Dit zijn volledig nieuwe uitdagingen voor de met schulden beladen Italianen, en dat midden in een van de ergste economische en gezondheidscrises in hun geschiedenis: het land weet niet wat het moet doen met al het geld dat het kan claimen van het EU-coronafonds – vooral dankzij de krankzinnige vrijgevigheid van Angela Merkel, wat neerkomt op een gigantische diefstal van de Duitse belastingbetalers.

In Rome worden nu buitensporige verlangens geregistreerd voor infrastructuurprojecten, regionale prestigeprojecten en consumentenprikkels; de overheid geeft subsidies en belooft subsidies alsof er geen morgen is. Nu al, schrijft de “Die Welt“, weet bijna geen enkele burger voor welke aankopen er een bonus is. Eén ding is echter zeker: “Alleen voor de medische sector is er nauwelijks iets”, aldus de krant. Typisch voor Italië – waar het verduisteren van publieke en vooral buitenlandse fondsen een lange traditie heeft, schijft Jouwatch.

Terwijl partijpolitieke schermutselingen in Rome de volgende regeringscrisis dreigen te veroorzaken en opnieuw de val van de regering Conte, is de distributiestrijd al in volle gang, waarvoor de fabelachtige 209 miljard die uit EU-potten naar het land zal worden overgeheveld, moeten worden besteed. Het openbaar bestuur heeft volgens de “Die Welt” “moeite om de enorme bedragen op een redelijk verstandige manier uit te geven”. Geen spoor van duurzaamheid en structurele investeringen, maar “de omkoping van kiezers is in volle gang”: bonussen voor de aanschaf van nieuwe auto’s, nieuwe brillen, fietsen en nieuwe verwarmingssystemen, soms hoger dan de aanschafkosten zelf.

Een feest voor de maffia

De van oudsher economisch zwakke zuidelijke regio’s van de Mezzogiorno moeten blij worden gehouden met economisch onzinnige wegen- en spoorwegprojecten – een absurditeit, al was het maar omdat in het verleden enorme bedragen voor autosnelwegen in Calabrië en Sicilië tevergeefs werden verkwanseld omdat de georganiseerde misdaadsyndicaten daar, de maffia, Cosa Nostra en N’drangheta, de middelen hebben omgeleid. Ze controleren vaak niet alleen de lokale besturen, maar hebben ook de lokale bouwsector gemonopoliseerd. Het is te verwachten dat een aanzienlijk deel van de EU-hulp deze keer weer in hun portemonnee zal verdwijnen; het is ook en vooral geld dat de Duitse belastingbetaler nog moet verdienen.

Daarentegen, zo schrijft het dagblad ‘Die Welt‘, gaat niet eens tien procent van de EU-steun naar medicijnen en zorg, die in Italië traditioneel gratis aan de bevolking worden verstrekt uit de belastinginkomsten – een door de staat beheerd, anti-prestatiegebonden socialistisch gezondheidszorgstelsel dat de ziekenhuizen van Italië heeft teruggebracht tot de normen van de derde wereld en heeft bijgedragen aan de buitengewone ontberingen waarmee Corona het land heeft getroffen in vergelijking met al zijn andere EU-buurlanden. In plaats van ervoor te zorgen dat het hulpgeld wordt bestemd voor hervormingen en bijbehorende investeringen in efficiënte basisgezondheidszorg, hebben Brussel – en Merkel – een blanco cheque geschreven aan de professionele wanbeheerstaat op de Apennijnen.

EU-herstelplan voor Italië: Kruimels voor gezondheidszorg en een miljardenregen voor milieu en genderquatsch https://t.co/qjzFtwXw8J via @DissidentNL

— DissidentNL (@DissidentNl) December 8, 2020

Il Giornale schrijft dat Merkel en Macron de Italiaanse premier Conte hebben gezegd dat hij op moet houden met het uitdelen van al deze subsidies:

In Europa wint het idee terrein dat de regering Conte erin zal slagen het Recovery Fund miljarden aan nutteloze subsidies te verkwisten.

De strategie van Giuseppe Conte, die tot dusver een lawine van onbegrijpelijke subsidies en een stortvloed van bonussen heeft veroorzaakt die niet altijd succesvol zijn geweest, heeft veel kritiek gekregen.

De druppel die de deed overlopen, was Conte’s laatste zet. Parijs en Berlijn zouden de begroting die zojuist door Conte was goedgekeurd, helemaal niet hebben gewild. Een begroting, simpel gezegd, vol subsidies en fooien.

De as Parijs-Berlijn zou zich zorgen maken (en niet een beetje) over de Italiaanse situatie. Het risico, dat niet alleen door Europa wordt verondersteld, is dat Conte bonussen en subsidies zou kunnen stellen vóór de structurele hervormingen die nodig zijn om Italië nieuw leven in te blazen. Met andere woorden, Brussel vreest een herhaling van wat er met het herstelplan is gebeurd.

Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2020/10/24/migranten-komen-naar-italie-om-te-bevallen-alles-is-hier-gratis/