Een artikel gepubliceerd in nummer 148 (juli-augustus 2022) van het Duitse militaire tijdschrift Deutschen Militärzeitschrift (DMZ), onderzocht onderwateroorlogsvoering in de 21e eeuw en het belang daarvan voor het geopolitieke en veiligheidsbeleid. Door de huidige ontwikkelingen rond de sabotagedaden op de Oostzeepijpleidingen Nord Stream 1 en 2 heeft dit artikel onverwacht veel aandacht gekregen, meldt Free West Media.

Tegen de achtergrond van de recente spanningen met Rusland is de Russisch-Duitse Oostzeepijpleiding Nord Stream 2 enkele weken geleden in de ijskast gezet. De miljardenpijpleiding, die Europa van Russisch gas moest helpen voorzien, gaat voorlopig niet in bedrijf.

Dit betekent dat niet alleen westerse politici, maar ook een of twee NAVO-officieren zich over één ding minder zorgen hoeven te maken. Want de zwaar bevochten Oostzeepijpleiding bezorgt niet alleen transatlantische politieke strategen hoofdbrekens, maar ook Amerikaanse militaire leiders: al lange tijd bestaat het vermoeden dat de Russen, die volgens het contract verantwoordelijk zijn voor het onderhoud, de bewaking en de controle van de pijpleiding, te veel inzicht hebben gekregen in de activiteiten van de NAVO.

Westerse waarnemers beweren dat zeer gevoelige sonarsystemen werden geleverd aan de basis van de Oostzeevloot in Kronstadt bij Sint-Petersburg, die zouden worden aangesloten op de glasvezelkabel die parallel aan de pijpleiding loopt. Dit zou de Russische marine een krachtig systeem voor vroegtijdige waarschuwing tegen westerse oppervlakte- en onderwatereenheden hebben gegeven.

Oorlog op de zeebodem

“Je moet deze zorg serieus nemen”, klaagde het veiligheidsblad Loyal. “Bij elk onderhoud aan de pijpleiding door Russische bemanningen neemt het gevaar toe dat er installaties worden gemaakt die militaire doeleinden hebben en een bedreiging vormen voor NAVO-onderzeeërs of zelfs voor communicatielijnen. Met dit aspect is geen rekening gehouden bij de vergunningsprocedures voor de pijpleiding.”

De sleutelterm in deze context is: Zeebodemoorlog. Westerse militairen richten zich vooral op de Russische kant, die in relevante scenario’s in staat wordt geacht tot “laagdrempelige” aanvallen, bijvoorbeeld op onderzeese kabels en transoceanische internetverbindingen. Maar er wordt ook gesproken over het “gebruik van de zeebodem en de waterkolom als alternatieve ruimte voor militaire operaties, navigatie en communicatie”.

In principe is Russisch zee- en diepzeeonderzoek te wantrouwen, omdat het vermoeden bestaat dat het wordt gebruikt – bijvoorbeeld door het “Hoofddirectoraat voor Diepzeeonderzoek” (GUGI) – om de aanleg van onderzeese kabel- en communicatieverbindingen te controleren.

De contouren van een toekomstig “asymmetrisch” conflictscenario zijn een bron van zorg geworden voor de westerse marinestaf: Russische onderzeeërs, die tegenwoordig stiller, sneller en moeilijker te lokaliseren zijn dan dertig jaar geleden, zouden met relatief weinig inspanning de civiele en militaire infrastructuur van het Westen aanzienlijk kunnen beschadigen.

Zij zouden schade kunnen toebrengen, bijvoorbeeld door diepzeekabels te manipuleren of datastromen af te tappen – operaties waarvoor moderne NAVO-marineonderzeeërs overigens ook zijn ontworpen. Als Euraziatische continentale macht heeft Rusland echter het voordeel dat het bij een militair conflict niet afhankelijk is van de grote transoceanische communicatielijnen.

De Russische onderwatertroepen zouden zich met kleine, zeer mobiele en zeer gespecialiseerde onderwatereenheden kunnen richten op de onderzeese communicatie-infrastructuur van de NAVO: een missieprofiel met een beheersbaar risico en, indien succesvol, ernstige belemmeringen voor de transatlantische communicatie van het Westen. De meeste internetcommunicatie verloopt nog steeds via de onderzeese kabelverbindingen tussen Europa en Amerika.

https://twitter.com/AZmilitary1/status/1575617969903706112

Westerse wapenbedrijven hebben de uitdaging onderkend en bereiden zich voor op een nieuwe wapenwedloop: deze keer op de zeebodem. De Russische onderzeeërs, die stiller zijn geworden, moeten worden opgespoord door westerse sensorketens, die aanzienlijk gevoeliger zijn geworden. Ook wordt gedacht aan gevechtsrobots die zich op onderzeeërs richten: zo autonoom mogelijk, ondersteund door kunstmatige intelligentie. Drone-oorlogsvoering, die in de lucht duidelijkere contouren krijgt, staat op het punt ook de zeeën te veroveren.

De Amerikaanse Block VI Virginia-klasse onderzeeërs zullen het organische vermogen hebben om uitrusting voor zeebodemoorlogvoering in te zetten. “Wanneer dit nieuwe SSN wordt uitgerold, zullen we concurrenten hebben die ons niet alleen akoestisch kunnen detecteren, maar ook via algoritmen die de waterinterface gaan doorbreken. En dus komen die capaciteiten er aan, denken wij, en we moeten bouwen en in principe clandestien blijven met dat soort capaciteiten in het spel,” vertelde het jaarlijkse symposium van de Naval Submarine League in 2020.

Een SSN is een nucleair aangedreven aanvalsonderzeeër voor algemeen gebruik, het rompclassificatiesymbool van de Amerikaanse marine voor dergelijke schepen.

De Russische onderzeeër Losharik zou net als de Belgorod in staat zijn tot oorlogsvoering op zee.  Project 09852 Belgorod is gebaseerd op een Russische Oscar-klasse geleide raketonderzeeër die is aangepast om plaats te bieden aan Poseidon kerntorpedo’s die bewapend kunnen worden met een kernkop tot 100 megaton, meldde USNI News.

De Russische marinechef Adm. Nikolai Anatolyevich Yevmenov zei in juli van dit jaar: “Het schip is ontworpen om diverse wetenschappelijke problemen op te lossen, zoek- en reddingsoperaties uit te voeren en kan ook worden gebruikt als drager van reddingsdiepzee- en autonome onbemande onderwatervoertuigen.”

Als reactie op de Russische “Doomsday”-onderzeebootdreiging heeft de Amerikaanse marine de 2e Vloot opnieuw opgericht om een anti-onderzeebootoorlogsvoeringcommando voor het theater in de Atlantische Oceaan te creëren.

De Chinese HSU-001 is ook geoptimaliseerd voor oorlogsvoering op de zeebodem.

Robotvissen

Een paar jaar geleden testte de Amerikaanse marine een stille robotvisspion. Ghost Swimmer ziet eruit en beweegt als een vis. De robotvis, die 1,50 meter lang is en ongeveer 40 kilogram weegt, is geïnspireerd op de natuur. De onderwaterdrone is ontwikkeld door ingenieurs van de Amerikaanse marine en Boston Engineering. Ghost Swimmer kan op afstand worden bestuurd met een joystick of autonoom zwemmen – een echte onderwaterdrone.

De onderwaterrobot, ongeveer zo groot als een tonijn, is naar verluidt in staat om in vijandelijke wateren te zwemmen voor surveillance- en verkenningsmissies – bijna geruisloos. De voortbeweging is gemodelleerd naar echte vissen door met de staart heen en weer te wapperen. Dit maakt hem veel wendbaarder en stiller dan vergelijkbare toestellen die met een conventionele schroef worden aangedreven.

Het takenpakket van de vissendrone is veelomvattend: Niet alleen te gebruiken in vijandelijke wateren, maar ook om controletaken uit te voeren, bijvoorbeeld op scheepsrompen. Daartoe is de robo-fish via een 150 meter lange kabel verbonden met een laptop. Dankzij zijn krachtige batterijen kan hij ook zonder kabel naar vijandelijke zeegebieden zwemmen en daar volledig autonoom zijn opdracht vervullen – zoals het bewaken van gevoelige onderzeese kabels of het opsporen van vijandelijke onderzeeërs.

Tijdens tests op het terrein van de marinebasis Little Creek in de Amerikaanse staat Virginia heeft Ghost Swimmer de eerste ervaringen opgedaan met getijden, stromingen, wervelingen en weersomstandigheden. De geprogrammeerde software is zelfoptimaliserend, wat betekent dat de visdrone “leert” en zo zijn programma en bewegingssequenties optimaliseert.

“Het idee erachter is gebruik te maken van miljoenen jaren evolutie,” legt projectleider Jerry Lademann uit, een kapitein bij het Amerikaanse Korps Mariniers. “Deze vis heeft zichzelf geperfectioneerd door duizenden jaren door het water te zwemmen. Wat wij met het project proberen te doen, is nabootsen wat de natuur al heeft gedaan. Zo kunnen we ons ontwerp optimaliseren.”

Natuurlijk is het logisch om de high-tech vis ook uit te rusten met wapens voor speciale missies. Tot nu toe is daar nog niets concreets over gezegd. Projectleider Loper benadrukte dat niet alle mogelijke toepassingen van het systeem zijn uitgeput. Maar de eigenlijke gevechtsmissies, althans onder water, moeten voorlopig voorbehouden blijven aan bemande onderzeeërs, zei hij.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/09/27/amerikanen-hielden-oefeningen-met-onderwaterdrones-bij-bornholm-denemarken-waar-nordstream-1-en-2-opgeblazen-zijn/