Samuel Fisher, eigenaar van Golden Valley Farms, wordt vervolgd door de Amerikaanse overheid, allemaal omdat zijn familie hun eigen dieren fokt, het vlees op de boerderij slacht en dat vlees aan de gemeenschap verkoopt.
De heer Fisher is een zachtaardige vader van vijf kinderen die een veeboerderij van 100 hectare in het hart van Virginia bezit en exploiteert. De boerderij begon vijf jaar geleden met de verkoop van melk, room en yoghurt, voordat ze begonnen met het slachten en verkopen van hun eigen vlees. Nu wordt de boerderij aangevallen door overheidsfunctionarissen die proberen de boerderij te sluiten en de man ervan te weerhouden zijn eigen gezin te voeden, schrijft Lance D Johnson.
Amish-boer die honderden mensen in de gemeenschap voedt, wordt aangevallen
“Dit klopt niet. We hadden al dit vlees. We hebben hard gewerkt om het in de vriezer te krijgen, te verwerken, te verpakken,” zei Mr. Fisher in een interview met Townhall. “De volgende dag kwamen ze met een huiszoekingsbevel, doorzochten alles, het huis, elk gebouw, de schuur. Ze doorzochten gewoon alles. We kunnen er niet aankomen. We kunnen het niet verkopen. We kunnen onze familie niet voeden. We kunnen het niet weggeven, niet aan de honden voeren. We kunnen er niets mee doen. Ze hebben het gewoon naar de vuilnisbelt gebracht.”
De heer Fisher kweekt en slacht zijn vlees ter plaatse en verkoopt het rechtstreeks aan zijn klanten. Zijn boerderij voedt ongeveer 500 mensen in de gemeenschap. Dankzij het lidmaatschapsprogramma van Golden Valley Farms kunnen individuen een deel van Fisher’s kudde van 100% grasgevoerde gouden Guernsey-koeien bezitten.
Zonder waarschuwing bracht een inspecteur van het Virginia Department of Agriculture and Consumer Services (VDACS) op 14 juni een bezoek aan Golden Valley Farms. Die dag besloot de regering de heer Fisher te straffen voor het verkopen van vlees dat niet was verwerkt door een door USDA geïnspecteerde fabriek.
Een onschuldige boer wordt overvallen en zijn bezittingen worden in beslag genomen vanwege de ‘misdaad’ om zijn gezin en gemeenschap te voeden
Toen Fisher vlees begon te verkopen, ging hij naar een USDA-inspecteur en stuurde hij het vlees naar de aangewezen USDA-faciliteiten. Het slachten en verwerken via de USDA verliep traag en moeizaam. Fisher kon de vereiste hoeveelheid dieren niet in één keer verzenden en kon niet economisch en op tijd werken om zijn klanten tevreden te stellen. “Tegen de tijd dat het vlees terugkomt, heb je misschien te weinig van bepaalde stukken vlees, maar wat je bestelt bij de USDA klopt daar niet mee. Sommige producten konden veel eerder op zijn dan andere, omdat je ze zo lang van tevoren moest bestellen.”
Zijn klanten spoorden de heer Fisher aan om het vlees op de boerderij te verwerken, zonder USDA-inspectie. Toen de USDA het klantenbestand ondervroeg, antwoordde de meerderheid (92%) dat ze het vlees op de boerderij wilden laten verwerken, zonder inmenging van de overheid. “Je moet doorgaan, want mensen zijn afhankelijk van dit spul als medicijn. Ik wil dat deze wereld de kans krijgt om echt voedsel te vinden”, zei de heer Fisher.
Fisher zei dat de lockdowns in 2020 hem dwongen acht tot twaalf maanden te wachten om het slachtproces te plannen. In die tijd waren zijn klanten vlees aan het inslaan omdat de winkels bijna leeg waren.
“Plotseling hadden we veel behoefte aan vlees,” zei Fisher. “Er was geen optie om het naar een USDA-faciliteit te brengen, dus toen werd besloten om het zelf te doen. Klanten kochten vooral ons eigen vlees, niet zozeer van de USDA. Toen kwam de pandemie en was er geen andere optie dan het niet beschikbaar te hebben of het zelf te verwerken. Dus begonnen we zelf te verwerken. We hebben het gebouw uitgebreid en een verwerkingsruimte gemaakt en dat bevalt ons nu prima.”
De klanten van Mr. Fisher hadden liever dat het vlees ter plekke werd verwerkt. “Ze bezitten een deel van het bedrijf. Ze bezitten een deel van de kudde,” legt Fisher uit. “Mijn gedachte was […] We kunnen hun koeien slachten, verwerken en aan hen verkopen. Ik heb dit allemaal aan de staat verteld, maar zij zeiden: ‘Nee, daar kun je niet omheen. Dat kun je niet doen.” Fisher zei dat de inspecteurs toestemming vroegen om de boerderij te doorzoeken. Mr. Fisher weigerde hun verzoek. “En ze zeiden tegen me: ‘We komen terug’ en vertrokken,” zei Fisher.
De staat richtte zich vanaf dat moment op zijn boerderij. Ze kwamen binnen en namen foto’s. Ze logen tegen de rechtbank en beweerden dat Mr. Fisher rauw vlees verkocht en een gevaar vormde voor de volksgezondheid. Toen de staat terugkeerde naar zijn boerderij, plunderden ze de vriezers en stopten ze een vrachtwagen vol met hun vlees. Mr. Fisher kreeg het bevel om niemand meer te voeren, zelfs niet zijn honden of zijn eigen familie. Geen van deze klanten is ooit ziek geworden van zijn producten. Velen zijn afhankelijk van de producten voor hun gezondheid en voedselzekerheid.
Maar dit maakte de almachtige staat niet uit. Toen Mr. Fisher doorging met het voeden van zijn gezin en het verkopen van voedsel aan zijn gemeenschap, kwam de staat met strafrechtelijke aanklachten en nam zijn boerderij in beslag. Hij heeft nu geen andere keuze dan terug te vechten tegen een schurkenstaat.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
we begonnen ooit met 4 jonge hennetjes, op de markt gekocht à €5. beetje TLC en binnen no-time legde ieder een 🥚. wat nu?! overschot onderdompelen in kalkwater en rest RUILEN met gemeenschap voor fruit + groenten, koemest, haardhout, taart, honing + jam, aangeschoten wild, zelfgestookte drank etc. etc. 🥰 ik verwonder me elke keer weer hoe 1 zaadje van een ALDI pruimtomaatje zich kan ontwikkelen tot een giga snoepfabriek 🍅 (met tig nwe zaadjes voor het vlg. jaar)
Dit is het moment dat je als Amerikaan de wapens oppakt.
Daar zou het zomaar van kunnen komen, hoewel de Amish daar niet echt om bekend staan.
Wat wel een probleem is, is de wetgeving; volgens een al wat oudere wet kan ieder perceel dat voor meer dan $1.000,- aan voedsel produceert worden aangemerkt als boerderij. Dit is natuurlijk sowieso al een belachelijk laag bedrag, maar met de stijgende voedselprijzen zit je met een kleine moestuin al snel aan dat bedrag.
Mocht de regering dat willen dan kan dat als boerderij worden aangemerkt en zit je opeens vast aan allerlei verplichtingen en extra regelgeving en zul je moeten dokken of stoppen en alsnog dokken.
Het probleem zit er in dat er in de VS letterlijk miljoenen ‘homesteaders’ zijn die dus (vrijwel) volledig zelfvoorzienend zijn wat betreft voedsel en dus zeker meer dan die $1.000,- per jaar produceren. Wat zeg ik, zelfs ik produceer meer dan dat en ik doe dat naast een voltijd-baan.
Als je eenmaal een precedent schept en dergelijke mensen gaat aanvallen op die manier dan zal dat een enorme weerslag hebben.
Dat gaat in het bovenstaande verhaal niet helemaal op; deze man had al een daadwerkelijke boerderij. Het probleem lag erin dat hij volgens de wet niet zomaar het vlees of de melk mocht verkopen. Wettelijk gezien moet dat worden verwerkt via een bedrijf dat is goedgekeurd. Dat dat een stomme wet is kunnen we het snel over eens zijn, maar het is nog steeds de wet en daar zit wel een probleem. Als de wet iets verbiedt, maar de overheid zorgt er vervolgens ook voor dat je het vlees niet kunt verwerken omdat al die faciliteiten gesloten zijn dan zet je iemand wel in de hoek.
Sowieso al het idee dat je zelf niet eens zelf de melk van je eigen koeien zou mogen drinken zonder dat dat door een ander bedrijf eerst wordt verwerkt is natuurlijk debiel en een voorbeeld van overdreven bemoeizucht door de overheid.