Terwijl Project Oekraïne de geschiedenis ingaat, zal Project Taiwan in een stroomversnelling terechtkomen. Eeuwige oorlogen sterven nooit.
Dit is het Jaar van de Houten Draak, volgens de klassieke Chinese wuxingcultuur (“vijf elementen”). De draak, een van de twaalf tekens van de Chinese dierenriem, is een symbool van macht, adel en intelligentie. Hout voegt groei, ontwikkeling en welvaart toe, schrijft Pepe Escobar.
Noem het een samenvatting van waar China in 2024 naartoe gaat.
De tweede sessie van het 14e Nationale Comité van de Chinese Politieke Consultatieve Conferentie van het Chinese Volk (CPPCC) werd zondag in Peking afgerond.
De bredere wereld zou moeten weten dat binnen het raamwerk van de basisdemocratie met Chinese kenmerken, een uiterst complex – en fascinerend – fenomeen, het belang van de CPPCC van het allergrootste belang is.
De CPPCC kanaliseert de brede verwachtingen van de gemiddelde Chinees naar het besluitvormingsniveau en adviseert de centrale overheid feitelijk over een breed scala aan kwesties – van het dagelijks leven tot hoogwaardige ontwikkelingsstrategieën.
Dit jaar concentreerde het grootste deel van de discussie zich op de vraag hoe we de modernisering van China nog sneller kunnen laten verlopen. Omdat dit China was, bloeiden concepten – zoals bloemen – over het hele spectrum, zoals ‘nieuwe productiekrachten van hoge kwaliteit, ‘verdiepende hervormingen’, ‘openstelling op hoog niveau’, en een fantastische nieuwe, ‘diplomatie van grote landen met Chinese kenmerken.”
Zoals de Global Times benadrukte: “2024 is niet alleen een cruciaal jaar voor het bereiken van de doelstellingen van het ‘14e Vijfjarenplan’, maar ook een sleuteljaar voor het verwezenlijken van de transitie naar hoogwaardige ontwikkeling van de economie.”
Wedden op strategische investeringen
Laten we dus beginnen met het eerste ‘werkrapport’ van de Chinese premier Li Qiang, dat een week geleden werd uitgebracht en waarmee de jaarlijkse zitting van het Nationale Volkscongres werd geopend. De belangrijkste conclusie: Peking zal dezelfde economische doelstellingen nastreven als in 2023. Dat vertaalt zich in een jaarlijkse groei van 5%.
Natuurlijk zullen deflatoire risico’s, een neergang op de vastgoedmarkt en het enigszins wankele ondernemersvertrouwen niet eenvoudigweg verdwijnen. Li was behoorlijk realistisch en benadrukte dat Peking zich “scherp bewust” is van de uitdagingen die voor ons liggen: “Het bereiken van de doelstellingen van dit jaar zal niet eenvoudig zijn.” En hij voegde eraan toe: “De mondiale economische groei ontbreekt aan kracht en de regionale hotspotproblemen blijven uitbarsten. Dit heeft de externe omgeving van China complexer, ernstiger en onzekerder gemaakt.”
De strategie van Peking blijft gericht op een “proactief begrotingsbeleid en een voorzichtig monetair beleid”. Kortom: het nummer blijft hetzelfde. Er zal geen enkele “stimulus” zijn.
Diepere antwoorden zouden gevonden moeten worden in het werkrapport/begroting uitgegeven door de Nationale Commissie voor Ontwikkeling en Hervorming: de nadruk zal liggen op structurele verandering, via extra fondsen voor wetenschap, technologie, onderwijs, nationale defensie en landbouw. Vertaling: China zet in op strategische investeringen, de sleutel voor een hoogwaardige economische transitie.
In de praktijk zal Peking zwaar investeren in de modernisering van de industrie en de ontwikkeling van ‘nieuwe productiekrachten van hoge kwaliteit’, zoals nieuwe energievoertuigen, bioproductie en commerciële ruimtevluchten.
Minister van Wetenschap Yin Hejun maakte het duidelijk: er was een stijging van 8,1% in de nationale investeringen in onderzoek en ontwikkeling in 2023. Hij wil meer – en hij zal het krijgen: de R&D-uitgaven zullen met 10% groeien tot een totaal van 370,8 miljard yuan.
Het mantra is ‘zelfredzaamheid’. Op alle fronten – van chipproductie tot AI. Er is een technologieoorlog aan de gang die niet te stuiten is – en China is er volledig op gefocust om de ‘tech containment’ van de Hegemon tegen te gaan, net zoals het uiteindelijke doel is om de technologische suprematie van zijn voornaamste concurrent te ontnemen. Peking kan zichzelf eenvoudigweg niet toestaan kwetsbaar te zijn voor door de VS opgelegde technologische knelpunten en verstoringen van de toeleveringsketen.
Economische problemen op de korte termijn zullen dus geen slapeloze nachten veroorzaken. Het leiderschap in Peking kijkt altijd vooruit en richt zich op uitdagingen op de lange termijn.
Lessen trekken uit het slagveld van de Donbass
Peking zal de economische ontwikkeling van Hongkong en Macau blijven sturen en nog meer investeren in de cruciale Greater Bay Area, het belangrijkste hightech-, diensten- en financiële knooppunt in Zuid-China.
Taiwan stond uiteraard centraal in het werkrapport; Peking verzet zich fel tegen ‘externe inmenging’ – code voor Hegemon-tactieken. Dat wordt in mei nog lastiger, als William Lai Ching-te, die flirt met onafhankelijkheid, president wordt.
Op het gebied van defensie zal er in 2024 slechts een stijging van 7,2% zijn, wat peanuts is vergeleken met het defensiebudget van de Hegemon dat nu de 900 miljard dollar nadert: dat van China bedraagt 238 miljard dollar, zelfs nu het nominale bbp van China dat van de VS nadert
Een groot deel van het Chinese defensiebudget zal naar opkomende technologie gaan – gezien de enorm waardevolle lessen die de PLA leert van het slagveld in de Donbass, evenals de diepgaande interacties die deel uitmaken van het strategische partnerschap tussen Rusland en China.
En dat brengt ons bij de diplomatie. China zal stevig gepositioneerd blijven als kampioen van het Mondiale Zuiden. Dat werd expliciet gemaakt door minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi tijdens een persconferentie aan de zijlijn van het Nationale Volkscongres.
De prioriteiten van Wang Yi: “het onderhouden van stabiele relaties met de grootmachten; de handen ineen slaan met de buurlanden voor vooruitgang; en streven naar revitalisering met het Mondiale Zuiden”.
Wang Yi benadrukte nogmaals dat Peking voorstander is van een “gelijke en ordelijke” multipolaire wereld en “inclusieve economische mondialisering”.
En natuurlijk kon hij niet toestaan dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Little Blinken – altijd uit zijn doen – wegkwam met zijn nieuwste “recept”: “Het is ontoelaatbaar dat degenen met de grootste vuist het laatste woord hebben, en het is absoluut onaanvaardbaar dat bepaalde landen aan tafel moeten zitten terwijl andere landen alleen maar op het menu kunnen staan.”
BRI als mondiale accelerator
Van cruciaal belang was dat Wang Yi opnieuw de nadruk legde op het streven naar “hoogwaardige” samenwerking binnen het Belt and Road Initiative (BRI)-kader. Hij definieer de BRI als “een motor voor de gemeenschappelijke ontwikkeling van alle landen en een versneller voor de modernisering van de hele wereld”. Wang Yi zei eigenlijk dat hij hoopvol is over de opkomst van een “Global South-moment in mondiaal bestuur” – waarin China en BRI een essentiële rol spelen.
Het werkrapport van Li Qiang bevatte overigens slechts één paragraaf over BRI. Maar dan vinden we dit goudklompje terwijl Li verwijst naar de New International Land-Sea Trade Corridor – die het geheel door land omgeven zuidwesten van China via de provincie Guangxi met de oostkust verbindt.
Vertaling: BRI zal zich richten op het openen van nieuwe economische wegen voor de minder ontwikkelde regio’s van China, waarbij het zal diversifiëren ten opzichte van de eerdere nadruk op Xinjiang.
Dr. Wei Yuansong is lid van de CPPCC en ook van de Chinese Democratische Partij voor Boeren en Arbeiders – die toevallig een van de acht niet-CCP-partijen in de Chinese politiek is (zeer weinigen buiten China weten hiervan).
Hij gaf een aantal fascinerende commentaren over BRI aan Fengmian News en benadrukte ook de noodzaak om “het verhaal van China goed te vertellen” om “conflicten en incidenten” langs de BRI-weg te vermijden. Daarom suggereert Wei de noodzaak om een ‘internationale taal’ te gebruiken bij het vertellen van deze verhalen; dat impliceert het gebruik van Engels.
Wat Wang Yi in zijn persconferentie zei, dat werd in detail besproken op de gesloten Centrale Conferentie over Buitenlandse Zaken eind 2023, waar werd vastgesteld dat China “strategische kansen” had om zijn “internationale invloed, aantrekkingskracht en macht” te vergroten ondanks “harde wind en woelige wateren”.
De belangrijkste conclusie: de verhalende oorlog tussen China en de Hegemon zal meedogenloos zijn. Peking is ervan overtuigd dat het in staat is stabiliteit, investeringen, connectiviteit en gezonde diplomatie te bieden aan het hele Zuiden, in plaats van Forever Wars.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Ma Xinmin, de juridisch adviseur van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken, tegen het Internationaal Gerechtshof zegt dat de Palestijnen recht hebben op gewapend verzet als het gaat om de strijd tegen de kolonialistische, racistische apartheidsstaat Israël. Daarom kan Hamas niet worden gedefinieerd als een terroristische organisatie. Dit is het overweldigende standpunt in alle landen van de islam en in het merendeel van het Zuiden.
Hoe zich te verzetten tegen collectieve westerse sancties
De twee sessies weerspiegelden het volledige inzicht van Peking dat de inperkings- en destabilisatietactieken van de Hegemon de grootste uitdaging blijven voor de vreedzame opkomst van China. Maar tegelijkertijd weerspiegelde het het Chinese vertrouwen in zijn mondiale diplomatieke invloed als kracht voor vrede, stabiliteit en economische ontwikkeling. Het is een uiterst gevoelig evenwicht dat alleen het Middenrijk lijkt te kunnen bewerkstelligen.
Dan is er de Trump-factor.
Econoom Ding Yifan, voormalig adjunct-directeur van het World Development Institute, onderdeel van het Development Research Centre van de Staatsraad, is een van degenen die zich ervan bewust zijn dat China belangrijke lessen leert van Rusland over hoe het zich kan verzetten tegen collectieve westerse sancties – die onvermijdelijk tegen China ingezet zullen worden, vooral als Trump terug is in het Witte Huis.
En dat brengt ons bij de absolute sleutelkwestie die momenteel wordt besproken in Moskou, binnen het partnerschap tussen Rusland en China, en binnenkort ook onder de BRICS: alternatieve betalingen voor de Amerikaanse dollar, toenemende handel tussen ‘bevriende naties’ en controles op kapitaalvlucht.
Bijna alle handel tussen Rusland en China vindt nu plaats in yuan en roebel. Terwijl de Russische handel met de EU in 2023 met 68% is gedaald, is de handel met Azië met 5,6% gestegen – waarbij nieuwe mijlpalen werden bereikt met China (240 miljard dollar) en India (65 miljard dollar) – en 84% van de totale Russische energie-export gaat naar “bevriende landen”.
Tijdens de twee sessies werd niet in detail ingegaan op een aantal extreem netelige geopolitieke kwesties. De Indiase versie van multipolariteit bijvoorbeeld is – gezien de onopgeloste liefdesrelatie van New Delhi met Washington – heel anders dan die van China. Iedereen weet – en niemand meer dan de Russen – dat binnen BRICS 10 de grootste strategische kwestie is hoe de voortdurende spanning tussen India en China kan worden opgevangen.
Wat duidelijk is, zelfs achter de mist van goede wil die de Twee Sessies omhult, is dat Peking zich er volledig van bewust is hoe de Hegemon – opzettelijk – al een belangrijke Chinese rode lijn overschrijdt en officieel “permanente troepen” in Taiwan stationeert.
Sinds vorig jaar trainen Amerikaanse Special Forces Taiwanezen in het bedienen van Black Hornet nano-microdrones. In 2024 worden Amerikaanse militaire adviseurs fulltime ingezet op legerbases op de Kinmen- en Penghu-eilanden.
Degenen die feitelijk de Amerikaanse buitenlandse politiek achter de Crash Test Dummy in het Witte Huis aansturen, geloven dat ze, ook al zijn ze machteloos om de Houthi Ansarallah in de Rode Zee aan te pakken, in staat zijn de Draak te porren.
Geen enkele houding zal de routekaart van de Draak veranderen. De politieke resolutie van de CPPCC over Taiwan roept op tot het verenigen van “alle patriottische krachten”, “het verdiepen van de integratie en ontwikkeling op verschillende terreinen in de Straat van Taiwan”, en het inzetten voor “vreedzame hereniging”. Dat zal zich in de praktijk vertalen in een grotere economische/handelssamenwerking, meer directe vluchten, meer vrachthavens en logistieke bases.
Terwijl Project Oekraïne de geschiedenis ingaat, zal Project Taiwan in een stroomversnelling terechtkomen. Eeuwige oorlogen sterven nooit. Kom maar op. De Draak is klaar.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
