 2017 tot 2019 senior adviseur en stafchef van BlackRock CEO Larry Fink was, nadat hij de regering-Obama had verlaten. Zijn persoonlijke banden met Obama zijn sterk, aangezien Obama hem in 2019 benoemde tot de eerste voorzitter van de Obama Foundation.

En een derde senior BlackRock persoon die nu economisch beleid leidt in de regering is ook ongewoon in verschillende opzichten. Michael Pyle is de Senior Economic Adviser van vicepresident Kamala Harris. Hij kwam naar Washington vanuit de positie van Global Chief Investment Strategist bij BlackRock, waar hij toezicht hield op de strategie voor het beleggen van zo’n $ 9 biljoen aan fondsen. Voordat hij op het hoogste niveau bij BlackRock aan de slag ging, was hij ook al in de regering-Obama werkzaam als senior adviseur van de ondersecretaris van Financiën voor Internationale Zaken, en in 2015 werd hij adviseur van het presidentiële kandidatuur van Hillary Clinton.

Het feit dat drie van de meest invloedrijke economische benoemingen van de regering-Biden afkomstig zijn van BlackRock, en daarvoor allemaal van de regering-Obama, is opmerkelijk. Er is sprake van een duidelijk patroon en het lijkt erop dat BlackRock in Washington een veel grotere rol speelt dan ons wordt voorgehouden.

Wat is BlackRock?

Nooit eerder is een financieel bedrijf met zoveel invloed op de wereldmarkten zo verborgen geweest voor publieke controle. Dat is geen toeval. Omdat het technisch gezien geen bank is die bankleningen verstrekt of deposito’s aanneemt, onttrekt het zich aan het gereglementeerde toezicht van de Federal Reserve, ook al doet het wat de meeste megabanken zoals HSBC of JP MorganChase doen – effecten kopen en verkopen om winst te maken. Toen er vanuit het Congres druk werd uitgeoefend om vermogensbeheerders zoals BlackRock en Vanguard Funds onder de Dodd-Frank-wet van na 2008 te laten vallen als “systeemrelevante financiële instellingen” of SIFI’s, maakte een enorme lobby van BlackRock een eind aan de dreiging. BlackRock is in wezen een wet op zichzelf. En inderdaad is het als geen ander “systeemrelevant”, mogelijk met uitzondering van Vanguard, dat naar verluidt ook een belangrijke aandeelhouder in BlackRock is.

BlackRock oprichter en CEO Larry Fink is duidelijk geïnteresseerd in het kopen van invloed wereldwijd. Hij benoemde voormalig CDU-parlementslid Friederich Merz tot hoofd van BlackRock Duitsland toen het ernaar uitzag dat hij kanselier Merkel zou opvolgen, en voormalig Brits minister van Financiën George Osborne tot “politiek adviseur”. Fink benoemde de voormalige stafchef van Hillary Clinton, Cheryl Mills, in de raad van bestuur van BlackRock toen het erop leek dat Hillary spoedig in het Witte Huis zou zetelen.

Hij heeft voormalige centrale bankiers in zijn raad van bestuur benoemd en heeft lucratieve contracten met hun voormalige instellingen binnengehaald. Stanley Fisher, voormalig hoofd van de Bank of Israel en later ook vice-voorzitter van de Federal Reserve is nu Senior Adviser bij BlackRock. Philipp Hildebrand, voormalig president van de Zwitserse Nationale Bank, is vice-voorzitter bij BlackRock, waar hij toezicht houdt op het BlackRock Investment Institute. Jean Boivin, voormalig vice-gouverneur van de Bank of Canada, is wereldwijd hoofd onderzoek bij het beleggingsinstituut van BlackRock.

BlackRock en de Fed

Het was dit ex-centralebankteam van BlackRock dat in maart 2019 een “nood “reddingsplan voor Fed-voorzitter Powell ontwikkelde toen de financiële markten op de rand van een nieuwe “Lehman-crisis”-smelting van 2008 leken te staan. Als “dankjewel” benoemde Fed-voorzitter Jerome Powell BlackRock in een niet-biedende rol om alle aankoopprogramma’s voor bedrijfsobligaties van de Fed te beheren, inclusief obligaties waarin BlackRock zelf belegt. Belangenconflict? Een groep van zo’n 30 ngo’s schreef aan Fed-voorzitter Powell: “Door BlackRock de volledige controle te geven over dit schuldopkoopprogramma, maakt de Fed… BlackRock nog systeemrelevanter voor het financiële systeem. Toch is BlackRock niet onderworpen aan de regelgevende controle van zelfs kleinere systeemrelevante financiële instellingen.”

In een gedetailleerd rapport in 2019 merkte een non-profit onderzoeksgroep in Washington, Campaign for Accountability, op dat: “BlackRock, ‘s werelds grootste vermogensbeheerder, een strategie van lobbyen, campagnebijdragen en draaideurtechniek heeft uitgevoerd om overheidsregulering tegen te gaan en zichzelf te vestigen als een van de machtigste financiële bedrijven ter wereld.”

De New York Fed huurde BlackRock in maart 2019 in om zijn commercial mortgage-backed securities-programma en zijn $ 750 miljard aan primaire en secundaire aankopen van bedrijfsobligaties en ETF’s in no-bid-contracten te beheren. De Amerikaanse financiële journalisten Pam en Russ Martens bekritiseerden die duistere 2019 Fed-bailout van Wall Street met de volgende opmerking: “Voor het eerst in de geschiedenis heeft de Fed BlackRock ingehuurd om “direct te gaan” en $ 750 miljard aan zowel primaire als secundaire bedrijfsobligaties en obligatie-ETF’s (Exchange Traded Funds) op te kopen, een product waarvan BlackRock een van de grootste leveranciers ter wereld is.” Ze gingen verder: “Nog meer verontwaardiging toevoegend, zal het door BlackRock geleide programma $ 75 miljard van de $ 454 miljard aan belastinggeld krijgen om de verliezen op zijn bedrijfsobligatieaankopen op te eten, waaronder zijn eigen ETF’s, die het van de Fed mag kopen…”

Fed-hoofd Jerome Powell en Larry Fink kennen elkaar blijkbaar goed. Zelfs nadat Powell BlackRock de enorm lucratieve no-bid “go direct” deal had gegeven, bleef Powell dezelfde BlackRock naar schatting $ 25 miljoen van Powell’s privébeleggingen in effecten laten beheren. Uit openbare documenten blijkt dat Powell in deze periode rechtstreekse vertrouwelijke telefoongesprekken voerde met BlackRock CEO Fink. Volgens de vereiste financiële informatie is BlackRock erin geslaagd de waarde van Powells beleggingen ten opzichte van het jaar daarvoor te verdubbelen! Geen belangenconflict, of wel?

BlackRock in Mexico

BlackRock’s duistere geschiedenis in Mexico laat zien dat belangenverstrengeling en het opbouwen van invloed bij vooraanstaande overheidsinstanties niet beperkt blijft tot de VS. PRI-presidentskandidaat Peña Nieto ging tijdens zijn campagne in november 2011 naar Wall Street. Daar ontmoette hij Larry Fink. Wat volgde op de overwinning van Nieto in 2012 was een hechte relatie tussen Fink en Nieto die bol stond van belangenconflicten, vriendjespolitiek en corruptie.

Om er zeker van te zijn dat BlackRock aan de winnende kant stond in het corrupte nieuwe Nieto-regime, benoemde Fink de 52-jarige Marcos Antonio Slim Domit, miljardairszoon van Mexico’s rijkste en waarschijnlijk meest corrupte man, Carlos Slim, in de raad van bestuur van BlackRock. Marcos Antonio leidt, samen met zijn broer Carlos Slim Domit, het enorme zakenimperium van zijn vader. Carlos Slim Domit, de oudste zoon, was in 2015 medevoorzitter van het World Economic Forum Latin America, en is momenteel voorzitter van de raad van bestuur van America Movil, waarin BlackRock een belangrijke investeerder is. Klein gezellig wereldje.

De vader, Carlos Slim, destijds door Forbes uitgeroepen tot ‘s werelds rijkste persoon, bouwde een imperium op rond zijn liefkozende overname van Telemex (later America Movil). De toenmalige president, Carlos Salinas de Gortari, schonk het telecomimperium in 1989 in feite aan Slim. Salinas vluchtte later uit Mexico op beschuldiging van het stelen van meer dan $10 miljard uit de staatskas.

Zoals zo vaak in Mexico sinds de jaren 1980 speelde drugsgeld blijkbaar een grote rol bij de oudere Carlos Slim, vader van BlackRock-directeur Marcos Slim. In 2015 gaf WikiLeaks bedrijfsinterne e-mails vrij van het particuliere inlichtingenbedrijf Stratfor. Stratfor schrijft in een e-mail van april 2011, de tijd dat BlackRock zijn plannen voor Mexico opstelt, dat een speciaal agent van de Amerikaanse DEA, William F. Dionne, de banden van Carlos Slim met de Mexicaanse drugskartels heeft bevestigd. Stratfor vraagt Dionne: “Billy, heeft de MX (Mexicaanse) miljardair Carlos Slim banden met de narcotica?” Dionne antwoordt: “Wat uw vraag betreft, de MX-telecommunicatiemiljardair heeft dat.” In een land waar 44% van de bevolking in armoede leeft, word je niet de rijkste man ter wereld in slechts twee decennia door padvinderskoekjes te verkopen.

Fink en Mexicaans PPP

Met Marcos Slim in zijn BlackRock-bestuur en de nieuwe president Enrique Peña Nieto was Larry Finks Mexicaanse partner in Nieto Peña’s alliantie van $590 miljard aan Publiek-Privaat-Partnerschap (PPP), BlackRock, klaar om de oogst binnen te halen. Om zijn nieuwe Mexicaanse activiteiten te verfijnen, benoemde Fink in 2013 de voormalige Mexicaanse staatssecretaris van Financiën Gerardo Rodriguez Regordosa tot directeur van BlackRock Emerging Market Strategy. In 2016 benoemde Peña Nieto Isaac Volin, toen hoofd van BlackRock Mexico, tot nummer 2 bij PEMEX, waar hij de leiding had over corruptie, schandalen en het grootste verlies in de geschiedenis van PEMEX, 38 miljard dollar.

Peña Nieto had het enorme oliemonopolie van de staat, PEMEX, voor het eerst sinds de nationalisatie in de jaren dertig opengesteld voor particuliere investeerders. De eerste die profiteerde was Fink’s BlackRock. Binnen zeven maanden had BlackRock zich verzekerd van 1 miljard dollar in energieprojecten van PEMEX, vaak als enige bieder. Tijdens het bewind van Peña Nieto, een van de meest controversiële en minst populaire presidenten, profiteerde BlackRock van de knusse banden. Al snel was BlackRock betrokken bij zeer winstgevende (en corrupte) infrastructuurprojecten onder Peña Nieto, waaronder niet alleen olie- en gaspijpleidingen en -putten, maar ook tolwegen, ziekenhuizen, gaspijpleidingen en zelfs gevangenissen.

Opmerkelijk is dat BlackRock’s Mexicaanse “vriend” Peña Nieto ook “vrienden” was, niet alleen met Carlos Slim, maar ook met het hoofd van het beruchte Sinaloa-kartel, “El Chapo” Guzman. In een getuigenis in de rechtbank in 2019 in New York getuigde Alex Cifuentes, een Colombiaanse drugsbaron die zichzelf heeft omschreven als El Chapo’s “rechterhand”, dat Peña Nieto vlak na zijn verkiezing in 2012 250 miljoen dollar had gevraagd aan het Sinaloa kartel voordat hij genoegen nam met 100 miljoen dollar. We kunnen alleen maar raden waarvoor.

Larry Fink en de Great Reset van het WEF

In 2019 trad Larry Fink toe tot het bestuur van het Wereld Economisch Forum in Davos, de in Zwitserland gevestigde organisatie die al zo’n 40 jaar de economische globalisering bevordert. Fink, die dicht bij het technocratische hoofd van het WEF staat, Klaus Schwab, berucht om de Great Reset, is nu gepositioneerd om het enorme gewicht van BlackRock te gebruiken om te creëren wat potentieel, als het niet eerder instort, ‘s werelds grootste Ponzi zwendel is, ESG corporate beleggen. Fink, met $9 biljoen als hefboom, duwt de grootste verschuiving van kapitaal in de geschiedenis naar een zwendel die bekend staat als ESG-beleggen. De VN-agenda voor “duurzame economie” wordt in stilte uitgevoerd door dezelfde mondiale banken die de financiële crises in 2008 hebben veroorzaakt. Deze keer bereiden ze de Klaus Schwab WEF Great Reset voor door honderden miljarden en binnenkort triljarden aan investeringen naar hun handgeplukte “woke” bedrijven te sturen, en weg van de “niet woke” zoals olie- en gasbedrijven of steenkool. BlackRock loopt sinds 2018 voorop bij het creëren van een nieuwe beleggingsinfrastructuur die “winnaars” of “verliezers” uitkiest voor beleggingen op basis van hoe serieus dat bedrijf omgaat met ESG-Milieu, Sociale waarden en Governance.

Een bedrijf krijgt bijvoorbeeld een positieve beoordeling voor het inhuren van genderdivers management en werknemers, of neemt maatregelen om hun koolstofvoetafdruk te elimineren door hun energiebronnen groen of duurzaam te maken, om de VN-term te gebruiken. Hoe bedrijven bijdragen aan een wereldwijd duurzaam bestuur is de meest vage van de ESG, en kan van alles inhouden, van bedrijfsdonaties aan Black Lives Matter tot steun aan VN-agentschappen zoals de WHO. Oliemaatschappijen zoals ExxonMobil of steenkoolbedrijven, hoe duidelijk ook, zijn ten dode opgeschreven nu Fink en vrienden hun financiële Great Reset of Green New Deal promoten. Dit is waarom hij een deal heeft gesloten met het presidentschap van Biden in 2019.

Volg het geld. En we kunnen verwachten dat de New York Times BlackRock zal toejuichen terwijl het de financiële wereldstructuren vernietigt. Sinds 2017 is BlackRock de grootste aandeelhouder van de krant. Carlos Slim was de tweede grootste. Zelfs Carl Icahn, een meedogenloze Wall Street asset stripper, noemde BlackRock ooit, “een extreem gevaarlijk bedrijf… Ik zei altijd, weet je, de maffia heeft een betere ethische code dan jullie.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/06/16/dezelfde-louche-mensen-bezitten-zowel-big-pharma-als-de-media/?swcfpc=1