De wereld houdt de adem in voor het komende grondoffensief in Gaza. In theorie overtreft het Israëlische leger Hamas in vrijwel alle opzichten, maar in de praktijk is het vooral Israël dat alles te verliezen heeft.

Einde van de status quo
Sinds de verrassingsaanval van Hamas op 7 oktober jongstleden – waarbij militanten de Israëlische verdedigingslinies doorbraken en tot ver in vijandelijk gebied doordrongen – hebben nagenoeg alle overlevende Hamas-strijders zich wederom teruggetrokken naar Gaza. De Israëlische strijdkrachten omsingelen het gebied op land en op zee. De enige andere toegang, de Egyptisch-Gazaanse grens, is eveneens dicht.

Ter vergelding voeren de Israel Defense Forces (IDF) lukraak tapijtbombardementen uit met duizenden doden en gewonden als gevolg, hoofdzakelijk onschuldige burgers. Desalniettemin zal dat ongekende geweld de Gazanen niet breken. Na jaren van Israëlische agressie is de lokale bevolking gewend geraakt aan dergelijke ontberingen. De IDF kan Gaza zonder al te grote risico’s aanvallen met artillerie en vanuit de lucht: Hamas heeft immers geen (professionele) artillerie of luchtafweergeschut.

Zo ziet de strijd tussen Israël en Hamas er dan ook doorgaans uit. Hamas vuurt provisorische raketten af op Israëlische doelen en Israël bombardeert Gaza met gevechtsvliegtuigen en langeafstandwapens. Daarom betekent de aanval op 7 oktober 2023 het einde van de militaire status quo in de regio.

Gevoelige nederlaag
Er bestaat discussie over het feit of de Israëlische inlichtingendiensten op de hoogte waren van het offensief. Ongeacht of dat waar is of niet, het staat vast dat de zionistische entiteit een gevoelige nederlaag heeft geleden. Plotseling blijkt Israël, ondanks de aanzienlijke economische, technologische en militaire voorsprong, erg kwetsbaar. De Israëlische bevolking roept om wraak en daaraan geven politici gehoor. Zo beloofde premier Benjamin Netanyahu (echte naam: Mileikowsky) Hamas te vernietigen.

Als Israël Hamas wil vernietigen betekent dat uitsluitend lucht- en artilleriebombardementen niet langer voldoen. Het vereist een werkelijk grondoffensief in Gaza met troepen en tanks. Dat werpt een heel ander licht op de ‘verrassingsaanval’ van Hamas, dikwijls omschreven als een ‘kamikaze-aanval’ of ‘wanhoopsdaad.’ Het is belangrijk om te beseffen dat Iran, dat de Palestijnen voorziet van wapentuig en militair advies, de belangrijkste bondgenoot is van Hamas. De Iraanse Revolutionaire Garde, die de afgelopen decennia veel slagveldervaring opdeed bij diverse conflicten in het Midden-Oosten, zal geen ondoordachte en impulsieve acties van Hamas toestaan.

Wanhoopsdaad of list?
Hoe kan Hamas het technologische voordeel van Israël ontnemen? Door de Israëli’s Gaza in te lokken en te dwingen tot een gevecht op korte afstand. Dat betekent een enorme uitdaging voor Israël. Grote delen van Gaza liggen in puin en zijn daarom moeilijk toegankelijk voor tanks. Het zal niet de eerste keer zijn dat een militaire grootmacht zich stuk bijt op de strijd in stedelijk gebied. Tijdens de Eerste Tsjetsjeense Oorlog (1994-1996) wisten islamitische rebellen in Grozny – met vrij basale antitankwapens – zo de Russische tanks één voor één uit te schakelen. De Eerste Slag om Grozny eindigde in een bloedbad voor de Russen, die niet lang daarna de oorlog verloren.

Lees verder bij Triari >>

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over