Ik weet dat ik aan een dood paard trek, maar ik ben nog steeds woedend over het The Atlantic artikel van oktober 2022. Hoe durven ze? Ik ben ook een beetje verontrust door alle mensen die voortijdig de overwinning over deze totalitaire gruwel uitroepen.

Ik weet dat velen van jullie die mijn werk lezen denken dat ik veel te somber ben over dit alles, en dat ik alle ongelooflijke vooruitgang die we hebben geboekt moet erkennen, schrijft Todd Hayen. Ik bedoel, echt… veel prachtige dingen die ICAN doet, en Bob Kennedy met Children’s Health Defense, Dr. Kory en Dr. Marik met de FLCCC, America’s Front Line Doctors, ga maar door.

Onvermoeibaar, ik weet het. En ik twijfel niet aan hun doeltreffendheid.

Maar… we zijn er nog niet mensen, en in mijn duistere Dr. Doom mening, nog lang niet.

Het WEF en de WHO hebben hun agenda’s uitgevoerd, hoewel DAVOS niet zo soepel verliep als ze hadden gehoopt.

Digitale ID’s, Pandemische Verdragen, die de wereldwijde controle in handen leggen van een paar ongekozen ambtenaren, plannen om fysieke valuta te vervangen door een digitale valuta (CBDC) (maak je geen illusies, dit heeft verschrikkelijke gevolgen). Dichter bij het dagelijks leven zien we een terugkeer naar maskermandaten die op verschillende plaatsen als “suggesties” verschijnen en horen we de premier van Nieuw-Zeeland opscheppen dat hij de niet-gevaccineerden zal opjagen en de injectie zal geven.

Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik zou snel door mijn woorden heen zijn. Zoals ik al eerder heb gezegd, hoef je de lakens niet ver terug te trekken om alle bedwantsen bloot te leggen die je aan de oppervlakte niet kunt zien. Ze zijn er allemaal nog, wachtend om je op te vreten.

We kunnen niet verwachten dat de schapen ze zien. Er zijn er ook genoeg aan de oppervlakte, althans de afgelopen jaren, en ook die zien de schapen niet. Dus we kunnen niet verwachten dat ze de miljoenen van die etterbakken zien die onder de lakens hun bedrijf uitoefenen. Maar wij kunnen ze wel zien. En voelen ze bijten en ons bloed zuigen. We zijn als het kind in de film Sixth Sense. We zien dode mensen, alleen zijn deze mensen die we zien niet dood, ze zijn springlevend, en ze vernietigen onze wereld heel snel.

Net als bedwantsen zijn ze moeilijk weg te krijgen. Ze gaan ondergronds, ze verbergen zich, ze komen tevoorschijn onder de bescherming van de nacht. “Nacht” is in dit geval het gebruik van misleiding en leugens om mensen te verleiden niet op te merken wat ze werkelijk doen. Afleidingen. Wortels. Snoeprepen (letterlijk als het gaat om het manipuleren van onze kinderen).

Let nog eens op het The Atlantic artikel over amnestie.

Ze bieden olijftakken aan, “oh, we wisten niet dat de vaccins gevaarlijk waren, we probeerden alleen maar te helpen.” Limited Hangout.

https://dissident.one/2022/11/01/the-atlantic-vraagt-om-pandemische-amnestie-en-vergiffenis/

Binnenkort krijgen mensen reprimandes, vallen er ontslagen. Of zelfs een paar mensen die zwaardere berispingen krijgen, zodat het lijkt alsof “ze voor de mensen zorgen en straffen wie gestraft moet worden“. Het artikel in de Atlantic maakt duidelijk, zeker in dit vroege stadium van het proces, dat ze zo weinig mogelijk zullen geven als ze weg kunnen komen en geen fouten zullen toegeven. Dat kan veranderen, ze kunnen op een gegeven moment wat meer geven, maar ze zullen nooit vrijwillig geven wat ze moeten geven om dit op te lossen (nou ja, het zal nooit opgelost worden).

Wat zal tenminste in de buurt komen van een oplossing? Onvoorwaardelijke overgave. We kunnen geen gevangenen nemen.

Ik ben geen groot voorstander van de doodstraf. Ik geloof niet dat het doden van iemand voor een overtreding echt iets anders bereikt dan een zekere genoegdoening voor degenen die onrecht is aangedaan. In bepaalde gevallen zou ik het ermee eens zijn. Maar er is veel dat je kunt doen om een situatie te corrigeren voordat je iemand ophangt of injecteert of frituurt. En deze correctie moet massaal zijn.

Ik ben bang dat velen van ons zo vergevingsgezind zijn, dat ze met de kleinste overwinningen tevreden zullen zijn. Net zoals ze nu al doen. Ik zie niet hoe dit soort reactie deze veelkoppige hydra volledig zal doden. De bedwantsen moeten volledig uitgeroeid worden, er mag er geen enkele overblijven, anders komt de kolonie terug.

Het systeem is zo diep corrupt. En ik heb het niet alleen over de regering, of het bedrijfsleven, of het Amerikaanse onderwijssysteem, of de rechtshandhaving, of de CIA, dit alles, ja, maar zelfs de diepste morele fundamenten zijn bijna volledig ingestort. Het is allemaal veranderd in een brij van lelijkheid, haat en onfatsoenlijkheid. We verliezen onze ziel. Beter gezegd, velen geven hun ziel weg in ruil voor de ene hit na de andere van kunstmatige euforie.

https://dissident.one/2023/02/04/aftreden-en-excuses-van-politici-maakt-deel-uit-van-een-pandemisch-simulatiespel-uit-2017/

Euforie in de vorm van materiële verwerving in een verblindende consumptiegerichte cultuur, of euforie in de vorm van de zich eindeloos herhalende cyclus van dreiging/oplossing, dreiging/oplossing. Lees Orwells 1984 voor een huiveringwekkend voorbeeld van hoe dit alles werkt.

Om dit hele systeem, en de smerigheid waarop het rust, te “repareren” is waarschijnlijk een Armageddon nodig. Geen mooie oplossing, maar mogelijk de enige optie die we hebben, tenzij mensen snel actie ondernemen. En natuurlijk, als er een soort van goddelijke interventie is, kunnen dingen sneller en efficiënter positief veranderen. Maar reken daar niet op. Wij mensen moeten onszelf meestal uit de problemen helpen. Hoewel ik er vrij zeker van ben dat God vaak ingrijpt en voorkomt dat dingen veel erger worden – dingen kunnen altijd veel erger worden.

Dus laten we uitsluiten dat we op God vertrouwen om ons hieruit te redden, en laten we ook uitsluiten dat we in Mad Max of Terminator modus gaan. Hoe zou die grote afrekening er dan uitzien? Ik denk niet dat het eenvoudig zal zijn. Ik betwijfel ook of een of andere revolutie zo heet zal worden als nodig is om alle bedwantsen die zich in de matras verstoppen uit te branden. We moeten misschien iets veel ergers meemaken dan we al hebben van de machthebbers om de hitte hoog genoeg te krijgen. En ik denk niet dat het een complete mislukking zal zijn als de plaag niet 100% wordt opgeruimd met één hittestoot. Het lichaam moet overleven, zelfs als alle kanker radicaal wordt verwijderd. Misschien moeten we dit in fases doen.

De eerste fase van deze afrekening zou een volledige verwijdering van alle hoofdrolspelers in deze hele zaak inhouden, inclusief processen, vervolgingen en veroordelingen. Dit moet ongegeneerd openbaar zijn, zodat er niemand op de planeet is die nog twijfelt aan wat er is gebeurd. Dit zou logischerwijs gevolgd worden door een grootscheepse verbouwing van de volksgezondheid, inclusief het CDC, FDA, NIAID, enz.

Natuurlijk zouden er vele stadia volgen. Zoveel, als men tot de kern van de fundamentele problemen wil komen, dat ik er duizelig van word. Dit is zeker een kans om iets nieuws en zinvols te creëren, maar het moet beginnen met een onvoorwaardelijke overgave en een einde aan de wereldwijde beweging naar totalitarisme. Dat kan alleen beginnen met een volledige erkenning van schuld en wangedrag door allen die schuldig zijn aan deze misdaden tegen de mensheid.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/01/16/26702/