De mRNA-vaccins zijn begin 2021 wereldwijd uitgebracht onder de slogan ‘veilig en effectief’. Ongebruikelijk voor een nieuwe klasse medicijnen, werden ze al snel aanbevolen door de volksgezondheidsautoriteiten voor zwangere vrouwen. Eind 2021 werden vrouwen in de werkende leeftijd, inclusief vrouwen die zwanger waren, ontslagen omdat ze niet akkoord gingen met de experimentele injectie. Degenen die de mRNA-vaccins namen, deden dat op basis van vertrouwen in de gezondheidsautoriteiten – in de veronderstelling dat ze niet zouden zijn goedgekeurd als het bewijs niet absoluut duidelijk was. De rol van regelgevende instanties was om het publiek te beschermen en daarom zouden de medicijnen veilig zijn als ze werden goedgekeurd.

Onlangs werd een uitgebreid vaccinevaluatierapport gesponsord door Pfizer en ingediend bij de Australische toezichthouder, de Therapeutic Goods Administration (TGA) van januari 2021, vrijgegeven onder een verzoek om vrijheid van informatie, meldt The Daily Sceptic. Het rapport bevat belangrijke nieuwe informatie die door de TGA en door Pfizer zelf was achtergehouden. Veel hiervan houdt rechtstreeks verband met de veiligheid tijdens de zwangerschap en de gevolgen voor de vruchtbaarheid van vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het hele rapport is belangrijk, maar vier belangrijke gegevenspunten springen eruit:

• De snelle afname van antilichamen en T-cellen bij apen na een tweede dosis;
• Biodistributiestudies (eerder uitgebracht in 2021 via een FOI-verzoek in Japan);
• Gegevens over de impact van vruchtbaarheidsuitkomsten voor ratten;
• Gegevens over foetale afwijkingen bij ratten.

We concentreren ons op de laatste drie items, aangezien het voor het eerste punt voldoende is om het rapport zelf te citeren: “Antilichamen en T-cellen bij apen namen snel af gedurende vijf weken na de tweede dosis van [Pfizer Covid-vaccin] BNT162b2 (V9), bezorgdheid uiten over immuniteit op lange termijn.” Dit punt geeft aan dat de regelgevende instanties hadden moeten anticiperen op de snelle afname van de werkzaamheid en bij het begin moeten hebben geweten dat de aanvankelijke kuur met twee doses waarschijnlijk geen blijvende immuniteit zou verlenen en daarom meerdere herhaalde doses nodig zou hebben. Deze verwachting mislukking werd onlangs benadrukt door Dr. Anthony Fauci, voormalig directeur van de Amerikaanse NIH.

De drie resterende punten zouden een belangrijke reden tot bezorgdheid moeten zijn met betrekking tot het farmaceutische regelgevingssysteem. De eerste, zoals onthuld in 2021 , betrof biodistributiestudies van de lipide-nanodeeltjesdrager bij ratten, waarbij een luciferase-enzym werd gebruikt ter vervanging van het mRNA-vaccin. De studie toonde aan dat het vaccin zich na injectie door het hele lichaam verspreidt en niet alleen op de injectieplaats wordt aangetroffen, maar in alle geteste organen, met hoge concentraties in de eierstokken, lever, bijnieren en milt. Autoriteiten die begin 2021 gevaccineerde mensen verzekerden dat het vaccin in de arm blijft, waren, zoals we al twee jaar weten, niet eerlijk geweest.

Lipidenconcentratie per gram, herberekend als percentage van de injectieplaats.

In termen van de impact op de vruchtbaarheid en foetale afwijkingen bevat het rapport een studie van 44 ratten en beschrijft het twee belangrijke maatstaven, het pre-implantatie verliespercentage en het aantal afwijkingen per foetus (ook uitgedrukt per nest). In beide gevallen waren de statistieken significant hoger voor gevaccineerde ratten dan voor niet-gevaccineerde ratten.

Grof gezegd vergelijkt de pre-implantatieverliesratio het geschatte aantal bevruchte eicellen en het aantal eicellen dat in de baarmoeder is geïmplanteerd. De onderstaande tabel is afkomstig uit het rapport zelf en laat duidelijk zien dat het verliespercentage voor gevaccineerde (BNT162b2) meer dan het dubbele is van de niet-gevaccineerde controlegroep.

In een case control-onderzoek zou een verdubbeling van het zwangerschapsverlies in de interventiegroep een ernstig veiligheidssignaal zijn. In plaats van dit serieus te nemen, vergeleken de auteurs van het rapport vervolgens de uitkomsten met historische gegevens over andere rattenpopulaties – 27 studies van 568 ratten – en negeerden de uitkomst omdat andere populaties hogere totale verliezen hadden geregistreerd. Dit bereik wordt in de rechterkolom weergegeven als 2,6% tot 13,8%. Deze analyse is alarmerend, want onder de hoogste eerder geregistreerde drachtverliesniveaus in populaties elders blijven is geen veilige uitkomst wanneer de interventie ook nog eens gepaard gaat met dubbele schade ten opzichte van de controlegroep.

Een soortgelijk patroon wordt waargenomen voor foetale misvormingen met een hoger afwijkingspercentage in elk van de 12 bestudeerde categorieën. Van de 11 categorieën waarvan Pfizer bevestigde dat de gegevens correct zijn, zijn er slechts twee totale afwijkingen in de controlegroep, tegenover 28 met het mRNA-vaccin (BNT162b2). In de categorie die Pfizer als onbetrouwbaar bestempelde (boventallige lendenribben) waren er drie afwijkingen in de controlegroep en twaalf in de gevaccineerde groep.

Net als bij de toegenomen zwangerschapsverliezen negeerde Pfizer eenvoudig de trend en vergeleek de resultaten met historische gegevens van andere rattenpopulaties. Dit is erg belangrijk omdat het wordt gezien in elke misvormingscategorie. De case-control aard van de onderzoeksopzet wordt opnieuw genegeerd, om de aangetoonde negatieve resultaten schijnbaar te verbergen.

Deze gegevens geven aan dat er geen basis is om te zeggen dat het vaccin veilig is tijdens de zwangerschap. Concentratie van lipide-nanodeeltjes in eierstokken, een verdubbeld percentage zwangerschapsverliezen en een verhoogd percentage foetale afwijkingen in alle gemeten categorieën geeft aan dat het aanwijzen van een veilig-in-zwangerschap-label (B1-categorie in Australië) in strijd was met het beschikbare bewijs. De gegevens impliceren dat de ‘veilige en effectieve’ slogans van de regering niet alleen onjuist waren, maar ook totaal misleidend waren met betrekking tot de beschikbare veiligheidsgegevens.

Ondanks het negatieve karakter van deze resultaten lijkt de classificatie van dit geneesmiddel als “vaccin” verdere dierproeven te hebben uitgesloten. Historisch gezien vereisen nieuwe geneesmiddelen, vooral in klassen die nooit eerder bij mensen zijn gebruikt, een zeer strenge beoordeling. Voor vaccins geldt echter een lagere bewijslast dan voor gewone geneesmiddelen. Door mRNA-injecties als “vaccins” te classificeren, zorgde dit voor wettelijke goedkeuring met aanzienlijk minder strenge veiligheidseisen, zoals de TGA zelf opmerkt. In feite werken deze mRNA-gentherapieproducten (om de juiste term te gebruiken) meer als geneesmiddelen dan als vaccins, omdat zij de interne werking van cellen wijzigen, in plaats van een immuunrespons op de aanwezigheid van een antigeen te stimuleren. De etikettering van deze gentherapieproducten als “vaccins” betekent dat, voor zover wij weten, ook nu nog geen studies naar de genotoxiciteit of de carcinogeniteit zijn uitgevoerd.

Dit rapport, dat pas werd vrijgegeven na een FOI-verzoek, is buitengewoon verontrustend omdat het laat zien dat de autoriteiten op de hoogte waren van de grote risico’s van mRNA COVID-19-vaccinatie en tegelijkertijd de bevolking verzekerden dat het veilig was. Het feit dat de reguliere media (voor zover wij weten) de nieuw vrijgegeven gegevens volledig hebben genegeerd, zou de noodzaak tot voorzichtigheid moeten versterken bij het luisteren naar het advies van berichten over de volksgezondheid met betrekking tot COVID-19-vaccinatie.

In de eerste plaats is het duidelijk dat de regelgevers, de farmaceutische bedrijven en de regering hebben geweten dat de door een vaccin geïnduceerde immuniteit zeer snel afneemt. Bijgevolg betekenden de voor Pfizer en AstraZeneca genoemde cijfers van 95% en 62% werkzaamheid tegen symptomatische PCR-positieve infectie bijna niets, aangezien een snelle afname te verwachten was. Evenzo was het concept van een kuur van twee doses onnauwkeurig, aangezien er waarschijnlijk eindeloze boosters nodig zouden zijn geweest gezien de snelle afname van antilichamen en T-cellen die bij de apen werd waargenomen.

Het belangrijkste is dat de gegevens op geen enkele manier de ‘veilige’ conclusie met betrekking tot zwangerschap ondersteunen; ‘gevaarlijk’ zou veel nauwkeuriger zijn. De veiligheidsgaranties waren daarom volledig misleidend gezien de onthullingen van gegevens in de recente vrijgave van vrijheid van informatie. Regelgevende autoriteiten wisten dat dierstudies grote rode vlaggen lieten zien met betrekking tot zowel zwangerschapsverlies als foetale afwijkingen, in overeenstemming met de systemische verspreiding van het mRNA dat ze voor het publiek verborgen hadden gehouden. Zelfs in maart 2023 is het onmogelijk om deze garanties te geven, gezien het feit dat belangrijke studies, voor zover ons bekend, niet zijn gedaan. Pfizer koos ervoor om de overgrote meerderheid van de zwangerschappen in de oorspronkelijke proeven bij mensen niet op te volgen, ondanks het hoge aantal miskramen bij de minderheid die ze wel volgden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/03/02/28823/