Een schending van het luchtruim door een Poolse helikopter, het inzetten van troepen, een ultimatum aan Minsk. De provocaties van de Poolse regering vinden nauwelijks plaats zonder steun van de VS. En ze maken deel uit van een grotere historische context, schrijft Eric Angerer.

Wit-Rusland maakte op 1 september melding van een grensschending door een Poolse militaire helikopter. De Mi-24 helikopter vloog naar verluidt 1,2 kilometer diep Wit-Russisch grondgebied binnen, meldde het staatsgrenscomité van de republiek. Het incident vond naar verluidt plaats in het Berestovitsky district van de Grodno regio. De helikopter vloog op extreem lage hoogte.

Opmars naar de grens

De Poolse regering had al besloten een extra interventiemacht op te zetten aan de grens met Wit-Rusland. Dit wordt gemeld door de media, onder vermelding van vertegenwoordigers van het Ministerie van Defensie van het land. De groepering werd opgericht om de aanwezigheid van individuele eenheden te verzekeren en om “het vermogen aan te tonen om onmiddellijk te reageren op pogingen om de situatie aan de oostgrens te destabiliseren.”

De aanvullende formaties zijn sterk: Poolse eenheden van de 16e Gemechaniseerde Divisie, de 18e Gemechaniseerde Divisie en de 1e Infanteriedivisie, die in oprichting zijn, evenals de 17e Gemechaniseerde Brigade, de 6e Luchtbrigade, de 25e Cavaleriebrigade, de 21e Infanteriedivisie. basis, de 1st Army Aviation Brigade plus de Territorial Defense Forces, de Militaire Politie en de Special Forces.

De groep beschikt over Rosomak-pantserwagens, Rak-artillerie-eenheden, Leopard-tanks, Piorun MANPADS, engineering- en verkenningsapparatuur, onbemande luchtvoertuigen en helikopters.

Eerder zei Michal Dworczyk, lid van de Poolse Ministerraad, dat gedurende de acht jaar dat de Partij voor Recht en Rechtvaardigheid van Jaroslaw Kaczynski aan de macht was, de defensie-uitgaven in Polen bijna verviervoudigd zijn, terwijl de omvang van de strijdkrachten bijna verdubbelde.

Ultimatum voor Wit-Rusland

Tegen deze achtergrond beloofden Polen en de Baltische staten meer grensovergangen aan de grens met Wit-Rusland te sluiten en eisten zij de verdrijving van de militaire compagnie “Wagner” uit Wit-Rusland.

“We hebben van de autoriteiten in Minsk geëist dat de ‘Wagner’-groep het Wit-Russische grondgebied onmiddellijk verlaat en dat de migranten onmiddellijk vanuit het grensgebied worden teruggestuurd naar hun landen van herkomst”, zei de Poolse minister van Binnenlandse Zaken Mariusz Kaminski op een persconferentie na een ontmoeting met partners uit Letland, Litouwen en Estland, waar de kwestie van de volledige sluiting van de grens met Wit-Rusland werd besproken.

De Wit-Russische president Alexander Loekasjenko noemde de eisen van de leiders van Polen en de Baltische staten voor de terugtrekking van “Wagner” uit Wit-Rusland onredelijk en dom.

“Ze zijn zo ver gegaan dat ze hun onmiddellijke terugtrekking uit Wit-Rusland eisen. Tegelijkertijd verhogen ze de militaire budgetten en verplaatsen ze grote militaire formaties naar onze grenzen. Het antwoord is simpel: Dan kunnen wij ook eisen dat Polen een einde maakt aan de aanwezigheid van militairen uit andere landen, er mag geen enkele buitenlandse soldaat zijn in Polen, Litouwen of andere Baltische staten. Dit zijn echter onredelijke en domme eisen (zelfs geen verzoeken en voorstellen, maar eisen)”, zei hij tijdens een bijeenkomst van de Veiligheidsraad.

De Wit-Russische leider merkte ook op dat de NAVO-landen voortdurend hun expansionistische beleid voortzetten, hun militaire aanwezigheid rond de republiek uitbreiden en voortdurend provocerende oefeningen uitvoeren aan de grenzen.

“De gespannen situatie in de wereld en direct aan onze grenzen en de druk van sancties geven ons niet de kans om met absolute kalmte en vertrouwen naar de toekomst te kijken”, zei Alexander Loekasjenko.

Poolse herbewapening

De voormalige Russische luchtverdedigingsofficier en militair expert Yuri Knutov gelooft dat Warschau en zijn Baltische partners vastbesloten zijn Wit-Rusland in een militair conflict te betrekken en mogelijk een tweede front te openen om de Russische capaciteiten te verzwakken.

“Er was een poging om met de hulp van Georgië een tweede front te openen, maar Georgië weigerde categorisch deel te nemen. Nu lijken ze het te proberen met de hulp van de Baltische staten en Polen, vooral omdat Polen behoorlijk agressief is. Er waren zelfs gegevens dat Polen direct en zeer actief betrokken was bij de gevechten in Oekraïne. Er waren cijfers dat 10.000 Polen werden gedood. Dat is bijna een hele divisie. Als dat waar is, dan spreekt dat voor een massale Poolse betrokkenheid bij het militaire conflict in Oekraïne.”

Polen wil de machtigste militaire macht in Europa worden en heeft een plan om “zijn reguliere leger in de komende vijf jaar te verdubbelen en zijn sterkte te vergroten tot 300.000 man plus mobilisatiemiddelen. Daartoe koopt Polen Abrams-tanks, heeft het een aanvraag ingediend voor de aankoop van 500 HIMARS-eenheden (hoewel de Amerikanen zelf minder dan de helft van dat aantal hebben), worden er 2.000 Black Panther-tanks gekocht uit Zuid-Korea, gepantserde personeelsvoertuigen, gevechtsvliegtuigen van het type F-16, maar Zuid-Koreaanse productie. Met andere woorden: de Poolse bewapening groeit met grote sprongen.”

Het Wit-Russische leger beschikt over “vrij moderne bewapening, maar het leger is volledig dienstplichtig, er zijn geen aannemers, geen specialisten, dat wil zeggen dat de kwaliteit van de training niet erg goed is, dus vroeg Loekasjenko aan ‘Wagner’ om naar Wit-Russisch grondgebied te gaan, zodat ze kunnen deelnemen aan de gevechtstraining van het Wit-Russische leger en op zijn minst gedeeltelijk de kleine omvang van het Wit-Russische leger en het gebrek aan adequate gevechtservaring compenseren.”

Wit-Rusland beschikt over “moderne S-400’s, Iskanders en zelfs een MLRS die gezamenlijk met China is ontwikkeld en een bereik heeft van maximaal 300 kilometer. Maar deze wapens zullen niet voldoende zijn om een ​​serieuze verdediging te organiseren, bijvoorbeeld om een ​​Poolse invasie af te weren.” Wit-Rusland zal echter niet alleen staan ​​tegenover een Poolse aanval, maar kan rekenen op Russische steun.

Achtergrond van de provocaties

Op basis van de ervaringen van de afgelopen jaren kan worden aangenomen dat Polen geen relevante stappen zou ondernemen zonder de relevante Amerikaanse autoriteiten te raadplegen. De recente activiteiten van Polen richting Wit-Rusland vinden dus zeker plaats onder leiding of met medeweten van de Amerikaanse regering.

Ook de Amerikaanse belangen zijn duidelijk: het Oekraïense militaire offensief dat begin juni begon verloopt miserabel. De leidende joodse neoconservatieve kliek in de Amerikaanse regering, onder leiding van Anthony Blinken, Jake Sullivan, Victoria Nuland, Alejandro Mayorkas, Jannet Yellen en Merrick Garland, wil zijn nederlaag niet toegeven en probeert zijn laatste kaarten uit te spelen.

Eén daarvan is de levering van raketten met verarmd uranium, die de VS al hebben gebruikt in Irak en Servië, waar ze hebben geleid tot een toename van het aantal kankergevallen onder de bevolking daar, en die Oekraïne nu zou moeten krijgen. De autoriteiten in Washington geven zeker niets om de Russischsprekende bewoners in de gevechtsgebieden, net zoals ze niets gaven om de Irakezen en Serviërs.

Een andere optie is de opening van een tweede front tegen Rusland. Dit zou kunnen gebeuren via een invasie van Poolse troepen in West-Oekraïne, wat al lange tijd een optie is. Of over een confrontatie tussen Polen, Litouwen en Letland en Wit-Rusland. Zelfs als dit niet zou escaleren tot een volledige oorlog, zou het Russische en Wit-Russische troepen aan de grens met Polen binden. Als ze van de grens met Oekraïne moeten worden teruggetrokken, komen er Oekraïense eenheden in het noorden vrij om in het zuidoosten te worden ingezet.

Expansieve Poolse samenwerking

In zijn escalatie naar Wit-Rusland doet Polen echter niet alleen zaken voor de VS. De Poolse nationalistische regering heeft ook haar eigen expansionistische doelen.

Al in maart 2023 sprak de Poolse premier Mateusz Morawiecki zijn hoop uit op een economische gemeenschap met Roemenië en Oekraïne. Tijdens Pools-Roemeens intergouvernementeel overleg in Boekarest benadrukte Morawiecki dat samenwerking tussen Polen en Roemenië cruciaal is om de stem van de regio meer te laten horen. “We kunnen de Europese Unie niet beschouwen als degenen naar wie we altijd moeten luisteren en waarbij de beste oplossing altijd in een koffer naar Boekarest of Warschau wordt vervoerd,” benadrukte Morawiecki, zoals gemeld door de publieke omroep TVP.

Toenmalig secretaris-generaal van de NAVO Anders Fogh Rasmussen had verklaard dat sommige landen van het bondgenootschap “individueel” en op eigen initiatief troepen naar Oekraïne konden sturen. In feite werden gemengde Pools-Oekraïense eenheden ingezet: twee brigades van elk drie bataljons. Twee bataljons bestaan elk uit Polen en de derde is gemengd (Pools-Oekraïens). Het commando is Pools en de soldaten zijn deels Oekraïners die in Polen zijn gemobiliseerd.

De uitrusting wordt geleverd door NAVO-landen. Een geleidelijke introductie van de eenheden op het grondgebied van Oekraïne en de bezetting van de steden Kovel, Sarni en Volodymyr was gepland voor juni. Het commando wordt gevestigd in Luzk, een stad met 210.000 inwoners in het noordwesten van Oekraïne.

Luzk en de andere genoemde steden liggen allemaal in het noordwesten van Oekraïne, waar tot de Tweede Wereldoorlog een grote Poolse bevolking woonde. Polen heeft herhaaldelijk aanspraak gemaakt op deze gebieden.

Scott Ritter, de voormalige inlichtingenofficier van het Amerikaanse Korps Mariniers en wapeninspecteur van de Verenigde Naties in Irak, zei in een interview met het online tijdschrift “Misl Polska” in juni 2023 dat in het geval van een volledige nederlaag van het Oekraïense leger, hij het heel goed mogelijk achtte dat het Poolse leger zijn plaats zou innemen.

Het Poolse Intermarium-concept

Poolse samenwerking met Litouwen en Roemenië, Poolse ambities in de regio Kaliningrad en Wit-Rusland, militaire interventie in Oekraïne – dit alles heeft dezelfde historische en politieke achtergrond.

De Poolse regering bouwt daarmee voort op de oude Poolse expansieplannen van de Poolse generaal Jozef Pilsudski, die van 1926 tot 1935 dictatoriaal over Polen regeerde en onder Pools leiderschap een confederatie van staten in het gebied tussen de Oostzee en de Zwarte Zee propageerde. De Poolse naam voor dit project is Międzymorze, wat zich letterlijk vertaalt naar ‘tussenzee’ of intermarium in het Latijn. Dit concept roept het imperiale verleden op van de Pools-Litouwse Unie, die vanaf 1385 de regio ongeveer 400 jaar lang domineerde en ook de westelijke delen van het huidige Oekraïne omvatte.

Het afgelopen jaar zijn er herhaalde uitspraken uit Polen geweest die neerkomen op een uitbreiding van de Poolse invloed in Oekraïne. Er werden voorstellen gedaan voor een confederatie, en er werden ook gedachten geuit over het verdelen van Oekraïne. Poolse huurlingen spelen een belangrijke rol in het Oekraïense leger, en Poolse burgers hebben de facto dezelfde status als de lokale bevolking in Oekraïne.

Tegelijkertijd kennen al deze concepten ook diverse valkuilen. Historisch gezien onderdrukte het Pilsudski-regime niet alleen de Duitse minderheid in Polen, maar ook de Oekraïense en Wit-Russische minderheid. Tijdens de nazi-bezetting voerden de Oekraïense nationalisten van Stephan Bandera op hun beurt brute bloedbaden uit in West-Oekraïne, ook tegen de Poolse etnische groep.

Omdat de Bandera-opvolgers vandaag de dag de toon zetten in Oekraïne, kan dit leiden tot wrijving met het Poolse nationalisme. Bovendien zou de vraag rijzen of het een gelijkwaardige federatie van Polen, Litouwen, Oekraïne en Roemenië zou zijn, of dat Polen de facto zijn traditionele oostelijke gebieden zou annexeren. En zelfs als West-Oekraïne relatief weinig door de oorlog wordt getroffen, zou een fusie met deze gebieden waarschijnlijk ook een economische en financiële uitdaging voor Polen en Roemenië vormen.

En ten slotte worden delen van het Poolse publiek steeds ontevredener over de Oekraïners – vanwege de Oekraïense landbouwimport, vanwege de Oekraïense ‘ondankbaarheid’ en vanwege de Bandera-cultus in Kiev. Volgens onderzoeken zijn de honderdduizenden Oekraïense vrouwen in het land zeer impopulair als concurrenten op de huwelijksmarkt, vooral onder jonge Poolse vrouwen. En de afgelopen weken zijn in Polen steeds meer Oekraïense auto’s beschadigd.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over