Het Britse vlaggenschip vliegdekschip gaat kapot voordat het zelfs maar een schot heeft afgevuurd. Als er ooit een passend beeld was voor de ware staat van het land, dan is het dit wel, schrijft Finian Cunningham.

Britse heersers denken dat ze een oorlog tegen Rusland kunnen beginnen. Ze kunnen niet eens Jemenitische strijders in de Rode Zee tegenhouden. En zijn eersteklas vliegdekschip werd net weggesleept voordat het zelfs maar actie zag.

Waanvoorstellingen over ‘Groot-Brittannië’ en zijn militaire macht zijn lachwekkend. Groot-Brittannië is niets anders dan een schurkenstaat wiens arrogantie en waanvoorstellingen – net als zijn Amerikaanse toezichthouder – een gevaar vormen voor de mondiale veiligheid en vrede.

Het Britse vlaggenschip van de Royal Navy, het onlangs gebouwde vliegdekschip Queen Elizabeth, is op beschamende wijze gedwongen zich terug te trekken uit een grote NAVO-oorlogsoefening vanwege een mechanisch defect.

HMS Queen Elizabeth zou het paradepaardje moeten zijn van de Britse militaire vuurkracht. Het oorlogsschip is gebouwd voor $ 5 miljard en is spiksplinternieuw. Het wordt aangekondigd als een ‘supercarrier’. Het schip is niet alleen het vlaggenschip van de Royal Navy. Het is een vlaggenschip voor Groot-Brittannië.

Op het laatste moment moest het schip de deelname aan de enorme NAVO-oorlogsoefeningen die momenteel in heel Europa plaatsvinden, annuleren. Eén van de schroefassen bleek defect te zijn. In plaats van leiding te geven aan het Britse contingent in de grootste NAVO-mobilisatie sinds de Koude Oorlog, ligt het vliegdekschip nu op de reparatiewerf.

De wekenlange NAVO-oorlogsmanoeuvres, bekend als Steadfast Defender, zijn bedoeld als een demonstratie van robuuste militaire macht aan Rusland. In een tijd van verhoogde spanningen over de oorlog in Oekraïne worden de NAVO-oefeningen in Noord-Europa en Scandinavië door Moskou gezien als een verhulde dreiging. Bij de repetitie voor een oorlog zijn 90.000 troepen uit meer dan 30 landen betrokken, een armada van oorlogsschepen en straaljagers met nucleaire capaciteit die uit de VS worden gevlogen.

Het onvermogen van de HMS Queen Elizabeth om op het cruciale moment op de proppen te komen, draagt ​​alleen maar bij aan de vernedering van Groot-Brittannië. Het onderstreept de kritiek die zelfs door Britse militaire experts wordt geuit dat het land niet geschikt is om een ​​moderne oorlog te voeren die in strijd is met de oorlogszuchtige houding van Britse politici en militaire commandanten. Zeker niet tegen Rusland, wiens geavanceerde vuurkracht zich heeft bewezen tegen het door de NAVO gesteunde Oekraïne.

Bovendien beweren verschillende onafhankelijke militaire analisten dat de hele door de VS geleide NAVO-alliantie geen partij is voor Rusland, en ook niet voor China. De bondgenoten van de VS en de NAVO werden immers in 2021 gedwongen zich terug te trekken uit Afghanistan en konden de opstandelingen van de Taliban niet verslaan, ondanks twintig jaar bezetting van dat land.

Tijdens de afgelopen twee jaar van conflict in Oekraïne zijn Russische strijdkrachten erin geslaagd een breed scala aan door de NAVO geleverde wapens te vernietigen. Toegegeven, het Oekraïense regime heeft Rusland af en toe grote schade kunnen toebrengen. De moord op 28 mensen afgelopen weekend in de stad Lysychansk met door de VS geleverde HIMARS-raketten is daar een goed voorbeeld van. Het neerschieten van een Russisch transportvliegtuig met Amerikaanse Patriot-raketten op 24 januari, waarbij 74 mensen aan boord verloren gingen, is een ander voorbeeld.

Niettemin is het NAVO-arsenaal waarover Oekraïne beschikt, er niet in geslaagd enige strategische winst tegen Rusland mogelijk te maken. Zoals voormalig Pentagon-adviseur Doug Macgregor en anderen hebben opgemerkt, heeft Rusland de proxy-oorlog vrijwel gewonnen. De implicatie is dat de VS en hun NAVO-bondgenoten worden overtroffen door de superieure Russische militaire technologie.

Daarom is de inzet van de NAVO-troepen bij de huidige oorlogsmanoeuvres in Europa iets van een tandeloze tijger. Dat gezegd zijnde is de provocatie aan Moskou echter nog steeds een gevaarlijke escalatie van de vijandelijkheden, gezien de kans op misrekeningen tussen kernmachten.

Het verhaal van het Britse supervliegdekschip is een treffende metafoor. Groot-Brittannië en zijn NAVO-bondgenoten zijn steeds meer een projectie van een beeld zonder inhoud. Het is meer een psychologische operatie om te intimideren dan een feitelijk effectief offensief vermogen.

Kort na het voltooien van proefvaarten, nog maar een paar jaar geleden, was de eerste opdracht van HMS Queen Elizabeth een wereldtournee om te pronken met ‘Global Britain’. Voor Groot-Brittannië na de Brexit, met de hobbelige Boris Johnson in Downing Street, was het spektakel bedoeld om reclame te maken voor ‘Rule Britannia’ in de moderne tijd. De heimwee naar vroegere imperiale glorie is huiveringwekkend, maar is essentieel voor de Britse mythe van ‘grootheid’.

Snel vooruit naar het heden: de Britse marine wordt ingezet in de Rode Zee en helpt de Amerikanen bij het bombarderen van Jemen, het armste land in de Arabische regio. Het Anglo-Amerikaanse duo zou de internationale scheepvaart verdedigen tegen Jemenitische strijdkrachten die de vitale zeeroute hebben verboden uit solidariteit met de Palestijnen die in Gaza worden afgeslacht door het door de VS bewapende Israël.

Na het laatste raketsalvo op Jemen dit weekend waarschuwde de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Cameron de Jemenitische strijdkrachten “te stoppen” met het aanvallen van koopvaardijschepen die door de Rode Zee proberen te varen. Wie denkt ‘Lord Cameron’ wel dat hij is? De Jemenieten hebben de in Eton opgeleide ponce verteld dat hij zijn edicten moet intrekken. Ze zeggen dat hun blokkade van de scheepvaart zal voortduren totdat het genocidale offensief van Israël in Gaza is beëindigd. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië zouden de verschrikkingen in Gaza onmiddellijk kunnen stoppen als ze zouden ophouden Israël te steunen met wapens en politieke dekking.

De Jemenitische regering van Ansar Allah is verbonden met andere “verzetsgroepen” in Syrië, Irak, Libanon en Iran. Ze zeggen allemaal dat het de Verenigde Staten en Groot-Brittannië zijn die de regio destabiliseren met hun ‘roekeloze agressie’ en steun voor de Israëlische genocide in Gaza.

De regering-Biden bombardeert momenteel drie landen: Irak, Syrië en Jemen, en dreigt Iran aan te vallen – allemaal ter ondersteuning van Israëls criminele vernietiging van de Palestijnen.

Groot-Brittannië heeft een geleide-raketvernietiger HMS Diamond ingezet om Jemen samen met Amerikaanse oorlogsschepen te treffen. Het blijkt echter dat de Britse torpedobootjager niet over de raketten beschikt die het Jemenitische land vanuit zee kunnen aanvallen. De Royal Air Force moet Tornado-straaljagers naar Cyprus in het oostelijke Middellandse Zeegebied vliegen, vanwaar ze opstijgen om bommen op Jemen te laten vallen. Dat is ongeveer een heen- en terugreis van 10.000 kilometer. Dit ‘machtsvertoon’ is kluchtig, zo niet zielig.

Voor zo’n zogenaamd “vitale” verdediging van de internationale scheepvaart zou je denken dat Groot-Brittannië zijn vlaggenschip vliegdekschip had moeten sturen om samen te werken met de Amerikaanse tegenhanger USS Dwight Eisenhower in de Rode Zee.

Maar goed dat Londen dat niet deed. Met een kapotte schroef zou de HMS Queen Elizabeth een makkelijk doelwit zijn geweest voor de Jemenieten. In plaats van de Union Jack zouden de Britten misschien wel de witte vlag hebben gehesen.

Verschillende gerespecteerde militaire analisten zeggen dat de Amerikaanse en Britse strijdkrachten in de Rode Zee de Jemenitische operatie ernstig hebben onderschat. Voormalig CIA-analist Larry Johnson en voormalig US Marine-inlichtingenofficier Scott Ritter hebben beiden gezegd dat de Jemenieten over drones en ballistische raketten beschikken die in staat zijn Amerikaanse en Britse schepen tot zinken te brengen. Nu de aanvallen door de Jemenieten toenemen, is het slechts een kwestie van tijd voordat een van de Amerikaanse of Britse oorlogsschepen tot zinken wordt gebracht.

De vele bombardementen die de VS en Groot-Brittannië sinds 12 januari op Jemen hebben uitgevoerd – minstens zestien luchtaanvallen op tientallen locaties – hebben de Jemenieten in het geheel niet afgeschrikt. Scott Ritter zegt dat dit komt doordat de Jemenitische wapens diep onder de grond liggen of zeer mobiele systemen zijn die aanvallen kunnen ontwijken.

Op zijn zachtst gezegd heeft Groot-Brittannië een ernstig imago- en realiteitsprobleem. Het beweert de vrijheid van scheepvaart en het internationaal recht te verdedigen. De realiteit is dat Groot-Brittannië opnieuw optreedt als de aanvalshond van Amerika – zoals altijd. Deze keer lijken de Britten meer op een oude bulldog wiens benen verdwenen zijn.

Arrogante, waanvoorstellingen Britse politici hebben zich nog niet gerealiseerd dat “Groot-Brittannië” niets anders is dan een afgebroken imperium waarvan de bloeitijd meer dan een eeuw geleden lag. De economie en samenleving zijn vervallen en vallen uiteen onder een mislukt kapitalistisch systeem dat ongebreidelde ongelijkheid en armoede genereert.

Er was een lange tijd dat Groot-Brittannië een geduchte zeemacht was.

Nu gaat het vlaggenschip van het vliegdekschip kapot voordat het zelfs maar een schot heeft gelost. Als er ooit een passend beeld bestond voor de ware staat van het moderne Groot-Brittannië, dan is het dit wel.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Groot-Brittannië is een slechte grap, vooral het leger

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over