De ontkoppeling van de werkelijkheid die in het Westen wordt gepubliceerd en uitgezonden is verbijsterend. Ik veronderstel dat ik niet verbaasd moet zijn dat mensen die transgenderisme als normaal beschouwen en verklaren dat mannen zwanger kunnen zijn, gretig onzin over het winnen van de oorlog door Oekraïne als realiteit omarmen. Ik wil uw aandacht vestigen op twee artikelen – Rusland staat voor “ongelooflijke armoede“, waarschuwt ex-IMF-chef (The Telegraph) en Wat 2023 zal brengen voor de oorlog in Oekraïne (The Spectator).
Godzijdank heeft de “ex-IMF-chef” niet langer de leiding over het IMF. Ik weet niet zeker of de man echt zo dom is, of dat hij een stroman is die alles zegt om de falende westerse meme over Rusland te ondersteunen, schrijft Larry Johnson.
Volgens de voormalige hoofdeconoom van het Internationaal Monetair Fonds wordt de Russische bevolking geconfronteerd met “ongelooflijke armoede” na de westerse sancties als reactie op de oorlog van Vladimir Poetin in Oekraïne.
Harvard-professor Kenneth Rogoff zei dat het land op weg is een nieuw Cuba, Venezuela of “een reusachtig Iran” te worden.
De economie van Rusland gelijkstellen met die van Cuba, Venezuela en Iran ontmaskert Rogoff als een incompetente econoom (Ouders, stuur uw kinderen niet naar Harvard). Laat me wat feiten presenteren:
Cuba BBP – 107,35 miljard
BBP van Venezuela – 482,36 miljard
BBP Iran – 359,71 miljard
Rusland BBP – 1,78 biljoen
Als je moeite hebt met wiskunde laat me je dan helpen. Het BBP van Rusland is groter dan dat van Cuba, Venezuela en Iran samen (949,42 miljard). Maar het BBP zegt niets over de onderliggende kracht van een economie. Iran en Venezuela hebben iets gemeen met Rusland – alle drie zijn grote olieproducenten, maar Rusland overtreft hen. In 2022 steeg de Russische olieproductie met 2% ondanks de zware internationale sancties. Dat komt omdat Rusland niet afhankelijk is van de verkoop van olie aan de Verenigde Staten en Europa. Landen buiten de westerse invloedssfeer – met name China en India – hebben hun aankopen van Russische olie opgevoerd.
Maar Rusland heeft iets wat geen van de drie andere pariastaten heeft – enorme natuurlijke hulpbronnen naast olie, waardoor het een zelfvoorzienend land is. Rusland is het rijkste land ter wereld wat natuurlijke hulpbronnen betreft:
De natie is een belangrijke producent van steenkool, diamanten, aluminium, asbest, edelstenen, diamanten, kalk, lood, gips, ijzererts, bauxiet, gallium, boor, mica, aardgas, kalium, platina, olie, zeldzame aardmetalen, ruwijzer, turf, stikstof, cadmium, arseen, magnesium, molybdeen, fosfaat, zwavel, titaniumspons, silicium, uranium, tellurium, vanadium, wolfraam, kobalt, grafiet, zilver, vermiculiet, selenium, rhenium, koper en goud.
Deze hulpbronnen garanderen dat Rusland niet het lot zal ondergaan van Cuba, Venezuela of Iran. Rusland is niet afhankelijk van de handel met de Verenigde Staten en Europa. Het lijkt er zelfs op dat de Verenigde Staten en Europa wat Rusland produceert nodig hebben om hun economie draaiende te houden.
Hier wat videobewijs dat het huidige Rusland lichtjaren verwijderd is van de oude Sovjet-Unie:
Wat de mislukte econoom Rogoff niet begrijpt is dat het besluit van het Westen om te proberen Rusland te sanctioneren en te vernietigen de ineenstorting van het door de Verenigde Staten gedomineerde financiële tijdperk na de Tweede Wereldoorlog versnelt. Een indicator daarvan is het besluit van Saudi-Arabië om betalingen in andere valuta te aanvaarden:
Saoedi-Arabië staat open voor afwikkeling van handel in andere valuta dan de Amerikaanse dollar Saoedi-Arabië staat open voor besprekingen over handel in andere valuta dan de Amerikaanse dollar, aldus de minister van Financiën van het koninkrijk, Mohammed Al-Jadaan, meldt Bloomberg.
Dit is het begin van een nieuwe economische wereldorde. Misschien is dat wat Rogoff achtervolgt.
https://dissident.one/2023/01/18/saoedi-arabie-bevestigt-dat-ze-gaan-handelen-in-niet-dollar-valuta-totaal-einde-van-vs-hegemonie/
Vervolgens Charles Lipson, die “professor emeritus in politieke wetenschappen is aan de Universiteit van Chicago, waar hij het programma voor internationale politiek, economie en veiligheid oprichtte, en een Spectator-schrijver.” Behoorlijk indrukwekkend. Nog meer prima facie bewijs ter ondersteuning van Andrei Martyanov’s vernietigende afkeuring van “politieke wetenschap” als een frauduleus academisch veld. Lipson schreef net het volgende:
Wat gebeurt er op het slagveld zelf? De strijd is de afgelopen twee maanden vertraagd door het vroege winterweer. Nu de grond bevriest, komen de tanks en artillerie van Oekraïne weer in beweging. De zachte grond heeft geen invloed gehad op Rusland, dat vertrouwt op menselijke aanvallen van vervangbare soldaten en luchtaanvallen door Iraanse drones. Wat hen heeft vertraagd is de slinkende voorraad precisiewapens en dienstplichtigen. Poetin kan niet veel doen aan de wapens, maar wel aan de mankracht. Hij is in het geheim begonnen met een nieuwe mobilisatieronde, ondanks de politieke gevaren. Het is één ding voor hem om mannen uit afgelegen gebieden te verzamelen. Het is heel wat anders om ze uit de straten van Moskou en Sint-Petersburg, het politieke hart van het land, te halen. Poetin zou dat alleen doen als hij denkt dat de oorlog verliezen nog gevaarlijker is. Dat is precies het vooruitzicht waarmee hij wordt geconfronteerd als Oekraïne dit voorjaar en deze zomer zijn overwinningen voortzet, en vooral als het land dreigt de Krim weer in te nemen.
Op dit moment zet Rusland zijn mislukte – en uiterst kostbare – poging voort om de steden Bakhmut en het nabijgelegen Soledar in te nemen, als onderdeel van zijn mislukte poging om de controle over de Donbas te consolideren. Ondertussen rukt Oekraïne langzaam op naar twee steden verder naar het noorden: Kreminna en Svatove. Deze steden en de snelweg die ze verbindt, zijn de volgende stappen naar het oosten na de inname van Lyman door Oekraïne in oktober.
Negeer het feit dat Rusland de afgelopen twee maanden zijn raketaanvallen op belangrijke infrastructuur heeft opgevoerd. Als de tanks van Oekraïne bewegen en de Russen verliezen, volgens Lipson, waarom heeft Oekraïne dan wanhopig honderden tanks uit het Westen nodig? Als Oekraïne wint en Rusland wordt verslagen op het slagveld, waarom bereidt het Westen dan niet zijn overwinningsfeest voor? Het bijeenbrengen van een mislukte NAVO-top in Ramstein deze week is geen teken dat het Westen vertrouwen heeft in de militaire vooruitzichten van Oekraïne.
De arme professor Lipson houdt blijkbaar de actualiteit niet bij en beseft niet dat Rusland niet alleen Soledar heeft veroverd (en enkele Amerikaanse soldaten daarbij) maar ook Bakhmut tactisch heeft omsingeld en snel oprukt in Zaporhyhia.
Lipson herhaalt de propaganda van Kiev dat de Oekraïense aanvallen op Kreminna en Svatove van strategisch belang zijn. Niets is minder waar. Rusland heeft nu vuurcontrole over de enige communicatielijnen die de Oekraïense troepen in Bakhmut bevoorraden. Zoals gebruikelijk maakt Rusland zijn plannen niet bekend, maar de huidige troepenbewegingen en artillerie- en luchtaanvallen wijzen er sterk op dat Rusland van plan is de Oekraïense troepen ten oosten van de rivier de Dneiper van bevoorrading af te snijden.
Ik sluit af met een vraag: zullen de westerse cheerleaders voor Oekraïne ooit toegeven dat Oekraïne aan het verliezen is?
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2023/01/19/oekraine-situatie-rapport-media-onwetendheid-tegenaanval-drie-verloren-legers/
