Het met oorlogsschulden kampende Amerikaanse imperium wankelt richting zijn historische en definitieve ondergang. Elk imperium heeft zijn dag in de zon.

De door de VS geleide NAVO-alliantie hield deze week haar eerste NAVO-Oekraïne Raad in Brussel. Zoals gewoonlijk werden de clichématige beloften om het Kiev-regime tot het einde toe te steunen door iedereen uitgedragen, meldt Strategic Culture.

In werkelijkheid zijn deze NAVO-gebeurtenissen voor Oekraïne, en meer in het algemeen, een gaapfestijn aan het worden.

Deze hele smerige poppenkast stelt alleen maar de realiteit uit dat de proxy-oorlog in Oekraïne tegen Rusland een debacle is voor de westerse machten. Dit is niet iets om over te juichen. Het is een tragedie en een gruwel.

Tot 400.000 Oekraïense soldaten zijn gedood, evenals tienduizenden Russische militairen. Het totale aantal slachtoffers loopt ongetwijfeld in de miljoenen. Bovendien zijn miljoenen burgers als vluchteling ontheemd in Rusland en in heel Europa. Honderden miljarden dollars en euro’s zijn geplunderd van westerse belastingbetalers om dit bloedige fiasco te financieren. Niet alleen dat, maar de internationale spanningen tussen kernmachten zijn toegenomen op een gevaarlijk niveau dat niet meer is voorgekomen sinds de Cubaanse rakettencrisis in 1962, op het dieptepunt van de Koude Oorlog.

Washington moet tot bezinning komen en onderhandelen over een vreedzame regeling op de voorwaarden van Moskou. Zo simpel en bot is het. Dit is wat had kunnen worden bereikt voordat het conflict in februari 2022 uitbrak, toen Moskou een onderhandelbaar veiligheidsverdrag aanbood. Het Westen heeft die voorwaarden destijds resoluut afgewezen. Nu zal het moeten accepteren. In de eerste plaats zijn de voorwaarden dat er geen verdere NAVO-uitbreiding rond de Russische grenzen zal plaatsvinden en dat Oekraïne in het bijzonder niet zal worden opgenomen in het door de Amerikanen geleide oorlogszuchtige militaire blok.

De NAVO-top deze week werd bijgewoond door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, samen met de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba en de ministers van Buitenlandse Zaken van de andere 30 NAVO-lidstaten. Kuleba verklaarde met een waanidee: “We zijn zo ongeveer een de facto NAVO-leger aan het worden.” Hij heeft misschien enigszins gelijk als hij zegt dat Oekraïne is gebruikt als proxymacht voor de NAVO, maar het is een uitgeputte en gedecimeerde strijdmacht.

Blinken leek zich zorgen te maken over het verhullen van scheuren die in verschillende mediaberichten verschenen, waaruit blijkt dat de VS het regime in Kiev heimelijk vertelt zijn verliezen te beperken en een soort vredesovereenkomst met Rusland te sluiten. De bravoure-retoriek van Blinken lijkt op loze Amerikaanse beloften die eerder zijn gedaan aan Afghanistan en talloze andere proxy-regimes in de afgelopen decennia voordat Washington smadelijk de stekker eruit trok en er vandoor ging.

Het uitnodigen van Oekraïne voor een top van de NAVO-Raad is een en al theater en schijnvertoning om bij het publiek de indruk te wekken dat het bondgenootschap de voormalige Sovjetrepubliek iets substantieels te bieden heeft. In werkelijkheid komt het allemaal neer op het gooien van een kaal bot. Dit is analoog aan de overdreven opgeblazen beloften van leiders van de Europese Unie, zoals de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula Von Der Leyen, die herhaaldelijk sprak over de vooruitzichten dat Oekraïne in de toekomst tot het blok zou toetreden. De kans dat dat gebeurt voor een gebroken, ongebreideld corrupte, mislukte staat als Oekraïne is ondenkbaar. Opnieuw loze, cynische beloften.

Al het gepraat van de NAVO en de EU is public relations-gebrabbel om de brute realiteit te verhullen dat de Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten een monumentaal moeras van ellende voor Oekraïne hebben gecreëerd door hun snode geopolitieke spelletjes voort te zetten om Rusland te confronteren. De rest van Europa en zelfs de hele wereld heeft een verschrikkelijke prijs betaald voor deze imperiale spelen.

Maar Washington en zijn NAVO-bondgenoten kunnen de verfoeilijke, belastende realiteit niet toegeven, zoals onze columnist Martin Jay deze week opmerkt . De militaire alliantie nadert haar 75e verjaardag sinds haar oprichting in 1949. Er is dus een enorme druk om te proberen het conflict in Oekraïne te laten lijken op een soort overwinning, om het fragiele imago van de achterhaalde alliantie en de politieke reputatie van incompetente westerse leiders te beschermen.

…

De rampspoed in Oekraïne is het resultaat van het zielige groepsdenken van de regering-Biden en haar Europese lakeien. Het denken van Amerikaanse en Europese zogenaamde leiders is oppervlakkig, narcistisch en vervormd door Russofobie. Niemand van de westerse politieke klasse heeft het intellect of het historische inzicht om uit het moeras van hun ontstaan ​​te komen.

Maar dit is niet louter een karakteristieke tekortkoming van hedendaagse westerse regimes. De nutteloze en roekeloze oorlog in Oekraïne is al tientallen jaren in de maak sinds het veronderstelde einde van de Koude Oorlog in 1990. Het verraderlijke verbreken van beloften door Amerikaanse presidenten, vooral Bill Clinton en George W. Bush, aan Rusland om de NAVO niet uit te breiden en de verraderlijke Het verleiden van Oekraïne om zich vanaf 2008 bij de alliantie aan te sluiten – dit alles heeft geleid tot de huidige uitbarsting van conflicten.

Biden en andere westerse partners zijn jarenlang eenvoudigweg de laatste zwakke schakel in de keten van gebeurtenissen geweest.

Hadden de Verenigde Staten maar mensen van het kaliber van professor John Mearsheimer. Hij waarschuwt, net als andere echte Amerikaanse politieke denkers, al jaren dat het Amerikaanse beleid van verraderlijke uitbreiding van de NAVO uiteindelijk tot conflicten met Rusland zou leiden.

Mearsheimer bevestigt in een recent artikel ook wat andere bronnen hebben aangevoerd, namelijk dat de VS en Groot-Brittannië in het begin van de huidige oorlog opzettelijk de kans op vrede met Rusland hebben verkwanseld. De regering-Biden en de Britse premier Boris Johnson saboteerden een vermeend vredesakkoord dat Rusland in maart 2022 met Oekraïne had gesloten, slechts ongeveer vier weken na het begin van het conflict. Het resultaat van die sabotage door de VS en Groot-Brittannië was bijna twee jaar van catastrofale vijandelijkheden en maar liefst een half miljoen doden.

Een andere gerespecteerde Amerikaanse denker wiens bekwaamheid en inzichten ernstig ontbreken in het establishment in Washington is Jeffrey Sachs. De econoom en geopolitiek analist heeft, net als Mearsheimer, ook herhaaldelijk benadrukt dat de VS de voorspelbare ramp in Oekraïne hebben veroorzaakt. In een recent interview merkte Sachs op dat de geschiedenis bezaaid is met mislukte Amerikaanse proxy-oorlogen, van Vietnam tot Afghanistan en Irak, en nu ook Oekraïne.

“Dit is de standaardprocedure voor de Verenigde Staten”, zei Sachs. “De Verenigde Staten beloven altijd te veel en verkopen te veel”, zegt hij, waardoor oorlogen en vernietiging worden aangezet en verlengd.

Hij beschrijft de mislukking in Oekraïne als een “absoluut stomme en onvermijdelijke oorlog”.

Het helse probleem is echter dat miljoenen onschuldige mensen betalen voor deze demonische imperiale machinatie.

Met betrekking tot de verwoestingen in Oekraïne trekt Jeffrey Sachs de bij uitstek logische conclusie: “De VS moeten beginnen te onderhandelen als een volwassene.”

Sachs pleit ervoor dat Washington de redelijke voorwaarden van Rusland voor een vredesregeling in Oekraïne moet accepteren. Dat betekent geen NAVO-uitbreiding. De schande is, zoals hierboven opgemerkt, dat dit was wat Rusland aanbood voordat de huidige oorlog uitbrak, en zelfs vele jaren daarvoor.

Opnieuw is het verbijsterende dilemma dat de imperiale macht van de Verenigde Staten een gruwel is voor het voeren van zulke normale, redelijke en gezagsgetrouwe betrekkingen. De Amerikaanse nationale veiligheidsstaat die na de Tweede Wereldoorlog is ontstaan, is gebouwd op een hypergemilitariseerd bedrijfskapitalisme dat geen enkele onderlinge internationale betrekkingen tolereert. Het is gebaseerd op een nulsomhegemonie. In wezen is het een schurkenstaat die zichzelf boven de wet acht.

De litanie van oorlogen en verwoestingen die de Verenigde Staten de afgelopen tachtig jaar hebben veroorzaakt, getuigt van die barbaarse realiteit. De conformiteit van de Amerikaanse en westerse nieuwsmedia bij het verbergen of op zijn minst bagatelliseren van deze afschuwelijke realiteit is een objectieve les in de controle van massapropaganda. Denk er eens over na: waarom lijkt het zo controversieel om de Verenigde Staten de grootste terroristische organisatie ter wereld te noemen, terwijl dat empirisch het geval is? Dat spreekt van de verraderlijke kracht van het perceptiemanagement van de westerse media.

De dood deze week van Henry Kissinger heeft aanleiding gegeven tot veel lofzangen op een “grote staatsman en diplomaat”. Kissinger was geen van beide. Hij was een andere Amerikaanse oorlogsmisdadiger – zij het een ogenschijnlijk erudiete – in een overvolle crypte van soortgelijke Amerikaanse oorlogszuchters die hoge functies bekleedden in Amerikaanse regeringen. Kissinger saboteerde een vredesakkoord in Vietnam dat in 1969 mogelijk had kunnen zijn, totdat hij in 1973 toegaf voor opportuun berekeningen, waardoor miljoenen onnodige doden vielen. Dezelfde modus operandi van het aanzetten tot onnodige oorlogen en doden heerst vandaag de dag in het Amerikaanse beleid, zoals we in Oekraïne hebben gezien. De oorlogshitsers komen en gaan, maar het beleid van criminele vernietiging blijft hetzelfde omdat het de corrupte imperiale macht in de kern dient.

Helaas is de miserabele puinhoop van Oekraïne niet uniek. Het past dit in de Amerikaanse imperiale koers. Zolang de fundamentele aard van de Amerikaanse imperiale macht blijft bestaan, zal dezelfde destructieve koers voortduren.

Gelukkig wankelt het door de oorlog verschuldigde Amerikaanse imperium echter richting zijn historische en definitieve ondergang. Elk imperium heeft zijn dag in de zon.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ten slotte kunnen we opmerken dat de Amerikaanse imperiale machinaties na de Tweede Wereldoorlog in Oekraïne zijn begonnen door de joodse Neo-cons en hun eeuwenlange haat tegen Rusland.

De VS Oekraïne proxy-oorlog tegen Rusland is een Neo-Con oorlog

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over