Oekraïne en Tsjetsjenië

0

Een artikel van de voormalige Indiase diplomaat Bhadrakumar (Nuland leaves sense of foreboding in Kiev, Indianpunchline.com, February 4, 2024)  analyseert de huidige situatie in het conflict in Oekraïne en wijst op een verandering van strategie door het Westen, schrijft Larry Johnson.

In plaats van de directe Oekraïense aanval op de Russische vestingwerken voort te zetten, is het plan volgens Bhadrakumar als volgt:

“De Amerikaanse agenda om Rusland te verzwakken in een langdurige opstand staat volop in de belangstelling. Deze agenda geniet de steun van het transatlantische bondgenootschap, is “kosteneffectief” en stelt de VS in staat zich te concentreren op Azië en de Stille Oceaan, terwijl Rusland in de nabije toekomst op de achtergrond wordt gehouden. Ongetwijfeld was de Russische reactie op het neerhalen van het militaire vliegtuig IL-86 door Patriot-raketten in het Russische luchtruim allesbehalve een ongeluk.”

“De beste optie voor Moskou zou zijn om een buffer te creëren die Russische gebieden buiten het bereik houdt van westerse middellange- en langeafstandsraketten die de Russische logistiek en commando- en controleknooppunten kunnen uitschakelen en grote delen van het grondgebied in het oosten en zuiden van Oekraïne, waaronder de Krim, onhoudbaar kunnen maken voor Russische troepen.”

“Maar daarvoor is een volwaardig Russisch offensief nodig om de controle over de hele regio ten oosten van de rivier de Dnjepr over te nemen. Rusland kan met hetzelfde dilemma worden geconfronteerd als de Amerikanen in Vietnam, als gevolg van de noodzaak om het operatiegebied uit te breiden naar Laos en Cambodja (afgezien van Noord-Vietnam). Voor Rusland betekent dit een enorme uitputting van menselijke en materiële hulpbronnen en de erosie van zijn internationale status.”

Natuurlijk gaat dit Amerikaanse plan ervan uit dat Rusland zal stoppen bij de rivier en dat de Oekraïense regering lang genoeg zal standhouden om de opstand mogelijk te maken. Dit plan komt ook tot uiting in het EU-besluit om Oekraïne gedurende vier jaar 50 miljard euro te verlenen om de overheidsoperaties voort te zetten. De Russen kunnen echter een ander standpunt hebben. De Dnjepr is niet ver genoeg verwijderd van de Russische grenzen om te voorkomen dat raketten vanaf Oekraïens grondgebied zonder enige waarschuwing Rusland raken.

Eén reden voor de Speciale Militaire Operatie is om potentiële NAVO-raketten ver genoeg uit de buurt van Rusland te houden, zodat de luchtverdediging meer tijd heeft om te reageren. Bovendien zou het stoppen bij de rivier ervoor zorgen dat het huidige in Kiev aan de macht blijvt, wat wederom in strijd is met de Russische doelstellingen. Rusland stelt dat de VS ‘niet tot een overeenkomst in staat is’ en dat het er niet op kan vertrouwen dat een nog ‘onafhankelijk’ Oekraïne doorgaat als een proxy van de VS die problemen veroorzaakt. In dat geval zou Rusland een SMO helemaal opnieuw moeten doen.

Om ervoor te zorgen dat Rusland zijn aangekondigde doelstellingen in Oekraïne kan verwezenlijken, lijkt het noodzakelijk dat Oekraïne wordt gedemilitariseerd, en verhinderd wordt dat het lid wordt van de NAVO. Deze taken vereisen dat Rusland het gehele Oekraïense grondgebied controleert. Vandaar het gepraat over een onvoorwaardelijke overgave door Oekraïne en de verwijdering van alle westerse militairen. Er wordt ook gesproken over het afstoten van het voormalige Poolse deel, inclusief Lvov. Dan zou elke opstand uit dat gebied afkomstig zijn uit Polen, wat een heel andere zaak is, en niet één die geneigd is in de gunst te komen bij de Polen, vooral nadat je hebt gezien wat er met Oekraïne is gebeurd als gevolg van het feit dat het een Amerikaanse proxy is geworden.

Advertisement
Lees meer
Poetin maakt de verdeling van Oekraïne duidelijk - De West-Oekraïense grensregio’s die ooit door Stalin waren geannexeerd mogen naar Polen, Hongarije en Roemenië

Het probleem voor Rusland is volgens veel commentatoren dat het westelijke deel van Oekraïne, inclusief Kiev, een broeinest van anti-Russische sentimenten is, en met guerrilla-acties elke poging zal weerstaan ​​om deel uit te maken van Rusland. Er wordt dus gezegd dat Rusland zich tussen een rots en een harde plek bevindt: een aparte, Oekraïense rompstaat zou een constante bron van door de VS gesponsorde problemen zijn, terwijl het opnemen van Oekraïne in de Russische Federatie zou leiden tot interne guerrillaoorlogvoering.

Er is echter een andere kijk op deze kwestie als je de ervaring van Tsjetsjenië mag geloven. Scott Ritter [ How the Chechen Miracle kick-start the Russian ‘Path of Redemption ’, RT.com, 4 februari 2024] heeft als volgt een artikel over zijn recente bezoek aan Tsjetsjenië geplaatst:

“Tsjetsjenië was het toneel van twee bloedige oorlogen tussen Moskou en separatisten die tussen 1994 en het begin van de jaren 2000 werden uitgevochten (waarbij de laatste contra-guerilla-operaties in 2009 eindigden) waarbij tienduizenden mensen omkwamen. De gevechten die plaatsvonden waren bloedig en meedogenloos; van beide kanten werd weinig genade getoond. In 2002 was de hoofdstad van Tsjetsjenië, Grozny, volledig met de grond gelijk gemaakt.”

“De wrok en bitterheid die werden veroorzaakt door een conflict dat getuige was van zoveel geweld tussen mensen met verschillende religies, culturen en talen, maakte het idee van verzoening vrijwel onmogelijk voor te stellen. Voeg daarbij het feit dat de Tsjetsjenen een geschiedenis bezaten die zich leende voor vooroordelen en wrok tegen de Russen, zelfs zonder de verschrikkingen van de twee oorlogen….”

“En toch hebben de twee volkeren, ondanks alle negatieve energie die wordt gegenereerd door de tragische geschiedenis van de Russisch-Tsjetsjeense betrekkingen, een weg naar vrede en welvaart gevonden. Een bezoeker van Grozny wordt vandaag begroet door een stad die volledig is herbouwd uit de ruïnes, een plek waar Russen en Tsjetsjenen in vrede zij aan zij leven, met respect voor hun respectieve taalkundige, culturele en religieuze verschillen….”

Natuurlijk is het discutabel in hoeverre de ervaringen in Tsjetsjenië relevant zijn voor de situatie in Oekraïne. Deskundigen in Rusland wegen ongetwijfeld het bewijsmateriaal en de vooruitzichten af ​​als onderdeel van hun besluitvormingsinspanningen. In tenminste één scenario zou het grootste deel van Oekraïne kunnen terugkeren naar Moeder Rusland.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)


Russische media publiceren definitieve kaart wat er van Oekraïne overblijft ná de onvoorwaardelijke overgave van Kiev

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties