15 landen tegen de machtsovername door de WHO

Hoewel wordt beweerd dat de nieuwe WHO-verdragen de nationale soevereiniteit niet zullen aantasten, zien sommige landen dit anders, schrijft Thomas Oysmüller. 

Weken voor de start van de jaarvergadering van de WHO in Genève zijn de meningsverschillen duidelijker dan ooit tevoren. Sommige landen zijn duidelijk gekant tegen het pandemieverdrag en de wijzigingen in de Internationale Gezondheidsregeling (IHR), die de bevoegdheden van de WHO enorm zouden uitbreiden.

WHO-afwijzing

Slowakije is pas het eerste EU-land dat duidelijk maakt dat het niet zal tekenen vanwege zorgen over het verlies van de nationale soevereiniteit. Journalist Meryl Nass vat zondag in een artikel de belangrijkste ontwikkelingen samen. Ze legt uit dat de landen hier vanaf de eerste dag van de onderhandelingen geen controle over hadden – maar tegelijkertijd is het zeer ongebruikelijk dat duidelijke meningsverschillen publiekelijk worden verwoord vóór de start van de Wereldgezondheidsvergadering. Er zijn waarschijnlijk nogal wat landen die genoeg hebben van de huidige WHO.

Tijdens de Algemene Vergadering van de VN in september 2023 hadden elf landen al verklaard dat zij de ‘Pandemic Preparedness’-agenda van de WHO niet zouden steunen; het pandemieverdrag en de nieuwe IHR zijn hier essentieel. De elf landen zijn: Wit-Rusland, Bolivia, Noord-Korea, Eritrea, Nicaragua, Iran, Rusland, Cuba, Syrië, Venezuela, Zimbabwe.

Deze landen worden doorgaans beschouwd als nauwe bondgenoten van China of onderhouden op zijn minst contacten met het ‘Middenrijk’. Tegelijkertijd beweert het conservatieve verzet in het Westen vaak dat de WHO een “instrument van China” is geworden. Deze elf landen laten eens te meer zien hoe tegenstrijdig het argument is.

Sinds september is er veel gebeurd in het Westen. Allereerst is er de Slowaakse regering onder leiding van de sociaaldemocraat Robert Fico. Er staat duidelijk in dat beide documenten niet zullen worden ondertekend ; geen enkele EU-regering heeft ooit zo ver durven gaan.

Maar het is niet alleen Slowakije dat de WHO-hervorming waarschijnlijk zal verwerpen.

Volgens Meryl Nass zouden de parlementsverkiezingen in Kroatië ook een meerderheid tegen de WHO-afspraken hebben opgeleverd. De Kroatische president staat bekend om zijn kritiek op de supernationale agenda. Hoewel hij er niet in slaagde de regering over te nemen, zijn de soevereinistische krachten waarschijnlijk sterker uit de verkiezingen gekomen.

Een Italiaanse senator had ook verklaard dat Italië tegen de verdragen zou stemmen. Hij verklaarde ook dat als de nieuwe IHR’s zouden worden goedgekeurd (er is slechts een gewone meerderheid nodig), Italië gebruik zou maken van de bezwaartermijn van tien maanden.

Meryl Nass ziet niet China achter de hervormingsagenda van de WHO, maar eerder de VS (en zijn “bondgenoten” in de EU). Samenvattend schrijft ze zondag:

Zullen de steekpenningen, nu de VS hebben aangekondigd dat ze honderd landen hebben omgekocht ( TKP had gerapporteerd over de Amerikaanse pandemiestrategie, red.) om hun pandemieparaatheidsagenda te ontwikkelen, voldoende zijn om deze contracten over de finish te krijgen? Zullen de Untouchables boos zijn? Hoeveel gaat het de Amerikaanse belastingbetaler kosten om de landen van de wereld te laten instemmen met dictatoriale controle over pandemieën en gezondheidsinformatie?

Het is zeer ongebruikelijk dat een dergelijk meningsverschil vóór het begin van de Wereldgezondheidsvergadering openbaar wordt gemaakt. En met ‘hybride onderhandelingen’, ook wel ‘achterkamertjeshandel’ genoemd, die vlak voor de bijeenkomst plaatsvinden, zal niemand tijd hebben om de contracten af ​​te handelen voordat er over gestemd moet worden. Het was van begin tot eind een corrupt proces. Hij kon alleen slagen door middel van geheimhouding (niemand weet wat er werkelijk in de contracten staat) en omkoping.

In ieder geval gaat het verzet tegen de plannen veel verder dan de inhoud die de mainstream nu uitlegt als reden voor de problemen. Volgens hen zou het pandemieverdrag alleen mislukken omdat het Zuiden geen goedkope vaccins zou krijgen. Dat kan één reden zijn – maar veel landen zijn zich ervan bewust dat de WHO ook toegang zou kunnen krijgen tot hun soevereiniteit. In de Duitstalige mainstream wordt dit echter nog steeds als “desinformatie” beschouwd.

Advocaat Philipp Kruse waarschuwde er ook voor om de nu aangekondigde vertraging in het pandemische contract niet als een groot succes te vieren – ook, maar niet alleen, omdat de gezondheidsvoorschriften blijkbaar verder zullen worden gewijzigd.

Kruse over de status van de onderhandelingen:

Deze vertraging in de contractonderhandelingen over het nieuwe pandemieverdrag heeft absoluut niets te maken met zorgen over onze grondrechten of onze gezondheid. Vooral niet als je bedenkt dat mRNA-injecties schadelijk zijn en dat informatiecontrole en censuur antidemocratisch en antiwetenschappelijk zijn. Nogal Het tegenovergestelde:

mRNA-toxinen en informatiecontrole door de WHO zijn de absolute, niet-onderhandelbare bouwstenen van deze megalomane pandemische industrie zonder God. Deze onderhandelingen gaan allemaal over de spelregels voor de grootste bedrijven van de komende decennia. Deze nieuwe pandemische wereldorde zal een geheel nieuwe industrie creëren met enorme kartels die buiten alle antitrust- en juridische controle zullen vallen. De hele zaak staat onder leiding van een WHO als de allerhoogste (op afstand bestuurde) impulsgenerator, als de mondiale toezichthoudende autoriteit voor pandemische producten en als monopolie op de waarheid in alle pandemische kwesties.

[…]

Wat we hier zien is de geboorte van een gecontroleerde pandemie en een economie van medische hulpmiddelen van onverzadigbare omvang. Jullie profiteurs zullen genoeg hebben gehad voor de rest van hun tijd op aarde en zijn nu aan het strijden voor de beste startposities bij de start van de Nieuwe Pandemische Orde.

Daarom is elke viering door burgerrechtenactivisten vanwege deze vertraging helaas misplaatst. In plaats daarvan moeten we onze inspanningen op zeer grote schaal vergroten en ons pad met alle nauwkeurigheid tot het einde volgen. Samen, rustig en professioneel. Tot het werk klaar is en de dreiging is afgewend.

Het pandemieverdrag vereist een tweederde meerderheid in de vergadering met daaropvolgende ratificatie in de nationale parlementen, de IHR vereist een gewone meerderheid en geen ratificatie, hoewel er een bezwaarperiode van tien maanden is voordat het in werking treedt.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Pandemieverdrag wankelt nu de gesprekken zonder overeenstemming eindigen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over