Veel bejaarde verpleeghuisbewoners bleven in tranen achter nadat ze in Berlijn uit hun huis waren gezet om plaats te maken voor migranten. De zaak heeft veel media-aandacht gekregen en benadrukt een groeiende trend in Duitsland. Een bijkomend schandaal is dat de eigenaars van het gebouw en de exploitanten van het verpleeghuis christelijke instellingen zonder winstoogmerk zijn die deel uitmaken van de Berlijnse Diakonie.

Het gebouw, gelegen aan de Müllerstraat, was bedoeld om nog minstens 10 jaar bejaarde bewoners te huisvesten. Oorspronkelijk kocht “Wohnen & Pflege Schillerpark” in de Berlijnse wijk Wedding het gebouw om 141 bewoners te huisvesten en tekende een huurcontract voor 25 jaar. Het verpleeghuis werd vanaf 2006 beheerd door de Paul Gerhard Stichting met een optie tot verlenging, meldt REMIX.

Dat plan is voortijdig afgebroken, en in plaats daarvan is het gebouw gebruikt voor de huisvesting van vluchtelingen. De stichting die het verpleeghuis beheert, heeft de 110 bejaarde bewoners meegedeeld dat zij moeten vertrekken: de helft is al vertrokken en de andere helft moet eind 2023 vertrekken.

De bewoners die het gebouw al hebben verlaten, moesten emotioneel afscheid nemen en hun spullen inpakken.

“Tijdens de ontruimingen vloeiden de tranen onder de betrokkenen. Dagenlang stonden er containers voor het gebouw, het meubilair werd gewoon weggegooid”, aldus een anoniem familielid.

Het tijdschrift Focus heeft het verhaal dan wel gebracht, maar het nieuws is ook opgepikt door Duitse kranten in het hele land, waaronder BZ, dat een buurman uit de buurt citeerde, de 84-jarige Heinz B., die zei: “De eerste vluchtelingen zijn er begin februari ingetrokken.”

Focus schreef dat het veel lucratiever is om migranten te huisvesten. Dit kan een overweging zijn geweest, zelfs voor christelijke organisaties, die budgetten hebben waar ze zorgvuldig op moeten letten en personeel moeten betalen. Volgens Focus online en andere mediabronnen kunnen operators veel meer geld verdienen met het huisvesten van migranten dan met het verzorgen van bejaarde patiënten in Duitsland.

https://dissident.one/2020/09/30/duitsland-bejaard-echtpaar-moet-appartement-verlaten-voor-vluchtelingen/

BZ sprak met de Paul Gerhardt Stichting, die beweerde dat de verbouwing van het verpleeghuis geen economische beslissing was. In plaats daarvan kwam het voort uit “de verzoeken van het staatsbureau voor vluchtelingen (LAF)”. Als dit waar is, betekent dit dat de overheid ook een actieve rol heeft gespeeld bij het verdringen van de oudere bewoners om plaats te maken voor migranten.

Bovendien schreef de Paul Gerhardt Stichting dat “het besluit tot bestemmingswijziging werd genomen na de voortijdige contractwijziging.” Wat de stichting echter niet vermeldt is dat zowel zijzelf als de andere christelijke organisatie, Johannesstift Diakonie, degenen waren die zelf het contract “voortijdig” beëindigden. In feite heeft de Paul Gerhardt Stichting, die wordt geleid door een dominee, de andere stichting onder druk gezet om haar huur op te zeggen met behulp van een specifieke uitzonderingsclausule, die later in dit artikel aan de orde komt.

Oudere bewoners wilden niet vertrekken

De organisatie bood aan de bewoners onmiddellijk elders onder te brengen, maar er waren weinig gegadigden, aangezien velen van hen dicht bij hun familie in de buurt wilden blijven. Het gebouw was ingericht voor oudere bewoners en velen van hen waren van plan er de rest van hun leven door te brengen.

Volgens Focus werden de bewoners “geschokt en verbaasd” gereageerd op het nieuws dat ze het gebouw werden uitgezet. Het tijdschrift schrijft dat bewoners van verpleeghuizen ook kiezen op basis van locatie en nabijheid van familie. Uit een verpleeghuis gezet worden kan voor veel mensen op hoge leeftijd een desoriënterende ervaring zijn, en zorgverleners in verpleeghuizen benadrukken vaak dat veiligheid, continuïteit en een stressvrije omgeving allemaal essentiële elementen zijn om senioren de juiste zorg te kunnen bieden.

https://dissident.one/2023/02/22/arme-en-oudere-huurders-moeten-appartementen-ontruimen-om-plaats-te-maken-voor-migranten/

Hoe werden de bewoners eruit gezet ondanks een huurcontract?

Focus schrijft dat het nieuws van de ontruiming voor het eerst bekend werd in een verklaring, waarin gedetailleerd wordt beschreven hoe de Johannisstift Diakonie het huurcontract voor het verpleeghuis heeft opgezegd. De verklaring was ondertekend door dominee Martin von Essen, het hoofd van de Paul Gerhard Stichting, die de Johannisstift Diakonie beheert. In de verklaring werd de bewoners meegedeeld dat het huurcontract afliep, maar de bewoners werden er ook niet op gewezen dat het huurcontract oorspronkelijk tot 2031 zou lopen.

Terwijl hij de uitzetting van de oudere bewoners verdoezelt, benadrukt de pastoor tegen het einde van de verklaring “tientallen jaren ervaring” met vluchtelingenwerk. Uiteindelijk kondigt hij aan dat het verpleeghuis vanaf eind 2022/2023 de “plaatsen voor meerdere getraumatiseerde mensen die bescherming nodig hebben” zal “uitbreiden”.

Mogelijk heeft de pastoor echter hardbaltactieken gebruikt om de senioren te dwingen. Focus schrijft dat zijn organisatie het huurcontract vroegtijdig beëindigde door te beweren dat zij het pand in beslag zou nemen op grond van een “persoonlijk gebruik”-clausule. Deze clausule van persoonlijk gebruik, die vaak nogal controversieel is, wordt regelmatig gebruikt door verhuurders die huurders eruit willen zetten ondanks een bestaand contract. De verhuurder beweert gewoon dat hij of zij, of een familielid, de woning nodig heeft voor hun eigen persoonlijke huisvesting. Het is onduidelijk hoe de Paul Gerhard Stichting “persoonlijk gebruik” zou rechtvaardigen om in dit geval het contract vroegtijdig te beëindigen, maar blijkbaar was het genoeg om de andere organisatie te dwingen ook hun huurcontracten te verbreken.

Toen hem werd gevraagd naar het gebruik van de “persoonlijk gebruik”-clausule, weigerde de pastoor te antwoorden op vragen van Focus over dit onderwerp, maar volgens het nieuwsorgaan “is het in kerkelijke kringen een publiek geheim dat het runnen van een vluchtelingenhuis financieel aantrekkelijker is dan het runnen van een verpleeghuis”.

Dit is niet het enige geval van kerkelijke organisaties die senioren uitzetten om plaats te maken voor vluchtelingen. Eerder deze maand kwam het verhaal naar buiten dat 40 huurders uit hun appartementen in Lörrach werden gezet om plaats te maken voor vluchtelingen. Beide gevallen onderstrepen de enorme druk op steden en gemeenten om de laatste jaren miljoenen nieuwkomers op te vangen. In 2022 hebben zich in Duitsland 244.132 asielzoekers geregistreerd, naast meer dan een miljoen Oekraïense oorlogsvluchtelingen. Tegelijkertijd wijzen beide zaken op de scheve financiële prikkels die er voor exploitanten bestaan, waardoor het rendabeler is om migranten te huisvesten dan oudere burgers.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/08/19/duitsland-vraagt-inwoners-om-hun-huizen-beschikbaar-te-stellen-voor-asielzoekers/