The Hunger Games: een simulatieoefening die hun strategie voor de oorlog tegen voedsel onthult

In 2015 werd een tweedaags simulatiespel gehouden dat door sommigen de ‘Hunger Games’ werd genoemd. 65 mensen speelden een voedselcrisissimulatie die zich afspeelde in de jaren 2020 tot 2030, schrijft Rhoda Wilson.

Herinnert u zich een pandemische simulatie uit 2019, genaamd Event 201, die diende als generale repetitie voor de reactie op de covid-pandemie in 2020?

Het lijkt erop dat dergelijke simulaties ook zijn gebruikt voor de oorlog tegen voedsel. Zoals Tracey Thurman opmerkte, onthult de voedselcrisissimulatie, officieel het Food Reaction Game genoemd, hun strategie voor de oorlog tegen voedsel.

Wat is het Food Reaction Game simulatiespel ?

Op 9 en 10 november 2015 sloten Thomson Reuters en andere mediaorganisaties zich aan bij evenementenorganisatoren Cargill, CNA, Mars, het Wereld Natuur Fonds (“WWF”) en het Center for American Progress voor een simulatie van een realistisch voedselcrisisscenario genaamd het ‘Food Chain Reaction Game: A Global Food Security Game’.

De simulatieoefening werd gehouden op het hoofdkantoor van WWF in Washington DC, waar 65 internationale beleidsmakers, academici, zakenmensen en opinieleiders bijeenkwamen om uit te zoeken hoe de wereld zou reageren op een toekomstige voedselcrisis.

Gedurende twee dagen vormden de spelers – verdeeld in teams voor Afrika, Brazilië, China, de EU, India, de VS, het internationale bedrijfsleven en investeerders en multilaterale instellingen – hun beleidsreacties terwijl delegaties intensief onderhandelden.

Het spel speelde zich af tussen 2020 en 2030 en was gebaseerd op een scenario van een mondiale voedselcrisis veroorzaakt door bevolkingsgroei, snelle verstedelijking, extreme weersomstandigheden en politieke crises.

Elk team kreeg de taak om op de mondiale voedselcrisis te reageren door beslissingen te nemen over voedselproductie, handel en beleid. Het spel werd over verschillende rondes gespeeld, waarbij elke ronde een jaar vertegenwoordigde van 2020 tot 2030.

Cargill heeft uiteraard een groot belang bij het begrijpen van de toekomst van voedsel – waar het zal worden verbouwd, hoe het zal worden verbouwd en hoe het efficiënt en duurzaam kan worden verhandeld. Het zijn hun zaken. “Cargill, ‘s werelds grootste agribusiness, is een groot voorstander geweest van zowel dit initiatief als de missie van WWF. Als een van de organisatoren van Food Chain Reaction gaf Cargill een kritische stem uit de particuliere sector in de dialoog”, aldus het Wereld Natuur Fonds.

“Het meest in het oog springende resultaat [ ] was een overeenkomst tussen de VS, de EU, India en China, die in de plaats kwamen van de twintig grootste uitstoters van broeikasgassen, om een ​​mondiale CO2-belasting in te stellen en de CO2-uitstoot in 2030 te beperken”, aldus Cargill.

De dag nadat de simulatieoefening was voltooid, rapporteerde Bloomberg:

Het is het jaar 2026. Overstromingen, verergerd door de klimaatverandering, hebben Bangladesh verwoest en miljoenen hongerige vluchtelingen naar de grens met India gedreven. Bezorgd over onrust en ziekte vraagt ​​India andere landen om hulp.

De VS en China reageren – China met hulpleveringen, de VS door de hulp aan Pakistan op te voeren, dat zijn eigen voedselcrisis heeft die de spanningen in India nog vergroot. Die hulp helpt India zich op Bangladesh te concentreren. De crisis ebt weg.

Hoewel het scenario fictief was, hebben twee schokken in de voedselprijzen sinds 2008 aanleiding gegeven tot rellen en revoluties over de hele wereld. Experts zeggen dat dergelijke verstoringen waarschijnlijk vaker zullen voorkomen, omdat een opwarmend klimaat grote schade aanricht aan de mondiale voedselproductie. Die angst bracht vertegenwoordigers van voedselproducenten uit het bedrijfsleven, hulpgroepen en regeringen deze week twee dagen samen in Washington, waar ze een gesimuleerde voedselcrisis naspeelden. Bloomberg News nam ook deel en vertegenwoordigde hoe de media op een crisis zouden reageren.

“Met de klimaatverandering vereist de manier waarop we omgaan met bedreigingen voor de voedselveiligheid een serieuze heroverweging”, zegt Kathleen Merrigan, een voormalige Amerikaanse vice-minister van Landbouw die aan de oefening deelnam. “De ups en downs van prijzen en overschotten zullen alleen maar extremer worden.”

In de simulatie – sommigen noemden het de ‘hongerspelen’ – op het Amerikaanse hoofdkantoor van het Wereld Natuur Fonds werd een fictief verhaal gecreëerd om echte gevaren te simuleren die snel kunnen ontstaan ​​als een toename van broeikasgassen bijdraagt ​​aan wisselvallig weer. In 2011 zorgde een reële droogte in Rusland voor voedselrellen in Noord-Afrika die de opstanden van de Arabische Lente voedden, waarvan de nasleep vandaag de dag in Syrië weerklinkt.

Het fictieve scenario begon in 2020, toen El Nino de gewassen in India en Australië verwoestte, gevolgd door een grote droogte in Noord-Amerika het jaar daarop.

Acht teams vertegenwoordigden de VS, de Europese Unie, Brazilië, China, India, Afrika, multilaterale organisaties zoals de Verenigde Naties en de Wereldbank, en mondiale bedrijven.

De wereldwijde voedselvoorraden daalden in de eerste helft van het gesimuleerde decennium door overstromingen van de Mississippi en droogte in Azië. Voedselimporterende landen in Afrika zagen demonstraties tegen de stijgende voedselprijzen, terwijl stijgende olieprijzen meer productie verlegden naar ethanol, waardoor de voorraden verder onder druk kwamen te staan.

De crisis bereikte een hoogtepunt in 2024, toen recordvoedselprijzen voor onrust zorgden in Afrika, Zuid-Azië en Oekraïne. Zowel de Amerikaanse als de EU-teams besloten de mandaten in te trekken die het gebruik van ethanol voorschrijven, terwijl Brazilië de productie van alle gewassen opvoerde, inclusief suiker die voor biobrandstoffen wordt gebruikt. China investeerde in dammen om het schaarse water te beschermen.

‘Levensecht, realistisch’

De EU voegde een vleesbelasting toe om de dure veehouderij te ontmoedigen en versoepelde tijdelijk de milieuregels om de eigen productie te stimuleren. De VS voerden een CO2-belasting in, India belastte steenkool en de steun voor een mondiaal klimaatakkoord was universeel.

Eén punt van de simulatie was het creëren van plausibele scenario’s om deelnemers voor te bereiden op het reageren op bedreigingen uit het echte leven, zei Kate Fisher, een gamedirecteur bij  CNA Corp. , een onderzoeksorganisatie die crisissimulaties maakt voor het ministerie van Defensie en andere federale agentschappen.

“Het is plannen door te doen”, waardoor deelnemers gedwongen worden beslissingen te nemen en op elkaar te reageren, zei ze. “Wij proberen het realistisch te maken. De spelers maken het levensecht.”

Deze hongerspelen bleken eindeloos te zijn.

In 2027 trok de EU haar noodmaatregelen op het gebied van vlees en regelgeving in, omdat een reeks grote oogsten de voorraden opbouwde, hoewel de problemen bleven bestaan ​​in Tsjaad, Soedan en andere delen van Afrika die niet in de landbouw hadden geïnvesteerd. Landen begonnen nauwer samen te werken met de Verenigde Naties om vluchtelingen als gevolg van klimaatrampen op te vangen.

Nieuw Normaal

Maar de prijzen en de temperaturen stegen opnieuw aan het eind van het decennium, wat aantoont hoe abnormaal het nieuwe normaal zal worden in de voedsel- en landbouwsector.

Hun strategie in de oorlog tegen voedsel

Door Tracy Thurman

In mijn vorige  twee  artikelen hebben we het gehad over de mondiale oorlog tegen boeren en de daders achter deze agenda. Vandaag zullen we ingaan op de tactieken die deze organisaties gebruiken om hun dystopische visie aan de rest van ons op te dringen.

Misschien herinnert u zich  Event 201 nog, de pandemische simulatie die eind 2019 werd uitgevoerd en die diende als generale repetitie voor de covid-reactie van 2020. Dergelijke simulaties zijn ook gebruikt in de oorlog tegen voedsel. Neem bijvoorbeeld de Food Chain Reaction Game, een wargame uit 2015 die de periode van 2020 tot 2030 simuleerde. Cargill en de andere deelnemers hebben de gegevens van de Food Chain Reaction Game van hun websites verwijderd, maar de versie van Cargill werd gearchiveerd door onafhankelijke onderzoekers. dus je kunt het HIER nog steeds zien.

In de simulatie bracht het decennium ‘twee grote voedselcrises met zich mee, waarbij de prijzen de 400 procent van het langetermijngemiddelde naderden; een reeks klimaatgerelateerde extreme weersomstandigheden; regeringen die omvallen in Pakistan en Oekraïne; en hongersnood en vluchtelingencrises in Bangladesh, Myanmar, Tsjaad en Soedan.” Toen het spel afgelopen was, hadden de organisatoren in Europa vleesbelastingen opgelegd, de CO2-uitstoot aan banden gelegd _en een mondiale koolstofbelasting ingesteld. De tijdsperiode van het Voedselketenreactiespel valt handig samen met de covid-crisis van 2020 en eindigt met het hoogtepunt van Agenda 2030. Als je denkt dat deze data niet belangrijk zijn, let je niet op.

De partijen achter deze simulatie zijn onder meer het Wereld Natuur Fonds, het Center for American Progress, het Center for Naval Analyses en Cargill. Let op de deelname van Amerikaanse militaire en aan de inlichtingendiensten gekoppelde organisaties aan deze simulatie, zoals deze tijdens de machtsgreep van de covid naar voren kwamen. Cargill is, zoals ik al eerder zei, een van de machtigste leden van het mondiale Big Ag-kartel en blinkt uit in het verpletteren van onafhankelijke boeren wereldwijd om totale controle over de voedselvoorziening te verkrijgen. Het Center For American Progress is een  aan Soros en Podesta gelieerde denktank.

Het Wereld Natuur Fonds heeft een duistere Malthusiaanse geschiedenis die teruggaat tot de eugenetische grondleggers ervan, zoals Prins Bernhard der Nederlanden, medeoprichter van de Bilderberg Groep; transhumanist Julian Huxley  (broer van ‘Brave New World’ -auteur Aldous Huxley); en de Britse prins Philip, die zei dat hij wilde reïncarneren “als een dodelijk virus, om iets bij te dragen aan het oplossen van de overbevolking.”

Merk op dat de maatregelen die deze samenzweerders hebben bedacht – vleesbelastingen en een mondiale koolstofbelasting – niets te maken hebben met het vergroten van de voedselvoorziening om een ​​einde te maken aan de hongersnood – net zoals de deelnemers aan Event 201 geobsedeerd waren door vaccins en het beheersen van desinformatie in plaats van het bieden van effectieve vroege behandeling van ziekten. Om het voor de hand liggende te zeggen: geen van beide simulaties gaat echt over het oplossen van honger of virale besmetting. Ze zijn ontworpen om uit te vinden hoe je een agenda door de strot van een onwillige bevolking kunt rammen.

Beide oefeningen zijn klassieke voorbeelden van de Hegeliaanse dialectiek, de probleem-reactie-oplossingsstrategie waarbij een probleem wordt gecreëerd of gebruikt om de publieke vraag naar een oplossing te stimuleren. De oplossing omvat altijd vooraf geplande acties of wetgeving die nooit door het publiek goedgekeurd zouden zijn voordat het probleem ontstond. Om Rahm Emanuel, de stafchef van president Obama, te citeren: “Laat een ernstige crisis nooit verloren gaan. Daarmee bedoel ik dat het een kans is om dingen te doen waarvan je dacht dat je ze voorheen niet kon doen.”

Het doel van de Food Chain Reaction Game-simulatie en de mondiale elites die deze visie delen is eenvoudig maar verwoestend: de gecontroleerde sloop van het huidige netwerk van voedselvoorziening en toeleveringsketens – niet om een ​​einde te maken aan de bio-industrie en deze te vervangen door regeneratieve, aardehelende landbouw – maar om het te vervangen door een mondiaal, gecentraliseerd, volledig bewaakt en streng gecontroleerd voedselsysteem, gebaseerd op in het laboratorium gecreëerde en industrieel verwerkte zogenaamde voedingsmiddelen, met weinig voedingskeuze en erbarmelijke gezondheidsresultaten voor iedereen behalve de elites, waarbij klimaatverandering als de belangrijkste excuus wordt gebruikt voor dit alles.

Zoals Bertrand Russell voorspelde, zal het dieet niet aan individuen worden overgelaten, maar zal het een dieet zijn dat de beste biochemici aanbevelen.

Als u nieuw bent in dit onderwerp, vindt u deze verklaring misschien hyperbolisch. Het is moeilijk te bevatten dat er mensen zijn die zoiets verreikend en duivels plannen – het is net zo vergezocht als een netwerk van mondiale elites die een uit een laboratorium ontsnapt virus gebruiken als excuus om de economieën van de wereld te vernietigen en miljarden met geweld te injecteren met experimentele gifstoffen. Maar het is de realiteit, en zoals de citaten van Bertrand Russell en de CEO van Monsanto laten doorschemeren, is deze agenda al tientallen jaren in de maak.

In mijn volgende artikel zullen we kijken naar enkele van de publiekelijk erkende projecten die in de pijplijn zitten om dit doel te bereiken.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Weer komt een Globalistische ‘Simulatie’ uit – Hunger Games

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over